Μας καύλωσες πρωινιάτικα όμως...
23.7.2014 | 00:41
Καπου εκεί....
Να μπαίνει έτσι το φως, να διαπερνά τις κουρτίνες, να πλημμυρίζει το δωμάτιο από χρώμα· κόκκινο και πάθος. Να είσαι αχόρταγη, όπως και γω να θες ξανά και ξανά και ξανά, να σου δίνω ότι θες. Γιατί... πρώτα εσύ και μετά εγώ. Τόση ηδονή, που σπαρταράς από τα φιλιά μου, κάπου εκεί... Να καλπάζεις πάνω μου με τρόπο που μόνο εσύ μπορείς. Να σε φιλώ στο σβέρκο τα χείλη να κολλάνε πάνω σουμε δυσκολία να γλιστρούν, εσύ να ανατριχιάζεις ομωςαπό την αναπνοή μου, που αγγίζει το ευαίσθητο σου δερματάκι. Να σηκώνεις τους γοφούς και το μοναδικό υγρό σημείο να είναι εκεί... Κάπου εκεί... Ανάμεσα στα σκέλια σου. Να κλείνεις τα πόδια σου, να υπάρχει περισσότερη τριβή. Να σε πιάνω απ' τα καπούλια σου, να σηκώνω λίγο τους γλουτούς σου, λίγο πιο ψηλά, εκεί που είναι αρκετά καλά, για να σε σφαλιαρισω σε αυτά τα απίστευτα οπίσθια, με την δεξιά παλάμη μου. Να τρέμεις... Να τρέμεις και να μην αντέχεις άλλο τόση ηδονή. Να σε σηκώνω πάνω. Να πέφτουν οι κορνίζες από τον τοίχο και τη θέση τους να παίρνει ο ιδρώτας σου, ο ιδρώτας σου και αυτή η θεσπέσια πλατούλα σου. Να είσαι καλά γατζωμένη από πάνω μουκαι να αναστενάζεις, από ευχαρίστηση την ώρα που είμαι μέσα σου. Να έχω τις παλάμες μου από κάτω σου, κοντά· κάπου εκεί... τα δάχτυλα μου να το ακουμπάνε. να το χαϊδεύουν. Να είμαστε ξανά στο κρεβάτι, αυτή τη φορά από μπροστά, για να σε βλέπω, να βλέπω την ευχαρίστηση στο πρόσωπο σου, να σε ακούω καλύτερα, τους ψίθυρους σου, τους αναστεναγμούς σου. Να ακουμπώ απαλά τη παλάμη μου στο μάγουλο σου, στο τόσο μαλακό και αψεγάδιαστο δέρμα σου. Να σε φιλώ στα χείλη με τόσο πάθος και να σου ρίχνω αυτές τις "μαλακές" σφαλιάρες μου, που όλο αυτό σε εξιτάρει, όλο και πιο πολύ· και εμένα μαζί. Να αφήνω το μάγουλο και η παλάμη μου να βρίσκεται σιγά σιγά κάπου εκεί... Σε αυτόπου δε αντέχει άλλο· και μ'ενα άγγιγμα, να πλημμυρίζει υγρά και εμένα μαζί... Και εγώ... να μην αντέχω άλλο εγώ, να τελειώνω μέσα σου να καταλαβαίνεις τη κάθε κίνηση, τον κάθε σπασμό μέσα σου, Να είσαι αχόρταγη Όπως και εγώ, να θες, ξανά και ξανά και ξανά, να είμαι μέσα σου. Να σου δίνω ότι θες. Γιατί... πρώτα εσύ και μετά εγώ. Αύγουστος '10Ήταν το τελευταίο μας ωραίο καλοκαίρι μαζί. Τα επόμενα δε θε να τα θυμάμαι. Μετά από 8 χρόνια σχέσης δε μπορείς να λες στον άλλον "δε σε εμπιστεύομαι" χωρίς να σου έχει δώσει δείγμα απιστίας. Μήπως εσύ δεν σε εμπιστευόσουν; Την άφησα τη σχέση. Η εμπιστοσύνη και η συνεννόηση είχαν χαθεί. Τώρα (;)Με εμπιστεύεσαι μου είπες για όλα αυτά τα χρόνια. (!) Τώρα που μου είπες ότι δε μπορείς να με βγάλεις απ'το μυαλό σου, μετά από τόσο καιρό χωρισμού... Τι θες;;; ... ξανά και ξανά και ξανά; G.Gel
1