________________
1.
Ήρθε λοιπόν και η δική μου ώρα να σου γράψω...Η ιστορία μου δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε λίγες λέξεις αλλά θα προσπαθήσω. Πριν περίπου 13 χρόνια(και είμαι μόλις 26)γνωριστήκαμε και κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια κολλητή παρέα, όχι οι δυο μας μόνο, και άλλοι πολλοί φίλοι. Από την πρώτη στιγμή όμως μου είχε πει πως είναι ερωτευμένος μαζί μου. Αρχικά σαν ένας παιδικός έρωτας, έπειτα ένας εφηβικός αλλά ποτέ δεν ήμασταν μαζί ενώ και εγώ ένιωθα κάτι για αυτόν που δεν μπορούσα ποτέ να περιγράψω. Ποτέ δεν ήμασταν μαζί αλλά πάντα όταν βρισκόμασταν είχαμε ρομαντικές και ιδιαίτερες στιγμές(χωρίς ερωτική επαφή).Όταν φύγαμε για σπουδές αν και εγώ είχα μια άλλη σχέση αυτό συνεχίστηκε. Αυτός δεν έκανε ποτέ σχέση και φτάσαμε στο σήμερα να ζούμε ξανά μαζί στο ίδιο μέρος, όπως τότε και να είμαστε κ οι δυο μόνοι. Ολοκληρώθηκε λοιπόν και το ερωτικό κομμάτι και είπαμε πως ήρθε επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για να είμαστε μαζί. Και ενώ εγώ νοιώθω πιο σίγουρη από ποτέ αυτός κάνει πίσω λέγοντας μου πως είναι μπερδεμένος και δεν μπορεί να διαχειριστή μια σχέση μαζί μου και κωλώνει. Και όλα αυτά χωρίς καν να προσπαθήσει...13 χρόνια παραμύθι;;;;;- μακάρι να ήξερα
Άλλη μια ιστορία που μας διδάσκει ότι οι φαντασιώσεις, το φλερτ και ο ρομαντισμός δεν είναι το σίγουρο μονοπάτι που θα οδηγήσει σε σχέση. Ισχύει και το ανάποδο: υπάρχουν ζευγάρια που δεν πέρασαν ποτέ το στάδιο του έρωτα και δεν τους συνδέει ούτε καν συμπάθεια, κάποιοι από αυτούς μάλιστα έχουν παντρευτεί και έχουν κάνει παιδιά.
Ξεπερνάω το γεγονός ότι ένα φλερτ που ξεκίνησε στα 13 (!) και κράτησε μέχρι τα 26 το θεωρείς ένα ενιαίο πράγμα, αλλά αν κάποιος δεν έχει κάνει ποτέ του σχέση μέχρι τα 26, γιατί να κάνει τώρα μαζί σου; Επειδή είσαι εσύ;
Όσο για το παραμύθι: όσο το συντήρησε αυτός, άλλο τόσο το συντήρησες κι εσύ. Οι άνθρωποι που θέλουν να είναι μαζί, είναι, δεν αρκούνται σε μια ιδέα και δεν τους φτάνουν οι ιδιαίτερες και ρομαντικές στιγμές.
________________
2.
ειναι ποτε δυνατον να χωρισεις απο μια φιλη σου? απο το αγορι σου ναι το καταλαβαινω αλλα απο μια φιλη σου πως? για να παρουμε τα πραγματα απο την αρχη, με τη φιλη μου γνωριστηκαμε την πρωτη μερα στο πανεπιστημιο και απο εκεινη τη μερα και επειτα ήμασταν πολύ δεμένες... ενας ανθρωπος που εχω εμπιστευτει οσο κανεναν αλλο απο την πρωτη στιγμη και τωρα, μετα απο ενα χρονο που εγω περασα στο εξωτερικο για το μεταπτυχιακο μου, αισθανομαι διαφορετικα απεναντι της... οι συζητήσεις μας ξανά και ξανά γυρνάνε γυρω απο τα ιδια θεματα και καπου αισθάνομαι ότι αυτο έχει αρχίζει να με κουράζει, δε μπορώ να θυμηθώ καν πότε ήταν η τελευταία φορα που καναμε κατι ανοητο μαζι μονο και μονο για να γελασουμε... οκ το δεχομαι οτι πλεον ειμαστε 25 και οχι 15 αλλα και παλι... ισως σε μπερδεψα λιγο αλλα το θεμα ειναι το εξης: μετα απο τοσα χρονια φιλιας ειναι ποτε δυνατον να νιωθεις οτι αυτη τελειωσε? και αν ναι τι κανεις? και πανω σε ολα αισθανομαι και ενοχη γιατι σύμφωνα με τη φιλη μου οταν μια σχεση περναει κριση τοτε το συζητας για να λυσεις το προβλημα... αν ομως δε θελω να προσπαθησω γιατι πιστευω οτι αυτος ο κυκλος εκλεισε για μενα? αυτο με κανει εγωιστρια? η ενοχη μου προερχεται μαλλον απο το γεγονος οτι αφηνω μια φιλια χρονων να τελειωσει ετσι απλα χωρις να προσπαθησω ... αλλα μηπως μπορουν να σωθουν ολες οι σχεσεις?- ενοχη, καπως ετσι αισθανομαι
Ο τρόπος με τον οποίο δενόμαστε με τους ανθρώπους αλλάζει όσο μεγαλώνουμε. Για μια περίοδο πιστεύουμε ότι οι φίλοι μας είναι η οικογένεια μας, μέχρι να γνωρίσουμε άλλους ανθρώπους με τους οποίους ταιριάζουμε περισσότερο, μέχρι να νιώσουμε την ανάγκη να φτιάξουμε μια δικιά μας οικογένεια.
Μπορεί και να «τελείωσε», δεν ξέρω, αλλά μη βιάζεσαι να βάλεις τέτοιο τίτλο στη φάση που περνάτε, γιατί αν τον βάλεις, θα ισχύει. Δες πρώτα αν έχει μετασχηματιστεί σε κάτι άλλο. Η λέξη «φίλος» είναι αρκετά γενική, από το κολλητός με τον οποίο κάνεις τα πάντα μαζί μέχρι τον άνθρωπο που δεν βλέπεις συχνά αλλά εμπιστεύεσαι τυφλά, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις. Αν θέλεις να προσπαθήσεις κάτι, μην προσπαθήσεις να επιστρέψεις στο παρελθόν της σχέσης σας, αλλά να δημιουργήσεις μια νέα φιλία με τα νέα δεδομένα.
________________
3.
Εγώ πότε θα ερωτευθώ Α,μπα; Πότε; Έχει να μου συμβεί εδώ και χρόνια. Μαζί με τον έρωτα μου λείπει και το πρακτικό του κομμάτι βλ.s ex. Στα 19,20 ήταν τόσο εύκολο και απλό να κάνεις one night stand, αλλά στα 26 δεν είναι. Και δεν είναι καν αυτό το ζητούμενο. Το χω ρίξει στην εργασιοθεραπεία, αλλά ξέρω πως είναι απλά ένα substitute. Σ όλα αυτά προστίθεται η έλλειψη κοινωνικού κύκλου, μετά κι από την πρόσφατη απόφασή μου να απομακρύνω από κοντά μου ανθρώπους μίζερους, κρυψίνοες και γενικά ανθρώπους που πιστεύω ότι δεν μου ταιριάζουν κι έχοντας κρατήσει μόνο έναν, μία για την ακρίβεια, που πιστεύω πως αξίζει να ασχολούμαι. Όπως είπα η δουλειά έχει γίνει καταφύγιό μου αλλά i can't help thinking πως ίσως έχω υπάρξει σκληρή και απαιτητική με τους ανθρώπους, περισσότερο απ'όσο θα έπρεπε. Κάπως έτσι καταλήγω στο συμπέρασμα πως το ερώτημα δεν είναι πότε θα ερωτευθώ, ούτε πότε επιτέλους θα έχω την απόλαυση του sex, ούτε αν έκανα σωστά με το να απομακρυνθώ αλλά τί έχω κάνει λάθος και αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σ αυτή την άχαρη θέση.- Loup
Μήπως το ότι απομακρύνθηκες από όλους και έμεινες με μια φίλη;
ΥΓ: γιατί γράφεις το σεξ, sex;
________________
4.
ειμαι 25 άνεργη σε ξένη πόλη απο το πατρικό μου ζω μόνη ( με τα λεφτά που μ απόμειναν προ Ο.Α.Ε.Δ.)
είναι 33 με δουλειά καλή κ μένει με τους δικούς του.
θέλει να κάνουμε παιδιά σε 4-5 χρόνια και να το πάμε σοβαρά σε λιγότερα το πιστεύω.ΑΛΛΑ.... παρόλα δεν έχει αποφασίσει στο : να φύγω & όταν βρ'ω δουλειά να γυρίσω ή να μείνουμε μαζί. Δεν παίρνει εύκολα αποφάσεις. πως να τον βοηθήσω να παίρνει πιο γρήγορα αποφάσεις από το να το σκέφτεται κανά χρόνο & εγω σαν πλοίο να χω σαλπάρει? Υ.Γ. ότι έπρεπε να πάρει απόφαση το ξέρε κανά 5μηνο πρίν!Αχ Α, μπαααααααα μουυυ!!!- η τσαφφφ τσουφφφφφ
Πριν από καμία εβδομάδα δεν είχαμε διαβάσει την ίδια ερώτηση;
Κοίτα. Ο άνθρωπος αυτός δε σε βλέπει ως μέλος ομάδας, δεν είσαστε ζευγάρι, δεν προσπαθείτε από κοινού, ο ένας για τον άλλον και οι δύο μαζί, για να πετύχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Αυτό που κάνει είναι ότι κοιτάει τον εαυτό του, την άνεσή του και το πρόγραμμα που τον βολεύει. Αν τα σχέδια του συμπέσουν με τα δικά σου, εντάξει, αλλιώς δεν θα αλλάξει το πρόγραμμά του. Αυτός σε 4-5 χρόνια θα κάνει παιδιά, είτε με σένα είτε με κάποια άλλη, έτσι τα έχει αποφασίσει.
Δεν ακούς τις καμπάνες; Εδώ μας έχουν ξεκουφάνει.
________________
5.
Τι λες σε κάποιον που πρόκειται σύντομα να πεθάνει; Υπάρχει τρόπος να συμφιλιωθεί κανείς με τον επικείμενο θάνατο του; Και με τους οικείους του τι γίνεται;
Από τα λίγα που έχω καταλάβει σε αυτή τη γη, είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις κανείς δεν είναι προετοιμασμένος, και πρωτόκολλο συμπεριφοράς δεν υπάρχει.
Ξέρουμε τι λέμε σε γάμους, σε γενέθλια, σε προαγωγές και απολύσεις, σε διαζύγια, μετακομίσεις, σε χυλόπιτες, απολυτήρια, ορκωμοσίες και χωρισμούς, σε εκλογές, στα γήπεδα, σε τραπεζώματα και σε ουρές στην εφορία. Για όλα υπάρχει ενδεδειγμένη και απαράδεκτη συμπεριφορά, όλα αυτά τα μαθαίνουμε μεγαλώνοντας.
Μπροστά στον θάνατο είμαστε όλοι απροετοίμαστοι.
Και για αυτόν υπάρχουν λόγια-πατρόν, αλλά βγαίνουν εύκολα μόνο όταν δε νοιάζεται κανείς ιδιαίτερα. Όταν πονάει, και αυτός που τα λέει αισθάνεται χαζός και λίγος, και αυτός που τα ακούει, δεν ξέρει τι να απαντήσει.
Το καλύτερο νομίζω ότι είναι η ειλικρίνεια. Μην πεις αυτά που νομίζεις ότι ο άλλος θέλει να ακούσει, δεν έχεις την παραμικρή ιδέα τι θέλει να ακούσει. Πάντως, προσπαθώντας να έρθω στη θέση σου νομίζω ότι το καλύτερο σε αυτή την περίπτωση είναι να ακούς, και όχι να μιλάς. Για αυτό που είμαι σίγουρη είναι ότι δεν υπάρχουν λόγια που θα κάνουν κάποιον άλλον να συμφιλιωθεί με θάνατό του, ειδικά όταν τον βλέπει να έρχεται. Αυτό είναι εσωτερική διεργασία, δεν γίνεται με κουβέντα, ειδικά με κάποιον που δεν βρίσκεται στην ίδια θέση. Αυτό είναι μάλλον το χειρότερο, η μοναξιά στο τέλος. Δε νομίζω ότι συμφιλιώνεσαι με κάτι τέτοιο – ίσως το παίρνεις απόφαση με κάποιο τρόπο, αν είσαι τέρας φιλοσοφίας.
Το «με τους οικείους του τι γίνεται» δεν το κατάλαβα καθόλου.
________________
6.
Αγαπημένη Α μπα
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα πριν 4 χρόνια γνώρισα κάποια παιδιά και με τον Β. υπήρξε ειδύλλιο για λιγότερο από μήνα. Δεν ήθελα να συνεχίσω γιατί, ενώ στην παρέα ήταν πολύ ευχάριστος, στις ιδιαίτερες μας συζητήσεις προέβαλλε τον εαυτό του με πολύ αλαζονικό τρόπο, είπε αρκετά ψέματα για τα επιτεύγματά του όπως διαπίστωσα αργότερα και, με το γάντι, έθαβε τον κολλητό του. Μου είχε κάνει εντύπωση τότε ότι μου μιλούσε σχεδόν καθημερινά γι' αυτόν ( παιδικοί φίλοι, τι έχουν περάσει μαζί κτλ) και πάντα κατέληγε - μεταξύ σοβαρού και αστείου- στο ότι ο κολλητός είναι μεν επιτυχημένος επαγγελματίας στο εξωτερικό αλλά και ανώριμος με τις γυναίκες , τσιγκούνης και δεν είναι κουλ τύπος όπως ο ίδιος. Γενικά δε μου άρεσε ο τρόπος του σε πολλά πράγματα και η προσπάθειά του να με χειραγωγήσει δημιουργώντας τις εντυπώσεις που ήθελε εκείνος είτε για τον εαυτό του είτε για άλλους, κυρίως όμως για τον κολλητό του που είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές τότε. Ξεκόψαμε, αναίμακτα ευτυχώς γιατί συμφώνησε και εκείνος να διακόψουμε, όχι γιατί δέχτηκε ότι δεν ταιριάζουμε όπως του έλεγα αλλά γιατί πήρε μετάθεση( πρόσφατα γύρισε) . Έτσι αναγκαστικά έχασα την ωραία παρέα των υπολοίπων και άλλη δεν ξαναβρήκα, που να περνώ τόσο καλά. Μια φορά το χρόνο τους βλέπω από τότε, συνήθως τυχαία, και έχουμε περάσει πολύ ωραία αφού μπροστά στους άλλους και όταν δεν προσπαθεί να ρίξει γυναίκα, είναι φυσιολογικός και με μπόλικο χιούμορ. Εννοείται ότι δεν ξαναέγινε τίποτα απολύτως μεταξύ μας. Είχα να τους δω ενάμιση χρόνο, τους πέτυχα σ' ένα μπαρ και με κάλεσαν στο πάρτι ενός από την παρέα. Είχε έρθει και ο κολλητός απ' το εξωτερικό, το πάρτι ήταν τέλειο.... μέχρι που ο κολλητός μου πέταξε υπονοούμενα για αρραβώνες του Β. με μένα, άλλος αργότερα με ρώτησε πώς τα πάμε μεταξύ μας και να μη στα πολυλογώ, ο Β. έχει πει, προφανώς, σε όλους ότι δεν τελειώσαμε και ποιος ξέρει τι άλλο! Αποφεύγει επιμελώς το ξεκαθάρισμα που του έχω ζητήσει, με προσκαλεί όμως σε ό,τι κανονίζει η παρέα εδώ και δυο εβδομάδες(δεν πήγα), κοινώς πουλά τρέλα.. δεν ξέρω γιατί ένας άντρας 33 ετών φέρεται έτσι ούτε νομίζω ότι με τη λογική θα μπει στη θέση του. Πώς όμως? Ευχαριστώ :)- Λουκία
ΑΠΙΘΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Δε θα καταλάβω ποτέ γιατί πιστεύεις ότι πρέπει να το ξεκαθαρίσει αυτός και μάλιστα τον παρακαλάς (!!!!) να το πει, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΕΣΥ.
Αν μου έλεγε κάποιος «τι γίνεται θα αρραβωνιαστείς με τον Μπάμπη» και τα είχα χαλάσει ενάμιση χρόνο πριν, δεν θα παρακαλούσα το Μπάμπη να ξεκαθαρίσει τη θέση του, θα απαντούσα ΠΑΣ ΚΑΛΑ; ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ. Και μετά θα το έλεγα σε όλους, έναν έναν, και θα έδειχνα και αποδείξεις, για σιγουριά.
Για ποιο λόγο τον προστατεύεις, μπορείς να μου πεις; Και γιατί αντί να δηλώνεις έξαλλη τη θέση σου, περιμένεις παθητικά να το κάνει άλλος για σένα, και μάλιστα σε απασχολεί και γιατί φέρεται έτσι; ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ; Γιατί κάνεις το δικό του πρόβλημα δικό σου πρόβλημα;
Αχ, αχ, αυτά τα καλά κορίτσια, αχ. Αχ αυτές οι γυναίκες, που φοβούνται να φωνάξουν, για να μην τις πουν υστερικές... ΑΧ!!!
________________
7.
Γεία σου Α Μπα σήμερα ανακάλυψα αυτή την σελίδα και μου άρεσαν οι απαντήσεις που δίνεις.
Έιμαι 18 χρονών οπότε τα προβλήματα μου ξέρω είναι συνηθισμένα και γιγαντοποιήμενα στα μάτια μου όμως δεν έχω σε κάποιον άλλον να απευθυνθώ και έσυ μοίαζεις αξιόπιστο άτομο.
Ήμουν 1,5 χρόνο με ένα παιδί. Ήταν υπέροχος άνθρωπος όμορφη ψυχή τέλεια σχεδόν σχέση και είχαμε άψογη επικοινωνία. Είχαμε όμως σχέση από απόσταση τον τελευταίο χρόνο. Όντας ένα χρόνο μεγαλύτερος μου, όταν έδινε εκείνος πανελλήνιες εγώ έβαλα στο πλάι την δίκη μου ζωή και επικεντρώθηκα σε αυτόν γιατί θεωρούσα το πιο σημαντίκο από όλα να πάμε καλά στις πανελλήνιες μας. Τελείωσε εκείνος και εγώ ένοιωθα ψυχολογικά εξουθενωμένη σαν να είχα δώσει η ίδια. Οπότε μετά τις πανελλήνιες του, του ζήτησα να χωρίσουμε ώστε να δώσω μόνη μου και να τα ξαναβρούμε το καλοκαίρι αφού τελείωσω και εγώ και ζούμε πια στην ίδια πόλη. (απόλυτα ηλίθιο).
Μέσα στις δικές μου πανελλήνιες επικοινωνούσαμε όσο προλάβαινα γιατί προέκυψαν ορισμένα ΠΟΛΎ σοβαρα οικογενεικά ζητήματα. Κάποια στιγμή προς τον ιανουάριο μου είπε πως είχε ερωτευτεί άλλη και είμασταν 50-50 στην καρδία του. Εγώ έγινα χώμα, έχασα όλη μου τον κόσμο ήθελα να πεθάνω κτλπ! τελικά τα έφτιαξα με ένα παιδί που με γούσταρε και άρχισα ν κυνηγάω τον πρώην. Έτρωγα φτύσιμο κτλπ αλλά δεν το έβαζα κάτω. Δίνω πανελλήνιες τα πηγαίνω εξαιρετικα! μου λέει τελευταίες μέρες πριν δώσω ο πρώην πως χώρισε με την κοπέλα του γιατί δεν ήταν γλυκία όπως είπε και ήθελε εμένα και ζήτησε συγνώμη για όσα έκανα ήθελε να είμαστε μαζί πάλι γιατί είμαι η ζώη του. Εγώ τον είχα τοσο κοντά μου σαν οικογενεια μου οπότε λεώ εντάξει εγώ φταίω εξάλου δώσε μου μόνο χρόνο να χωρίσω τον νυν γιατί σταθηκέ δίπλα μου σε όλα και δεν θελω να τον πληγώσω. Μου λέει εντάξει θα σε περιμένω και για να σου δείξω πόσο λυπάμαι δεν θα ξανα ασχολήθω με την πρώην μου. Λίγες μέρες πριν χωρίσω επικοινωνέι μαζί μου η πρώην του και μου λέει πως τόσο καιρό με έχει χακάρει ο πρώην και παρακολουθεί το fb μου και της έλεγε τα προσωπίκα μου όπως επίσης πως για εκέινον ήμουν μόνο μια συνήθεια. Χωρίς να μιλήσω με τον πρωην μου πάει και λέει τα πάντα ο ίδιος στον νυν μου δείχνοντας προσωπικές μας συνομιλίες. Ξεκόβουμε. Και τώρα ξανα ο πρωην μου λέει συγνώμη και θα μου εξηγήσει όσα έκανε όταν είναι έτοιμος. Έπειτα λέει δεν μπορεί να εξηγησει τίποτα γιατί ούτε ο ίδιος ξέρει γιατι τα έκανε και μισεί τον εαυτό του και την ζωη. Έχω μάθει να τα βγάζω πάντα πέρα μόνη όμως πια δεν ξε΄ρω που είναι το δίκιο που το άδικο. Αν έχω μαζί μου το σωστό η το λάθος. Πές μου τα λάθη μου ώμα. Ευχαριστώ για τον χρόνο και συγνωμη για την ζαλάδα. Είμαι κολλημένη.- βασιλική
Επειδή είμαι αξιόπιστο άτομο, δώσε βάση: συγχαρητήρια που τα πήγες καλά στις Πανελλήνιες. Τώρα κοίταξε να αφιερωθείς στην φοιτητική σου ζωή και να γνωρίσεις καινούριο κόσμο.
σχόλια