Το σύνδρομο της Κακιάς Αδερφής

Το σύνδρομο της Κακιάς Αδερφής Facebook Twitter
7

Aπό τον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο

Αυτό που λέμε ''κακιά αδερφή'' δεν είναι μόνο ένα κατασκευασμένο ομο-φοβικό στερεότυπο – είναι μια συμπεριφορά που δείχνει να επιμένει μέσα στον χρόνο


Μου έχει συμβεί -- και σου έχει συμβεί πολλές φορές.

Με το καλησπέρα σας -- η παλιά ή καινούρια – λαϊκιά ή hipster φιλενάδα -- σου λέει ''πως είσαι έτσι χόντρυνες'' ή ''είσαι ατάλαντος, κακόγουστος και αποτυχημένος και τα δόντια σου είναι κίτρινα και μυρίζουν μουρουνέλαιο''

Η αλήθεια είναι ότι η ξινίλα και το δηλητήριο είναι μια καρναβαλική παράδοση queer κοινωνικοποίησης, σαρκασμού και παραστατικότητας-- που ενίοτε αποκτά βαθιά ανατρεπτικά χαρακτηριστικά.

Σπάει του κώδικες ευγένειας -- επιτίθεται στο νόημα της επιτυχίας -- ξεφτιλίζει τους ισχυρούς, τους ωραίους και τους προνομιούχους.

Το πιο σημαντικό μας κάνει να γελάμε -- και ταυτόχρονα να περιφρονούμε όσους δεν γελάνε.

Ορισμένες φορές όμως μετατρέπεται σε μια αλαζονική επίθεση σνομπισμού απέναντι στους ανίσχυρους, τους ηττημένους και τους διαφορετικούς -- όσους δηλαδή δεν είναι cool, ωραίοι και σένιοι με έναν εύπεπτο ή κοινώς αναγνωρίσιμο τρόπο.

''Πώς τολμάς να φοράς κίτρινες κάλτσες;'' ''Πώς τολμάς να μην έχεις smartphone;'' ''Πως τολμάς να είσαι κουτσή και φτωχιά;''
Νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στην queer κουλτούρα: αφορά όλους όσους έχουν μια μανιώδη (και ενδεχομένως) ανταγωνιστική σχέση με το ωραίο.

Μοντέλα, συγγραφείς, τραγουδίστριες, πανεπιστημιακοί και τρολ --μαλλιοτραβούνται ακριβώς όπως οι ''κακές αδερφἐς''. Ίσως τελικά, η καρικατούρα της ''κακιάς αδερφής '' αποδεικνύει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ότι η ερωτική σου ταυτότητα κρίνεται κάθε μέρα με το ίδιο πάθος ή την ίδια ανάλγητη περιφρόνηση, με την οποία κρίνουμε έναν βιβλίο, ένα δίσκο ή μια ταινία.

Αρεστός ή όχι, ο τρόπος που ζεις μέσα στο σώμα σου είναι ένας ρόλος -- μια αισθητική κατασκευή -- ένα sui generis έργο τέχνης.

Γι αυτό λοιπόν, την επόμενη φορά που θα συναντηθείς με μια απρόσμενη έκρηξη μίσους το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τον κανιβαλισμό – σαν να ζεις μέσα μια ταινία επιστημονικής φαντασίας-- στην οποία καλείσαι να γράψεις εσύ το σενάριο:

Αποδέξου την πρόκληση –και δημιούργησε μια πλοκή που θα εκπλήξει τους θεατές σου. Απάντησε στην κακία με πάθος, ερωτικότητα και ντανταϊσμό – άρχισε να φλερτάρεις με τον συνομιλητή σου – κολάκεψε την ομορφιά του και εξήγησε του πόσο πολύ θα σε ευχαριστούσε να βουλώσεις το (σάπιο) του στόμα με ένα γλωσσόφιλο.

Μετέτρεψε τη σαχλαμάρα σε μια επικοινωνιακή γιορτή καύλας, κεφιού και χάους. Μπορείς.

7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Βιβλίο / Βασίλης Σωτηρόπουλος: «Έχουν γίνει μεγάλα βήματα στη νομοθεσία για τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα, υπάρχουν όμως ακόμα σημαντικά κενά»

Μια διαφωτιστική συζήτηση με τον γνωστό δικηγόρο παρ’ Αρείω Πάγω και συγγραφέα με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του ΛΟΑΤΚΙ + Δικαιώματα & Ελευθερίες (εκδ. Σάκκουλα), ένα μνημειώδες όσο και πολύτιμο βοήθημα για κάθε ενδιαφερόμενο άτομο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Τραμπ επέλεξε την ομοφοβική κυβερνήτη Κρίστι Νόεμ για υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας

Lgbtqi+ / Ο Τραμπ επέλεξε την ομοφοβική κυβερνήτη Κρίστι Νόεμ για υπουργό Εσωτερικής Ασφάλειας

Μόλις λίγες ημέρες μετά την εκλογική του νίκη, οι επιλογές του για τις υψηλόβαθμες θέσεις της κυβέρνησής του επιβεβαιώνουν τις προθέσεις του απέναντι στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα
LIFO NEWSROOM
Η woke κουλτούρα, η «ψήφος της λεβάντας» και οι αμερικανικές εκλογές

Οπτική Γωνία / Η «ψήφος της λεβάντας» και οι αμερικανικές εκλογές

Μπορεί η ιστορία να «γυρίσει πίσω»; Όχι βέβαια ή έτσι πιστεύουμε. Οι «LGBTQI+ unfriendly» πολιτικές του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος επανεξελέγη Πρόεδρος των ΗΠΑ κόντρα σε κάθε λογική –ή μήπως όχι;‒ προβληματίζουν την αμερικανική ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
σιγα μην του την πεσω κιολας! το πολυ πολυ να τον ευχαριστησω που ευτυχως υπαρχει αυτος και ομορφαινει τον κοσμο και να τον φτυσω τετοιο κελεπουρι που ειναι και ταραζει τα πληθη (ειρωνια, η δευτερη φυση μου)
Είναι και πολλές...και άντρες και γυναίκες και στρέητ και γκέυ. όταν τους κάνεις κοπλιμέντα κάπως τους κάνεις να ηρεμούν. Μέχρι να τους ξαναβγούνε τα κομπλεξικά. Αιντ νομποντυ γκοτ ταιμ φορ κακιασμένες.
'Νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στην queer κουλτούρα: αφορά όλους όσους έχουν μια μανιώδη (και ενδεχομένως) ανταγωνιστική σχέση με το ωραίο'.Aυτό και μόνο ακυρώνει τον τίτλο του άρθρου.