Κι ας μη μετράει το μέγεθος, αποφάσισα όχι μόνο να βρω, χάρη στη Βικιπαίδεια, τις ακριβείς εκτάσεις των νησιών μας και σχετικές πληροφορίες, αλλά να δω και φωτογραφίες του καθενός απ' αυτά. Μοιράζομαι την εμπειρία μου...
Σήμερα οι θέσεις από το 80 μέχρι 61
80. Δοκός
Νησί του Αργοσαρωνικού (με έκταση 12,505 Km² και 43 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2001)
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν Απεροπία, λόγω της άπειρης θέας που της προσφέρει η στρατηγική της θέση, με αυτό το όνομα αναφέρεται και από τον Παυσανία. Το Δοκός, το απέκτησε κατά την Βυζαντινή περίοδο καθώς αποτελεί πέρασμα για την Ύδρα αλλά και για την Ερμιόνη.
Στον Δοκό πηγαίνουν κάθε χρόνο φυσιολάτρες και απολαμβάνουν ελεύθερο κάμπινγκ στην βόρεια παραλία του.
Το σημαντικότερο που αξίζει να σημειωθεί για τη θαλάσσια περιοχή του νησιού είναι ότι το 1975 βρέθηκε αρχαιότατο ναυάγιο που χρονολογείται στο β' μισό της 3ης χιλιετίας π.Χ.
79. Αγαθονήσι
Δωδεκάνησα (με έκταση 13,417 Km² και 158 κατοίκους)
Εντάσσεται στην προστατευόμενη περιοχή Natura 2000 ως πολύτιμο καταφύγιο σπάνιων πουλιών (Αιγαιόγλαρος κ.α.).
Στους ιστορικούς χρόνους το Αγαθονήσι αναφέρεται ως Ψετούσσα, ο Θουκυδίδης το ονομάζει Τραγαία, ενώ ο Στράβων και ο Στέφανος ο Βυζάντιος το ονομάζουν -μαζί με τις γειτονικές νησίδες- Τραγαίαι και ο Πλούταρχος Τραγιά. Η Τραγαία είναι η πατρίδα του φιλοσόφου Θεόγιτου, μαθητή του Αριστοτέλη. Μετά τους Κάρες, Δωριείς και Ίωνες εποίκισαν διαδοχικά το νησί, κοντά στο οποίο πραγματοποιήθηκε το 494 π.Χ. η ναυμαχία της Λάδης, μεταξύ του Περσικού και του Ιωνικού στόλου.
Στο Αγαθονήσι πραγματοποιήθηκε η πρώτη πράξη της Εθνικής μας αντίστασης κατά τον πόλεμο του 1940-1941.
Τη νύχτα της 17ης προς 18ης Νοεμβρίου 1940 ο Δωδεκανήσιος γιατρός Βάσσος Βέργης μαζί με οχτώ φίλους του και τρεις ναύτες ξεκίνησαν από τη Σάμο με ένα καΐκι και αποβιβάστηκαν στο Αγαθονήσι. Σκοπός τους ήταν να πιάσουν Ιταλούς αιχμαλώτους για να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τις Ιταλικές δυνάμεις στα Δωδεκάνησα. Στο νησί υπήρχε φυλάκιο χωροφυλακής με εφτά ή οχτώ καραμπινιέρους και στρατιωτικό φυλάκιο με δεκαπέντε περίπου Ιταλούς καταδρομείς. Οι Έλληνες επιτέθηκαν στο φυλάκιο της χωροφυλακής, σκότωσαν έναν ή δύο καραμπινιέρους και αιχμαλώτισαν τέσσερις ή πέντε. Αμέσως μετά επέστρεψαν στη Σάμο μέσω των Τουρκικών υδάτων σηκώνοντας Τουρκική σημαία στο καΐκι για να μην εντοπιστούν από τα Ιταλικά αεροπλάνα. Οι Ιταλοί για αντίποινα βομβάρδισαν το Βαθύ και το Τηγάνι (σημερινό Πυθαγόρειο) της Σάμου. Οι εφημερίδες της εποχής αφιέρωσαν στήλες στο επεισόδιο του Αγαθονησίου. Ο ίδιος ο Ιωάννης Μεταξάς κάλεσε το Βάσσο Βέργη και τα παλικάρια του στην Αθήνα και τους παρασημοφόρησε σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία.
Τις τελευταίες δεκαετίες το νησί αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα λόγω της θέσης του και είναι πύλη μεταναστών που μπαίνουν χωρίς χαρτιά στην Ελλάδα.
78. Δονούσα
Μικρές Κυκλάδες (με έκταση 13,652 Km² και 163 κατοίκους)
Υπήρξε κατά καιρούς αναπόφευκτος σταθμός σε ποικίλα θαλάσσια περάσματα : ο Βιργίλιος την αναφέρει στην πορεία του Αινεία από την Τροία στην Ιταλία,ενώ ταξιδιώτες του 18ου και 19ου αι., πλέοντας από τη Νάξο στην Πάτμο ή αντίστροφα, περνούσαν από αυτήν. Αυτός ο βράχος είχε περισσότερους από έναν πρωτοκυκλαδικούς οικισμούς. Επάνω από τα ερείπια ενός από αυτούς , στην προστατευμένη από τον βοριά νοτιοανατολική πλευρά της, σ' ένα απόκρημνο ακρωτήρι με βαθύ αγκυροβόλι , το ΄΄Βαθύ Λιμενάρι, ανασκάφηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά βραχύβια, οχυρωμένη εγκατάσταση που χρονολογείται ανάμεσα στον 9ο και τον 8ο αι.π.Χ.. τα δωδεκανησιακά στοιχεία της κεραμικής, εκτός από τα κυκλαδικά-ναξιακά, μαρτυρούν ότι ο οικισμός αυτός ήταν ένας εμπορικός σταθμός σ΄ένα θαλάσσιο δρόμο, ο οποίος ένωνε την Αττική και την Εύβοια με το ανατολικό Αιγαίο. Στον 1ο αι.π.Χ. ο Μάρκος Αντώνιος παραχώρησε το νησί στους Ρόδιους,ενώ στους αυτοκρατορικούς χρόνους υπήρξε τόπος εξορίας.
Θα καταστεί γνωστή στα ελληνικά πολιτικά δρώμενα εκ του γεγονότος ότι οι κάτοικοί της έμαθαν την έξωση του Βασιλιά Όθωνα 14 χρόνια αφότου συνέβη, όταν επισκέφθηκε το νησί ο Γεώργιος ο Α'!
Η Ματούλα Ζαμάνη έχει γράψει ένα τραγούδι για το νησί.
77. Ρήνεια
Κυκλάδες (με έκταση 13,904 Km² και 0 κατοίκους)
Το 530 π.Χ. ο τύραννος Πολυκράτης της Σάμου κατέλαβε το νησί και το αφιέρωσε στο ιερό του Απόλλωνα της Δήλου. Όταν οι Αθηναίοι επέβαλαν την κάθαρση στο νησί της Δήλου, κατά τα πρώτα χρόνια του Πελοποννησιακού πολέμου και αποφάσισαν να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς στο ιερό νησί, η Ρήνεια μετατράπηκε σε απέραντη νεκρόπολη. Παράλληλα στο νησί λειτουργούσε και θεραπευτήριο στο οποίο κατέληγαν οι βαριά άρρωστοι που δεν επιτρεπόταν πλέον να παραμένουν στην Δήλο. Μετά την παρακμή της Δήλου η Ρήνεια εγκαταλείφθηκε.
Στα σύγχρονα χρόνια το νησί χρησιμοποιείται ως τόπος βοσκής κοπαδιών από το γειτονικό νησί της Μυκόνου...
76. Περιστέρα
Βόρειες Σποράδες (με έκταση 14,25 Km² και 5 κατοίκους, βοσκοί όλοι τους).
Αποτελεί ένα από τα καταφύγια της μεσογειακής φώκιας.
75. Οινούσσες
Βορειοανατολικό Αιγαίο (με έκταση 14,382 Km² και 1.050 κατοίκους)
Στην αρχαιότητα το νησί ήταν φημισμένο για το καλό κρασί του και πιστεύεται ότι από τη ρίζα της λέξης οίνος προέρχεται και το όνομα Οινούσσες. Η ονομασία Eγνούσα, που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι του νησιού προέρχεται από το αρχαία όνομα του φυτού λυγαριάς, «άγνος», που υπάρχει παντού στο νησί.
Στο λιμάνι της Οινούσσας ο επισκέπτης συναντά το άγαλμα της Οινουσιώτισσας, μιας χάλκινης γοργόνας με στέμμα και ιστιοφόρο στο αριστερό χέρι, καθώς οι ελάχιστοι πόροι των νησιών έστρεψαν τους κατοίκους προς τη ναυτιλία και δεν είναι τυχαίο ότι από εδώ κατάγονται πολλοί εφοπλιστές. Στο νησί δε, λειτουργούν Ναυτικό Λύκειο, Ναυτικό Μουσείο και Ακαδημία του Εμπορικού Ναυτικού.
74. Ψέριμος
Δωδεκάνησα (με έκταση 14,615 Km² και 130 κατοίκους)
Η κύρια ασχολία των κατοίκων της Ψερίμου είναι η κτηνοτροφία. Ακτοπλοϊκή σύνδεση υπάρχει τόσο με το νησί της Καλύμνου όσο και με την Κω, η απόσταση από τον λιμένα της οποίας είναι 7,3 ναυτικά μίλια.
Μια απ' τις τουριστικές ατραξιόν είναι και η ελληνική σημαία που είναι σχηματισμένη στην πλαγιά του νησιού.
Στην Ψέριμο υπάρχει δημοτική κατασκήνωση 5 στρεμμάτων, που φιλοξενεί εκεί ομάδες Προσκόπων από όλη την Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ λειτουργεί και δημοτικό σχολείο.
73. Κέρος
Μικρές Κυκλάδες (με έκταση 15,042 Km² και 0 κατοίκους)
Κατά τον Μεσαίωνα η Κέρος χρησιμοποιήθηκε ως ορμητήριο πειρατών ενώ στα νεότερα χρόνια και ως το 1952 αποτελούσε ιδιοκτησία της μονής της Παναγίας Χοζοβιώτισσας της Αμοργού και εν συνεχεία περιήλθε στη Γεωργική Υπηρεσία. Τμήματα της έκτασής της δημοπρατούνται ως κτηνοτροφικοί κλήροι σε τακτά χρονικά διαστήματα σε βοσκούς. Σήμερα ανήκει στην Αμοργό και είναι κηρυγμένος αρχαιολογικός χώρος.
72. Λειψοί
Δωδεκάνησα (με έκταση 15,842 Km² και 698 κατοίκους)
"Τιμής ένεκεν" οι Λειψοί αποτελούσαν και συνεχίζουν να αποτελούν δήμο εκ του γεγονότος ότι όλα τα έργα που έχουν γίνει στο νησί προέρχονται από δωρεές σε συνάλλαγμα μεταναστών της στην Αυστραλία. Οι δρόμοι, οι ασφαλτοστρώσεις, ηλεκτροδότηση κλπ. καθώς και η ανοικοδόμηση της μητρόπολης - εκκλησίας με ξενώνα για κληρικούς ακόμη και ζωολογικό κήπο, έχουν γίνει από αυτές τις δωρεές.
Οι Λειψοί αλλά και οι διάσπαρτες συστάδες νησιών γύρω τους, αποτελούν πόλο έλξης για πλήθος τουριστών, κυρίως αυτών με ιστιοπλοϊκά και σκάφη αναψυχής.
Στους Λειψούς ήταν ο καταζητούμενος ως αρχηγός της 17 Νοέμβρη Αλέκος Γιωτόπουλος. Εκεί διατηρούσε εξοχική κατοικία, μαζί με την σύντροφό του Μαρί Τερέζ Πεινό.
Το σπίτι τους είχε προκαλέσει συζητήσεις στην τοπική κοινωνία επειδή είχαν αποφασίσει να το βάψουν ροζ...
71. Μεγαλόνησος Πεταλιών
Πεταλιοί (με έκταση 17,2 Km² και 0 κατοίκους)
Το νησί είναι ιδιόκτητο, με το μεγαλύτερο τμήμα του να ανήκει στους απογόνους του εφοπλιστή Μαρή Εμπειρίκου, ο οποίος απέκτησε το νησί από τη βασιλική οικογένεια της Ελλάδας, το 1915. Τμήμα επίσης του νησιού ανήκει στην κόρη του Πάμπλο Πικάσο
70. Γυάρος
Κυκλάδες (με έκταση 17,574 Km² και 0 κατοίκους)
Χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος εξορίας στους ρωμαϊκούς χρόνους αλλά και στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας, η Γυάρος συνδέθηκε με εποχές πολιτικής καταπίεσης.
Το 1947 κατασκευάστηκε και η φυλακή της Γυάρου, η οποία με υπουργική απόφαση του 2001 χαρακτηρίστηκε διατηρητέο μνημείο. Το 1947 ξεκίνησαν οι πρώτες οικοδομικές εργασίες στο νησί που περιλάμβαναν εκβραχισμούς και διαμορφώσεις του εδάφους, διάνοιξη δρόμων, κτίσιμο ειδικών κτιρίων φυλακών, αποθηκών, κατοικιών φυλάκων, πυροβολείων, κ.α.
Σε πέντε όρμους του νησιού δημιουργήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στον πρώτο όρμο το 1950 βρισκόταν 5.500 κρατούμενοι, στον δεύτερο 1.500, στον τρίτο 990, στον τέταρτο 2.000 και στον πέμπτο 300 κρατούμενοι.
Εκτός από τους πολιτικούς (Aριστερούς) κρατούμενους, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξέτισαν ποινές εξορίας στη φυλακή της Γυάρου ως χριστιανοί αντιρρησίες συνείδησης. Η χρήση του ως τόπου εξορίας και φυλάκισης έγινε κυρίως στα διαστήματα 1947-1952, 1955-1961 και 1967-1974.
Ολόκληρο το νησί της Γυάρου χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος το 2002, αλλά αποχαρακτηρίστηκε το 2011 με σκοπό την προώθηση επενδύσεων για αιολικά πάρκα στο νησί.
Εξαιρετικό ντοκιμαντέρ:
69. Ηρακλειά
Μικρές Κυκλάδες (με έκταση 18,078 Km² και 151 κατοίκους)
Γνωστή για το Σπήλαιο του Αη-Γιάννη με το πλούσιο διάκοσμο από σταλακτίτες και σταλαγμίτες. Είναι το μεγαλύτερο σπήλαιο των Κυκλάδων με έκταση 2000 τ.μ. Κοντά σ΄αυτό βρίσκεται ένα μικρότερο με την ονομασία Σπηλιά του Κύκλωπα.
Και για μια τεχνολογική πρωτοπορία:
Στην Ηρακλειά και ειδικότερα στον όρμο του Αγίου Γεωργίου, τον Ιούνιο του 2007 εγκαταστάθηκε η πρώτη στον κόσμο αυτόματη πλωτή ανεμογεννήτρια που σε συνδυασμό φωτοβολταϊκών αποτελεί ταυτόχρονα μονάδα αφαλάτωσης. Η μονάδα αυτή που φέρει το ελληνικό όνομα «Υδριάδα» παράγει ενέργεια από ανανεώσιμη πηγή χωρίς να μολύνει το περιβάλλον δίνοντας την ιδανικότερη λύση στη λειψυδρία που μαστίζει κυρίως τους θερινούς μήνες το νησί.
68. Πολύαιγος
Κυκλάδες (με έκταση 18,146 Km² και 0 κατοίκους)
Είναι το μεγαλύτερο σε έκταση ακατοίκητο νησί του Αιγαίου. Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος κάτι που δικαιολογεί και το όνομα της «Πολύαιγος», από το «πολλές αίγες», δηλαδή «πολλές κατσίκες». Μέρος του νησιού ανήκει στην εκκλησία της Κιμώλου, την «Οδηγήτρια».
Η Ελλάδα έχει περιλάβει την Πολύαιγο στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρώντας την σημαντικό βιότοπο ανενόχλητο από την ανθρώπινη παρουσία. Στο νησί γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους.
67. Μακρόνησος
Κυκλάδες (με έκταση 18,427 Km² και 5 κατοίκους)
Στους αρχαίους χρόνους η νήσος έφερε το όνομα "Ελένη" ή "Ελένη νήσος" επειδή κατά την Ελληνική Μυθολογία όταν την ωραία Ελένη απήγαγε ο Πάρις στη Τροία ή στην επιστροφή από εκεί με τον Μενέλαο, εκείνη αποβιβάσθηκε στη νήσο αυτή.
Στα τέλη 12ου αιώνα, όταν η Πειρατεία γενικεύεται σε μεγάλο βαθμό, λόγω της αποφάσεως του Ιωάννη Β' Κομνηνού να διακόψει τα κονδύλια προς το ναυτικό, η Μακρόνησος γίνεται ορμητήριο των πειρατών. Από εκεί οι πειρατές λυμαίνονται τα παράλια της Αττικής αρπάζοντας υλικά αγαθά, ζώα, ανθρώπους για σκλάβους ή για λύτρα, και βεβαίως σκοτώνουν πολλούς κατοίκους συχνά με βασανιστικό τρόπο ή απλώς τους ακρωτηριάζουν.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων (1912-1913) στη Μακρόνησο είχε μεταφερθεί μεγάλος αριθμός Τούρκων αιχμαλώτων, που έζησαν εκεί μέχρι της υπογραφής ειρήνης οπότε και μετακινήθηκαν στη Τουρκία.
Η Μακρόνησος λειτούργησε για ένα και πλέον χρόνο ως λοιμοκαθαρτήριο προσφύγων (Ποντίων κατά κύριο λόγο) την περίοδο 1922-1923. "Φιλοξενήθηκαν" δεκάδες χιλιάδες προσφύγων κάτω από απάνθρωπες και τραγικές συνθήκες με αποτέλεσμα πάρα πολλοί να αφήσουν εκεί την τελευταία τους ανάσα.
Από τον Απρίλιο του 1947 η Μακρόνησος και στη διάρκεια του Εμφυλίου χρησιμοποιήθηκε ως στρατόπεδο συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης"» για χιλιάδες κομμουνιστές, πολιτικούς κρατούμενους και λιποτάκτες στρατιώτες. Οι εξορίσεις στην Μακρόνησο συνεχίστηκαν από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις που ακολούθησαν. Γι' αυτούς τους λόγους, το νησί κρίθηκε με απόφαση της Υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη, μνημείο της εποχής του εμφυλίου, οπότε σήμερα νησί και κτίσματα των επιμέρους στρατοπέδων σε αυτό προστατεύονται από παρεμβάσεις.
Η ιστορία της Μακρονήσου στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο έχει αποδοθεί -μεταξύ άλλων- μέσα από δύο σπουδαία έργα, το βιβλίο «Λοιμός» του Ανδρέα Φραγκία (1972, Κέδρος) και την κινηματογραφική του μεταφορά από τον Παντελή Βούλγαρη στο «Happy Day» (1976).
Τον Αύγουστο του 2003 έγιναν τρεις συναυλίες από το Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, σε ανάμνηση των χρόνων της εξορίας.
Ντοκιμαντέρ:
66. Ελαφόνησος
Στο νοτιοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου (με έκταση 19,992 Km² και 745 κατοίκους)
Κατά την αρχαιότητα η σημερινή Ελαφόνησος δεν αποτελούσε νησί, αλλά τη χερσόνησο "ΟΝΟΥ ΓΝΑΘΟΣ", καθώς το τότε σχήμα παρέπεμπε στην όψη γαϊδουρομασέλας, σύμφωνα με τον Παυσανία, ο οποίος στην περιήγησή του τοποθετεί την πόλη στην ποντισμένη σήμερα περιοχή της νησίδας Παυλοπέτρι (Πετρί), όπου διακρίνονται ακόμη και σήμερα χαλάσματα σπιτιών και καρόδρομοι, όπως και στον Κάβο Καλογήρου (Καλόγερας)κοντά στο νησί Κασέλα στης Παναγίας τα Νησιά αλλά και αλλού. Μαζί με την περιοχή μεταξύ του νησιού και της Πελοποννήσου, που ποντίστηκε μετά τον πρώτο αιώνα μ.Χ., ποντίστηκαν και άλλα μικρότερα κομμάτια γης πέριξ του νησιού που σήμερα μας ανταμείβουν με τα υπέροχα χρυσοπράσινα χρώματα στα νερά άνωθεν τους.
Το σημερινό της όνομα η Ελαφόνησος το οφείλει, σύμφωνα με έρευνα των Δρ. Σταμούλη Ιακώβου & Κρούπη Ηλία, στο πλούσιο κυνήγι που υπήρχε στην περιοχή από την αρχαιότητα, καθώς, όπως αναφέρεται και από τον Παυσανία, πολλά ήταν τα ιερά της Αρτέμιδας στην περιοχή και πιο συγκεκριμένα από την ύπαρξη πλήθους μικρόσωμων ελαφιών κόκκινου χρώματος. Άλλωστε και το διάσημο άγαλμα της Θεάς Αρτέμιδας στο Μουσείο του Λούβρου, που κρατά ένα τέτοιο ελάφι, έχει βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή.
Πρόσφατα ήταν στις ειδήσεις: Πωλείται η Ελαφόνησος;
65. Σαρία
Δωδεκάνησα (με έκταση 20,429 Km² και 22 κατοίκους)
Η νησίδα ανήκει στην Κοινότητα Ολύμπου της Καρπάθου, του Νομού Δωδεκανήσου και χωρίζεται από την Κάρπαθο με έναν περιορισμένο και ρηχό στενό πορθμό πλάτους 100 μέτρων, πλην όμως απαγορευτικό για διέλευση μεγάλων σκαφών.
Το νησί αποτελούσε τμήμα της Καρπάθου που χωρίστηκε από αυτήν μέσω της διάβρωσης. Στη Σαρία βρισκόταν κατά την αρχαιότητα μία από τις 4 αρχαίες πόλεις της Καρπάθου, η Νίσυρος. Το νησί είναι διάσπαρτο από αρχαία μνημεία, ερείπια και υπολείμματα αρχαίων οικισμών, ενώ αποτέλεσε και ορμητήριο Σαρακηνών πειρατών.
Είναι σημαντικός βιότοπος και τόπος αναπαραγωγής για πουλιά και θαλάσσιους οργανισμούς.
64. Αντικύθηρα
Επτάνησα (με έκταση 20,43 Km² και 44 κατοίκους)
Σε αρχαίο ναυάγιο του νησιού βρέθηκε ο Εφηβος των Αντικυθήρων και ο παράξενος μηχανισμός των Αντικυθήρων, πολύπλοκος μηχανισμός για τη ναυσιπλοΐα, σαν αστρολάβος.
Στο νησί οι ανασκαφές συνεχίζονται και διαρκώς ανευρίσκονται αρχαία και βυζαντινά ευρύματα.
Επίσης τα Αντικύθηρα αποτελούν κέντρο έρευνας της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Το νησί διαθέτει ελικοδρόμιο και ενοικιαζόμενα δωμάτια.
63. Σπέτσες
Αργοσαρωνικος (με έκταση 22,239 Km² και 3.908 κατοίκους)
Την περίοδο 1821-1832, ο Σπέτσες έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ελληνική Επανάσταση.Οι Σπέτσες, μαζί με την Ύδρα και τα Ψαρά, ήταν από τα πρώτα νησιά που επαναστάτησαν, με ενεργό συμμετοχή στον αγώνα έναντι των Τούρκων.
Ο Σπετσιωτικός στόλος, αποτελούμενος από εμπορικά πλοία σπετσιωτών, πήρε μέρος σε μεγάλο αριθμό ναυμαχιών, όπως της Αρμάτας, καθώς και σε ξακουστούς αποκλεισμούς οχυρών, συγκεκριμένα του Ναυπλίου και της Μονεμβασιάς. Την περίοδο αυτή κάνουν την εμφάνισή τους ηρωικά ονόματα όπως Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, Ανδρέας Μιαούλης, Χατζηγιάννης Μέξης και Κοσμάς Μπαρμπάτσης, ονόματα τα οποία σήμερα κατέχουν υψηλή θέση στην Ελληνική Ιστορία.
62. Μεγανήσι
Επτάνησα (Τηλεβοΐδες νήσοι - με έκταση 22,356 Km² και 1.090 κατοίκους)
Είναι το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Πριγκηπονήσων Λευκάδας, γι'αυτό και ονομάζεται έτσι.
Την περίοδο του 2ου παγκοσμίου πολέμου σε θαλάσσια σπηλιά του Μεγανησίου είχε βρει καταφύγιο το Υποβρύχιο Παπανικολής.
Η σπηλιά ονομάζεται σήμερα Σπηλιά Παπανικολή και την επισκέπτονται πολλοί ταξιδιώτες κάθε χρόνο.
Υπάρχει και τραγούδι!
Ωραίο Μεγανήσι μου
στολίδι στη Λευκάδα
άλλο πιο άμορφο νησί
δεν έχει η Ελλάδα...
61. Πόρος
Νησιά του Αργοσαρωνικού (με έκταση 22,646 Km² και 4.348 κατοίκους)
Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο νησιά, την Σφαιρία και την Καλαυρία, τα οποία χωρίζει ένα πολύ μικρό κανάλι θάλασσας αμέσως μετά τον Ναύσταθμο (Προγυμναστήριο).
Η Καλαυρία είναι το αρχαιότερο νησί που ανεδύθη μετά τον κατακλυσμό, είναι ιζηματογενής και κυριαρχείται από ασβεστολιθικά και σχιστολιθικά πετρώματα. Η Σφαιρία είναι ηφαιστειογενούς προελεύσεως και ανεδύθη από έκρηξη του ηφαιστείου των Μεθάνων, η δε πόλη του Πόρου είναι κτισμένη ακριβώς επάνω σε έναν μικρό θολωτό κρατήρα.
Το ιστορικό ρολόϊ, δωρεά του έμπορου και βουλευτή Ιωάννη Παπαδόπουλου, ψηλά στο λόφο της Σφαιρίας, στο κέντρο του Πόρου, αποτελεί σήμα κατατεθέν του νησιού.
Μετά την επανάσταση του 1821, στον Πόρο δημιουργήθηκε ο πρώτος Ναύσταθμος του Πολεμικού Ναυτικού. Στις εγκαταστάσεις αυτές σήμερα φιλοξενείται το Κέντρο Νεοσυλλέκτων του Πολεμικού Ναυτικού (Προγυμναστήριο). Στον Ναύσταθμο του Πόρου παροπλίστηκε, για αρκετά έτη, το εύδρομο "Γεώργιος Αβέρωφ", πριν μεταφερθεί στον όρμο του Φαλήρου.
Ο Πόρος φιλοξένησε αρκετές κινηματογραφικές ταινίες, όπως π.χ. η ταινία με τον Θανάση Βέγγο «Τύφλα να' χει ο Μάρλον Μπράντο», τμήμα της ταινίας "Η Αλίκη στο Ναυτικό" κ.α.
==
Συνεχίζεται...
(Αν έχετε πάει σε κάποιο απ' αυτά, μοιραστείτε τις εντυπώσεις σας στα σχόλια)
σχόλια