ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θελω τοσο πολυ να σου μιλήσω... να μυρίσω το αρωμα σου.. να αγγίξω το προσωπο σου... να βγουμε αλλη μια φορα.. να με παρεις μια αγκαλια και να τα ξεχασω όλα.. να μου δωσεις ένα φιλι και να μην με νοιαζει τι θα γίνει μετα…και ομως...δεν πρεπει..Γιατί βάζουμε τοσα πρεπει; Γιατί οι αλλοι να οριζουν τι νιωθουμε; Γιατί να φοβάμαι τοσο πολύ ακόμα και να σε κοιτάξω; επειδη..μου ειπες ψεματα.. με κοροιδεψες.. πατησες πανω στις αδυναμίες μου και τα εκμεταλεύτηκες όλα!! Όλα όσα σου εδωσα…με εκδικήθηκες… και μου κατέστρεψες την ζωη…και σε σκέφτομαι ακόμα.. Δεν θα προχωρήσω ποτέ.. λυπάμαι αλλα θα ειμαι πάντα εκει πίσω…. Σε όσα με πήγες πίσω στις φιλίες μου στα ερωτικά μου στην κοινωνική μου ζωή στην ψυχική ηρεμία μου.. στην αυτοεκτίμηση μου και στην αυτοπεποίθηση μου…πως γίνετε να μισεις και ταυτοχρονα να αγαπας καποιον;