________________
1.

Α, μπα

Ο λογος που γραφω ειναι η ασυμφωνια με το φιλο μου οσον αφορα στα οικονομικα. Ζουμε στο εξωτερικο και εχουμε και οι δυο πολυ καλες δουλειες: το προβλημα δεν ειναι βιοποριστικο ειναι περισσοτερο σταση ζωης. Εγω δεν εχω χρεη και πιστωτικες, πληρωνω ιδιωτικη συνταξη και εχω αποταμιευσει τα χρηματα που χρειαζονται για την προκαταβολη του σπιτιου μας. Ο φιλος μου απο την αλλη χρωσταει οσα εγω εχω αποταμιευσει σε καρτες κτλ. Δε με ενοχλει το παρελθον, οτι εκανε εκανε, αυτο που με ενοχλει ειναι οτι δεν αλλαζει σταση αν και περιμενουμε διδυμα σε 2 μηνες (δηλαδη πααααααρα πολλα εξοδα στην πολη που ζουμε). Τα χρηματα τα ξοδευει σε οτιδηποτε, ειτε ειναι δωρα, φιλοι και οικογενεια, ειτε συναδελφοι, για μια βραδια εξω θα χαλασει οσα αλλοι βγαζουν σε μια εβδομαδα. Το κανει γιατι ειναι γεναιοδωρος και του αρεσει να δινει, αλλα με αγχωνει παρα πολυ το γεγονος οτι δεν σκεφτεται πρακτικα. Πως μπορω να τον κανω να ενδιαφερθει περισσοτερο για το μελλον? Σε λιγο θα εχουμε να σκεφτομαστε και αλλες δυο ψυχουλες. Δεν ειμαι ουτε στριμμενη ουτε τσιγγουνα απλα δεν ειμαστε απο ευκαταστατεσ οικογενειεσ, οτι εχουμε ειναι οτι βγαζουμε και στις μερες μας αυτο ειναι παρα πολυ ευκολο ν αλλαξει απο τη μια στιγμη στην αλλη...- stress stress stress

Όποιος πίστεψε ότι ο άλλος θα αλλάξει επειδή ήρθαν τα παιδιά... απογοητεύτηκε.

________________
2.

Ρε Αμπα πήγα στο παιδικό πάρτυ της κόρης της κολλητής μου κ ήταν μαζεμένες εκατομμύρια νέες μαμάδες. Εντάξει λογικό είναι οι συζητήσεις να περιστρέφονται κατά κύριο λόγο γύρω από το μεγάλωμα των παιδιών, αυτό το περίμενα κ ήμουν προετοιμασμένη.Όταν όμως ξεκίνησε μια παλιά μας συμμαθήτρια με την οποία ποτέ δεν είχα καμία επαφη να με κατακεραυνώνει με ερωτήσεις τύπου "Εσύ γαιτί δεν το αποφασίζεις, βιάσου σε λίγο καιρό θα είναι αργά" κ λοιπά κ λοιπά, πώς το αντιμετωπίζεις? Εγώ ούτε να εξηγήσω γιατί δεν αποφασίζω να κάνω παιδί θέλω, ούτε να ξεκατινιαστώ αλλά με την υπεράνω στάση πάλι δεν μπορώ να κάνω τέτοια άτομα να σκάσουν.. Τί πρέπει να πει κανείς σε αυτές τις περιπτώσεις?

"Σόρι, πάω τουαλέτα γιατί με κόβει η κιλότα μου."

________________
3.

Θελω να αλλαξω τη ζωη μου κ δεν μπορω.... αν ειχα χρηματα σιγουρα όλα θα ηταν διαφορετικα. Αισθανομαι εγκλωβισμενη σε μια ζωη που τη βλεπω να περναει , άλλες μερες ηρεμα κ άλλες μεσα στο αγχος κ την απαισιοδοξια. Δεν είμαι στην πρωτη νιοτη ( να μη σου πω ουτε καν στη νιοτη ) αλλα ψιλα γραμματα αυτά για καποια που θελει να συνεχισει να ζει, βρε παιδι μου!!! Δεν εχω οικογενεια, εννοω ουτε πατρικη αλλα ουτε δημιουργησα. Αυτό εχει το εξης θετικο , ότι κανω ότι θελω , οποτε το θελω χωρις να δινω λογαριασμο σε κανεναν!! Από την άλλη όμως, οι φιλες εχουν χαθει, εργασια δεν εχω κ αυτά είναι τα δυσκολα της υπόθεσης... ααα ξεχασα ότι εχω χωρισειι κιολας..... Πες μου τι μπορω να κανω έμπρακτα τωρα, όχι απλες ατακουλες για να καλυψεις μια απαντηση. Εσυ στη θεση μου πως θα ενεργούσες? Μην απαντησεις με χιουμορ πληζ, θελω μια βοηθεια!!!- κατριν

Τι βοήθεια μπορώ να σου δώσω, και τι είδους ατάκα θα έσπαγε το φράγμα κάλυψης μιας απάντησης και θα μεταμορφωνόταν σε έμπρακτη λύση;

Μην ρωτάς κανέναν τι θα έκανε στη θέση σου γιατί κανείς δεν είναι στη θέση σου και έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται. Επίσης, μην είσαι τόσο σίγουρη ότι κι εσύ αντιλαμβάνεσαι πλήρως ποια ακριβώς είναι η θέση σου, ούτε ότι η περιγραφή που έκανες για τη ζωή σου είναι η περιγραφή που θα έκανα κι εγώ για τη ζωή σου.

Αν σου πω «βάλε στόχους για να βρεις δουλειά και προσπάθησε να επανασυνδεθείς με τους φίλους σου» είναι βοήθεια;

________________
4.

είμαι ερωτευμενη με έναν δικηγορο και πολιτευτη που τον γνωρισα στο φεις.τι να κανω για να τον πλησιασω,οταν ξεκινω πιο προσωπικα ερωτήματα σταματάει την κουβεντα,εχω ελπιδες,να προσπαθήσω,σε ποιο επιπεδο να κρατησω τη συζητηση??μενω Πατρα κι εκεινος Αθηνα-dorita

Όχι, δεν έχεις ελπίδες, διότι δεν έχεις παραδεχτεί ότι το έχεις ήδη προσπαθήσει και η πόρτα είναι κλειστή.

________________
5.

A μπα, μια πολύ καλή μου φίλη πάσχει απο διατροφική διαταραχή τα τελευταία 2 χρόνια. Ήμουν απο τους πρώτους που το έμαθαν και σύμφωνα με τα όσα μου εχει πει τη βοήθησα να πάρει την απόφαση και να μιλήσει σε ειδικό. Έκτοτε έχει μπεί σε αγωγή και ψυχοθεραπεία όπως μου έχει πει υπό την καθοδήγηση εξειδικευμένης ψυχιάτρου. Όμως η στάση της απεναντι μου με δυσκολεύει πάρα πολύ! Εξαφανιζεται για βδομάδες κατα τις οποίες την ψάχνω σε τηλέφωνα και facebook πολύ συχνά αλλά μάταια. Οταν μιλάμε ή βρισκόμαστε με ενημερώνει για το πως είναι τί κανει κλπ λέμε και τα δικά μου και πάντοτε, καθε φορά, μου λέει πως νιώθει πολύ μόνη και με έχει ανάγκη.Ύστερα, πάλι την ψάχνω για κανα δίμηνο.Έχουμε κανονίσει εκδρομή στην οποία εγω έκλεισα εισητήρια και διαμονή και απλά το ακύρωσε 3 μέρες πριν γιατί δεν ένιωθε καλά(οκ,έστω αλλά έχασα χρήμματα που δεν μου περίσσευαν και άδεια απο τη δουλειά και με έτσουξε).Καμιά φορά μου λέει και ανούσια ψέμματα του τύπου ειμαι στην Πάτρα ενώ η ίδια μου έχει τηλεφωνήσει απο το σταθερό των γονιών της στην Αθήνα, λες και εγώ θα της έκανα καμια παρατήρηση ή κάτι τέτοιο. Πάντοτε είμασταν πολύ αγαπημένες(την ξέρω απο πολύ μικρή) και δεν έχει υπάρξει ποτέ κάποια παρεξήγηση. Θέλω να της σταθώ αλλά δεν ξέρω με ποιον τρόπο. Της τα έχω πεί κιόλας αυτά και απλά σχολιάζει πως είναι βλακεία της ναι και μέχρι εκεί. Μήπως έχω λάθος στάση? Και αν ναι ποιά είναι η σωστή? Δεν έχω σκοπό να κάνω τον ψυχολόγο να της σταθώ θέλω με ουσιαστικό τρόπο.Ευχαριστώ!!-

Το «θέλω να της σταθώ με ουσιαστικό τρόπο», όπως βλέπεις, δεν είναι κάτι που εξαρτάται από εσένα. Δεν μπορείς να ελέγξεις τις αντιδράσεις του άλλου, όσο καλές προθέσεις κι αν έχεις, δε μπορείς να συμπαρασταθείς σε κάποιον με το ζόρι και δεν μπορείς να εξαγοράσεις κάποιον με όπλο την καλοσύνη σου.

Γιατί ψάχνεις κάποια που εξαφανίζεται ξανά και ξανά χωρίς εξηγήσεις; Γιατί συνεχίζεις το ίδιο τροπάρι με κάποια που βλέπεις ότι δεν λαμβάνει υπόψη την δυσαρέσκειά σου; Γιατί συνεχίζεις να κάνεις το ίδιο πράγμα, περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα; Και τι εννοείς «δεν έχει υπάρξει καμία παρεξήγηση;» Επειδή κατάπιες χωρίς διαμαρτυρία ότι σου ακύρωσε ένα ταξίδι κι έχασες λεφτά και άδεια, θεωρείς ότι δεν έγινε ποτέ καμία παρεξήγηση;

Μην της φέρεσαι σα να δικαιολογούνται τα πάντα επειδή πηγαίνει σε ψυχίατρο.

________________
6.

Αγαπητή Α-μπα, γενικά ζω μέσα στη μιζέρια με μικρά διαστήματα χαράς και δράσης. Στο παρελθόν πέρασα κατάθλιψη συνοδεία ενός ακόμη σοβαρού προβλήματος που δεν θέλω να αναφέρω...εκτός τούτου όμως πάντα είχα αυτήν την τάση απομόνωσης και κυρίως μηδενισμού. Δεν ξέρω εάν απλά δεν βρίσκω νόημα σε τίποτα απο θέμα βίτσιου και τεμπελιάς ή αν κρύβεται απο πίσω κάτι πιο σοβαρό...πάντως όταν μπορώ να κάνω κάτι δημιουργικό ή όταν συναναστρέφομαι ανθρώπους που γουστάρω..πετάω! Αυτή είναι και η άλλη μου όψη...η ενθουσιώδης! Πολύ ενθουσιώδης θα έλεγα.... Κατα τα άλλα μηδέν, αρνούμαι να βιώσω την οποιαδήποτε καθημερινότητα εκτός των υποχρεωτικών, βαριέμαι τους περισσότερους ανθρώπους, τους άσκοπους καφέδες, τα μονότονα φλέρτ, με αποτέλεσμα να απομονώνομαι και να πέφτω σε καταστάσεις θλίψης. Για να σε προλάβω..όχι..δεν κυνηγάω και τόσο να κάνω κάτι δημιουργικό, περισσότερο θα με χαρακτήριζα παθητική και αναβλητική. Το ερώτημα είναι, κατά πόσο ο "πάτος" είναι γλυκός εν τέλει και κατά πόσο είναι νορμάλ αυτή η συμπεριφορά...γενικά συνηθίζω να με δικαιολογώ ως "δύσκολο άνθρωπο" αλλά μήπως τελικά θέλω να αποφύγω την παραδοχή του ότι πάσχω ακόμη από κατάθλιψη? Σου ακούγονται νορμάλ όλα αυτά?- κουλούρα

Η ερώτηση σου μαζί με το ιστορικό σου πρέπει να αναλυθεί από ειδικό.

________________
7.

Είμαι 30, γυναίκα κι έχω τελειώσει 2 σχολές. Ζω επαρχία. Δεν έχω χρήματα, πλάτες, γνωριμίες. Είμαι εργατικός τύπος, της ομάδας, δραστήρια, δεν φροντίζω ιδιαίτερα την εμφάνισή μου (και λόγω οικονομικού). Ως δικηγόρος θα μπορούσα να εργαστώ, αλλά στην πράξη δεν ταιριάζω με το σινάφι και δεν έχω το ...background. Δεν νιώθω ότι καλύπτομαι στην πόλη μου. Δηλαδή δεν μου λείπει μόνο η δουλειά. Έχω κάνει πρακτική στο εξωτερικό, αλλά γενικά χαζοδουλειές. Να προσπαθήσω για Αθήνα ή για εξωτερικό;Αν και νομίζω ότι εξωτερικό θα μου ταίριαζε, πως θα μπορούσα να βρω δουλειά; Όποτε στέλνω σε αγγελίες του eurobrussels, euractiv κτλ, δεν τους κάνω. Ίσως γιατί δεν έχω μεταπτυχιακό. Που τώρα στοιχίζει. Τι θα έκανες; ή τι έκανε κάποιος πτυχιούχος ελληνικής σχολής χωρίς εξειδίκευση, ώστε να βρει δουλειά στο εξωτερικό; Ευχαριστώ.- One More

Δεν ξέρω. Αυτό που θα σου πω είναι ότι η πεποίθηση σου ότι «δεν ταιριάζεις με το συνάφι σου» επειδή δε φοράς τα κατάλληλα ρούχα θα σε δυσκολέψει πολύ, όπου και να πας. Το «συνάφι σου» δεν είναι μια ομοιογενής ομάδα, κάνεις την απλοποίηση για να αμυνθείς με επίθεση. Η φροντίδα της εξωτερικής εμφάνισης είναι σημαντική και ενώ τα λεφτά βοηθάνε, το καλό γούστο είναι δωρεάν.

Μην αποκλείεσαι με τη θέλησή σου από τους συναδέλφους σου, είναι επαγγελματική αυτοκτονία. Δεν θα λείψεις σε κανέναν, μόνο στον εαυτό σου θα κάνεις κακό.