ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Του είπα οτι τον θέλω. Έτρεμα ρε φίλε, είχα χρόνια να το κάνω αυτό. Αλλά τελειώσαμε μια και καλή μ'αυτό. Κολλητοί εδώ και χρόνια. Δεν το περίμενε. Δεν ήθελε να το ακούσει. Τα είπα όλα, και μετά σηκώθηκα κ έφυγα. Με σταμάτησε, μου λέει θέλω να σου πω, και να με ακούσεις. Να ακούσω τί? του λέω. Δε θέλω να μου πεις τίποτα, δε θέλω να ακούσω, δε θέλω να ξέρω. Στο κάτω κάτω είμαι 98% σίγουρη για το τί θέλεις να μου πεις, και πίστεψε με δεν έχει σημασία. Ζητιάνεψα πολλές φορές ήδη για αγάπη, υπερβολικά πολλές και κουράστηκα να το ξανακάνω. Δε γουστάρω. Αλλά δε θέλω να μην ξέρεις. Στα είπα και τελείωσα. Και κάνε οτι θες. Ε, αυτό δε το περίμενε. Άνοιξε το στόμα και με κοίταγε σα χαζός. Ε και τί να κάνουμε τώρα, ότι έγινε έγινε. Σηκώθηκα κ έφυγα και με έπαιρνε τηλέφωνο αλλά γιατί να απαντήσω? Τί θα άλλαζε? Δεν είμαι κοντά σε αυτά που θέλει, και είναι απο τους ρηχούς, δυστυχώς. Και συνέχισε να παίρνει, και το σήκωσα στο τέλος, και του λέω τί θέλεις, τί θα αλλάξει? Μου λέει εμβρόντητος οτί αυτά που του είπα ούτε που τα είχε φανταστεί. Και ότι έπρεπε να τον αφήσω να μιλήσει. Λες και δεν ξέρω που θα κατέληγες του λέω. Συγνώμη που στα είπα και σε έφερα σε τέτοια θέση. Απλά νομίζω οτι ήρθε η ώρα να πάρω αυτά που νιώθω και να τα πετάξω στα σκουπίδια. Μη το λες αυτό μου λέει, είναι άσχημο, όπως και να έχει δε θέλω να είσαι στεναχωρημένη. Ναι, συγνώμη που σου είπα οτι σε θέλω, και σου δημιουργώ τύψεις. Συγνώμη που δεν είμαι ο τύπος σου, συγνώμη που δεν είμαι αρκετά καλή, συγνώμη που νιώθω. Μην ανησυχείς, τη φιλία μου θα την έχεις ακόμα. Ας τα έχεις όλα όπως τα θέλεις εσύ. Ας είσαι καλά εσύ...Α, όπως έφευγα, ξέχασα να σου πω... Είσαι πολύ όμορφος όταν γελάς...