Είδα ένα μικρό ντοκιμαντέρ για μια κοπέλα που, ακολουθώντας τα βήματα του Άλλου Ανθρώπου και όσων προηγήθηκαν, κάτι κάτι καλό για τους συνανθρώπους της.
Ζήτησα απ' τη δημιουργό του ντοκιμαντέρ να μας πει δυο λόγια, προλογίζοντάς το για τους αναγνώστες του LIFO.gr.
Λέει η Μαρία Χαρίτου:
«Το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους Silver Lining έχει ως σκοπό να μιλήσει για την κατάσταση στο δήμο Αθηναίων, προβάλλοντας ανθρώπους οι οποίοι είτε έχουν πέσει θύματα της οικονομικής κρίσης, είτε των ναρκωτικών. Άνθρωποι απλοί και καθημερινοί, απλά πιο άτυχοι από μας.
'Πρωταγωνίστρια' του ντοκιμαντέρ είναι η Μελίνα, μια κοπέλα 24 ετών. Παρότι εργάζεται όλη την εβδομάδα, προσπαθεί να βρίσκει χρόνο, συνήθως τις Κυριακές, ώστε να παρέχει βοήθεια στους προαναφερθέντες ανθρώπους, με τη βοήθεια δύο φίλων της. Ψωνίζει, μαγειρεύει και συσκευάζει γεύματα τα οποία στη συνέχεια μοιράζει σε άστεγους και τοξικομανείς στο κέντρο της Αθήνας.
Την ακολούθησα μια Κυριακή στο "μοίρασμα" ώστε να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, το οποίο εν τέλει έλαβε την πρώτη θέση και βραβεύτηκε στο φεστιβάλ ταινιών της σχολής μου (σπουδάζω στο Deree).
Εννοείται βέβαια, πως σκοπός του ντοκιμαντέρ δεν είναι ούτε η προβολή η δική μου, ούτε της πρωταγωνίστριας. Σκοπός του είναι, θεωρώ, η ευαισθητοποίηση και η κινητοποίηση οποιουδήποτε θελήσει να το δει και να βοηθήσει κι ο ίδιος, με οποιοδήποτε τρόπο.
Δυστυχώς δεν είχα τις απαραίτητες γνώσεις για να κάνω ένα καλό μοντάζ στο ντοκιμαντέρ, αλλά έτσι κι αλλιώς δεν εστίασα στο οπτικό κομμάτι αλλά στο θεματικό.»
Μακάρι να διαδοθεί, όπως και το παράδειγμα που δίνει/προβάλλει.
σχόλια