________________
1.

Τελικά "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"; Χωρίς πλάκα! Μήπως είναι τελικά καλύτερα;- όχι άλλα προβλήματα!

Δεν έχει σημασία, γιατί δε μπορούμε να γίνουμε πιο έξυπνοι ή πιο χαζοί, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι, χαζοί ή έξυπνοι, αγχώνονται σε ποσότητες που αντιστοιχούν στο χαρακτήρα τους και όχι στην εξυπνάδα τους. Η διαφορά μεταξύ χαζών και έξυπνων είναι οι λόγοι για τους οποίους αγχώνονται, η έκταση είναι διαφορετικό θέμα – και ο καθένας κουβαλάει τον δικό του σταυρό.

________________
2.

Αγαπητή Α,μπα,
Διαβάζω σήμερα 31/3 στη Lifo:

"Κίνα: Βασάνιζαν και έσφαζαν τίγρεις για την διασκέδαση πλουσίων επιχειρηματιών"

Μπορείς σε παρακαλώ να μου πείς πως καταφέρνει και μπορει να διασκεδάσει κανείς βλέποντας κάποιον άλλο να βασανίζεται?
Δεν πρόκειται να βγάλω λόγο, θα πώ μόνο πως μπορώ να διασκεδάσω και εγώ αν δώ πχ, τη σιχαμένη μου γειτόνισσα να παραπατάει και να πέφτει, αν δώ τη γάτα μου να σκουντουφλάει κάπου, αλλά φαντάζομαι δεν θα διασκεδάζω αν η γειτόνισσα ή η γάτα μου αιμοραγούν και κλαίνε-
κάτι μέσα μου είναι έτσι ρυθμισμένο να μην διασκεδάζει αν ο άλλος πονάει και αν τύχει και ο εαυτός μου το βρει διασκεδαστικό, κοινωνικά δεν μου επιτρέπεται να το δείξω..
Ετσι δεν είναι οι περισσότεροι άνθρωποι, ρε συ Α, μπα??

Αυτοί οι κινέζοι δηλαδή τι βλέπουν που δεν βλέπω εγω?

Σε ευχαριστώ, -Αλογόμυγα

Έτσι είναι για τους περισσότερους ανθρώπους, ναι, αλλά οι λαοί μεταξύ τους έχουν τεράστιες διαφορές σε κοινωνικά θέματα, από όπου προκύπτουν διαφορετικοί κανόνες και συμπεριφορές. Κάθε κοινωνία δίνει διαφορετική αξία στη ζωή και ιεραρχεί διαφορετικά τα ζωντανά που την περιβάλλουν. Δεν το λέω για να το δικαιολογήσω, το λέω για να το οριοθετήσω. Αυτό που είναι κοινό είναι η αηδιαστική, πάντα κατωτάτου επιπέδου επίδειξη πλούτου. Το κατώτερο επίπεδο αυτό είναι ανάλογο με τον κρυφό Θεό του κάθε λαού. Αλλού είναι οι μαγικές ιδιότητες της τίγρης, αλλού είναι κάτι κόκκινες σόλες.

________________
3.

Αυτόν που είσαι μαζί πολλά χρόνια ή αυτόν που ονειρευόσουν μια ζωή;
Τη ζωή που ξέρεις ή τη ζωή που (νομίζεις) ότι θέλεις;

Σταματήστε να απλοποιείτε τη ζωή σας πετσοκόβοντας τη σε διλήμματα. (Ευτυχώς) δεν είναι τόσο εύκολο.
Να ζήσεις τη ζωή στην οποία αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που κάνεις βρίσκονται σε ισορροπία. Όσο πιο πολύ γίνεται.

ΥΓ. Η «ζωή» δεν είναι το «ποιον άντρα να διαλέξω». Ο άντρας θα προκύψει από τη ζωή που θα διαλέξεις.

________________
4.

Αγαπητή Α, μπα

Αν έχεις κάποιον φίλο που αγαπάς πολύ και κανει λάθη που τον βλάπτουν , για τα οποια εχετε μιλήσει επανειλημμένα όμως δεν βάζει μυαλό τότε τι κάνεις? Ξέρεις είναι δύσκολο να βλέπεις ενα αγαπητό σου πρόσωπο να βαδίζει προς την αυτοκαταστροφή αλλά από την άλλη μήπως οι φίλοι που το παίζουν παράλληλα γονείς και συμβουλάτορες επιδεινώνουν την κατασταση ?- Kristo

Η μια φορά φτάνει, δε χρειάζεται το «επανειλημμένα». Δικαίωμά του είναι να σε λάβει υπόψη, όπως και να μη σε λάβει. Ο φίλος στηρίζει τον φίλο, όχι μόνο τις αποφάσεις με τις οποίες συμφωνεί. Δεν μας λες όμως για τι είδος αυτοκαταστροφής μιλάς, το περιθώριο ερμηνείας είναι πολύ μεγάλο. Υπάρχει περίπτωση να πρέπει να αναλάβεις δράση, υπάρχει όμως και η περίπτωση να μην είναι δικιά σου δουλειά. Αν δεν υπάρχει κίνδυνος σωματικής ακεραιότητας, παρανομίας ή άλλου είδους (αυτό) καταστροφή, θύμισε του σε ποιες περιπτώσεις τα κατάφερε καλά και μην υπενθυμίζεις την αδυναμία, που μπορεί να την ξέρει και μόνος του. Γενικώς, επειδή αυτό που λες είναι τρομερά γενικό, είναι ανάλογα γενικόλογη και η απάντηση.

________________
5.

Είμαστε μαζί 1μιση χρόνο τώρα...μ άγαπαει λεεί, με γούσταρει και το πίστευω, αλλά δεν έχει πάθει την πλάκα της ζωής του μαζί μου.Ο μεγάλος του έρωτας που φροντίζει να μου υπενθυμίζει συχνά και που τα είχε όλα τέλεια(εξωτέρικα και εσωτερικά)σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα του, τον άφησε πριν 9 χρόνια κι απο τότε προσπάθησε να κάνει σχέση κάποιες φορές χωρίς όμως να βγεί άκρη...και εμφανίζομαι εγώ στη ζώη του!που τον θέλω και είμαι και πολυ ερωτευμένη μαζί του(και το δείχνω) και που πέρναει πόλυ κάλα μάζι μου(έτσι λέει) σ όλους τους τομείς, και υπάρχει και επικοινωνία και ίδια αντίληψη στα πράγματα και ταιριαζουμε και και και...αλλά δεν του αρκεί μόνο αυτό..και εχει ακόμα πολλά σεξουαλικά απωθημένα (να παει κ με άλλες γενικά, αν κ οσο ήταν μόνος ήταν κουλ κ ήθελε συναίσθημα)...όμως δεν θέλει και να χωρίσουμε και φοβάται οτι κατα βάθος ούτε αυτός ξέρει πόσο με θέλει κ οτι όταν το καταλάβει θα ναι πια αργά.και θα μ έχει χάσει..ότι να ναι δηλαδή...κ δεν θέλω ούτε η καβατζα του να μαι μέχρις ότου βρει καποια άλλη,που θα τα χει όοολα ούτε και να το νιώθω και να με πιανουν ανασφάλειες.ούτε να μαι μια σχέση απλά που βολεύει κ γίνεται συνήθεια.Δηλωνει μπερδεμένος ,θέλω να το πιστέψω αλλά επίσης θέλω και να ξεμπερδευτει γιατί κι εμένα οι αντοχές μου λιγοστεύουν. Πιστεύεις οτι όσο μεγαλώνουμε μπορεί να αλλάζει κι ο τρόπος και η ένταση ίσως, που βιώνουμε έναν έρωτα και αν δεν πέφτουμε στα πατώματα πχ για κάποιον ,μπόρει να υποτιμήσουμε αύτο που νιώθουμε?

Νομίζω ότι αλλάζει ο τρόπος και η ένταση, συμφωνώ στο ότι μπορεί να υποτιμήσουμε κάτι που νιώθουμε όταν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, αλλά δε νομίζω ότι αυτό είναι η αιτία αυτού που ζεις τώρα. Νομίζω ότι για κάποιο λόγο, και μην το πάρεις προσωπικά γιατί ειλικρινά δεν έχει να κάνει με σένα, δεν εκπληρώνεις κάποια φαντασίωση και δεν του προκαλείς κάποιου είδους δέος που χρειαζόμαστε όλοι για να δημιουργήσουμε μέσα μας το οικοδόμημα του έρωτα. Αυτά είναι θέματα που βρίσκονται πολύ βαθιά μέσα μας και συνήθως δεν τα έχουμε αποκωδικοποιήσει (είναι η κοινωνική θέση; η μόρφωση; Η εμφάνιση; Συνήθως είναι και κάτι αρκετά επιφανειακό).

Πέρα από αυτό όμως, άνθρωπος που ακόμα λέει για μια που τα είχε εννιά χρόνια πριν, είναι για πολλές σφαλιάρες. Σ' αυτό δε θα έδειχνα καμία κατανόηση. Αφού ήταν τόσο τέλεια, να πάει να την βρει.

________________
6.

Α, μπα, είμαστε το μόνο ζώο που είναι αλλεργικό στα άλλα ζώα; Γιατι;- Gande Gratto

Εεε.... Κάνεις λάθος.

________________
7.

Χαίρε αγαπημένη Α,μπα!
Το πρόβλημά μου έχει ως εξής: Είμαι 27 στα 28, και τα τελευταία 3,5 χρόνια δουλεύω σε μια μετρίου μεγέθους πόλη της μεσοδυτικής Αμερικής. Ε λοιπόν, όλον αυτόν τον καιρό δεν έχω κάνει ούτε μία σχέση! Στην αρχή δεν το σκεφτόμουν καν, δεν το είχα πάρει χαμπάρι δηλαδή, αλλά τώρα που περνάει ο καιρός, οι μήνες, τα χρόνια...αρχίζω και απορώ, λέω "ωπ τι έγινε? Δε θα ξαναγνωρίσω κάποιον αξιόλογο άνθρωπο εδώ πέρα να μοιραστώ δυο εμπειρίες παραπάνω στην ξένη χώρα?". Να φανταστείς τόσο καιρό το είχα ξεχάσει εντελώς, μέχρι που θυμήθηκα ότι η τελευταία μου σχέση τέλειωσε πριν 4 χρόνια (πριν έρθω εδώ δηλαδή)! Και πραγματικά μέχρι τότε όλα ήταν πολύ νορμάλ και ήρεμα σε αυτόν τον τομέα της ζωής μου, δεν είναι δηλαδή να πεις ότι είχα ποτέ ξανά τέτοιο μεγάλο θέμα με το να βρω σύντροφο.
Η υποερώτηση που έχω να σου κάνω εν τω μεταξύ είναι, γιατί σε αυτή τη ρημαδοχώρα είναι το online dating ΤΟΣΟ διαδομένο? Το έχεις συνειδητοποιήσει? Ποια είναι εσένα η γνώμη σου, γιατί εγώ κοντεύω να τρελαθώ με τους τύπους εδώ πέρα. Αρνούμαι να το κάνω, για διάφορους λόγους, και αναρωτιέμαι μήπως αυτή η άρνηση/ξεροκεφαλιά μου είναι που με έχει κάνει να είμαι μόνη σαν το λεμόνι όλο αυτόν τον καιρό.
Κατά τα άλλα, όλα καλά! Φιλοσοφικές περισσότερο οι αναζητήσεις πίσω από τις ερωτήσεις μου περί "ερωτικής ζωής στο Αμέρικα".
Τα φιλιά μου από το χιονισμένο Mile-High City!

Υγ. Οι αναζητήσεις/ενδοσκοπήσεις νομίζω προέκυψαν όταν πρόσφατα έπεσε πρόταση για δουλειά σε ακόμα πιο μικρή/περίεργη πόλη (Γουισκόνσιν!), και έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται...πού πας βρε Καραμήτρο, με τα έλατα θα γεράσεις στο τέλος. Και κατέληξα να φλερτάρω έντονα με την ιδέα να γυρίσω στην υπέροχη Αθηνούλα μου που τέτοιους "προβληματισμούς" δεν είχα ποτέ και η κοινωνική μου ζωή ήταν πανέμορφη στο σύνολό της. Αυτό δεν είναι που μετράει τελικά?- Μελιά

Δεν έχω γνώμη και γνώσεις για όλο το αχανές οικοδόμημα που λέγεται Αμερική. Η μεσαίου μεγέθους πόλη της μεσοδυτικής Αμερικής δεν έχει σχέση με ένα χωριό που βρίσκεται στις ακτές της, και οι μεγάλες πόλεις δεν συγκρίνονται με τις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Το online dating είναι πιο διαδεδομένο γιατί το ίντερνετ είναι πιο διαδεδομένο για όλες τις υπηρεσίες, δημόσιες και ιδιωτικές, δεν υπάρχει πράγμα που δεν μπορείς να κάνεις online και αυτό έχει διεισδύσει και τις κοινωνικές επαφές. Δεν είσαι υποχρεωμένη να ακολουθήσεις αν δεν σου βγαίνει, αλλά προσπάθησε να το δεις ως αποτέλεσμα μιας κοινωνίας πιο καλωδιωμένης λόγω της ανεπτυγμένης τεχνολογίας που είναι εγχώριο είδος, και όχι εισαγόμενο.

Η κοινωνική σου ζωή στην Αθήνα θα είναι διαφορετική, όπως διαφορετικά θα είναι και πολλά άλλα πράγματα. Δεν είναι «ένα» αυτό που μετράει τελικά, και δεν υπάρχει σωστό και λάθος για την ιεράρχηση.