Ένα αεροπλάνο, ένα τρένο και πολύ περπάτημα... Κάπως έτσι με βρήκε ο Αύγουστος στο Βερολίνο. Κοιτίδα της αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής προόδου. Πολιτικοοικονομικός γίγαντας. Πόλη των θέσεων και των αντιθέσεων. Συνδυασμός του παλιού και του μοντέρνου.
Πράγματι, το στήσιμο της πόλης επιβεβαιώνει τους παραπάνω χαρακτηρισμούς. Πόλη απλωμένη, δρόμοι με δύο και τρεις λωρίδες κυκλοφορίας, συνοδευόμενοι από ποδηλατοδρόμους και πεζόδρομους, υποδομές απαραίτητες για να εξασφαλίσουν μια άνετη, οικονομική μα πάνω απ' όλα ασφαλή μετακίνηση. Ακριβώς ό,τι ΔΕΝ αντικρίζει ο μέσος Έλληνας που βγαίνει από το σπίτι του. Στις όχθες του ποταμού Σπρέε μπορείς να συνδυάσεις επίσκεψη σε καλοδιατηρημένα μνημεία και ναούς, μουσεία και πινακοθήκες, να ξεκουραστείς στα πάρκα που ξεπροβάλλουν σε κάθε γωνιά, να απολαύσεις τοπικές μπύρες στις ελκυστικές παμπ. Ωστόσο, με άφησε πραγματικά άναυδη η πληθώρα των έργων που πραγματοποιούνται! Σε κάθε γωνιά εργασιακός οργασμός. Νέα κτίρια, δρόμοι, σταθμοί και ό,τι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο ανθρώπινος νους. Απόδειξη: χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολική, η ύπαρξη ενός ή και περισσότερων γερανών σε κάθε μου φωτογραφία!
Ένας οικονομικός κολοσσός που στηρίζεται στις δυνάμεις του και το αποδεικνύει με κάθε τρόπο και σε όλους τους τομείς! Μια ακατάπαυστη, φλέγουσα και χρόνια λαχτάρα κυριαρχίας και επιβολής στους ασθενέστερους αναδύεται λαίμαργα! Επιβλητικό και ισχυρό κράτος, με τάξη, απόλυτη πειθαρχία, σεβασμό στους νόμους, μια «φιλική» πόλη που κατοικείται από ψυχρούς και απόμακρους ανθρώπους. Αν δεν ήξερες τη γλώσσα τους, δύσκολα μπορούσες να συνεννοηθείς. Αλλά αυτοί αδιαφορούσαν, στην πλειονότητά τους, επιδεικτικά... Και κάπου εδώ συνειδητοποιώ τις διαφορές με τον ελληνικό λαό! Στο βωμό του τουρισμού και του εύκολου κέρδους, στα πλαίσια της ξενολατρείας και ίσως σε μια προσπάθεια άρνησης της ελληνικής ταυτότητας, τα πτυχία ξένων γλωσσών κοσμούν τα παιδικά δωμάτια σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Και εύλογα ακολουθεί η ερώτηση: Γιατί ο Έλληνας πολίτης να υποχρεώνεται να ζει στο μπουρδέλο που λέγεται Ελλάδα; Όχι! Η λέξη που χρησιμοποίησα δεν ήταν υπερβολή. Χαρακτηρίζει άριστα την παντελή έλλειψη οργάνωσης σε κάθε τομέα του σύγχρονου(;) κράτους μας! Εκπαίδευση, υγεία, πολιτισμός... Τρεις βασικοί τομείς. Για σκεφτείτε... Ποιος από αυτός λειτουργεί άρτια;
Από αυτό το ταξίδι γύρισα θυμωμένη! Όλοι μιλάνε για οικονομική κρίση. Εγώ θα ήθελα να καταγγείλω την ανικανότητα και αμέλεια των πολιτικών μας. Ένα κακόγουστο έργο που χρόνια κυριαρχεί στην ελληνική σκηνή. Μια χώρα σε κομβικό γεωγραφικό σημείο, που θα μπορούσε να είναι ισχυρή και αυτόνομη και λόγω των ηλιθίων που την κυβερνούν, κατέληξε να δανείζεται για να πληρώσει πενιχρούς μισθούς στους κατοίκους της. «Όταν πεινάνε τα παιδιά του, ο πατέρας θα μεριμνήσει πρώτα γι' αυτά και μετά θα φροντίσει για το διπλανό του». Κάτι αντίστοιχο εφαρμόζεται, σε μεγαλύτερη κλίμακα, από τους ηγέτες ευρωπαϊκών, ισχυρών χωρών. Μεριμνούν για το λαό τους. Το αντίθετο εφαρμόζουν πουλημένοι, Έλληνες πολιτικοί. Βασική μέριμνα η ΤΣΕΠΗ τους και η εφαρμογή αδικαιολόγητα υψηλής φορολογίας για μηδαμινές παροχές! Ο Έλληνας δε βίωσε και δε βιώνει την έννοια της κρατικής μέριμνας, της κοινωνικής ασφάλειας, των παροχών και του κράτους δικαίου.
Σταματώ να μεμψιμοιρώ. Τα πράγματα δε θα λυθούν με αυτόν τον τρόπο. Απαιτείται αλλαγή νοοτροπίας... και ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!. Και η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από τον καθένα μας, ως μονάδα. Με γνώμονα την παιδεία, αλλά και με αυστηρή επιβολή λογικών και «ανθρώπινων» νόμων, καθώς και με σωφρονιστικού χαρακτήρα τιμωρία...
