________________
1.

Γνωριζόμαστε πάνω από είκοσι χρόνια. Σχεδόν μεγαλώσαμε μαζί, έχουμε ζήσει πολλά χαρές, απώλειες, εμπειρίες. Είμαστε οικογένεια σχεδόν, όμως οι πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις μας διαμορφώθηκαν εντελώς διαφορετικά. Το πρόβλημα είναι πως νοιώθει την ανάγκη να τις εκφράζει με την πρώτη ευκαιρία (ειδικά τα τελευταία χρόνια) δημιουργώντας ένα κλίμα δυσάρεστο σε όλους αλλά περισσότερο σε μένα. Απαγορεύεται το κάπνισμα στο εστιατόριο; Χούντα! Πάμε για ψώνια Κυριακή; Καπιταλιστές που ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη! Πίνουμε coca cola? Φονιάδες των λαών! Σχολιάζουμε αρνητικά κάποιον που παρκάρει παράνομα στο πεζοδρόμιο; Φταίει το κράτος ! Ένα νεοκλασικό καταρρέει; Να γίνει κατάληψη! Έχουμε facebook ? μας παρακολουθούν! μας φακελώνουν! ζήτω η επανάσταση! Από ένα σημείο και μετά σχεδόν κάθε φορά που βρισκόμαστε καταλήγουμε να τσακωνόμαστε, χαλάει η διάθεση, άστα να πάνε λέμε βαριές κουβέντες και επί προσωπικού! Τι θα γίνει; Που θα πάει όλο αυτό; Σχεδόν αντανακλαστικά πετάει όλο τέτοια σχόλια, συνέχεια σα να νοιώθει μια βαθιά υποχρέωση να δηλώσει πόσο λάθος είμαστε. Τι κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις;- όχι άλλη αμεσοδημοκρατία!

Από τον τρόπο που τα γράφεις δεν κατάλαβα αν είσαστε φίλοι ή ζευγάρι. Το «είμαστε οικογένεια σχεδόν» με κάνει να υποθέτω ότι είσαστε φίλοι, οπότε η απάντηση είναι γι' αυτή την εκδοχή.

Η μονοκόμματη αντιμετώπιση των πραγμάτων και η αναγωγή των πάντων στην ίδια πηγή, ακόμη και αν κανείς δεν τον έχει ρωτήσει, είναι σημάδι του «καινούριο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω». Ο φίλος σου πιστεύει ότι ανακάλυψε την πυρίτιδα, του είναι αδύνατον να κρατηθεί και να μην μοιραστεί αυτή την υπέροχα πρωτότυπη, επαναστατική και επίκαιρη εξήγηση για την κατάσταση της Ελλάδας, του Σύμπαντος και των Πάντων: για όλα φταίει το καπιταλιστικό σύστημα! Πρέπει να σας το επισημαίνει με κάθε ευκαιρία, γιατί είναι ανεύθυνο να κρατήσει αυτό το κλειδί του Όλου μόνο για τον εαυτό του! Γιατί δεν ανταποκρίνεστε στον ενθουσιασμό του;

Το ότι είσαστε πάνω από 20 χρόνια φίλοι σημαίνει ότι μπορεί να είσαστε και 25 – τότε πιθανόν να πρόκειται για κάτι περαστικό. Όταν και αν βρεθεί ο ίδιος σε μονοπάτια της ζωής που δεν θα εξηγούνται με προκάτ απόψεις, ας ελπίσουμε ότι θα αναγκαστεί να δημιουργήσει δικές του. Πάντως ο τελευταίος παρόμοιος που ήξερα ηρέμησε όταν ερωτεύτηκε και έκανε μια συμβιωτική σχέση.

________________
2.

Μετά απο 1,5 χρόνο χωρισμού (κοινή απόφαση γιατί καταλάβαμε ότι έφτασε σε ένα τέλμα η σχέση) και παράλληλα να υπάρχουν φιλικές επαφές αποφάσισα να διατηρήσω λιγότερες επαφές για τον εαυτό μου.
Άρχισα να νοιώθω καλύτερα, να μην βασανίζομαι(έκανα καιρό στην αρχή να ξεκολλήσω) και σαν ελπίδα να προχωρήσω να βρώ ευτυχία εκεί έξω πάλι χωρίς δράματα και κλάματα... Έμαθα ότι καταλήγει να είναι σε μία νέα κοπέλα, χάρηκα πολύ για αυτόν που προχώρησε! ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.. Μετά από ώρα όμως αρχισα να νοιώθω περίεργα. Δεν θα κρύψω ότι μου λείπει σαν άνθρωπος, ότι τον νοιάζομαι, ότι ζήλεψα αλλά ένοιωσα τόσο όμορφα για αυτό που μου είπε, η χαρά του, η ελπίδα του να βγεί σε αυτό που θέλει. Και το χειρότερο είναι ότι δεν περίμενα από τα αισθήματα μου να νοιώσω περίεργα και δεν λέει να ξεκολλήσει η θλίψη απο μέσα μου. Προσπαθώ να γράψω όσο πιο σωστά και κατανοητά γίνεται αυτό που θέλω να καταλάβεις. Ότι τον αγαπάω το ξέρω, αν θα ήθελα να είμαστε ξανά μαζί όχι, ότι χάρηκα με το νέο ναί, ότι μου λείπει σαν άνθρωπος που ζήσαμε στο ίδιο σπίτι 4 χρόνια ναί, ότι όμως δεν θέλω να την δώ, δεν θέλω. Δεν είμαι έτοιμη να το αντικρήσω όση χαρά και να νοιώθω με την ευτυχία του όταν μου μιλάει για αυτήν.
Είμαι διπρόσωπη προς εμού τελικά?
και τσαντίζομαι τόσο που κόσμος σου στέλνει συνέχεια τα ερωτικά του και ήρθε τώρα αυτή η παπαριά η ερώτηση να μου τρελάνει το κεφάλι και έχω ετοιμάσει μια λίστα απο ερωτήσεις μη ερωτικές να σου στείλω διότι πτώχευσες. Φού πιά!!!

Δεν είσαι διπρόσωπη. Έχεις πολλά περισσότερα πρόσωπα από δύο.

Είναι περίεργο που είναι η πρώτη φορά που το καταλαβαίνεις, αλλά τα συναισθήματα δεν είναι ποτέ απόλυτα. Όπως τα βασικά χρώματα υπάρχουν στη θεωρία για να συνεννοούμαστε, έτσι και τα βασικά συναισθήματα (θυμός, χαρά, αηδία) δεν υπάρχουν ποτέ σκέτα μέσα μας. Η χαρά έχει μέσα της τη ζήλια, η θλίψη την ειρωνεία, η αηδία την κρυφή ευχαρίστηση. Αν είχαμε μόνο πέντε σκάλες ρύθμισης θα ήμασταν η Siri.

________________
3.

Αγαπητή α,μπα,
κατ'αρχήν να σε ευχαριστήσω που επέλεξες την ερώτησή μου για να μπει στη 12άδα που θα απαντούσε η Σανάνθη. (Πρόκειται για την ερώτηση 10:)

Δεύτερον, πήρα το ρίσκο να κάνω μια ερώτηση που θα μπορούσε να μην απαντηθεί καθώς προϋπέθετε ο δέκτης να μην πιστεύει στα ζώδια.

Κάτι που δεν ίσχυε για τη Σανάνθη (απ 'ό,τι κατάλαβα). Ως απάντηση λοιπόν έλαβα δύο πολύ ωραία βιντεάκια (ειδικά το Aquarius το λατρεύω!) αλλά έμεινα με την απορία :Ρ

Παίρνω το τιτανοτεράστιο θάρρος να ρωτήσω: Μήπως θα κάνεις κι εσύ καμιά δευτερολογία επί των ερωτήσεων;

Παίρνω το θάρρος μόνο και μόνο επειδή το έχεις ξανακάνει, αλλιώς δε μ'αρέσει από μόνη να ζητάω σπέσιαλ μεταχείρηση. Όχι τιποτ' άλλο, αλλά πρόκειται για σοβαρή απορία που την έχω χρόνια και δεν βρίσκω κανένα να την λύσει. Οι πιο πολλοί πιστεύουν, και όσοι δεν πιστεύουν τα θεωρούν τόσο ανόητα που απαξιούν να ασχοληθούν με την ψυχολογία των "πιστών" - λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, γιατί η πρώτη κατηγορία δεν έχω διαπιστώσει να υστερεί νοητικά/μορφωτικά έναντι της δεύτερης.
Τώρα βέβαια υπάρχει και η τρίτη εκδοχή, να πιστεύεις κι εσύ. Δεν σου το κάνω καθόλου, αλλά ΟΚ αν ισχύει θα συγκαταλέγεσαι στις δεκάδες πανέξυπνων και μορφωμένων ανθρώπων που γνωρίζω και τα πιστεύουν, κι εγώ θα ζήσω με την απορία. Θα ζήσω πάντως. :) :) :)- Iris Prismaticae

Υπάρχουν επίσης και δεκάδες πανέξυπνοι και μορφωμένοι άνθρωποι που είναι αγενείς, ρατσιστές, ζηλιάρηδες. Μορφωμένος ή μη, έξυπνος ή όχι, τα ζώδια είναι μια ανυπόστατη ανοησία. Η αξία τους δεν αυξομειώνεται ανάλογα με το ποιος πιστεύει σ' αυτά. Επίσης, δεν προτίθεμαι να επιχειρηματολογήσω εναντίον μιας πρωτόγονης θεώρησης του σύμπαντος επειδή «υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν». Υπάρχουν και πολλοί που δεν πιστεύουν. Προτιμώ να ανοίγω κουβέντα με αυτούς.

________________
4.

Αγαπητή Α,μπα;

Είμαι 17 πηγαίνω ακόμα λύκειο -3ή λυκείου- και το τελευταίο διάστημα η ζωή μου έχει αλλάξει αρκετά.
Άλλα νομίζω πρέπει να πάρω τα πράγματα απο την αρχή. Γενικά δεν είμαι και πολύ κοινωνικό άτομο, απο μικρό που με θυμάμαι δεν έκανα και πολλές παρέες, είχα έναν κολλητό στο δημοτικό και αυτό ήταν όλο, αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια μέχρι που πήγα στο λύκειο. Είχα μέχρι τότε συνηδητοποιήσει ότι οι σεξουαλικές μου προτιμήσεις ήταν διαφορετικές απο τους υπόλοιπους, κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή μου και στην κοινωνικότητα μου, καθώς με έκανε να κλείνομαι όλο και περισσότερο στον εαυτό μου. Αυτό κράτησε μέχρι τις αρχές της 1ης Λυκείου όπου γνώρισα 3 παιδιά και επι 3 χρόνια κάναμε πολύ παρέα, πρώτη μου παρέα, πρώτοι μου έξοδοι, βόλτες κ.λπ. και στις αρχές της 3ης λυκείου άρχισε να μου αρέσει ένας απο την παρέα, και με τον καιρό μου άρεσε όλο και περισσότερο, έγιναν πολλά στο ενδιάμεσο και εγώ όσο πέρναγε ο καιρός τον ήθελα όλο και περισσότερο. Μέχρι που δεν άντεξα άλλο και του το είπα, μπορώ να πώ ότι η αντιδρασή του ήταν πολύ καλύτερη απο ότι περίμενα, αλλά μετά απο λίγο καιρό αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε ο ένας απο τον άλλον και σιγά-σιγά άρχισε να διαλύεται και η παρέα...Κουτσά-στραβά κατάφερα να ανταπεξέλθω και να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα, αλλά στο μεταξύ είχα μείνει τελείως μόνος, δεν είχα κανέναν δίπλα μου και όσοι ήταν/είναι δίπλα μου δεν ξέρουν για εμένα.

Έχω μείνει μόνος μου και έχω κλειστεί τελείως στον εαυτό μου, και είμαι όλη μέρα σπίτι-σχολείο σχολείο-σπίτι.

Στα 17 ο ένας χρόνος ισοδυναμεί με μια αιωνιότητα... Δεν θα με πιστέψεις τώρα, αλλά κοίτα: η ζωή σου θα αλλάξει ακόμη περισσότερο, και με πιο συγκλονιστικούς τρόπους ακόμα. Έφαγες την πρώτη σου χυλόπιτα και ευτυχώς ήσουν τυχερός, τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί πολύ χειρότερα. Μετά το σχολείο θα αλλάξεις τελείως περιβάλλον έτσι κι αλλιώς. Κι άλλες παρέες θα χαλάσουν και άλλες θα δημιουργηθούν ξανά και ξανά. Τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα, αλλά πρέπει να σου πω την αλήθεια: οι χυλόπιτες, όχι.

________________
5.

Ρε Α,μπα ειμαι πολυ μπερδεμενη. Ειμαι μ ενα παιδι ενα περιπου χρονο, χωρισαμε για λιγο κ εμφανιζεται στη ζωη μ ο πρωην μ εκεινο το διαστημα. Κανουμε κατι μαζι, μου λεει οτι μαγαπαει ,νιωθω απιστευτη ελξη γι αυτον συνεχιζουμε μετα εγω το σταματαω, τα ξαναβρισκω με το αγορι μ , ξαναβρισκομαστε με τον πρωην , τον σκεφτομαι και γενικα μια κατασταση ο,τι να ναι. Και το θεμα ειναι το εξης :
Δεν ξερω με ποιον θελω να συνεχισω!!! Αγαπαω το αγορι μ ,αλλα και για τον αλλο νιωθω απιστευτη ελξη, μ λειπει καποιες στιγμες, μ στελνει συνεχει ενω του χω πει να μην μ ενοχλει.
Πλιζ χελπ-"confusion 28"

________________
6.

Αγαπητη Α, μπα? ελπιζω να εισαι καλα! λοιπον..ειμαι ερωτοχτυπημενη, δουλευουμε μαζι, περναμε πολυ ωρα μαζι, γελαμε πολυ, κανουμε παρεα και ειμαστε και οι δυο ελευθεροι.Τα vibes που νιωθω ειναι οτι και αυτος με βλεπει ερωτκα,αλλα παλι ισως να κανω λαθος.Θελω να ξερω, αλλα πως θα μαθω?ειναι λεπτο το ζητημα, δεν θελω να γινω ξεφτιλα, και να τον βλεπω μετα και μεστα μουτρα μου. θελω να ξερω!! πως???πφφφφ

Ρε παιδιά μην βιάζεστε να ξεπεράσετε τη φάση του φλερτ. Τι θα κάνεις άμα μάθεις, μήπως θα τον ζητήσεις σε γάμο; Αν εκβιάσεις την κατάσταση ή θα χαλάσεις το κλίμα ή θα προχωρήσεις στα περαιτέρω με ακατάλληλο άνθρωπο. Χρησιμοποίησε αυτό το χρονικό διάστημα για να δεις αν ταιριάζεις, τι κάνει όταν δεν είναι εκεί, τι πιστεύει για διάφορα θέματα – δεν είναι κορυφή ο άλλος, για να τον κατακτήσεις και να μπήξεις τη σημαία στην κορυφή.

________________
7.

Γεια σου Άμπα! Λοιπόν! Πρόκειται για μια από τις καλύτερες μου φίλες. Είμαστε φίλες από το σχολείο, σπουδάζαμε στην ίδια πόλη, εδώ και ενάμιση χρόνο εκείνη έχει επιστρέψει στο χωριό που μεγαλώσαμε. Γενικά είναι κλειστός άνθρωπος, οι ευκαιρίες για απασχόληση εκεί είναι λίγες, και δεν έχει κάποια σταθερή παρέα –εκτός από εμάς που πηγαίνουμε εκεί για διακοπές. Πριν από έναν χρόνο περίπου γνώρισε κάποιον, υπήρχε ενδιαφέρον, έκαναν σχέση. Λογω των παραπάνω πέρναγε σχεδόν αποκλειστικά τον χρόνο της μαζί του και νομίζω τελικά βολεύτηκε. Εκείνη είναι 22, εκείνος είναι 40, χωρισμένος, με 2 παιδιά. Πέρα από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η κατάσταση στη σχέση τους αυτός είναι πολύ κτητικός και πιεστικός απέναντι της, απόλυτος και αδιάλλακτος στις απόψεις του. Γενικά είναι συντηρητικός-έως οπισθοδρομικός- καμία σχέση δηλαδή με την φίλη μου, η οποία μέχρι να τον γνωρίσει ήταν ο πιο ανοιχτόμυαλος άνθρωπος που ήξερα. Από τότε που είναι μαζί όμως την κάνει ότι θέλει! Μέχρι και ο τρόπος που σκεφτεται και εκφράζεται έχει αλλάξει! Εμείς λογω απόστασης δεν βλεπόμαστε συχνά, αλλά πάντα μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή μέσω ιντερνετ. Από τότε όμως έχει απομακρυνθεί, κι ακόμα κι αν πάω λίγες μέρες διακοπές δεν έχει χρόνο για να βρεθούμε γιατί είναι μαζί του (δεν έχει άλλες υποχρεώσεις). Anyway, στην αρχή δεν είχα πει κάτι, γιατί την έβλεπα ενθουσιασμένη με τον τύπο, σιγά σιγά όμως άρχισε να δείχνει ότι δεν είναι καλά μέσα σ αυτή τη σχέση. Στην αρχή έκανε κάποια παράπονα σε συζητήσεις μας, κ αργότερα μάλωναν και χώριζαν αρκετά συχνά, οπότε απευθυνόταν σε μένα. Πάντα προσπαθούσα να είμαι ευγενική και ειλικρινής χωρίς να πω κάτι που θα τον προσβάλει, γιατί ξέρω πόσο της αρέσει, αλλά ταυτόχρονα να την κάνω να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να μένει σε μια σχέση που την καταπιέζει. Μετά από λίγες μέρες βέβαια τα ξανάβρισκαν. Οπότε όσο αυτό συνεχιζόταν έχανα κι εγώ την υπομονή μου κι άρχισα να αισθάνομαι πλέον χαζή να λέω κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια, αφού μου δείχνει ότι δεν τα λαμβάνει υπόψη (αυτό συμβαίνει τουλάχιστον μια φορά το μήνα). Προσπαθώ πάντα να της μιλαω ανοιχτα για όσα σκεφτομαι, να την ενθαρρύνω και να τονώσω την αυτοπεποίθηση της, αλλά δε ξέρω τι νόημα έχει πια αυτό. Το θέμα είναι ότι πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος την καταπιέζει και την κραταει πίσω από τη ζωή της, δεν την εμπιστεύεται, την κάνει να αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό της (σκηνικά που της έλεγε ότι «δεν είναι καλός χαρακτήρας», κλπ). Της αξίζει κάτι καλύτερο. Εκείνη κάθε φορά που χωρίζουν συμφωνεί μ αυτό, αλλά μετά τα βρίσκει πάλι μαζί του. Τι στο καλό να κάνω πια; Το ξέρω ότι είναι η ζωή της και η σχέση της αλλά το βλέπω ότι δεν είναι καλά μέσα σ'αυτην-και το εκφράζει και η ίδια.. –λεμονι

Πριν από οτιδήποτε, είναι απαραίτητο να ξέρεις και να έχεις δεχτεί το εξής: Δεν μπορείς να σώσεις κανέναν.
Ως φίλη όμως, υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις. Για την ακρίβεια μόνο ένα πράγμα μπορείς να κάνεις: να μην την εγκαταλείψεις.

Αυτός ο άνθρωπος που έχει βρει το πιθανότερο είναι ότι θα την απομονώσει από τους γύρω της για να αυξήσει την δική του επιρροή. Είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησε να μην χάνεις την υπομονή σου. Πες της ότι δεν εγκρίνεις αυτόν, αλλά ότι την αγαπάς ανεξάρτητα από αυτόν, θύμισε της ότι είναι σε θέση να παίρνει σωστές αποφάσεις και ότι αυτές τις στηρίζεις. Βέβαια πρέπει να προστατέψεις και τον εαυτό σου σε αυτή τη διαδικασία, οπότε όταν πιστεύεις ότι σε χρησιμοποιεί ως προσωπικό ημερολόγιο (ή ως ηχείο), μάθε όλους τους τρόπους με τους οποίους κανείς αλλάζει κουβέντα.