ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ένα δίλημμα από τα παλιά

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ένα δίλημμα από τα παλιά Facebook Twitter
20


________________
1.


είναι λογικό να είμαι 19 χρονών και να μην έχω κάνει ακόμα σχέση ούτε να έχω φιληθεί ποτέ με αγόρι; δεν είμαι ούτε χονρτή, ούτε άσχημη και γενικά είμαι πολύ νορμάλ και κουλ

Με «λογικό» υποθέτω ότι εννοείς «φυσιολογικό». Ούτε παράλογο είναι, πάντως.


Όπως οι ντομάτες και τα μπρόκολα, έτσι και οι άνθρωποι ωριμάζουν σε διαφορετικές εποχές, με διαφορετικές ταχύτητες και διαφορετικά λουλούδια βγάζουν, αλλά όλοι έχουμε τη θέση μας στο σύμπαν (αφού είμαστε εντός του, την έχουμε). Οι πολύ νορμάλ και κουλ είναι πολύ σπάνια διαμάντια και η αξία τους φαίνεται στο κατάλληλο περιβάλλον. Μην ανησυχείς καθόλου για τα αγόρια. Αν θέλεις να ανησυχήσεις για κάτι, δες πώς θα γίνει να βρεθείς στο περιβάλλον (κοινωνικό, εργασιακό, φοιτητικό, φιλικό) που θα αισθάνεσαι όσο πιο πολύ γίνεται ο εαυτός σου.

________________
2.


ποιά είναι η άποψή σου για το Secret? εμένα μου φαίνεται πως είναι πολύ σημαντική η θετική σκέψη αλλά αυτή η τύπισσα το έχει γελοιοποιήσει λίγο... πιστεύεις στα αλήθεια ότι αν θες κάτι πολύ τότε θα γίνει μόνο αν το σκέφτεσαι, χωρίς αναγκαστικά να κάνεις κάτι; και αυτό ισχύει και για τα άλλα άτομα; μπορείς δηλαδή να θες κάτι που να αφορά και κάποιο άλλο άτομο; (πχ να θες να σε ερωτευτεί κάποιος)

Το Secret και τα παράγωγά του είναι η γκλαμουροποίηση της ημιμάθειας.


Είναι πολύ εύκολο να κοροϊδέψεις τέτοιες φυλλάδες. Ας πούμε: ο κόσμος στο Νταρφούρ γιατί δεν σκέφτεται με δύναμη «βόμβες μακριά, φαϊ έλα εδώ;» Μάλλον δεν έχει διαβάσει το βιβλίο.


Μια κορυφαία ατάκα του συγγράμματος – γιατί πάντα διαβάζω αυτά που γράφουν αυτοί που απεχθάνομαι, πρέπει να ξέρεις ποιος είναι ο αντίπαλος – είναι η εξής: «οι φυσικοί κβαντικής θα σου πουν ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε μέσω της σκέψης.» Αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για να καταλάβεις ότι βιβλίο έχει αξία μόνο ως χαρτί για να τυλίγεις σαρδέλες. Όχι, οι φυσικοί κβαντικής δεν θα σου πουν τέτοιο πράγμα.


Οι ψευδοεπιστήμες, όπως και οι θεωρίες συνωμοσίας, πιάνονται από μια λεπτομέρεια που βασίζεται σε ένα τεράστιο επιστημονικό οικοδόμημα και από κει αρχίζουν τα νοητικά άλματα ολυμπιονίκη που καταλήγουν σε συμπεράσματα ανυπόστατα και πέρα από κάθε λογική ακολουθία. Αυτοί που τα πιστεύουν έχουν αυτοπεποίθηση γιατί είναι σίγουροι ότι έχουν πιάσει τους επιστήμονες από το αυτί, με «αποκαλύψεις» που «κανείς δεν τολμάει να πει». Στην πραγματικότητα όμως περιφρονούν βαθιά την επίσημη επιστημονική κοινότητα και ποτέ δεν διαλέγουν τους επιστήμονες που επικαλούνται ως συνομιλητές τους. Τους θεωρούν σχεδόν υπερβολικά μορφωμένους, χωρίς «φαντασία» (στην πραγματικότητα τους απεχθάνονται γιατί δεν τους καταλαβαίνουν). Η επιστήμη όμως δεν είναι αξεσουάρ, για να τη χρησιμοποιούμε αποσπασματικά, όποτε μας συμφέρει και όποτε πιστεύουμε ότι εξυπηρετεί τις απόψεις μας, Αν θέλουμε να επικαλούμαστε φυσικούς κβαντικής, πρέπει να συμπληρώσουμε ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας φυσικός κβαντικής που άντεξε να διαβάσει όλο το Secret. Αλλιώς μπορούμε να διαβάσουμε κρυστάλλινες σφαίρες και φύλλα τσαγιού, να μην παρεξηγείται κανείς (αν κι εκεί για «ενέργειες» λένε, που «περιβάλλουν το σύμπαν», γενικώς και αορίστως. Ενέργειες, γενικά, πρέπει να τους δώσουμε και όνομα; Ρώτα έναν φυσικό κβαντικής να σου πει.)


Το χειρότερο είναι ότι ανάλογες «εκστρατείες αφύπνισης» μεταφέρουν την ευθύνη σε θύματα πολύπλοκων, απρόβλεπτων και μη ελεγχόμενων φαινομένων: αν είσαι φτωχός, αν αρρώστησες, είναι επειδή δεν κάνεις θετικές σκέψεις. Δύο ψυχολόγοι- καθηγητές έγραψαν μια πολύ κριτική για το θέμα εδώ, και προτείνω σε όσους βρίσκονται στην ενδιάμεση κατάσταση, όπως εσύ, να το διαβάσουν.

________________
3.


πώς να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και τα προβλήματα της ζωής χωρίς στενοχώρια, άγχος και αρνητική σκέψη;

Διαβάζοντας το Secret. Αλλιώς πρέπει να δεχτείς ότι η ζωή μέσα της, εκτός από ηλιοβασιλέματα και μπύρες με φίλους, εμπεριέχει στενοχώρια και άγχος, φυσιολογικές αντιδράσεις που μας βοηθούν ξα πάρουμε δύσκολες αποφάσεις. Αν δεν είχαμε το άγχος και την στενοχώρια, δεν θα ψάχναμε καλύτερες δουλειές, δεν θα απομακρύναμε ακατάλληλους ανθρώπους από τη ζωή μας, δεν θα προσέχαμε να μην πάρουμε τον λάθος δρόμο. Θα ήμασταν γελαστοί και την ώρα που τελικά θα μας πατούσε το λεωφορείο.


Η μόνιμη αισιοδοξία και η «θετική σκέψη» είναι ένας άφταστος στόχος που έχει εκπορνεύσει τη λέξη «ευτυχία». Είναι αδύνατον να είσαι μόνιμα αισιόδοξος και με θετικές σκέψεις, εκτός αν είσαι η Πάρις Χίλτον ή αν έχεις κάποιο σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα. Δεν είσαι αποτυχημένος επειδή δεν κατάφερες να δεις την θετική πλευρά στην απόλυσή σου. Πολλές αναποδιές είναι απλώς αυτό, αναποδιές, και οι τραγωδίες της ζωής δεν κρύβουν απαραίτητα κάποιο θετικό μήνυμα από πίσω. Ας μην ανακατεύουμε αυτούς που φιλοσοφούν τη ζωή τους και καταφέρνουν να βγάζουν χρήσιμα συμπεράσματα με αυτούς που θεωρούν ότι η ζωή τους χρωστάει κάτι, απλώς επειδή υπάρχουν.

________________
4.


Πως μπορω να μαθω να ειμαι ευτυχισμενη και μονη μου; πως δηλαδη δεν θα με πειραζει η μοναξια μου και δεν θα εχω μονιμως αναγκη την παρεα η την προσοχη καποιου αλλου για να ειμαι ευτυχισμεη , ανεξαρτητη και ασφαλης; ειμαι 16 βεβαια ακομα, αλλα πιστευω πως κανενας ανθρωπος δεν μπορει να καλυψει τα κενα σου γτ οταν σταματησεις να ασχολεισαι μαζι του η οταν φυγει απο τη ζωη σου, αυτο που θα εχει μεινει θα ειναι εσυ με το ιδιο κενο, τις ιδιες ανασφαλειες και τους ιδιους φοβους. Θελω πραγματικα να καταφερω να ειμαι χαρουμενη και μονη μου γιατι ετσι μονο νιωθω πως θα ειμαι εστω και λιγο πιο ολοκληρωμενος ανθρωπος. Πως ομως; πως καταφερνει καποιος να αγαπαει τον εαυτο του και την δικη του παρεα;

Κανείς δεν γλιτώνει από τον φόβο της μοναξιάς. Η παρέα, ο ένας ξεχωριστός άνθρωπος που θα μας ξεχωρίσει, η αγάπη, ειδικά η αμοιβαία, είναι ο λόγος που πρέπει να προσπαθήσεις να γίνεις ολοκληρωμένος και ανεξάρτητος άνθρωπος. Όσο πιο καλά τα καταφέρεις, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να δημιουργήσεις συντροφικές, ισότιμες σχέσεις που θα αντέξουν στο χρόνο.

Μια από τις προϋποθέσεις για να γίνεις ανεξάρτητη είναι να μπορέσεις να φτάσεις στο σημείο να κάνεις παρέα με τον εαυτό σου.Η αγάπη του εαυτού είναι τεράστιο ζήτημα, που δεν λύνεται εδώ με πρόχειρες απαντήσεις, και υπάρχουν πολλοί που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτό το υπαρξιακό ερώτημα, μοιράζοντας ρετσέτες ευρείας κατανάλωσης, όπως το the Secret. Πρέπει να μορφωθείς όπως μπορείς, μόνη σου ή με επίσημες οδούς, να αποκτήσεις εμπειρίες, να γνωρίσεις ανθρώπους, να δεις, ακούσεις, να γευτείς, να σκεφτείς, να διδαχθείς και να απαιτείς από τον εαυτό σου να δουλέψει για όλα αυτά. Να βάλεις στόχους και να τους πετύχεις, να λάβεις συγχαρητήρια από ανθρώπους που εκτιμάς, να κάνεις παρέα με ανθρώπους που θαυμάζεις... να μην αρκείσαι στις εύκολες εξηγήσεις, να αμφισβητήσεις όλα όσα ξέρεις, να διαβάσεις τις αντίθετες απόψεις. Αυτό είναι ίσως το πιο βασικό, αν είσαι από τους τυχερούς που έχουν αγαπηθεί από τους γονείς τους στα παιδικά τους χρόνια: αμφισβήτησε τις ηθικές αξίες που σου έχουν εμφυτεύσει, για το τι είναι «σωστό» και «ηθικό» και «φυσιολογικό». Αυτές οι οδηγίες που έχεις λάβει μπορεί να γίνουν πολύ μεγάλο εμπόδιο στην εξέλιξή σου. Μην τις απορρίψεις χωρίς να έχεις δικά σου επιχειρήματα, προσπάθησε να φτιάξεις το δικό σου σύστημα αξιών που θα ανταποκρίνεται στον δικό σου κόσμο, με συμμάχους που θα έχεις διαλέξει μόνη σου.


Οπωσδήποτε απέφυγε όλους όσους υπόσχονται αγάπη του εαυτού σε τρία, οχτώ, τριανταπέντε βήματα, ή όσους υποστηρίζουν ότι βρήκαν τη λύση, αρκεί να διαβάσεις το βιβλίο τους. Η αγάπη του εαυτού έτσι κι αλλιώς είναι λίγο αξιογέλαστος όρος. Δεν είναι χάπι που σε κάνει χάι για όλη σου τη ζωή.

________________
5.


Αγαπητή μου Α, μπα ήθελα να σε ρωτήσω αν το να δουλέψεις σε θέατρο στη Νέα Υόρκη είναι τόσο ακατόρθωτο! Συγκεκριμένα σε μιούζικαλ. Αυτή είναι η τρέλα μου και αν μπορούσα να τα καταφέρω θα ήμουν τρισευτυχισμένη! Είμαι ηθοποιός με πτυχία φωνητικής μπλα μπλα μπλα και με όλη την καλή διάθεση. Χρειάζεται τόσο γερό μέσο ή μπορείς να τα καταφέρεις με το σταυρό στο χέρι?- dreamer

Είσαι ηθοποιός με πτυχία φωνητικής και μπλα μπλα μπλά και ρωτάς εμένα; Δεν ξέρεις δηλαδή κάποιον καταλληλότερο για να συμβουλευτείς; Εγώ δεν ξέρω καν πώς πιάνουν δουλειά οι ηθοποιοί στην Ελλάδα.

________________
6.


...και, εν πάση περιπτώσει, γιατί η λογοτεχνία ενδιαφέρεται για καθετί λοξό, στραβό κι ανάποδο, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τον ανυπόφορο διδακτισμό;- parasandalos

Αυτό που έγραψες δεν βγάζει νόημα. Νομίζω ότι δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει το «γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της», η δεν ξέρεις τι σημαίνει το «ανυπόφορος» ή το «διδακτισμός». Δυσκολεύεσαι λίγο στην έκφραση, μήπως να άνοιγες κανένα βιβλίο;

________________
7.


Α, μπα,
Διαβάζω εδώ και λίγο καιρό τη στήλη σου και πάντα δίνεις απαντήσεις τελείως διαφορετικές από τη δική μου οπτική. Που σημαίνει ότι συχνά διαφωνώ, αλλά αυτό είναι και το νόημα. Γι'αυτό ήρθε η ώρα να σου πω αυτό που προβληματίζει κι εμένα, μήπως με βοηθήσεις. Πάω τρίτη λυκείου και σκοπεύω να σπουδάσω νομική (όχι γιατί είμαι καλή μαθήτρια κι έτσι λέει το στερεότυπο, αλλά επειδή είναι κοντά σε κάποια πράγματα που θέλω να κάνω μετά). Όμως πριν κάποιο καιρό ανακάλυψα ότι με ενδιαφέρει πολύ σαν ιδέα η ιατρική, και έκτοτε είμαι πολύ διχασμένη. Πρώτον φοβάμαι να κάνω μια τόσο μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου (γιατί πρέπει να φύγω στο εξωτερικό, πράγμα που απαιτεί πάρα πολλή δουλειά, και κυρίως γιατί θα στραφώ σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πίστευα πάντα ότι θα έκανα), δεύτερον γιατί δεν έχω ιδέα αν τελικά όντως με ενδιαφέρει ή απλά μου φαίνεται πως θα μπορούσε να μου αρέσει και τρίτον και κυριότερον δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να αφιερώσω τη ζωή μου αποκλειστικά σε ένα πράγμα (γιατί όπως ξέρεις η ιατρική απαιτεί πλήρη αφοσίωση), επειδή είμαι πολύπλευρος χαρακτήρας. Ωστόσο, όταν σκέφτομαι "άστο καλύτερα" με πιάνει μιά απογοήτευση...... Σε παρακαλώ δώσε μου λίγο από τις ιδιαίτερες σκέψεις σου μπας και μου δείξεις κάτι που δε βλέπω από μόνη μου...- A. Mπα. (χωρίς πλάκα)

Τα στερεότυπα δεν ξεπερνιούνται με δηλώσεις.


Όλα τα επαγγέλματα απαιτούν πλήρη αφοσίωση, αν θέλεις να κάνεις επιτυχημένη καριέρα, αν θέλεις να ξεχωρίσεις. Υπάρχουν γιατροί και γιατροί, δεν είναι όλοι για να σώζουν ζωές, όπως υπάρχουν δικηγόροι και δικηγόροι, δεν εκπροσωπούν όλοι αμισθί κακοποιημένες γυναίκες.


Δεν πρόκειται να σου πω τι να διαλέξεις, φυσικά, άλλωστε έχουμε και πολλά κενά στην ιστορία – γιατί είναι αυτονόητο ότι θα πας στο εξωτερικό, δηλαδή πού, υπό ποιες προϋποθέσεις, τι θα πει «με ενδιαφέρει η ιατρική», κι εμένα με ενδιαφέρει η κβαντοφυσική αλλά ξέρω ότι δεν σκαμπάζω. Τα δύο επαγγέλματα που αναφέρεις είναι πολύ μακριά μεταξύ τους, στο ένα θα είσαι ανάμεσα στα χαρτιά, στις πολύπλοκες προτάσεις και στη γραφειοκρατία, στο άλλο κατά πιθανότητα μέσα στα αίματα και στον ανθρώπινο πόνο, τι είναι αυτό που τα συνδέει; Θα σου πω τι είναι: η κοινωνική καταξίωση.


Κοίτα, δεν είναι λίγο πράγμα η κοινωνική καταξίωση, σε ποιον δεν αρέσει το status; Τώρα ήρθε η ώρα να το απομυθοποιήσεις αυτό στο μυαλό σου, γιατί το δίπολο 'γιατρός ή δικηγόρος' είναι δίλημμα από το 1920. Αν αφαιρέσεις την φαντασίωση ότι όλοι θα σε κοιτάνε με θαυμασμό όταν λες «είμαι καρδιοχειρούργος» ή «έχω δίκη αύριο, πρέπει να πάω να ετοιμαστώ», τι μένει;

ΥΓ. Δε νομίζω ότι το νόημα είναι να διαφωνούμε.


20

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
Η μόνιμη αισιοδοξία και η «θετική σκέψη» είναι ένας άφταστος στόχος που έχει εκπορνεύσει τη λέξη «ευτυχία». Από τα πιο εύστοχα σχόλια της γράφουσας όσο καιρό διαβάζω με μεγάλο ενδιαφέρον τα γραφόμενά της. Αυτή η θεοποίηση της θετικής σκέψης με την ταυτόχρονη δαιμονοποίηση των σκοτεινών στιγμών του ανθρώπου έχει διαλύσει την ισορροπία αρκετών ανθρώπων γύρω μου που αναρωτιούνται αυτο-μαστιγώμενοι τι στον κόρακα πάει λάθος με εκείνους και το χαπάκι της θετικής σκέψης δεν έχει αποτελέσματα στις προσπάθειές τους να είναι καλά. Μέσα από τα πατώματα πολλές φορές μυρίσαμε την ουσία μας και γίναμε καλύτεροι άνθρωποι για τους ίδιους και τους γύρω μας.
Όσον αφορά το Νο1 ....Δεν είναι φυσιολογικό όσο και αν δεν θες να απογοητεύσεις την κοπελίτσα!Η δεν έχει προτίμηση στα αγόρια ή κάποιο άλλο πρόβλημα!στην υπόλοιπη απάντηση τα λες καλά!
"στο ένα θα είσαι ανάμεσα στα χαρτιά, στις πολύπλοκες προτάσεις και στη γραφειοκρατία". Μόλις περιέγραψες ένα μη αμελητέο κομμάτι της καθημερινότητας ενός ιατρού πάντως (τουλάχιστον του γράφοντος)...
@7: Όπως τα περισσότερα επαγγέλματα, έτσι και η Ιατρική, απαιτούν από αυτούς που τα κάνουν μεράκι και αφοσίωση. Για την Ιατρική, όμως, αυτά είναι εκ των ων ουκ άνευ για δύο παραπάνω λόγους: ο ανθρώπινος πόνος δεν αντέχεται, όταν για κάποιον η Ιατρική είναι απλά ένα επάγγελμα. Ο άλλος λόγος είναι η υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα που δεν αναμένεται να αλλάξει στα επόμενα χρόνια -δυστυχώς. Και ναι μεν λες πως θα φύγεις έξω, αλλά τι σε κάνει να πιστεύεις ότι είναι τόσο εύκολο; Κάποιος πιο κάτω σου είπε να πας να δεις πώς εργάζονται οι επαγγελματίες από κοντά. Είναι μια πολύ καλή ιδέα νομίζω. Πήγαινε σε δίκες σαν κοινό (νομίζω δεν είναι δύσκολο) και πήγαινε σε Νοσοκομεία σε ημέρες εφημερίας και σε κλινικές όταν δεν εφημερεύουν. Κι όχι μια φορά, αλλά πολλές. Αν σου το επιτρέψουν, ακολούθησε κάποιον Ιατρό στην επίσκεψη στους ασθενείς του, δες τους, δες από κοντά το πρόβλημά τους. Κι ύστερα ίσως καταλάβεις αν αυτό είναι για σένα. Ταπεινή μου άποψη, δεν είναι. Νιώθω πως σου λείπει αυτό το μεράκι που σου έλεγα. Αυτό που σε κάνει να μη μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου αλλιώς. Και αν είχαν όλοι οι Ιατροί αυτό το μεράκι, αυτή την αγάπη γι' αυτό το επάγγελμα, ίσως να μην υπήρχαν όλα αυτά τα μελανά σημεία στην Ιατρική -βλ. φακελάκι, αδιάφοροι και αγενείς γιατροί κλπ. Μη σε επηρεάζει το 20άρι που βγάζεις. Αργότερα θα δεις ότι δε σημαίνει και τίποτα ιδιαίτερο. Είναι απλά το κλειδί που ανοίγει μια πόρτα. Φρόντισε να ανοίξεις τη σωστή. :)
#7 κανεις λαθος κορίτσι, οι ιατρική στις μέρες μας δεν θελει πλήρη αφοσίωση αλλα θράσος κ γνωριμίες (δυστυχώς). Μακάρι να εισαι ρομαντική κ όχι ένας ακόμη σιχαμένος κ κομπλεξικος ανθρωπάκος που προσπαθεί μέσω επαγγέλματος να αποδείξει οτι κατι ειναι.Το σχόλιο μου καλύπτει το 90% των ανθρώπων που ασχολούνται με την επιστήμη της ιατρικής.
90% είναι μάλλον παράλογα υψηλό. Εννοείς ότι περίπου 9 στους 10 γιατρούς που ξέρεις/συνεργάστηκες/συμβουλεύτηκες είναι "σιχαμένοι και κομπλεξικοί"; Δεν σου ακούγεται άδικο; Το ίδιο που ισχύει για τους αστυνόμους, τις δακτυλογράφους, τους εκτροφείς στρουθοκάμηλου και τους πολιτικούς υποθέτω ότι ισχύει και για τους ιατρούς, κομμάτι της ίδιας κοινωνίας είναι, τα ίδια προβλήματα με όλη την κοινωνία λίγο ως πολύ εμφανίζουν.
Δεν το φαντάζομαι ούτε μου έτυχε να δώσω φακελάκι μια φορα για να βγάλω ενα τετοιο συμπέρασμα. Δουλεύω σε πόλη με μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο κ μπορω να σας πω οτι οι 9 στους 10 γιατρούς τα παίρνουν κ μάλιστα χοντρά, ακόμη κ απο γέροντες που έχουν ασφάλεια ΟΓΑ, ψίχουλα δηλαδή, καρκινοπαθείς.... Κανεις δεν βγαίνει να τα καταγγείλει απο τους ασθενείς γιατι φοβούνται να μπλεξουν ή εχουν συνηθίσει το σύστημα αυτο. Επιπλέον εχει εξαφανιστεί η κλινική εξέταση με αποτέλεσμα να γίνονται όλο κ πιο πολλες διαγωνιστικές πράξεις, πολλες φορές χωρις λόγο αφου με μια καλη εξέταση μπορείς να βγάλεις διαγνωση. Ένας γιατρος στο παρελθόν με κλινική εξέταση μπορούσε να καταλαβει ενα κάταγμα, μια οσφυαλγια κοκ πλέον υπάρχει συγκεκριμένο πρωτόκολλο ακτινογραφιες, ct, κτλ. Αν τα δείτε απο μέσα θα καταλάβετε οτι πρόκειται για πτώση αρχών κ αξιών σε μια επιστήμη που θα επρεπε να υπηρετεί τον άνθρωπο. Ας μην αναλύσουμε για την ενσυναισθηση που δεν εχουν οι γιατροί. Οι γιατροί στην ελλαδα παιδια εχουν μάθει να ειναι θεοί. Προσωπικά τους εχω σιχαθει....
Ε πες το σε όσους σπουδάζουν Ιατρική ότι θα πάρουν πτυχίο με τσαμπουκά...Μπούρδες!Αντί να λες 9/10 γιατρούς είναι σκατάνθρωποι,καλύτερα να έλεγες 9/10 επαγγέλματα,αν θες να λέγεσαι «φτασμένος»,εκτός από το να είσαι αστέρι σε αυτά απαιτούν και γνωριμίες και θράσος.Βρες μου έναν από αυτούς που αποκαλούνται «φτασμένοι»-σε όποιον κλάδο θες-ο οποίος δεν είχε και μεράκι και αφοσίωση,αλλά και θράσος και γνωριμίες.Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.Και πολλές φορές για να επέλθει το ένα από τα 4 απαιτούνται τα άλλα 3(διάβολε,ακόμα και για να γκομενίσεις ισχύει αυτό!).Θες εκτενέστερη ανάλυση;Απλά θα βγει σεντόνι.Καλύτερα να γράψω βιβλίο.
Koρίτσι της ερώτησης 7 πριν αποφασίσεις τι θα σπουδάσεις βρες κάποιους που έχουν τελειώσει τις σχολές που σκέφτεσαι και μάθε τι αντιμετωπίζουν και λάβε τα σοβαρά υπόψη πριν προχωρήσεις οπουδήποτε, και ειδικά αν δεν έχεις στο περιβάλλον σου επαγγελματίες της μίας ή της άλλης κατεύθυνσης. Ο κόσμος εξακολουθεί (δυστυχώς) να πιστεύει ένα κάρο στερεότυπα που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.
Βρε κοπελα μου τριτη λυκειου εισαι και τοσο καιρο προσανατολιζεσαι για νομικη...πραγμα που σημαινει οτι εχεις διαβασει θεωριτικα μαθηματα σε βαθος...πως διαολο απο την μια μερα στην αλλη θα πας στις θετικες επιστημες; εδω αυτοι που τοσα χρονια διαβαζουν θετικα μαθηματα σε βαθος ζοριζονται να περασουν... Δεν ειναι οτι δεν εχεις τις νοητικες ικανοτητες να τα καταφερεις αλλα δεν εχεις τον απαιτουμενο χρονο για να μπεις στη εντελως διαφορετικη φιλοσοφια και τροπο σκεψης που απαιτει αυτη η κατευθυνση.Υ.Γ.: κατα βαθος πιστευω οτι και οι δυο κατευθυνσεις απαιτουν τον ιδιο θετικο τροπο σκεψης, αλλα στο ελληνικο λυκειο δυστυχως οι θεωριτικοι μαθαινουν να παπαγαλιζουν. Αν τοσα χρονια σε κατευθυνουν για νομικη μαλλον εχεις μπει μεχρι το κοκκαλο σε αυτην την νοοτροπια.
#2 Συζητούσα με μία γνωστή μου για ένα πρόβλημά μου, και μου λέει, "με θετική ενέργεια, όλα λύνονται" (χμ) και μετά λέει το αμίμητο, "όλα γύρω μας είναι ενέργεια, το παραδέχονται και οι επιστήμονες πια ότι αυτά δεν είναι μεταφυσική, είναι φυσική".Το παραδέχονται και οι επιστήμονες πια. Τι ανακούφιση.
Alpha2zeta νομίζω ότι αυτό το "και οι ορθολογιστές κάνουν το σταυρό τους/ ξεματιάζονται κλπ κλπ" είναι πιο πολύ άλλοθι για να νιώθουν καλά με τον εαυτό τους όσοι ενδίδουν στην προκατάληψη παρά πραγματικότητα. Επίσης διαφωνώ για το ότι είναι "σκληρή πραγματικότητα" ότι είμαστε μικροί κι αδύναμοι, αλλά η μπαταρία τιυ κινητού δε μου επιτρέπει να το αναλύσω τώρα.
Parisie, ακριβώς ως άλλοθι χρησιμοποιήθηκε στην παραπάνω ιστοριούλα του s-pablo. Εγώ εννοούσα το αντίθετο: όταν κάποιος που δηλώνει ορθολογιστής υποκύπτει σε κάποιο μεταφυσικό κατασκεύασμα, αυτό δε συμβαίνει επειδή "κάτι υπάρχει εκεί έξω", αλλά γιατί είναι έμφυτη ροπή της ανθρώπινης φύσης να αναζητάει κάποιο στήριγμα, έστω και παράλογο. Το ότι ανά πάσα στιγμή μπορούμε να χάσουμε τα πάντα και σε πολύ σύντομο χρόνο να μην έχει μείνει κανένα ίχνος μας, το ότι είμαστε τόσο ασήμαντοι δηλ., για την πλειονότητα των ανθρώπων είναι πολύ σκληρό για να το δεχτούν, γι' αυτό πιστεύουν σ' αυτά που πιστεύουν. Προσωπικά δε μου είναι καθόλου δύσκολο να αποδεχτώ την πραγματικότητα, αλλά βλέπω ότι οι περισσότεροι προτιμούν να πιστεύουν σε κάτι πιο "εύπεπτο". Νομίζω ότι το κατά πόσον είναι σκληρή η πραγματικότητα είναι κάτι υποκειμενικό.
Η κβαντική φυσική ήρθε να συμπληρώσει την φυσική, όταν αυτή βρήκε κάποια όρια. Όλα ξεκινάνε από μια θεωρία και η δουλειά των επιστημόνων γενικά είναι να την αποδείξουν ή να την διαψεύσουν.Τα μικρά πολύ μικρά αυτά σωματίδια φαίνεται να έχουν διαφορετική συμπεριφορά και η παρακολούθηση της κίνησης τους φαίνεται επίσης να επηρεάζει το αποτέλεσμα. Πλέον έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε ένα Εγκεφαλογράφημα, και να μετρήσουμε την συχνότητα του ρεύματος που διαπερνά μέσα από τον εγκέφαλό μας, με τα εργαλεία του 21ου αιώνα. Αργότερα λένε επιστήμονες μπορεί να φτάσουμε στο σημείο να 'διαβάζουμε' την σκέψη του συνανθρώπων μας. Αφού εκπέμπουμε κάτι ποιος μας λέει ότι οι σκέψεις μας δεν επηρεάζουν συνύπαρξη μας μεταξύ μας ή και με το σύμπαν; Ίσως όταν μάθουμε να χρησιμοποιούμε 100% του μυαλού μας να μπορέσουμε με τηλεκίνηση να διώχνουμε τις βόμβες και να έρχεται το φαγητό στο πιάτο μας, αν είναι σε αρμονία αυτό με το σύμπαν, πάντα. Αλλά αφού δεν έχει αποδεχτεί ακόμα καλούμαστε όλοι οι ορθολογιστές να ομολογούμε ότι η γη είναι επίπεδη (!).