________________
1.

Α μπα, η ερώτησή μου ..λίγο κλισέ και γενική. Ολοι όμως λίγο-πολύ την έχουν θέσει στον εαυτό τους και στις παρέες τους γιατί αφορά με πρακτικό τρόπο τη ζωή. Εϊναι η εξής: Πιστεύεις ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν? Προσωπικά, τείνω να θεωρώ ότι ο πυρήνας ..της ύπαρξης του κάθε ανθρώπου δεν αλλάζει και νομίζω ότι το ίδιο υποστηρίζουν η σύγχρονη ψυχολογία, οι νευροεπιστήμες κτλ. Όμως τι γίνεται με τα στοιχεία του χαρακτήρα; Πόσο θα ήθελα να είναι "ναι" η απάντηση! Να ήξερα ότι μπορώ να αφήσω πίσω μου ότι με έχει κρατήσει ..πίσω μέχρι τώρα. Πες μου ειλικρινά τη θέση σου σε παρακαλώ και ας μην με ευνοεί. -spread your wings and fly away

Βέβαια και αλλάζει, μόνο που συνήθως είναι προς το χειρότερο. Αν θέλεις να αναχαιτίσεις την κατρακύλα χρειάζεται η προσπάθεια που με την ερώτηση προσπαθείς να αποφύγεις.

________________
2.

Αγαπητή Αμπα,
Θα ήθελα να σε συγχαρώ θερμότατα για τη στήλη σου, η αντικειμενική και νηφάλια γνώμη σου μου έχει ανοίξει τα μάτια αρκετές φορές, εκεί όπου ένας γνωστός/φίλος θα το είχε ωραιοποιήσει (sugar coating που λένε κι εκεί πέρα) για να μην πληγωθούμε.

Έχω φάει πολύμηνο κόλλημα με έναν γνωστό μου, και αυτό που έγραψες σε μία άλλη κοπέλα πρόσφατα ότι αν ο άλλος ενδιαφέρεται η αφορμή θα βρεθεί οπωσδήποτε για να προχωρήσει το πράγμα με επανέφερε στην πραγματικότητα. Όντως αν εξαιρέσουμε αυτά που έχω πλάσει μέσα στο κεφάλι μου και το δω αντικειμενικά, από την πλευρά του δεν κουνιέται ούτε φύλλο, μόνο φιλικά πιστεύω μου απευθύνει το λόγο και συζητάμε και μάλλον το παρεξήγησα και ενθουσιάστηκα αλλά βλεπόμαστε συχνά λόγω κοινής παρέας και η καψούρα δε λέει να φύγει.

Θα με υποχρεώνατε λοιπόν και εσύ αλλά και οι αναγνώστες/σχολιαστές αν μου μεταδίδατε ένα ταρακούνημα/χαστούκι μπας και συνέλθω καθώς και ευχές/συμβουλές για ταχεία ανάρρωση.

Δεν μπορώ άλλο το σκέφτομαι καθημερινά.- Καψαλισμένη λιβελούλα

Η πρότασή μου είναι να μην βλέπεις την καψούρα εχθρικά. Η καψούρα είναι από τις ωραίες εμπειρίες της ζωής. Όσο προσπαθείς να την ξεριζώσεις, τόσο θα βαθαίνουν οι ρίζες, γιατί θα κάνεις την τρίχα τριχιά. Το χτυποκάρδι κάνει τη ζωή απείρως πιο ενδιαφέρουσα απ' ό,τι είναι συνήθως. Δες το σαν αλατοπίπερο και τον εαυτό σου σαν ηρωίδα rom com και αν βάλεις μέσα και λίγο χιούμορ, θα γίνει από αυτές τις κάπως εναλλακτικές κωμωδίες που παίρνουν βραβεία.

________________
3.

Γεια σου Λένα! Μπορείς να μου πεις κάτι που να καταπραύνει το γεγονός ότι : ειμαι 24 και για τα υπόλοιπα 5 χρόνια τουλάχιστων λόγω σπουδών θα με συντηρούν οι γονείς μου με απότελεσμα αυτό το οικονομικό νταλαβέρι να με κάνει να νιώθω ανίκανη και ότι έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στη ζώη μου; Νίωθω εγκλωβισμένη και νιώθω σαν να είμαι 16 που περνά την εφηβεια της. Αααα και ξέρω ότι αυτό το παιρνούν πολλοι της γενιας μου αλλά ίσως να είναι πιο ικανοί να διαχειριστούν το θέμα γονείς. Ευχαριστώ Λενα!!- shine please

Δεν ξέρω αν θα καταπραΰνει κάτι αλλά οι γονείς έχουν την τάση να επεμβαίνουν όσο μπορούν και όσο το επιτρέπεις, και η οικονομική ανεξαρτησία βοηθάει αλλά δεν εκμηδενίζει απαραίτητα τον έλεγχο. Συνήθως όμως είναι ανησυχία και όχι κάτι περισσότερο. Δείξε τους ότι παίρνεις ώριμες, σταθερές και λογικές αποφάσεις, μίλα τους ως άνθρωπος που μπορεί να χειριστεί τις δυσκολίες. Αυτό τους κάνει να υποχωρούν, και όχι οι φωνές και οι γενικές δηλώσεις χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Από σένα περιμένουν να κάνεις το πρώτο βήμα, αν τους καθησυχάσεις θα είναι πολύ ευτυχείς που δεν χρειάζεται να ανησυχούν για σένα.

________________
4.

Αγαπητή Α, μπα γεια!Είμαι 24 χρόνων και στο παρελθόν είχα 2 σχέσεις των 2 χρόνων η κάθε μία με αγόρια που τους άρεσα και μ'άρεσαν επίσης.Στο σεξ δεν είχα τελειώσει με κανέναν από τους 2.Αυτή την εποχή δεν έχω κάποια σχέση αλλά υποθέτω ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει κι αυτό.Το ερώτημά μου είναι:όταν βρω κάποιον θα πρέπει να του πω γι'αυτή την αδυναμία που έχω;Δεν αναφέρομαι σε σχέσεις της μια βραδιάς αλλά σε κάτι που θα είναι πιο σταθερό.Απ'τη μία σκέφτομαι ότι καλό θα είναι να ξέρει την κατάσταση,απ'την άλλη φοβάμαι ότι θα με χλευάσει ή αν δεν με χλευάσει θα το θεωρήσει ως δεδομένο ότι δεν τελειώνω και δε θα προσπαθήσει καν γι'αυτό.Αυτό το τελευταίο με κάνει να αισθάνομαι σαν πόρνη,ότι είμαι εκεί μόνο για την ευχαρίστηση του άλλου και νιώθω σαν αντικείμενο.Να σημειώσω ότι το πρόβλημά μου είναι μάλλον ψυχολογικό,καθώς ο γυναικολόγος μου είχε πει ότι σωματικώς δεν φαίνεται να έχω κάτι,οπότε θεωρητικώς τουλάχιστον μια προσπάθεια απ'τον partner θα μπορούσε να βοηθήσει.Τέλος,αν ξέρεις εσύ ή κάποιος άλλος και θέλει να μου απαντήσει,οι άντρες πώς αντιδρούν όταν μια γυναίκα τους λέει ότι δεν τελειώνει;Έχουν αντιδράσεις σαν αυτές που περιγράφω παραπάνω ή αυτά που σκέφτομαι είναι άτοπα;
Ευχαριστώ!Είσαι πάντα μια όαση λογικής στη χαζοβιόλα καθημερινότητά μου!- Λέλα η Ατελείωτη

Δεν χρειάζεται να πεις οτιδήποτε δεν σε κάνει να νιώθεις άνετα. Δεν χρειάζεται να δηλώνεις κάτι ως δεδομένο, γιατί είσαι ακόμη σε φάση εξερεύνησης και για να πούμε την αλήθεια, θα είσαι σε όλη σου τη ζωή, όπως είμαστε όλοι μας. Δεν είναι αδυναμία, είναι προσωπικό δεδομένο που θα το λες όπως θέλεις σε όποιον θέλεις, όποτε θέλεις. Ναι, μπορεί κάποιος να αντιδράσει άσχημα, αλλά γαϊδούρια θα βρεις πολλά, είτε αποκαλύψεις αυτό είτε αναφέρεις ότι βλέπεις ακόμα Τόλμη και Γοητεία. Η αντίδραση δεν δικαιολογείται από τη δήλωση, η αντίδραση έχει να κάνει μόνο με τον άλλον και ελάχιστα με σένα. Μην περιμένεις έγκριση για να διατηρήσεις την κυριαρχία του σώματός σου.

Αν πιστεύεις ότι το χειρίζεσαι μόνη σου και βλέπεις κάποια εξέλιξη, εντάξει, αλλά δεν χρειάζεται να κάνεις τη δουλειά χωρίς βοήθεια. Υπάρχουν ειδικοί που μπορούν να σου πουν πιο χρήσιμα σχόλια από άσχετους στο ίντερνετ και εραστές του μεσονυκτίου.

________________
5.

Γεια σου Λένα!
Τι γνώμη έχεις για το Modern Family; Το θεωρούσα πολύ αστείο μέχρι που διάβασα (και μόνο τότε συνειδητοποίησα) οτι αναπαράγει αρκετό σεξισμό.- JaneDoe

Αν και μπορώ να φανταστώ τα επιχειρήματα, δεν θα ήταν η πρώτη σειρά που θα έβαζα στον στόχο. Αντιθέτως νομίζω ότι η Γκλόρια (γιατί φαντάζομαι αυτός είναι ο κυρίως στόχος) είναι μια καλή παρωδία των trophy wives. Έχει πλήρη προσωπικότητα, τις δικές της απόψεις και οι άλλοι την αντιμετωπίζουν ως ολοκληρωμένο άνθρωπο. Δεν μπορούμε να παριστάνουμε ότι δεν υπάρχουν ωραίες γυναίκες, ή να βλέπουμε πολύ ωραίες γυναίκες και να μην αναφερόμαστε ποτέ σ'αυτό, για να μην μας πουν σεξιστές.

________________
6.

Αγαπητή Α, μπα.
Έχω το σύνδρομο να θέλω να είμαι αγαπητή/αρεστή σε όλους. Επίσης έχω ανασφάλειες πολλές και θέλω διαρκώς επιβεβαίωση.
Έχω και ένα πρόβλημα, του οποίου η ρίζα πιστεύω πως βρίσκεται στα παραπάνω.
Δε μπορώ να κάνω τους ανθρώπους να με πάρουν στα σοβαρά. Παράδειγμα στη δουλειά, από την αρχή από φόβο μη φανώ μπιτς ή ξινή, έλεγα σε όλα ναι, ζητούσα συγνώμη ακόμα κι όταν δεν έκανα λάθη, δεν έλεγα ποτέ τη γνώμη μου ακόμα και όταν είχα επιχειρήματα και πολλές τέτοιες φάσεις. όλα αυτά έχουν οδηγήσει στο να είμαι μονίμως η κατηγορούμενη ακόμα κι όταν έχω δίκιο και να μη μπορώ να το διεκδικήσω, είτε όταν πρόκειται για θέματα με συναδέλφους, είτε με τον υπεύθυνο. Να σημειώσω ότι είμαι καλή στη δουλειά μου και την κάνω ευσυνείδητα και υπεύθυνα.
Πάνω κάτω το ίδιο συμβαίνει και στην προσωπική μου ζωή, στις παρέες ήμουν πάντα η χαζοχαρούμενη και αυτή που μπορούσε καθένας να προσβάλει και να τον αντιμετωπίσω με χαμόγελο και κατανόηση του τύπου "θα χει κι αυτός τα δικά του μωρέ, μη παρεξηγείς" ή "μην αναλώνεσαι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι σε θέση να καταλάβουν ότι αυτό που κάνουν είναι κακό" (αυτά τα τελευταία τα λέω στον εαυτό μου για να με παρηγορώ που δεν έχω το θάρρος να πω όταν πρέπει ένα "βραγαμήσου", συγνώμη-βάλτε μου πιπέρι)
Όλο αυτό με έχει κουράσει πολύ, με αποτέλεσμα πλέον να απαντάω ειρωνικά όταν νιώθω ότι προσβάλλομαι χωρίς λόγο. Πράγμα που ξέρω ότι είναι λάθος τρόπος αντιμετώπισης.

Όσον αφορά το πρακτικό μέρος, εσύ τι γνώμη έχεις; Είναι κάτι που διορθώνεται; Και πως θα μπορούσα να απαντάω σε περιπτώσεις που ξέρω ότι έχω δίκιο, ειδικά σε θέματα που αφορούν τη δουλειά μου; Θέλω να κερδίσω το σεβασμό των γύρω μου, αλλά μήπως πλέον είναι αργά;- Smirk

Αργά δεν είναι αλλά δεν είναι κάτι που μπορεί να αλλάξει από την μια στιγμή στην άλλη. Χρειάζονται μικρά και προσεκτικά βήματα. Ξεκίνα από αυτούς που νιώθεις ότι υπάρχει περιθώριο αν σε ακούσουν και πάρε τους με τον καιρό με το μέρος σου. Όλοι μας τείνουμε να κατηγοριοποιούμε τους άλλους για να διευκολύνουμε τις καθημερινές μας συναλλαγές: ο ένας είναι ο «δύσκολος» ο άλλος ο «χιουμορίστας», ο τρίτος ο «κόλακας» και με τη σειρά μας όλοι τείνουμε να δεχόμαστε τους ρόλους, επειδή είναι πιο εύκολο. Μια ξαφνική αλλαγή από μέρους σου θα προκαλέσει δυσπιστία και απόρριψη, όχι σεβασμό. Δώσε στον εαυτό σου το χρόνο που χρειάζεται αλλά δώσε τον και στους άλλους για να προσαρμοστούν.

________________
7.

Αγαπητή Λένα
γιατί τα θέλω μας δεν είναι ποτέ συνυφασμένα με τα πρέπει μας? τελικά τι είναι πιο σωστό να κάνουμε, αυτό που πρέπει ή αυτό που πραγματικά θέλουμε?- απορημένη

Οι διαφορές μεταξύ αυτού που θέλουμε να κάνουμε και αυτού που θα έπρεπε να κάνουμε είναι κάτι εντελώς λογικό γιατί δεν είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι το σύμπαν θα προσαρμόζεται έτσι ώστε εσύ να διευκολύνεσαι όσο περισσότερο γίνεται. Όχι επειδή είναι κακό, αλλά επειδή αδιαφορεί για την καλοπέρασή σου.

Το «ποτέ» όμως είναι καμπανάκι. Αν θέλεις μονίμως να κάνεις αυτά που δεν πρέπει δεν φταίει το κακό σου κάρμα, αλλά ότι δεν έχεις καταλάβει ότι απολαμβάνοντας τα προνόμια που σου δίνει μια οργανωμένη κοινωνία έχεις υποχρέωση να συμβάλλεις στην ομαλή της λειτουργία. Ή ότι δεν έχεις καταλάβει τι σε συμφέρει να θέλεις. Ή ότι δεν έχεις καταλάβει τι θα έπρεπε να θέλεις. Αυτό με λιγότερα λόγια λέγεται «ανωριμότητα.»