ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δεν μπορώ να το δεχτώ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: δεν μπορώ να το δεχτώ Facebook Twitter
13


________________
1.


Α μπα μου...
Νομιζω οτι ειμαι ενα βημα πριν ξαναξεκινησω ψυχολογικη υποστηριξη. Ενας απο τους λογους λοιπον ειναι οτι γνωρισα ενα παιδι, ωραιο, που καταλαβαινομασταν ακριβως, και που εμοιαζε να θελαμε να το δουλεψουμε το πραγμα προς το settle down που λενε κι οι φιλοι μας οι αμερικανοι.Tετοιος ο ενθουσιασμος και η σπανιοτητα.
Βεβαια του ζητησα να χωρισουμε μετα απο περιπου δυο μηνες.
1. Γιατι ενιωσα εγκλωβισμενος
2. Στο σεξ δεν ειχα διαθεση
3. Αισθανομουν οτι η ρουτινα μας ειχε πιασει απο την πρωτη εβδομαδα.
4. Ειχα αρχισει να τον ταλαιπωρω με τις συμπεριφορες μου
5. Ενιωσα τελος παντων μιζερα.

Μεσα σε ολα αυτα, επιασα τον εαυτο μου να σκεφτεται μια περιστασιακη γνωριμια που ειχα πριν πολυ πολυ καιρο και που συναντιομασταν σπανια. Δλδ μια φορα στους 6 μηνες.
Αυτος λοιπον οποτε μου στελνει μηνυμα, εγω ταραζομαι. Ειναι ωμος στη συμπεριφορα του. Και αυτο ειναι που με κραταει στο να μην τον συναντησω.,, πως δε μου αρεσει ο τροπος του και επισης πως τον νοιαζει να ικανοποιηθει μονο αυτος κατα την πραξη.

Τρομαζω που τα βαζω και σε χαρτι ολα αυτα... Αλλα τι να κανω που με οποιον και αν παω τον τελευταιο καιρο μονο αυτον σκεφτομαι.

Λες και ειχα την αναγκη να ερωτευθω καποιον και το πιο κοντινο ηταν αυτο "που δεν θα ηθελα να εχω"
Δεν σου λεω οτι τον εχω ερωτευθει η εξιδανεικευσει στο μυαλο μου, αλλα πως να στο πω, η αναμνηση της καυλας παραμενει δυνατοτερη απο καθε μετεπειτα εμπειρια.Αν η διαθεση του ηταν διαφορετικη απεναντι μου,(πιο γλυκια να το πω, πιο ευγενικη να το πω;) θα ημουν περισσοτερο στα πατωματα κι απ'τα πτωματα
Τι με συμβουλευεις να κανω με τοσους γορδιους δεσμους..

Εκτος απο το να δεσω το πουλι μου απο το αυτι μου..

Σε ευχαριστω πολυ πολυ εκ των προτερων για τη σημασια.!- obsessed_with_him

Αγαπητέ μου.


Ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από το πουλί σου, αλλά αυτό το ξέρεις. Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι ούτε εσύ ο ίδιος περιστρέφεσαι γύρω από το πουλί σου.


Ζεις τη ζωή σου ωσάν η αυτοπραγμάτωση και η γνωριμία του εαυτού σου να περνάει οπωσδήποτε μέσα από τα παντελόνια. Αναρωτιέσαι ποιος είσαι μέσω της συμπεριφοράς σου στο σεξ. Ε λοιπόν, δεν είναι ο καλύτερος τρόπος, αυτό το έχεις καταλάβει, γιατί απαντήσεις δεν παίρνεις, αντίθετα μπλέκεσαι περισσότερο. Γιατί διαλέγεις αυτό τον δρόμο; Επειδή είναι ο πιο εύκολος και δίνει την πιο γρήγορη και άμεση ευχαρίστηση.


Αν δεν μάθεις ποιος είσαι, δεν θα κάνεις settle down, και αν δεν σταματήσεις να ερευνάς μόνο μια πλευρά του εαυτού σου, δε θα μάθεις ποιος είσαι. Και κάτι τελευταίο: ξέρεις τι θα πάθεις αν για κάποιο διάστημα δεν κάνεις καθόλου σεξ; Απολύτως τίποτα.


Το να ζητήσεις ξανά ψυχολογική υποστήριξη βεβαίως δεν είναι καθόλου κακή ιδέα.

________________
2.


Ζηλεύω, Λένα μου ... μια φίλη του φίλου μου (που δεν ξέρω τίποτε για το είδος της σχέσης τους στο παρελθόν), είναι στα πρόθυρα χωρισμού με τον άντρα της και βλέπονται που και που με τον δικό μου, φιλικά. Αυτός μου έχει πει να τη γνωρίσω αλλά εγώ το αφήνω φλου γιατί κατά βάθος δεν θέλω. Λες να την παρηγορεί; Σήμερα άκουσα ότι τον πήρε τηλέφωνο, δεν κουβεντιάσαμε γι΄αυτό αλλά εγώ θα λείψω για το weekend... Και από την άλλη κάνω ψυχανάλυση με μια γυναίκα που μου έχει καρφωθεί ότι γουστάρει τον φίλο μου ....- ελίνα

Αυτό που σου έχει καρφωθεί πρέπει να το πεις στην ψυχαναλύτρια σου πρώτα απ' όλα, μαζί με όλες τις υποψίες που έχεις και για άλλες γυναίκες, κάτι μου λέει ότι οι υποψίες σου δεν σταματάνε σ' αυτές τις δύο.

________________
3.


Α, Μπα,
Ένα πράγμα που έχω μάθει για τον εαυτό μου είναι ότι δεν πιστεύω σε διατυπώσεις (άρα και σε νοήματα) τύπου "στη ζωή πρέπει να κάνεις κανείς αυτό". Νομίζω ότι το μόνο απόλυτο στον κόσμο είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα απόλυτο. Στο πλαίσιο αυτό, αναρωτιέμαι ποιός δρόμος θα μου δώσει περισσότερα, θα με βγάλει σε καλύτερο σημείο κλπ: το να ξέρω τι θέλω και να το κυνηγάω με προσήλωση ή να παίρνω τη ζωή όπως έρχεται, να βλέπω τα καλά σε κάθε κατάσταση και να προχωράω έτσι (και αυτό σχετίζεται με το προηγούμενο υπό την έννοια ότι δεν υπάρχει μια απάντηση, και πρόκειται απλώς για διαφορετικές κοσμοθεωρίες)..? Τώρα που το σκέφτομαι, βέβαια, ίσως το ένα να μην αποκλείει απόλυτα το άλλο.. Εσένα, που είσαι μεγαλύτερη από μένα και έχεις ζήσει περισσότερα, ποιά είναι η γνώμη σου..?- στοχαστική διάθεση

Να ξέρεις τι θέλεις και να το αναζητάς με επιφύλαξη. Πάντα να είσαι σε θέση να επανεξετάζεις τι πραγματικά είναι αυτό που θέλεις και να μην παίρνεις τα πράγματα απλά όπως έρχονται, αλλά ταυτόχρονα να μην προσπαθείς να πηγαίνεις ανάποδα στο ρεύμα. Χρειάζεται συντήρηση δυνάμεων, οπότε το καλύτερο που έχω να προτείνω είναι να μην κάνεις ενεργειακές σπατάλες στην προσπάθεια να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι δεν κάνεις λάθη.

________________
4.


Αγαπητή Α,μπα.
Έχω το εξής πρόβλημα: δεν ξέρω πως να εκφράζω τις επιθυμίες μου ξεκάθαρα με αποτέλεσμα αυτές και τα παράπονα (που προέρχονται απο τις ανικανοποίητες επιθυμίες) να βγαίνουν με χρονοκαθυστέρηση και passive aggressive μορφή. Πως αλλάζει αυτό πιστεύεις; Φοβάμαι ότι αν είμαι ευθύς στις επιθυμίες μου, ο άλλος θα φύγει. Αυτή είναι η αιτία. Η λύση δεν ξέρω ποια είναι. Εσύ μήπως;- ουφο

Λύση; Μεγάλη κουβέντα η λύση. Αυτό που θα βοηθούσε θα ήταν να έχεις αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να πιστεύεις ότι αυτά που ζητάς είναι απολύτως λογικά και μέσα στις δυνατότητες του άλλου. Το πώς αποκτάς αυτοπεποίθηση είναι ένα πέρασμα από τη ζούγκλα χωρίς πυξίδα και προμήθειες, ή τουλάχιστον, έτσι ξεκινάς. Αποκτάς εφόδια όταν νιώθεις ότι τα αξίζεις.

________________
5.


Γεια σου Αμπα...
Ήμουν με ένα παιδί για σχετικά μικρό διάστημα. Τον ήθελα αλλά αυτός δεν φαινόταν να δείχνει το ενδιαφέρον που έδειχνα εγώ. Έτσι μια ωραία μέρα με χώρισε γιατί με κεράτωσε και τελικά έμεινε με την άλλη. Τους συναντώ συνέχεια και δείχνουν τόσο μα τόσο ερωτευμένοι, κάνει πράγματα που ποτέ δεν είχε κάνει για εμένα και τρέχει κυριολεκτικά από πίσω της. Δεν αντέχω να τους βλέπω μαζί βρε Αμπα μου. Ξέρω είμαι εγωίστρια και δε μπορώ να δεχτώ ότι με άφησε για εκείνη και την θέλει πιο πολύ από όσο ήθελε εμένα. Εντάξει η ιστορία μου δεν παίρνει νόμπελ πρωτοτυπίας αλλά δεν αντέχω να τους βλέπω έτσι, στενοχωριέμαι και σκέφτομαι όλα όσα περάσαμε. Πες μου κάτι Αμπα μου για να με ξυπνήσεις, βρίσε με αν χρειαστεί. Κάτι που μπορώ να λέω από μέσα μου όποτε τους βλέπω για να προχωράω μπροστά.- hit me

Όσα περάσατε; Στενοχωριέσαι επειδή τα είχατε για λίγο και τώρα δεν αδιαφορεί και δεν σε κερατώνει πια;


Καλά, δεν σκέφτεσαι όσα περάσατε, ξέρεις ότι αυτό που έγινε είναι ότι πληγώθηκε ο εγωισμός σου. Θα ανακάμψεις. Αν θέλεις μάντρα διαλογισμού για δύναμη σου προτείνω δύο διαφορετικά, ανάλογα με το πόσο δυνατή νιώθεις κάθε στιγμή. Για όταν είσαι πολύ ντάουν: «Δεν θα ταυτίζω την αξία μου με τις ερωτικές μου επιτυχίες». Για όταν είσαι λιγότερο ντάουν: «Με βαρέθηκε. Ε και;»

________________
6.


Γιατί τα λόγια και οι ΄τεχνικές' των ψυχολόγων αν τα σκεφτείς ψύχραιμα μοιάζουν φιάσκο ενώ αποδεδειγμένα λειτουργούν στον άνθρωπο θετικά; Η ψυχολογία είναι μία από τις εφαρμοσμένες επιστήμες.

Όταν δηλαδή τα ακούς τη σωστή στιγμή είναι βάλσαμο στην ψυχή ενώ μετά ψύχραιμα και κοιτώντας πίσω λες είναι δυνατόν να έχαψα αυτό;

Οι ψυχολόγοι δηλαδή μας 'δουλεύουν' νόμιμα και με τη δική μας συναίνεση;- newborn

Πιστεύεις ότι η προσωπική σου εμπειρία με την ψυχολογία είναι αρκετή για να ερμηνεύσεις όλο τον κλάδο;
Αν νιώθεις ότι κάποιος σου είπε ψέματα για να σε ηρεμήσει, δε νομίζω ότι ήταν κατάλληλος ψυχολόγος. Από την άλλη, για να πω την αλήθεια, δεν έχω ιδέα τι προσπαθείς να πεις. Ένα παράδειγμα ίσως να βοηθούσε.

________________
7.


Γεια σου Αμπα, ξέρω ότι η ερώτηση που θα σου κάνω ίσως να πρέπει να απαντηθεί από ψυχολόγο αλλά είπα να την κάνω και σε εσένα. Λοιπόν έχω ένα μικρότερο αδελφό που πάει Γυμνάσιο. Πριν από κάποια χρόνια χάσαμε τον μεγάλο μας αδελφό, τον οποίο ο μικρός τον έβλεπε σαν θεό. Σε αυτόν πήγαινε αν ήθελε να μάθει κάτι, ήθελε συνέχεια να είναι μαζί του και τον αντέγραφε όσο μπορούσε, ήταν ο μεγάλος του αδελφός, αυτός που τον συμβούλευε και έπαιζε μαζί του οπότε καταλαβαίνεις ότι ένα τέτοιο δέσιμο ήταν λογικό. Μέχρι που πέθανε και άρχισε να ψάχνει αλλού αυτό το πρότυπο και στην αρχή ήρθε σε εμένα αλλά ως κοπέλα δεν του αρκούσα. Έκανα ό,τι μπορούσα, έπαιζα μπάλα μαζί του, πηγαίναμε βόλτα, μιλάγαμε αλλά και πάλι εμένα με ντρέπεται σε πολλά θέματα. Προσπάθησε να πλησιάσει τον πατέρα μας αλλά αυτό ήταν αδύνατο γιατί έχουμε πολλά προβλήματα μαζί του. Και τώρα προσέχω ότι κάνει συνέχεια παρέα με μεγαλύτερους γεγονός που του έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα τα οποία είτε δε βλέπει είτε κάνει ότι δε βλέπει. Για παράδειγμα δεν έχει φίλους στο σχολείο γιατί όλοι του οι φίλοι πάνε Λύκειο. Αμπά ακόμα ψάχνει κάποιον μεγαλύτερο? Φταίει ο θάνατος του αδελφού μας για αυτό? Η μητέρα μου ανησυχεί και στενοχωριέται, ποια είναι η γνώμη σου?- felicita

Αχ, βρε παιδί μου. Ο θάνατος και το πένθος είναι πολύ σοβαρά πράγματα, και δεν ρωτάς καν για τον εαυτό σου, αλλά για άλλον... ποιος ξέρει πώς τα νιώθει μέσα του όλα αυτά, ποιος ξέρει αν εσύ τα βλέπεις όπως είναι; Και ψυχολόγος να ήμουν, μόνο τις δικές σου σκέψεις θα μπορούσαμε να συζητήσουμε, το πώς νιώθεις εσύ για όλα αυτά. Πώς να βγάλεις συμπεράσματα για ένα άλλο μυαλό χωρίς να το θέλει και ο άλλος;


Δεν μπορείς να αντικαταστήσεις τον αδερφό σου, και δεν μπορείς να κάνεις αυτά που έκανε. Δεν μπορείς να παίζεις μπάλα, αλλά δε χρειάζεται. Αυτό δε σημαίνει ότι είσαι άχρηστη όμως! Μπορεί να μην είχατε τόσο στενή σχέση πριν, αλλά οι σχέσεις δεν είναι στάσιμες, αλλάζουν μαζί με τις συνθήκες, και τώρα έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Δεν μπορείς να είσαι ο μεγάλος αδερφός, αλλά ήσουν και είσαι η μεγάλη του αδερφή – δεν είναι κατώτερη η σχέση επειδή είσαι γυναίκα. Το πιο σημαντικό είναι ότι μοιράζεστε την απώλεια του αδερφού σας, κάτι που θα σας ενώνει για πάντα. Σε αυτό το θέμα κανείς άλλος δεν μπορεί να τον καταλάβει όπως εσύ. Μην θεωρείτε με τη μαμά σου καταδικαστικό το ότι έχασε ένα αντρικό πρότυπο. Πολλά αγόρια μεγάλωσαν χωρίς κανένα απολύτως, ούτε καν ως ανάμνηση, και έγιναν μια χαρά άντρες.

13

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

6 σχόλια
#2. Φαντάσου να πάει να πει στην ψυχαναλύτρια: "Έστειλα ερώτηση στη Λένα Φουτσιτζή. Δεν έδωσε άδικο στο φίλο μου, μήπως γνωρίζονται και τον γουστάρει; Δεν ξέρω τίποτα για το είδος της σχέσης τους στο παρελθόν".
Νο 4Το να πεις ευθέως αυτό που επιθυμείς προσφέρει μια λύτρωση που δε συγκρίνεται.Δοκίμασέ το κάποια στιγμή.Μερικές φορές δε χρειάζεται να πραγματοποιηθεί καν αυτό που ζήτησες,αφού το εκφράσεις.Ο κίνδυνος του να απομακρύνεις κάποιον υπάρχει και χωρίς να αυτολογοκρίνεσαι.Η αίσθηση ότι τα έχεις όλα υπό έλεγχο σε σχέση με το ότι ο άλλος βρίσκεται κοντά σου,είναι συνήθως ψευδής.Εκτός κι αν η επιθυμία σου είναι να βγείτε παγανιά στις στάνες.Τότε είσαι σε λάθος στήλη,σάιτ,ίντερνετ.Υο!
#6 Οι τεχνικές των ψυχολόγων είναι μία "πόρτα" για να μπορέσετε να φτάσετε σε επικοινωνία. Οι ψυχολόγοι, ενώ έχουν εκπαίδευση, είναι και αυτοί άνθρωποι με τα δικά τους συναισθήματα-και καλώς, ειδάλλως θα μπορούσες να πας για θεραπεία στον τοίχο του σπιτιού σου. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να λένε "μα, ναι καταλαβαίνω", αλλά να διαφωνούν μαζί σου. Δε σημαίνει απαραίτητα ότι λένε ψέμματα (μπορεί να πέσεις και σε τέτοιους, υπάρχουνε αδαείς σε όλα τα επαγγέλματα), αλλά ότι, από τη στιγμή που κάνουνε στοιχειωδώς σωστά τη δουλειά τους, προσπαθούν να χτίσουν ένα κλίμα εμπιστοσύνης για να μπορέσετε, είτε οι απόψεις σας αποκλίνουν είτε συγκλίνουν, να φτάσετε στην ουσία του προβλήματος που σε έφερε στη θεραπεία. Κάποιοι το κάνουν περισσότερο "τυποποιημένα" και άλλοι πιο ανθρώπινα, αλλά ο λόγος είναι αυτός, και όχι το να σε κοροιδέψουν με ψευδείς παρηγορίες, άσχετα αν μπορεί να συναντήσεις και κάποιους που να το κάνουνε...
Συμφωνώ.Αν η παρηγοριά είναι απαραίτητη κάποια στιγμή,τι σημασία έχει αν είναι ένα μικρό ή μεγαλύτερο ψεύδος,λέω εγώ.Ο λόγος για κάτι τέτοιο είναι να προχωρήσεις παρακάτω για να φτάσεις σε κάποιο στόχο.Θεωρώ πως είναι από τις πιο «βρώμικες» επιστήμες κατά την εφαρμογή της.Εννοώ οτί ο γιατρός «μπαίνει» στο μυαλό του ασθενή,προσπαθώντας παράλληλα να το κάνει από απόσταση,βάζοντάς τον να δει κάποια πράγματα τα οποία είτε αρνείται είτε δεν μπορεί όντως να δει,αλλά και να αντιμετωπίσει (ο γιατρός) ταυτόχρονα τις αντιστάσεις που θα προβάλλει κατά τη διαδικασία και μάλιστα με ήπιο τρόπο.Δε μιλώ για ψυχώσεις,φυσικά.Βγάζεις άκρη έτσι όπως το έγραψα;
Βγάζω μια κάποια άκρη. Καταλαβαίνεις, βέβαια ότι κανένας δε μπορεί να μπει στο μυαλό σου, αν δεν τον αφήσεις, με πιο απλά λόγια, κανείς δε σε υποχρεώνει να ενστερνιστείς τις απόψεις και τις ερμηνείες κανενός, αν δε σου ταιριάζουν. Φυσικά, από τη στιγμή που κάποιος είναι ευάλωτος και πάει σε ψυχολόγο, έχει μια φυσική τάση να δεχτεί πράγματα που ειδάλλως μπορεί και να του φαίνονταν ψευδή η απαράδεκτα, ακριβώς επειδή βρίσκεται συνήθως σε άσχημη κατάσταση. Και επειδή ο επαγγελματίας έχει άλλη ικανότητα να σου "σερβίρει" τα πράγματα, μπορεί να καταλήξεις να πιστεύεις ένα σωρό "διαγνώσεις" για τον εαυτό σου, που μπορεί και να μην ισχύουν, αυτό λες; Το να είναι κάποιος σε απόσπαση από το συναίσθημα δε σημαίνει ότι δεν έχει συναίσθημα. Για εμένα, ψέμα είναι να σου πει κάτι ο άλλος το οποίο δεν είναι έτσι μέσα του, δεν ισχύει. Για παράδειγμα: Έρχεται κάποιος για θεραπεία και είναι θυμωμένος με τη σύζυγό του διότι, ας πούμε, θεωρεί ότι του ξοδεύει άσκοπα τα χρήματα. Εδώ μπορεί να συμβαίνουν πολλά. Μπορεί ο τύπος να είναι, στεγνά, τσιγκούνης. Μπορεί να είναι λίγο τσιγκούνης, όχι τραγικά, αλλά η γυναίκα του κάπως σπάταλη. Μπορεί να μη συμβαίνει τίποτα από τα δύο, και απλώς να χρησιμοποιεί (καμιά φορά και ασυνείδητα) τα χρήματα σαν δικαιολογία/μεταβίβαση για να αποφύγει να αντιμετωπίσει κάποιο άλλο πρόβλημα, πχ ότι θεωρεί πως η γυναίκα του δεν τον σέβεται. Και προφανώς υπάρχουν και αμέτρητες άλλες περιπτώσεις και υποπεριπτώσεις. Αν ο θεραπευτής, λέμε τώρα, είχε μια οικογένεια η οποία, για τους δικούς της λόγους του αρνιότανε την οικονομική υποστήριξη, αναγκαστικά προβάλλει (έστω και λίγο) το δικο του άσχημο συναίσθημα επάνω στον ασθενή. Από τη στιγμή που είναι καλός επαγγελματίας, το αφήνει στην άκρη, αναγνωρίζοντάς το, όμως. Ξέρει ότι είναι κάτι δικό του, και επίσης ξέρει ότι δεν μπορεί να γνωρίζει την ιδιαίτερη κατάσταση του ασθενη. Έτσι, μπορεί να λέει "καταλαβαίνω το θυμό σου", και να μην είναι ψέμα, διότι εννοεί, και ξέρει ότι εννοεί πως καταλαβαίνει αυτό και μόνο: το συναίσθημα, άσχετα αν δε συμφωνεί στους λόγους για τους οποίους μπορεί αυτό να υπάρχει. Ξέρει ότι η "διαφωνία" του αυτή έχει να κάνει με το δικό του εσωτερικό κόσμο, και μπορεί να ανταποκρίνεται, ή να μην ανταποκρίνεται στον άνθρωπο που έχει απέναντί του. Αν είναι κακός επαγγελματίας, μπορεί να λέει "καταλαβαίνω το θυμό σου" γιατί ξέρει ότι αυτό είναι το politically correct πράγμα να πει, αλλά μέσα του να σκέφτεται (και δυστυχώς κάποιες φορές χωρίς να το καταλαβαίνει ούτε και ο ίδιος) "κοιτα το μαλάκα, που μου θυμίζει τον πατέρα μου, που μου έβγαζε την ψυχή όταν ήμουνα πέντε χρονών για να μου δώσει πέντε δραχμές, να φάω ένα γλυφιτζούρι". Τότε, ναι, η ίδια ακριβώς φράση είναι ψέμα. Έτσι η θεραπεία "βρωμίζει". Η γραμμή μπορεί να φαίνεται λεπτή, όμως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι θεραπευτές περνάνε και οι ίδιοι θεραπεία, για να καταλάβουνε πώς λειτουργεί όλο αυτό το "σεντόνι" που μόλις περιέγραψα, στην πράξη. Διότι ειδάλλως (ελπίζω να σου αρέσουν οι ποιητικές παρομοιώσεις) ο ψυχολόγος μοιάζει με χορευτή που έχει διαβάσει βιβλία για το χορό, και δεν έχει χορέψει ποτέ στη ζωή του.
Α όχι Τσούχτρα,λέγοντας βρώμικη εννοούσα ότι ο γιατρός χρησιμοποιεί όλα τα μέσα,πολλές φορές αθέμιτα,για να τα καταφέρει.Επίσης,βρώμικη,γιατί έρχονται και οι δύο σε τόσο στενή επαφή,ασχέτως της αποστασιοποίησης του γιατρού.Βρώμικη λοιπόν,αλλά όχι με την έννοια της δόλιας.Κατά τα άλλα,και πάλι συμφωνώ με τα υπόλοιπα που έγραψες.Εχεις προσωπική εμπειρία,αν επιτρέπεις;
Έχω προσωπική εμπειρία, ναι. Δεν ξέρω τί είναι αθέμιτο μέσο για εσένα, οπότε επάνω σε αυτό δε μπορώ να πω κάτι. Ευτυχώς ήμουν τυχερή και με τις δυο ψυχοθεραπεύτριές μου, και δεν εξέλαβα ποτέ να με "εμπαίζουν" ή να μου λένε παρηγορητικά λόγια με στόχο να μου εκμαιεύσουν πληροφορίες που δεν ήθελα να δώσω, αν τέτοια περιστατικά έχεις υπόψη σου. Βέβαια, όχι ότι όπως ήμουνα τότε ήμουνα και πυλώνας ορθής κρίσης, αλλά τέλοσπάντων από ό,τι καταλάβαινα. Η στενή επαφή και η οικειότητα είναι απαραίτητες για να εργαστείς με τον άλλον. Αν νιώθεις ότι έχεις μονίμως μπροστά σου έναν άγνωστο είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανοιχτείς αρκετά ώστε να μιλήσεις για όσα βαθύτερα σε πονάνε. Συνήθως. Αυτά, μπορεί να έχουν μέσα τους και κάποια "βρωμιά", πολύ πιθανό είναι. Με τέτοια έννοια, ναι, ίσως είναι "βρώμικο" όσο βρωμικο μπορεί να είναι το επάγγελμα του γιατρού που ανοίγει μια πληγη (μπορεί να έχει μαζέψει πύον). Αλλά, κατ'εμένα, έτσι είναι λίγο πολύ όλα τα επαγγέλματα που ασχολούνται βαθύτερα με τον άνθρωπο, με το δικό του τρόπο το καθένα (ο δάσκαλος, ο φυσιοθεραπευτής, ο ηθοποιός κλπ), γιατί έτσι είναι η ανθρώπινη φύση: καλή, μα γεμάτη κόμπους που μαζεύουνε λάσπη. :)
Ναι,γενικά ό,τι ακουμπά το μυαλό,τη διάνοια,αισθήματα,συμφωνώ.Συμφωνώ συνέχεια,δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.Πάντα καλά Τσούχτρα.Α ναι,για τα αθέμιτα μέσα,ό,τι θεωρεί ο καθένας αθέμιτο,υποθέτω.Δε μιλώ συγκεκριμένα για μένα ή για παραβίαση δεοντολογίας.Πολλές φορές,ας πούμε,οι ερωτήσεις είναι κάτι άλλο απ΄αυτό που φαίνονται.Αλλο απαντάς,άλλο σημειώνεται στα πρακτικά που κρατούνται.Αυτά.