ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Top 5 Κλισέ Tραγουδιών στο Facebook

Top 5 Κλισέ Tραγουδιών στο Facebook Facebook Twitter
21

 

   

The Cure – Friday  I ‘m in love

  

H ροκ εκδοχή του «Παρασκευή πρωί-λα-λα-λα-λα-λα-λα-λα» των Στρουμφς, πέρα από το χειρότερο τραγούδι των Cure είναι και ο ύμνος των Εραστών της Παρασκευής, μιας ξεχωριστής και ιδιαίτερα δημοφιλούς φυλής του Facebook, η οποία αποτελείται από άτομα που

α) συνήθως είναι ερωτευμένα με την ζωή και όχι με υπαρκτά πρόσωπα, β) δεν πρόκειται να βγουν την Παρασκευή το βράδυ (θα τους βρεις και πάλι στο facebook να ποστάρουν ρομαντικές σάχλες ή καταθλιπτικά τραγούδια), γ) δουλεύουν και το Σάββατο.

Όπως είναι αναμενόμενο, τα Likes πέφτουν βροχή συνήθως από ομοϊδεάτες ή από λαϊκο-alternative γκόμενες που νομίζουν πως αν κάνουν Like σε τραγούδι των cure, θα κάνουν τις facebook pics με το τζόκερ μακιγιάρισμα, τα σουφρωμένα χείλη και το  λάγνο βλέμμα να φαίνονται πιο cool. Aκολουθούν P.T.W comments (PainfultoWatch) από τα οποία η λέξη «ΤΕΛΕΙΟ!!11!» αποτελεί πλειοψηφία.

  

Garbage – I’m Only Happy When it Rains

 


 

Μην συννεφιάσει λίγο, μην τολμήσει να πέσει μια στάλα βροχής στο τζάμι, μην ακουστεί μια ιδέα μπουμπουνητού από το υπερπέραν, οι Βροχολάγνοι του Facebook εισβάλουν με ορμή στο timeline σου και δηλώνουν με πάθος την διαφορετικότητά τους, διαμαρτυρόμενοι στο κατεστημένο της λιακάδας και του καλοκαιριού.

 

Όλες οι μουντρουχόφατσες των social media σπεύδουν να συγχαρούν το ριζοσπαστικό share αφήνοντας τα Likes τους, ενώ ανάμεσα στα comments, δεν λείπουν και οι χίπικες φωνές του καλοκαιριού που συγκλονίζονται με την τοποθέτηση του-της Βροχολάγνου-ας, σχολιάζοντας γεμάτοι έκπληξη και άπειρα σημεία στίξης («!!!???1111;;;») την επιλογή του τραγουδιού.

 

Ακολουθεί τρομακτικά βαρετή συζήτηση για τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των εποχών.

 

  

Green Day – Wake me up when September ends

 


 

Oι τόνοι μιζέριας που πλημμυρίζουν την πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη έχουν εδώ και αρκετά χρόνια το ιδανικό μουσικό χαλί που στρώνεται στα timelines αυτού του κόσμου, συνοδευόμενο από ανέμπνευστα σχόλια απαλεψιάς και πολλά μουτρωμένα emoticons.

Tα Likes  παίρνουν φωτιά, η λαϊκή απαίτηση για dislike button στο facebook είναι πιο έντονη από ποτέ, ενώ δεν λείπουν και οι πολιτικοποιημένοι χασομέρηδες που τρολάρουν την συζήτηση-ωδή στο καλοκαίρι που έφυγε, με εξυπνακίστικα comments σχετικά με την παρερμήνευση των στίχων του τραγουδιού. «Pedia, ksekolate!11!tokommati denmilaei gia kalokeriaa lla gia to xtipima stus didimus pirgus!!».

Τα συγκεκριμένα σχόλια περνάνε απαρατήρητα ενώ η συζήτηση εξελίσσεται σε καλοκαιρινό φωτογραφικό κολάζ με φόντο τις  καλύτερες παραλίες της Ελλάδας και πρώτο πλάνο τις γνωστές σε όλους μας θαλασσοπατούσες.

U2 – Sunday Bloody Sunday

 


 

Η ξενική εκδοχή της «Συννεφιασμένης Κυριακής» μοιράζεται σαν φρέσκο κουλουράκι τις  Κυριακές το βράδυ, όταν δηλαδή είναι σχεδόν Δευτέρα και εσύ και η μανιοκατάθλιψη είστε κοντά...

 

Aν καταφέρεις να το συνδυάσεις και με πολιτικό γεγονός κερδίζεις και την εύνοια των κουλτουριάρηδων που στην κλίμακα αξιών του Facebook, ένα τους Like αξίζει όσο 10 φίλων σου. Win-win situation.

 

 

 

Rage Against the Machine – Killing in the name of

 


 

To χιλιοπαιγμένο τραγούδι των RATM που έχει συνοδεύσει από τρέιλερ ταινιών του ΑΝΤ1 με πρωταγωνιστή τον Steven Seagal μέχρι ρεπορτάζ του Σταρ για την εξαγριωμένη νεολαία της Μυκόνου (?), συνεχίζει την ένδοξη πορεία του και στο Facebook σαν ύμνος ξεσπάσματος, σαν ένα μελοποιημένο ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ, σαν ένα ψηφιακό κωλόχερο σε όσα μας καταπιέζουν, λίγο πριν κλείσουμε το λαπτοπ και πάμε για ύπνο γιατί την άλλη μέρα ξυπνάμε νωρίς.

Συνήθως μοιράζεται με επιτυχία από users που τον τελευταίο μήνα ανέβασαν όλη την δισκογραφία του Πετρέλη στο status τους και αγκαλιάζεται από τους αγανακτισμένους φίλους τους μαζί με comments «ΠΕΣ TA RE EFI!!!!» / «MAZI SOU FILOS!1!» ή απλά μουσικόφιλους («οραιο τραγούδι!τα σπάει :) »)

 

*Ο Henry Fool μας έφτιαξε την παραπάνω λίστα. Και, εδώ που τα λέμε, μπράβο του.

 

  

21

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

15 σχόλια
Ότι το "Bloody Sunday" θεωρείται η ξενική εκδοχή της "Συννεφιασμένης Κυριακής" του Τσιτσάνη came as a bit of a shock!Αν ήταν να προβώ σε κάποια τέτοια ειδεχθή αντιστοιχία, περισσότερο με το "Μέρα Μαγιού μου μίσεψες" θα το παρομοίαζα...
το πιο τραγικό ειναι με τις κοπελες που σουφρώνουν τα χειλη και τεντώνουν τον ποπό μεχρι εκει...που δεν παει αλλο... φημες λένε οτι αυτοφωτογραφιζονται μεχρι που να πετυχουν την καταλληλη πόζα μεταξύ στόμα ψαριού και κορμί φιδιού... Όπως είναι αναμενόμενο, τα Likes πέφτουν βροχή στις pics με το τζόκερ μακιγιάρισμα, τα σουφρωμένα χείλη και το λάγνο βλέμμα να φαίνονται πιο cool. 150 στα 200 like pou μαζευει ο κώλος θε να μπούνε μέσα!!!! και απο κάτω πετάνε και μια ροκιά γιατι είναι και ψαγμένες γκόμενες... Πηγή: www.lifo.gr
Να προσθέσω το Fuck you - Archive για να δείξουν ότι και καλά έχω τσαντιστεί με κάτι και να ρωτάνε όλοι τι παίζει.Επίσης και το Where is my mind των Pixies για να δείξουνε ότι κάποιος/κάποια τους λείπει και "δεν ξέρω που βρίσκεται το μυαλό μου".:)
χαχαχα @vasilis more bass! το τοπ είναι που βάζουν αύτα τα τραγούδια κάτω από τις φωτογραφίες προφίλ τους!! λάγνο ύφος στη φώτο και από κάτω φόρα παρτίδα Fuck you-Archive.. ε ρε ψευδο-κουλτουρίαρες γκόμενες!!
Να σαι καλα Αρη μου!! Ποσο χαιρομαι να διαβαζω τα σπαρταριστα αρθρα σου!1. Οντως το χειροτερο κομματι των Cure (πως δεν το ειχα σκεφτει νωριτερα, το ανεφερες και ηταν μια αποκαλυψη!)2. Συνηθως οταν βρεχει, τουλαχιστον στο δικο μου timeline επαναλαμβανεται οδυνηρα το Here comes the Rain again- ειδικα φετος, λογω συνθηκων μας επρηξαν!3. RATM : " ...σαν ύμνος ξεσπάσματος..." Πηγή: www.lifo.gr ΠΟλυ ενδιαφερουσα η τοποθετηση σου, θυμαμαι καποτε μια καμμενη φοιτητικη συζητηση, μεταξυ 3ης μπυρας και 4ου σφηνακίου στο Λουκυ Λουκ (ή μηπως ηταν τον Μπερλιν?) πως αναλυαμε ΠΟΣΟ το "Killing in the Name of" αποτελει ουσιαστικα την ξενη εκδοχη του δικου μας "θα ζησω ελευθερο πουλι" , ειναι τα 3 λεπτα ελευθεριας και επαναστασης του καθε καταπιεσμενου,να σηκωθει και να χορεψει- να το παιξει μαγκας, αναρχικος και "δεν μασαω ρε κουφαλες" και μετα να ξανακαθισει ησυχος στη θεση του και να συνεχισει την ασφαλη μεσα-στις-νορμες ζωουλα του
για να μην πούμε για τα REM- losing my religion, Bon Jovi- It's my life, Oasis- Wonderwall , The Police- Every breath you take , Arctic Monkeys - Are you mine? και άλλα τόσα τραγούδια, που μπορεί να είναι ωραία κομμάτια, αλλά τώρα που τα βλέπεις συνέχεια θες να αυτοπυρποληθείς , καθώς είναι must στο facebook του κάθε ψευτοεναλλακτικού like seeker.