Στο πλαίσιο της ενότητας Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ, ζητάω και δημοσιεύω απόψεις νέων ανθρώπων σχετικά με το πώς βλέπουν την Ελληνική κατάσταση στα χρόνια της κρίσης. Σήμερα γράφει ο Γιάννης Βήκας, απόφοιτος του τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης, που όλοι ανέμεναν, ίσως και να αποδείχθηκε ο χειρότερος των τελευταίων ετών. Βέβαια, τα MME μόνο θετικά σχόλια είχαν να κάνουν, πράγμα που ενδεχομένως σημαίνει πως η δική μου άποψη ίσως είναι υπερβολική.. ή μήπως όχι; Το πρόσωπο που με τρόμαξε περισσότερο – και γι' αυτό θα το σχολιάσω-, είναι ο Αργύρης Ντινόπουλος, στον οποίο εύχομαι προκαταβολικά καλή θητεία. Όταν άκουσα λοιπόν πως νέος υπουργός Εσωτερικών θα είναι ο Αργύρης Ντινόπουλος, αυτός ο κύριος που έχει σκαρφαλώσει σε μπουλντόζες –με παρόντα τηλεοπτικά συνεργεία-, ο πολιτικός που στις τηλεοπτικές συζητήσεις έχει υπάρξει ο πλέον αγενής και εξοργιστικός καλεσμένος, απόρησα. Καταλαβαίνω την επιθυμία και την αγωνία του κ. Σαμαρά, να πάει καλά η Νέα Δημοκρατία σε εκλογικές περιφέρειες, στις οποίες απέτυχε παταγωδώς, αλλά με απότομη στροφή στη λαϊκή ακροδεξιά, τι μπορεί να καταφέρει;
Οι αγωνιώδεις δηλώσεις της κ. Πιπιλή, στις οποίες υποστήριζε πως η ΝΔ πρέπει να κοιτάξει προς το Κέντρο και όχι προς τη λαϊκή Δεξιά, φαίνεται πως δε συγκίνησαν τον πρωθυπουργό. Ο κ. Ντινόπουλος υπερήφανος και χαμογελαστός για τη νέα του θέση, κάνοντας δηλώσεις ταπεινοφροσύνης, ίσως ξεχνά την αμετροέπεια και την αλαζονεία που τον διακατείχαν όλα αυτά τα χρόνια στα τηλεοπτικά πάνελ, όπου περιφερόταν σα «μαϊντανός». Πέραν όμως της κακής του συμπεριφοράς και της «μαγκιάς» που πουλούσε ως καλεσμένος σε τηλεοπτικές εκπομπές, τον χαρακτηρίζει και κάτι παραπάνω κατά τη γνώμη μου. Η ανειλικρίνεια, η ασυνέπεια ή τουλάχιστον η άγνοια, που πολλές φορές είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, όταν κανείς νομίζει πως γνωρίζει τα πάντα. Λίγο πριν κλείσει η ΕΡΤ, γνωστή εφημερίδα είχε δημοσιεύσει πως η ΕΡΤ κλείνει και ο κ. Ντινόπουλος έσπευσε να διαψεύσει κατηγορηματικά την είδηση, μιλώντας για οργανωμένα σχέδια κατά της Δημόσιας Τηλεόρασης.
Η επικαιρότητα τον διέψευσε λίγες ημέρες αργότερα. Εκτός αυτού, δε θα μπορούσε κανείς να ξεχάσει το παραλήρημά του σε γνωστή εκπομπή, όταν απευθυνόμενος στην κ. Φωτίου του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε, με «νταηλίκι» που θαρρείς πως περίσσευε από 50 παλαιστές, πως ο ίδιος δε θα εκπλαγεί αν το κόμμα της στείλει αντιπροσωπεία στο Gay Parade της Θεσσαλονίκης, θέτοντας το εν λόγω ζήτημα ως «κατηγορία» εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ δεν παρέλειψε να φωνάζει - μιας και ήταν λίγες ημέρες μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2012- και πάλι με περίσσια μαγκιά πως «ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε, εντάξει;», ρίχνοντας το επίπεδο του διαλόγου στα τάρταρα. Βέβαια ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ που βρισκόταν στην εκπομπή έσπευσε να πάρει αποστάσεις από τον αγενή Ντινόπουλο, μιας και βρίσκονται φαινομενικά και πραγματικά στην ίδια πλευρά, αυτή της συγκυβέρνησης.
Ένας άνθρωπος που, κατά τη γνώμη μου, έχει δώσει δείγματα αγένειας, ακροδεξιάς ρητορικής, λαϊκισμού, θρησκοληψίας, έλλειψης κοινωνικής μόρφωσης και μπόλικης μαγκιάς, καλείται ως υπουργός να αναλάβει «φακέλους», που σχετίζονται με μια σειρά από ευαίσθητα ζητήματα ανθρωπιστικής σημασίας , εκτός από τα καυτά θέματα των δήμων και των περιφερειών. Από τη νέα του θέση οφείλει να τηρήσει το νόμο και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, όσο και αν διαφωνεί με αυτές, διότι μόνο τότε θα μπορεί κανείς να πει πως ενδεχομένως ο κ. Ντινόπουλος έκανε μια στροφή και ξέφυγε από την υπερσυντηρητική – λαϊκίστικη «ατζέντα» του, επειδή ήταν ανάγκη να επιδείξει σοβαρότητα και να συμμορφωθεί με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης -και δεν εννοώ τις επιταγές οικονομικής φύσης-.
Βέβαια, από τη στιγμή που το νέο υπουργικό σχήμα αποτελεί το Άνδρο του λαϊκισμού, λόγω μιας άτυπης προεκλογικής περιόδου που έχει επιβληθεί στον τόπο, φαίνεται πως θα είναι δύσκολο ο κ. Ντινόπουλος να ξεχάσει τις λαϊκιστικές του ρίζες και να είναι αυτός, ο οποίος θα αλλάξει. Ούτως ή άλλως, ο ίδιος δήλωσε πως δεν πρόκειται ν' αλλάξει και αυτό είναι το τρομακτικότερο όλων. Το ρητορικό ερώτημα που θέτω -και με το οποίο κλείνω- είναι το εξής: που πήγε άραγε «η ενίσχυση του προοδευτικού πόλου της κυβέρνησης», για την οποία μιλούσε και ξαναμιλούσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ενδεχομένως θυσιάστηκε στο βωμό της «ανάπτυξης» και δε μπορούσαν να επιλέξουν άλλο πρόσωπο, πέραν του κ. Ντινόπουλου, ενός πολυεργαλείου.. μεγατόνων.
σχόλια