Παιδιά σε κλουβιά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών

Παιδιά σε κλουβιά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Facebook Twitter
3

Την απάνθρωπη καθημερινότητα των παιδιών με ειδικές ανάγκες στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών με Ειδικές Ανάγκες στα Λεχαινά καταδεικνύει με έρευνα του το BBC. Το βρετανικό δίκτυο δημοσιεύει φωτογραφίες με παιδιά σε κλουβιά, ενώ το προσωπικό τονίζει την ανάγκη για βελτίωση των συνθηκών, ωστόσο όπως αναφέρουν δεν υπάρχουν τα απαραίτητα χρήματα. Στο σχετικό δημοσίευμα γίνεται αναφορά ότι τα παιδιά που μένουν κλειδωμένα σε κλουβιά.


Οι συνθήκες που επικρατούν στο Κέντρο των Λεχαινών έχουν έρθει στη δημοσιότητα και στο παρελθόν, μετά την επίσκεψη μιας ομάδας αποφοίτων από όλη την Ευρώπη που πέρασαν αρκετούς μήνες στο ίδρυμα ως εθελοντές. «Από την πρώτη ημέρα που έφτασα ήμουν σοκαρισμένη. Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι θα είχαμε τέτοια κατάσταση σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά μου προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι το προσωπικό συμπεριφερόταν σαν να ήταν κάτι συνηθισμένο», δηλώνει η Καταρίνα Νέβες, ψυχολόγος από την Πορτογαλία, που συμμετείχε στην ομάδα. Οι εθελοντές μετά την επίσκεψή τους συνέταξαν μια έκθεση την οποία έστειλαν σε πολιτικούς και αξιωματούχους της ΕΕ καθώς και σε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και οργανώσεις για τα δικαιώματα ατόμων με αναπηρία.

Παιδιά σε κλουβιά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Facebook Twitter


Στο Κέντρο ζουν 65 παιδιά με ειδικές ανάγκες, ενώ το προσωπικό αποτελείται από 6 μόλις άτομα. Μία νοσοκόμα που εργάστηκε εκεί αναφέρει ότι τα ξύλινα κλουβιά κατασκευάστηκαν για να μπορούν να είναι ασφαλή τα παιδιά, με το λίγο προσωπικό που έχει το κέντρο. Για την ακρίβεια, υπάρχει μόνο μία νοσοκόμα και ένας βοηθός ανά όροφο για περισσότερο από 20 άτομα ενώ στο κέντρο δεν υπάρχει κανένας μόνιμος γιατρός. Αν κάποιο από τα παιδιά χρειαστεί να πάει σε νοσοκομείο, το συνοδεύει μία από τις νοσοκόμες και πίσω, με τα υπόλοιπα παιδιά, μένει μόνο ένα άτομο για να τα προσέχει.


Συγκλονιστικές ιστορίες


«Η εννιάχρονη Τζένη κάθεται μέσα στο ξύλινο κλουβί της και κουνιέται μπρος-πίσω χαζεύοντας τις ξύλινες μπάρες. Είναι συνηθισμένη σε αυτού του τύπου την καθημερινότητα, καθώς μένει στο ίδιο αυτό κλουβί από τα δυο της χρόνια», αναφέρει το BBC, περιγράφοντας μια κατάσταση όπου τα παιδιά περνούν μεγάλο μέρος της ημέρας σε χώρους και κρεβάτια περιοριζόμενα από ξύλινες διαχωριστικές μπάρες.


Μάλιστα, η ίδια η Νέβες καθώς και υπόλοιποι εθελοντές είχαν στείλει από το 2010 μια επιστολή σε έλληνες πολιτικούς, οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέχρι και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, καταθέτοντας τους την εμπειρία τους από το κέντρο περίθαλψης.

Παιδιά σε κλουβιά στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Facebook Twitter


Το μόνο που εισέπραξαν, σημειώνει το BBC, ήταν ευχαριστήρια σημειώματα κι υποσχέσεις για άμεση διευθέτηση του ζητήματος. Τότε, η έκθεση των εθελοντών υπέπεσε στην αντίληψη του έλληνα Συνηγόρου του Πολίτη, ο οποίος συνέταξε μία καταδικαστική έκθεση όπου γινόταν αναφορά και σε αρκετούς θανάτους λόγω ελλιπούς επίβλεψης.


Η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη είχε χαρακτηρίσει τα κλουβιά αυτά ως «μια ξεκάθαρα παράνομη πρακτική, που έρχεται σε απευθείας αντιδιαστολή με την υποχρέωση σεβασμού και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».


Ο αντίλογος έρχεται από τον Γιώργο Γώτη, που εργάζεται εδώ και είκοσι χρόνια ως εθελοντής γιατρός στο κέντρο. «Το κέντρο περίθαλψης στα Λεχαινά είναι ένα από τα καλύτερα ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη. Πολλά από τα παιδιά που φιλοξενούνται εδώ, κατάφεραν να ξεπεράσουν κατά πολύ το προσδόκιμο ζωής τους. Τα ειδικά αυτά, πανάκριβα κλουβιά κατασκευάστηκαν για να προφυλάσσουν τα παιδιά από αυτοτραυματισμούς».

«Προφανώς και δεν θα έπρεπε να έχουμε κλουβιά, αλλά είναι αδύνατο για εμάς να τα καταφέρουμε χωρίς αυτά με τόσο λίγο προσωπικό. Κάποια απ' αυτά τα παιδιά έχουν εκδηλώσει αυτοκαταστροφικές τάσεις ή μπλέκουν σε καυγάδες και έτσι -πάντα κατόπιν συμβουλής γιατρού- πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτά τα ξύλινα διαχωριστικά. Αλλά τα παιδιά παρόλα αυτά είναι ελεύθερα να επικοινωνούν και σε κάποιο βαθμό να αλληλεπιδρούν», δηλώνει στο BBC η νέα διευθύντρια του κέντρου Τζίνα Τσουκαλά που επισημαίνει πως η ίδια δεν έχει πληρωθεί εδώ και έναν χρόνο, αλλά ούτε και θέλει να υποβάλει την παραίτησή της λόγω της «υποχρέωσης που αισθάνεται έναντι των παιδιών που διαμένουν εκεί».


Ταυτόχρονα καταγγέλλει πως «τα 2/3 των παιδιών που μένουν στο κέντρο περίθαλψης έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους κι εμείς τους προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή ψυχολογική υποστήριξη», ενώ παραπονιέται πως «κάνουμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά διαθέτουμε ελάχιστο υπαλληλικό προσωπικό και πενιχρά οικονομικά μέσα».


«Τα κλουβιά αυτά δεν προορίζονται για την προστασία των παιδιών, αλλά του προσωπικού. Βασίζονται σε ένα μοντέλο φροντίδας που έχει να κάνει με τον εξαναγκασμό και τον περιορισμό των ατόμων με αναπηρία, κι όχι με τη μεταχείρισή τους ως ανθρώπινα όντα με ίσα δικαιώματα», λέει στο BBC ο Στίβεν Άλεν, εκπρόσωπος του MDAC, μιας διεθνούς οργάνωσης για την προστασία των δικαιωμάτων των ανθρώπων με νοητική υστέρηση.
«Ο εγκλεισμός σε ένα κλουβί δημιουργεί ψυχολογικά και ενδεχομένως σωματικά προβλήματα, ενώ δεν έχει απολύτως καμία θεραπευτική αξία. Υπάρχουν δε περιπτώσεις όπου παρόμοια κλουβιά έσπασαν και τα δοκάρια τους τραυμάτισαν σοβαρά τους ασθενείς που βρίσκονταν μέσα σε αυτά», προσθέτει ο Άλεν, καταλήγοντας πως οι μόνες άλλες χώρες που χρησιμοποιούν παρόμοια κλουβιά είναι η Τσεχία και η Ρουμανία.

Το άρθρο καταλήγει με την επισήμανση της ρεπόρτερ πως έκανε αίτηση να κάνει ρεπορτάζ σε κάποιο από τα υπόλοιπα δώδεκα αντίστοιχα κέντρα περίθαλψης παιδιών στην Ελλάδα, όπως στην Αθήνα και το Σιδηρόκαστρο, αλλά το αίτημα τους δεν έγινε δεκτό.

Ελλάδα
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Κυκλάδες: Το πολεοδομικό για εκτός σχεδίου δόμηση που δίχασε Μύκονο και Σαντορίνη

Ελλάδα / Ακίνητα εκτός σχεδίου: Ο γγ Χωροταξίας εξηγεί αν η δόμηση σε οικόπεδα 8 στρεμμάτων επεκτείνεται και αλλού μετά τη Μύκονο και Σαντορίνη

Στους δύο δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς των Κυκλάδων η δόμηση δεν επιτρέπεται, εκτός κι αν πρόκειται για εκτός σχεδίου οικόπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 8 στρέμματα
LIFO NEWSROOM

σχόλια

3 σχόλια
Αυτά τα ιδρύματα έχουν ανάγκη από ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ προσωπικό. Δυστυχώς όμως, όταν λεφτά δεν υπάρχουν, οι ανάγκες ατόμων χωρίς δυνατή φωνή δεν καλύπτονται.