ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ένα μήνυμα από το παρελθόν της ανθρωπότητας

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ένα μήνυμα από το παρελθόν της ανθρωπότητας Facebook Twitter
52


________________
1.

ρε συ Α μπα, μου αρέσουν τα πάντα..
από μουσική, βιβλία, ταινίες μέχρι ο,τι φανταστείς. Σχεδόν ανύπαρκτες οι περιπτώσεις που θα πω ΑΠΑΙΣΙΟ!
και νιώθω ότι δεν έχω άποψη..
τι κάνει κάτι ποιοτικό και τι όχι;- Φιλιά!


Πολλοί θα πουν ότι το ποιοτικό είναι θέμα άποψης, και είναι μια άποψη με την οποία δε συμφωνώ. Δεν είναι θέμα προσωπικού γούστου, ούτε είναι θέμα προσωπικής άποψης. Υπάρχουν κριτήρια για την ποιότητα. Για να τα ξέρεις και να τα αναγνωρίζεις, όπως και να αναγνωρίζεις και τις εξαιρέσεις που δεν υπακούουν στα κριτήρια, χρειάζεται τριβή και εκπαίδευση και συνεχής προσπάθεια.


Αυτό, είναι διαφορετικό με το «νιώθω ότι δεν έχω άποψη». Άλλο το «τι κάνει κάτι ποιοτικό» και άλλο «δεν έχω προσωπική άποψη». Όλοι δικαιούνται να έχουν προσωπική άποψη και γούστο, άσχετα με το αν έχουν τα προσόντα ή την όρεξη να ασχοληθούν ώστε να αναγνωρίζουν τι είναι και τι δεν είναι ποιοτικό. Επίσης όλοι είναι ελεύθεροι να μη γουστάρουν οτιδήποτε θεωρείται από την πλειοψηφία ποιοτικό, ή να γουστάρουν μη ποιοτικά πράγματα κατά βούληση.


Οπότε, άσε τι είναι και τι δεν είναι «ποιοτικό», εκτός αν είναι η δουλειά σου να το αναγνωρίζεις. Σημασία έχει να απολαμβάνεις όλες τις μορφές τέχνης με την ψυχή σου, και να μιλάνε μέσα σου και να σου αλλάζουν τον τρόπο που σκέφτεσαι. Άλλα είναι για να χαλαρώνουμε, άλλα για να σκεφτόμαστε, άλλα για να εκνευριζόμαστε, άλλα για να προβληματιζόμαστε ή να θιγόμαστε. Η αλήθεια είναι ότι πραγματικά ΑΠΑΙΣΙΑ είναι πολύ λίγα. Η επαφή με την τέχνη είναι σαν το κούρδισμα της χορδής (η χορδή είσαι εσύ). Στην αρχή είναι χαλαρή και παράφωνη, όσο τεντώνεται, αποκτάει τον προσωπικό της ήχο. Σιγά σιγά θα αναπτύξεις προσωπικό γούστο, και αν καταφέρεις να μην ξεχάσεις το πώς νιώθεις τώρα, ίσως καταφέρεις και να μην γίνεις απόλυτη και ξερόλας στο μέλλον (αυτό που παθαίνεις αν παρακουρδιστείς). Η αθωότητα και ενθουσιασμός είναι πολύ χρήσιμα εργαλεία.

________________
2.


Και που λες έχω την πετσετούλα που σκουπίζω τη μικρή (την μόλις εφτά μηνών μικρή) στα χέρια και βλέπω κάτι στο τραπέζι και ενστικτωδώς πάω να το τρίψω με την πετσετούλα.

Και γεννιέται το ερώτημα.

Γιατί να μην μπορώ να χρησιμοποιήσω την πετσετούλα του μωρού, για να καθαρίσω το τραπέζι, αφού μετά η πετσετούλα θα μπει για πλύσιμο.
Και γενικά γιατί να μην μπορώ να βάλω στο ίδιο πλυντήριο ρούχα της μικρής με ρούχα δικά μου απ' το γυμναστήριο ας πούμε ή ας το κάνουμε χειρότερο με λασπωμένες κάλτσες.

Αφού τελικά απ' το πλυντήριο καθαρά θα βγουν όλα no?- μάνα του δειλινού καμπάνα

Αν είμαστε πολύ αυστηροί, nο. Το πλυντήριο πλένει αλλά δεν επαναφέρει τα υφάσματα στην αρχική τους κατάσταση, και όταν τα βράζεις και βάζεις ισχυρά καθαριστικά, προσθέτεις ισχυρά καθαριστικά και χαλάς τα υφάσματα. Συμφωνώ με την γενική σου τοποθέτηση, γιατί τα παιδιά είναι μικροί άνθρωποι, δεν είναι ειδικά όντα που έχουν βγει από εργαστήριο και θέλουν μεταχείριση εργαστηρίου, αλλά ούτε εσύ θα έπλενες τα εσώρουχα σου μαζί με τις λασπωμένες κάλτσες. Δεν χρειάζεται και επιστημονικό paper, η κοινή λογική νομίζω φτάνει. Να σου ζήσει η μικρή!

________________
3.


Αγαπητή Α, μπα,

Δουλεύω στο κυλικείο γνωστής διαφημιστικής εταιρείας οπότε μεταξύ καφέ και τυρόπιτας διαβάζω την στήλη σου καθημερινά. Υπάρχει μια κοπέλα στη δουλειά, είναι υπάλληλος στην εταιρεία, και μου αρέσει τρελά. Γενικά είναι αρκετά οξύθυμη και απότομη με όλους και κυρίως με μένα. Θεωρείς ότι με θέλει και αυτή ή με έχει βάλει στο Friend zone. Να το προσπαθήσω ή άστο καλύτερα; - Φοίβος


Είναι οξύθυμη και απότομη μαζί σου, και οι δύο εξηγήσεις που βρίσκεις είναι ή ότι σε θέλει τρελά, ή ότι σε θέλει για φίλο. Να αδιαφορεί ή να μην ξέρει καν ποιος είσαι, απ' ό, τι καταλαβαίνω, το αποκλείεις.


Από τη Βουγιουκλάκη μέχρι τα πρώτα βήματα του Μάθιου ΜακΚόναχι, βλέπουμε ζευγάρια που αρχικά μισιούνται και μετά κάνουν παθιασμένο έρωτα, και δεν χορταίνουμε να το καταναλώνουμε. Δεν σε αδικώ, είναι πολύ ευχάριστη φαντασίωση. Μπορεί να σου φέρεται άσχημα επειδή κρυφά σε ποθεί. Ωραία, αλλά με στενοχωρείς που ρωτάς εμένα, γιατί βρίσκεσαι σε θέση κλειδί. Δεν γίνεται να σε αποφύγει. Δοκίμασες να την κεράσεις τυρόπιτα; Τη ρώτησες ποτέ αν θέλει τον καφέ γλυκό όσο γλυκιά είναι κι αυτή; Της έδωσες ένα τριαντάφυλλο στο πιατάκι με το κρουασάν; Έγραψες το τηλέφωνο σου πάνω στην απόδειξη; Της έφτιαξες τοστ με έξτρα μαγιονέζα και μαρούλι, λέγοντας της «για τις ωραίες σας καμπύλες, κυρία μου», κλείνοντας το μάτι; Συνειδητοποιείς πόσα εργαλεία για προσέγγιση έχεις; Έχω κι άλλες ιδέες, αν θέλεις, στείλε μήνυμα να σου πω. Παιδιά, πείτε κι εσείς στα σχόλια!


________________
4.

Θα ήθελα λίγο την γνώμη σου για ένα θέμα που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό. Έχω ένα ''φίλο'', με τον οποίο γνωριζόμαστε από το δημοτικό και κάνουμε παρέα μέχρι τώρα στο πανεπιστήμιο. Δεν έχω παρατηρήσει αν γινόταν από παλιά άλλα μου την μπαίνει συνεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεχεια ρε φίλε. Δεν ξέρω, ότι και να πω πετάγεται να με ''διορθώσει'' η να με μειώσει. Προσπαθώ μεν και εγώ να το πάρω πιο χαλαρά π.χ. να γελάσω ή να το αγνοήσω, πλεον ώμος καταντάει κουραστικό και εκνευριστικό. Το θέμα είναι ότι συνεχίζει μέχρι να βγάλω κάποια αντίδραση, συνήθως αρνητική. Αυτό γίνεται ακόμα χειρότερο όταν βρίσκεται και η κοπέλα μου μπροστά. Μπορεί αν τον ρωτήσεις να σου πει ότι άπλα γίνεται για ''πλάκα'', πιστεύω όμως ότι είναι κάτι πιο βαθύ. Καμιά συμβουλή για το τι θα ήταν καλύτερο να κάνω ?- Γεράσιμος

Μπορεί; Δηλαδή δεν τον έχεις ρωτήσει;


Βέβαια εγώ δεν είμαι πάντα της άποψης ότι πρέπει να ρωτάς τους άλλους γιατί κάνουν ό,τι κάνουν. Μήπως ξέρουν κι αυτοί; Και πες ότι ξέρουν –αυτό σημαίνει και ότι θα αλλάξουν; Σε αυτή την περίπτωση νομίζω ότι το καλύτερο είναι να δείξεις την αρνητική σου αντίδραση, αλλά όχι κατά περίσταση, συνολικά. Δηλαδή νομίζω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που λέγεται εδώ πιο συχνά από όλες τις συμβουλές: να δείξεις τα όριά σου. Ίσως είναι καλύτερο να το κάνεις όταν δεν είναι άλλοι μπροστά, αλλά μη διστάσεις να το κάνεις και μπροστά σε μάρτυρες. Δεν θα γίνει σε μια μέρα άλλωστε, και δεν υπάρχει μια ατάκα που θα τον κάνει να το σταματήσει για πάντα. Ως ένα σημείο, εκεί που ανέχεσαι την πλάκα, ας τον, αλλά μόλις νιώθεις ότι θίγεσαι, πες του με όποιον τρόπο ταιριάζει εκείνη την ώρα καλύτερα: τώρα το ξεπέρασες. Ή, φτάνει. Ή, μην το τραβάς άλλο. Με αυστηρότητα ή με χιούμορ, ό,τι ταιριάζει καλύτερα στην προσωπικότητά σου. Και δες αν συμμορφώνεται. Αν ναι, θα έχεις την ευκαιρία να καταλάβεις και το γιατί. Ίσως είναι ζήλια, ανταγωνισμός, μπορεί και να μην ταιριάζετε όπως παλιά – αλλά αν προσαρμόζεται στις αντιδράσεις σου, αξίζει να προσπαθήσεις να τον κρατήσεις φίλο. Αν όχι, ή αν γίνεται ακόμη χειρότερα... θα δεις.


________________
5.


Αγαπητή Α, μπα,

Είμαι ετεροφυλόφιλος άντρας, βαθιά φεμινιστής. Ενοχλούμαι πολύ από την χρήση σεξουαλικών φράσεων για να δηλωθεί ένταση και επιθυμία πρόκλησης βλάβης στον άλλον.

Πχ "θα τον γαμ.σω τον..." σημαίνει θέλω να κάνω πάρα πολύ κακό στον....

Σαν να υπονοείται ότι κάνεις κακό σε κάποιον/α αν κάνεις σεξ μαζί της. Διαφωνώ απόλυτα με αυτή την υποβόσκουσα λογική (και με έχεις εκφράσει τέλεια πολλές φορές σε απαντήσεις σου στο θέμα σεξ των 2 φύλων).

Από την άλλη, καταλαβαίνω ότι συγκεκριμένες σεξουαλικές φράσεις έχουν εδραιωθεί πια στην συλλογική συνείδηση, εκφράζοντας υπερθετικό βαθμό συναισθήματος. Βασικά, είναι ένας γρήγορος τρόπος να συνεννοούμαστε. Το "μας γαμ.σε ο ταδε με την αργοπορία του" είναι πιο άμεσο κ γρήγορο από το να πεις "μας έκανε πάρα-πάρα πολύ κακό ο τάδε με την αργοπορία του", και κάνει κατανοητό στον συνομιλητή μας ότι νιώθουμε πάρα πολύ, εξαιρετικά, απίστευτα ταλαιπωρημένοι.

Οπότε: Όταν νιώθω πάρα πολύ έντονα συναισθήματα, τα οποία έχω ήδη συνηθίσει να αποδίδω με σεξουαλικές λέξεις, πως θα μπορούσα να τα εκφράζω χωρίς να χρησιμοποιώ τέτοιες λέξεις;
Κάνοντας βέβαια κατανοητό το μέγεθος του συναισθήματος που βιώνω εκείνη την στιγμή.

Πολύ μου αρέσεις εσύ.


Επειδή κι εγώ κάνω τέτοιες σκέψεις, η πρόταση μου είναι να βρίσκω εναλλακτικές, μέσα από το θαυμάσιο εργαλείο της γλώσσας. Μπορείς να εκφράσεις την αγανάκτηση σου με πάρα πολλούς τρόπους, αρκεί να πείσεις τον εαυτό σου ότι το άμεσο και το γρήγορο δεν είναι και το καλύτερο, μερικές φορές είναι έτοιμη συνταγή, ή τσιτάτο, που δε σημαίνει τίποτα. Σκέψου πριν μιλήσεις. Σκέψου πόσο πολύ έχεις θυμώσει. Άσε το θυμό σου να βράσει και ψάξε μέσα σου να βρεις τη λέξη ή τις λέξεις που ταιριάζουν. «Πού είσαι ρε τάδε, άρχισα να χρειάζομαι κομμωτήριο μέχρι να φτάσεις». Ή «μια φορά που περίμενα τα νύχια μου να στεγνώσουν είχα περισσότερη αγωνία για το τι θα γίνει στη συνέχεια». Δεν ξέρω. Σκέψου. Είναι και ένας τρόπος για να περάσει η ώρα όσο περιμένεις.


Αλλιώς μου αρέσουν τα «μας γονάτισες», «μας λύγισες», «μας πέθανες».


________________
6.


όταν χωρίζεις μετά απο μια σχετικά μεγάλη σχέση που ήταν όλα ρόδινα και όμορφα και κάνεις εσυ το λάθος και φέρνεις τον σύντροφο σου σε σημείο να σε σιχαίνεται τι κάνεις ;;;; επιμένεις απλά και μόνο γιατί θέλεις να του αποδείξεις πως έχεις μετανιώσει (ενώ παράλληλα βρίζεις συνέχεια τον εαυτό σου για το κακό που προκάλεσες ) ή λες σε αφήνω ήσυχο αφού δεν μπορείς να με συγχωρέσεις ;;;;;; -ψυχωτική

Εχμ. Επιμένεις διότι το εννοείς. Όταν λες ότι το έχεις μετανιώσει πρέπει παράλληλα να κάνεις μεγάλης σημασίας κινήσεις για να το υποστηρίξεις, αλλιώς είναι λόγια, λόγια, λόγια. Μια κίνηση μεγάλης σημασίας είναι να ανοίγεις εσύ κουβέντα για το θέμα, κάνοντας και την αυτοκριτική σου – το σκέτο βρίσιμο του εαυτού δεν ωφελεί ιδιαίτερα σε κάτι, αν δεν παραδεχτείς και αν δεν αναγνωρίσεις τα κίνητρα της συμπεριφοράς σου. Δεν επιμένεις απλά και μόνο για να αποδείξεις το οτιδήποτε, ούτε πρόκειται να σε συγχωρήσει κάποιος επειδή το ζητάς με μανία. Αυτό που θέλεις από τον άλλον είναι να σε εμπιστευτεί ξανά. Ε λοιπόν, δώσε του λόγους για να το κάνει. Μην ζητάς. Να προσφέρεις πρέπει.

________________
7.

Λένα... συγκατοικώ με τον φίλο εδώ και 4 χρόνια ο οποίος είναι 42 ετών και κατά την άποψη μου γεμάτος ανασφάλειες. Γκρινιάζει και σχολιάζει τα πάντα και αφού σου βγάλει την ψυχή μετά χαίρεται και εκτιμά αυτά που κάνεις για αυτόν, αλλά πως να το κάνουμε...σου το βγάζει ξινό. Τι να κάνω για να τον "ξεφουσκώσω" λίγο? Η αντίδραση "ζεν" δεν πιάνει το έχω δοκιμάσει, έχει ως αποτέλεσμα να με χαρακτηρίζει αναίσθητη.- Yvonne

Το να τον «ξεφουσκώσω» είναι κωδικός για το «να τον αλλάξω».


ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΙ ΚΑΙ ΕΙΠΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ. ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΣΕ ΠΕΤΡΑ.


----- ΔΕΝ. ΜΠΟΡΕΙΣ. ΝΑ. ΑΛΛΑΞΕΙΣ. ΚΑΝΕΝΑΝ. ----- stop
-----ΟΙ. ΑΛΛΟΙ. ΑΛΛΑΖΟΥΝ. ΜΟΝΟ. ΑΝ. ΤΟ. ΘΕΛΟΥΝ. ΟΙ. ΙΔΙΟΙ. ----- stop
-----TO. MONO. ΠΟΥ. ΜΠΟΡΕΙΣ. ΝΑ. ΑΛΛΑΞΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ. ΟΙ. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ. ΣΟΥ. ΣΕ. ΑΥΤΑ. ΠΟΥ. ΚΑΝΟΥΝ. ΟΙ. ΑΛΛΟΙ. ----stop----end—of—message---

52

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#5Με προβληματίσατε και οι δύο.Γιατί ενώ δηλώνεις φεμινιστής και φαίνεται απο αυτά που γράφεις (όσο είναι δυνατόν) να είσαι, αναλώνεσαι να βρεις μια λέξη? Νομίζω ότι αν στο μυαλό μας έχουμε οτι το σεξ δεν είναι κάτι κακό, οτι όταν γαμάς μια γυναίκα δεν την βλάπτεις (κάθε άλλο μάλιστα!) δεν περάζει πολύ αν τύχει να πούμε ενα "γαμιέται το σύμπαν σήμερα". Και κυρίως δεν νομίζω οτι θα απαλλαγχούμε (ούτε ο ίδιος ούτε το περιβάλλον του) από τον υποβόσκον σεξισμό αν ένας φεμινιστής σταματήσει να λέει τη λέξη γαμάω. Ίσως να αλλάξει αν αρχίσει να τη χρησιμοποιεί πιο συχνά, και σε φράσεις που θα έχουν ωραίο νόημα "ρε το φαγητό σου γαμάει", "τι γαμάτες φωτογραφίες".Και τώρα αγαπημένη Λένα, μου προκαλεί εντύπωση πόσο σε ερεθίζουν τα θέματα σεξισμού ένω σε ταξικά (δεν είμαι κουμουνίστρια :P ) οι απαντήσεις σου είναι πολύ πιο χλιαρές. Θυμάμαι δύο κοπέλες που σε ρωτούσαν αν είναι απάνθρωπο να δουλεύουν όλη μέρα και να μην έχουν χρόνο να κάνουν κάτι άλλο. Η απάντησή σου ήταν ότι ότι είναι απάνθρωπο αλλά χαμηλά στη λίστα. Δεν διαφωνώ αλλά εντοπίζω μια διαφορετική αντιμετώπιση. Απο τη μια στον υποβόσκον σεξισμό να κάνουμε ολόκληρη ανάλυση, ενώ για μια πραγματική καταπάτηση δικαιωμάτων να μην αναλύουμε λίγο παραπάνω οτι υφίσταται αδικία, ότι είναι λαθεμένη νοοτροπία ότι η δουλειά είναι προνόμιο κλπ ΥΓ νομίζω το χάωσαΚαληνύχτα!
Ο λόγος είναι ότι τα σεξιστικά τα καταλαβαίνω καλύτερα από τα ταξικά. Για τα ταξικά μου λείπει κι άλλη εκπαίδευση, είναι πολύ περίπλοκα, και είναι πολύ πιο δύσκολο να γράψεις κάτι χωρίς να γελοιοποιηθείς. Δεν είναι χλιαρές απαντήσεις, είναι με απείρως περισσότερες αμφιβολίες. Ναι, ισότητα και ελευθερία για όλους, αλλά τι θα πει αυτό; Δεν είναι κάτι που αναλύεται στο πόδι και στο ίντερνετ, χωρίς κανένα πλαίσιο, μεταξύ αγνώστων.
#3 Θα ήθελα πολύ να σου γράψω αυτά που σκέφτομαι, αλλά δεν θα το κάνω.Μας κατηγορείτε ήδη οτι δεν σας αφήνουμε να μας φλερτάρετε γιατί είμαστε επιθετικές. Αλλά σοβαρά βρε άθρωπε,σου συμπεριφέρεται έτσι και εσύ πιστεύεις οτι σε γουστάρει τρελά;Αν μας έλεγες οτι πολλές φορές την έχεις πιάσει να σε κοιτάζει επίμονα, οτι όταν είναι χαλαρή σου χαμογελάει χωρίς λόγο, τότε ναι μπορεί να σε γουστάρει και να μην ξέρει πως να το χειριστεί και της βγαίνει επιθετικότητα. Στην κοπέλα θα πρότεινα ασκήσεις χαλάρωσης.Δεν είναι πράμα αυτό να συμπεριφέρεται έτσι σε όλους. Σε σένα θα έλεγα...απλώς δεν σε γουστάρει (υπάρχει και σε βιβλίο, αν βαριέσαι έχει βγει σε ταινία).
#3 Μετά από σχεδόν είκοσι πέντε Καλοκαίρια "Ρετιρέ" πίστεψες έστω και για ένα λεπτό πως η τρολιά σου θα περνούσε απαρατήρητη; Ότι δηλαδή εμείς δε βλέπαμε σειρές του Mega;;! Σε γελάσανε! Περιμένω το γράμμα σου όπου σαν νέα και ωραία πλην φιλόδοξη μοντέλα θα μας εξιστορείς τις ερωτικές σου περιπέτειες με έναν ευειδή νέο με μηχανή - αλλά και πολλά γκάζια στο κρεβάτι - και την παράλληλη σχέση σου με έναν ματσωμένο μεσήλικα τρελά ερωτευμένο μαζί σου που σου παρέχει μια άνετη ζωή και σε έχει πρώτη μούρη στο καβούρι... Το δίλημμά σου θα είναι βέβαια ποιόν από τους δυο πρέπει να διαλέξεις : τον συνομήλικο νεαρό παιδαρά που θέλεις με πάθος ή τον μεσήλικα που σου υπόσχεται λαμπρή επαγγελματική ανέλιξη με τις γνωριμίες του και τα λεφτά του; Και εκεί που θα μετεωρίζεσαι με αγωνία μπροστά στο βασανιστικό δίλημμα, θα μας αποκαλύψεις ότι πρόσφατα έμαθες πως οι δυο εραστές σου είναι μεταξύ τους πατέρας και γιος(!). Και ότι ενώ σού 'χει φύγει το κλαπέτο από αυτή την ανακάλυψη, εξακολουθείς να τους θέλεις και τους δύο, και ΤΙ να κάνεις;; Μια συμβουλή σου δίνω μόνο : Μην υπογράψεις σαν Αναστασία. Σαν Αντώνης Καλούδης να υπογράψεις.
Eίναι που δεν προβάλλεται κάθε Καλοκαίρι μεσημέρι σε επανάληψη αυτό. Μάλλον γιατί περιέχει ερωτικές σκηνές και γυμνό που ο Δαλιανίδης απέφευγε. Η Χαρούλα και ο Φοίβος δεν το κάνανε ποτέ στο γραφείο όπως οι άλλοι..., και βασικά δεν το κάνανε ποτέ γενικώς. Χατζησάββας και Αλικάκη παντού : γραφείο, αυτοκίνητο, ξενοδοχείο, στο σπίτι του Χατζησάββα, σε εξοχικά φίλων... Ό, τι θες έχει ο μπαξές. Όχι, τώρα που το ξανασκέφτομαι, και πιο συχνά να προβάλλανε τη σειρά, πάλι δε θα το συγκρατούσα...
#1 Αχ! Σε παρακαλώ, μην πάθεις και εσύ ποιότητα! Έχω χάσει πολλούς από αυτή τη μάστιγα. Αγαπητή κοπελιά, γιατί είναι κακό να ενθουσιάζεσαι με όλα όσα γνωρίζεις; Πράγμα που συμβαίνει πιθανότατα επειδή διψάς για νέα ερεθίσματα και τα υποδέχεσαι με πάθος ή λαχτάρα. Φυσικά δεν έχεις άποψη. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Η άποψη απαιτεί ένα ήδη πλεγμένο μίνιμουμ κριτηρίων, δηλαδή ορίων και προτύπων. Τα όρια και τα πρότυπα όμως σχηματίζονται και διαμορφώνονται μέσα από την καλλιέργεια. Καλλιέργεια σημαίνει εσωτερικές διεργασίες που στην πορεία εμπλουτίζονται, φιλτράρονται, επαναθεωρούνται με εξωτερικές και εσωτερικές εργασίες, επεμβάσεις, ζυμώσεις επ' αυτών. Η καλλιέργεια αποτελεί μια αυτόματη διαδικασία εν πολλοίς, καθώς γεννιέται μέσα σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα. Εκείνο που ίσως σε βοηθήσει, λοιπόν, στην αναζήτησή σου και στο στόχο σου είναι να επιδιώξεις εκείνα τα νέα(;) περιβάλλοντα (τόπους, ανθρώπους, δράσεις, έργα, λόγους) που σε εμπνέουν κάθε φορά περισσότερο και σε έλκουν είτε από περιέργεια είτε από άλλες εκκινήσεις/αφορμές. Το ταξίδι θα έχει ξεκινήσει τότε. Κάνε κι εσύ τη δική σου πλοήγηση (εδώ χωράνε όσα σου λέει η Α, μπα : τριβή, εκπαίδευση), διότι συν Αθηνά... Εxtra tip : Οι αυθεντίες κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Γίνε κριτική. Απέκτησε το δικό σου βλέμμα επάνω τους. Ρώτα, αμφισβήτησε, μίλα, άκου, συζήτα, σκέψου ή φτιάξε τις δικές σου ερμηνείες (κάθε φορά;). Μη βιάζεσαι να πάρεις θέση, να συνταχθείς με το μεν ή το δε· δεν είναι πάντα αυτό το ζητούμενο. Και μια απλή γνώμη μπορεί να είναι πολύ σημαντική. Και ένα ερώτημα πολύ περισσότερο.
#4 Αφού η παρέα του δεν σου είναι ευχάριστη, αλλά μάλλον το αντίθετο, γιατί ακριβώς την επιζητάς; Αν πρόκειται για ένα μόνο μέλος από την παρέα σου, παρατήρησε πώς αντιδρούν οι άλλοι στα μειωτικά του σχόλια απέναντί σου. Αν δε σε υπερασπίζονται, δεν παίρνουν θέση έστω εμμέσως με τη συμπεριφορά τους, δεν επιχειρούν να τα εξουδετερώσουν με κάποιον τρόπο, αλλά αντίθετα γελούν και διασκεδάζουν μ' αυτά, τότε φοβάμαι πως δύο είναι τα τινά : είτε δεν έχεις χιούμορ είτε κάνεις παρέα με ανθρώπους που αδιαφορούν για την πάρτυ σου.
#5 Επειδή διακρίνω μια τέτοια τάση, η δική μου σύσταση θα ήταν να απολυμάνεις όσο θες το λόγο σου (αφού το έχεις τόση έννοια και σε ενοχλεί), αλλά πρόσεχε μην απολυμάνεις μαζί του και τη σκέψη σου, γιατί αυτό, αγαπητέ, ξέρεις, θα σε γαμήσει.
@2Είμαι δερματολόγος. Δεν βρίσκω κανέναν λόγο να μην πλένεις ρούχα δικά σου και του παιδιού στην ίδια πλύση. Υποαλλεργικό σαπούνι κλπ δεν υπάρχει επίσης κανένας λόγος να χρησιμοποιείς εκτός κι αν εσύ ή το παιδί έχετε δεδομένη αλλεργία σε κάποιο από τα συστατικά του ή ενδείξεις για αυτό όπως ατοπική δερματίτιδα (κι αν έχετε ένας δερματολόγος θα σας πει αν μπορείτε ή όχι να το χρησιμοποιείτε). Η απουσία αλλεργογόνων στο περιβάλλον πολλών μωρών πιθανόν ευθύνεται για αύξηση πολώς αλλεργικών και αυτοάνοσων νοσημάτων παρεμπιπτόντως. Το ανοσοποιητικό σύστημα χρειάζεται challenges για να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει σωστά. Ρούχα πιο λερωμένα όπως κάλτσες εσώρουχα κλπ καλό είναι να πλένονται στους 60 βαθμούς ούτως ή άλλως. Προσωπικά (εκτός του ότι ασχολούμαι επαγγελματικά με αυτό έχω και δύο παιδιά) δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να σκουπίσω έναν λεκέ φαγητού ας πούμε από το τραπέζι με την πετσέτα του παιδιού που ούτως ή άλλως θα πλυθεί. Σαν γενική συμβουλή αντιμετώπισε τα ρούχα του μωρού όπως και τα δικά σου χωρίς να τα διαχωρίζεις (δεν θα τα έπλενες με τα πατάκια της πόρτας ας πούμε αλλά δεν θα έπλενες και ξεχωριστά τις κοντομάνικες από τις μακρυμάνικες μπλούζες).
Ευτυχώς μια γνώμη ειδικού ! Να συμπληρώσω ότι τα τελευταία χρόνια οι ειδικοί επισημαίνουν πως τα παιδιά δεν πρέπει να μεγαλώνουν σε στείρο περιβάλλον διότι πιστεύουν είναι ο λόγος που εμφανίζονται αλλεργίες.
Δηλώνω φουλ αλλεργική καθώς και ότι η μανούλα μου ήταν μανιώδης με την καθαριότητα. Με τα παιδιά μου ακολουθώ άλλη τακτική, δηλαδή τηρούμε τους στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής και σπανίως αρρωσταίνουμε πλέον.
Νο 1Εντάξει Α,μπα.Τα κριτήρια όμως,παρ΄όλο που έχουν εδραιωθεί μέσα από λογική και κριτική σκέψη,εξακολουθούν να είναι υποκειμενικά και κατά κάποιο τρόπο αυθαίρετα.Δεν είναι κακό να το κρατάμε αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μας.Προσωπικά,αρχίζω και αισθάνομαι άβολα όταν ακούω κάποιο σπουδαγμένο κριτικό να κωδικοποιεί ένα ζωγραφικό πίνακα λόγου χάρη.
Μωρέ δε θυμάμαι, τις φωτογραφίες τις βρίσκω κατά καιρούς ψάχνοντας δεξιά αριστερά όταν βλέπω ότι μου τελειώνουν...Η θύελλα τελικά δεν πέρασε μέσα από τη ΝΥ, τη γλιτώσαμε με σκέτο χιόνι. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!
#5η γλωσσα περα απο πολλα αλλα ειναι και μια κωδικοποιηση συνεννοησης μεταξυ κοινωνικων ομαδων..περα απο το τι σου ταιριαζει η αρεσει αισθητικα, παιζει παντα και το σε ποιον απευθυνεσαι κι αν θελεις να εξοικειωθεις μαζι του, να του δειξεις οτι γνωριζεις τον κοσμο του, η να τον κρατησεις σε αποσταση...σε καθε επιλογη λεξεων λοπιπον, παιζουν ολα τα παραπανω μαζι, δλδ οι προσωπικες σου προτιμησεις στην αισθητικη αλλα και το τι θελεις να επιτυχεις...δειχνει πολυπλοκο, αλλα ισχυει εστω κι αν μερικοι δεν το συνειδητοποιουν.αν πω σε εναν εργατη αποφοιτο δημοτικου "επαθα συνδρομο καρπιαιου σωληνα να κρατω το κινητο και σκεφτομουν να κανω μια επαναληψη τον μαγιακοφσκι μεχρι να ερθεις", δεν θελω να επικοινωνησω μαζι του, αλλα πιθανα ,να τον τιμωρησω κομπλαροντας τον.αναλογα ισχυουν απο το αν επιλεξω να χρησιμοποιησω η να σνομπαρω εκφρασεις του συρμου.ταυτιζομαι (η δειχνω οτι ταυτιζομαι) η διαφοροποιουμαι, αντιστοιχα, αναλογα με το τι πρεσβευω.ενα απο τα ερωτηματα ειναι, αν οταν διαφοροποιουμαι, πραγματι οφειλεται στην δικη μου αισθητικη η σε επιθυμια να ξεχωρισω...
#3: Προσωπικά θα'λεγα να μην ασχοληθείς καθόλου με την περίπτωσή της, όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά μόνο για το ότι γενικά ως άνθρωπος είναι αρκετά οξύθυμη και απότομη -και ειδικά με σένα (όπως μας λες). Σιγά μην καταστρώσουμε και σχέδιο "ημερώματος της στρίγγλας". Αυτό το μοτίβο "κακομαθημένες και δύστροπες γκόμενες που παραδόξως μοιάζουν άκρως ελκυστικές" μεταφράζεται σε απίστευτο χάσιμο χρόνου και ψυχική φθορά. Εκτός κι αν σου αρέσουν οι σαδομαζό καταστάσεις, οπότε πάω πάσο. Ξεκίνα να κερνάς τυρόπιτες κι εσπρεσάκια για τα μονίμως τεντωμένα της νευράκια. Τέλος, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το κάνει γιατί σε κρυφογουστάρει (υπάρχουν πολλοί ενήλικες με συμπεριφορά νηπιαγωγείου εκεί έξω), η στάση της δείχνει ανωριμότητα. Εκτός κι αν θέλεις να ταιριάξετε τις ανωριμότητές σας. Ε,τότε πάω πάσο ξανά. Καλούς καφέδες σας εύχομαι και καλά κρασιά.
Κυρίως "καλά κρασιά"!!!Ιδέα: Να πάρει ο Φοίβος μας ένα μαγνητοφωνάκι σαν αυτό που είχε ο Κώστας Καρράς στην "Παριζιάνα" που έλεγε, "You are beautiful; I love you" για να μην κουράζεται πολύ.
Α, τη Χαρούλα εννοεί; Αϊντεεε, την πάτησα καλά-καλά :DΛυπηθείτε βρε την Α,μπα αλλά κι εμάς, τον απλό κοσμάκη που σχολιάζει ευσυνείδητα,ανυποψίαστα και με αίσθημα ευθύνης (όχι αυτό των πολιτικών, το άλλο) τις τρολιές σας, έλεος :P
#1Σκέψου το από την ανάποδη: αντί να αναρωτιέσαι γιατί δε βρίσκεις τίποτα απαίσιο, θυμήσου τις φορές που θεώρησες υπέροχο κάτι που διάβασες/άκουσες/είδες/γεύτηκες. Ακόμη περισσότερο - γνώμη μου - θυμήσου εκείνα που δε βρήκες υπέροχα αμέσως, αλλά μ' έναν τρόπο στριφογύριζαν στο πίσω μέρος του μυαλού σου για μέρες. Νομίζω αυτά σε οδηγούν στο να διαμορφώνεις (και να αναδιαμορφώνεις) γούστα.Για τα περί ποιότητας, συμφωνώ με τη Λένα.
@5Χωρίς να θέλω να γίνω (πολύ) χυδαίος, νομίζω το "θα τον/την γαμ..." δε σημαίνει "θα κάνω σεξ μαζί του/της" αλλά "θα του/της κάνω τόσο άγριο σεξ που να πονέσει ο πωπός του/της".Με αυτή την έννοια, αντί να πεις το χλιαρό "μας γονάτισες", μπορείς να πεις "νιώθω σαν τον Σεθ Ρόγκεν όταν έκρυβε το δηλητήριο στο Interview"
Το "θα σε γαμήσω" έχει μία αίσθηση που κυμαίνεται μεταξύ θα σε τιμωρήσω πηδώντας σε άγρια ή βιάζοντάς σε (αφού, προφανώς, δεν έχει αποσπαστεί η συναίνεση του έτερου ατόμου).Προφανώς η έκφραση έχει τιμωρητική διάθεση, εφόσον αφορά σε βρίσιμο-απειλή κ.λπ..Είναι λεκτικά όλα αυτά, αλλά το σχήμα δύναται να παίζει ως εξής: ο ενεργητικός -ισχυρός "τιμωρός-γαμιάς" επιβάλλεται δια μέσου της πούτσας τουκαι η/ο δεχόμενη-ος την ενέργεια, η-ο παθητική-ός-ανίσχυρη-ος, υφίσταται την ενέργεια.Η έκφραση ενέχει, πράγματι, σεξιστική διάθεση ανεξαρτήτως φύλου (των γαμιώμενων).Στην πιο light περίπτωση του γράφοντα, μάλλον το βρίσκω λίγο σαχλό να ανταλλάσσονται ....τέτοιου τύπου γαμήσια, χάριν σαχλών λόγων ...μίας π.χ καθυστέρησης (εκτός κι αν αυτή σε έκανε να χάσεις το καράβι, το αεροπλάνο, το τραίνο, κρύωσες από την αναμονή και είσαι με 39 πυρετό κ.λπ.) και νομίζω πως με λίγη καλή διάθεση μπορούν, πράγματι, να βρεθούν εύκολα, πολλές εναλλακτικές και (ελαφρώς) πιο ευφάνταστες εκφράσεις.
@Πενταγιώτισσαο ενεργητικός -ισχυρός Πηγή: www.lifo.grΕκεί πιστεύω βρίσκεται το νόημα.Αυτός που λέει ''θα σε γαμήσω'',οικειοποιείται (με το νου του) την εξουσία.Γιατί και ποιος δε θέλει την εξουσία.Είναι αγαθό.Κατά τα άλλα,έχει την πλάκα του να ανατινάζεσαι για ψύλλου πήδημα : Τί,τελείωσαν οι λουκουμάδες;Θα σου γαμήσω τη ζωή.
#1 οπως λεει κ η Λενα το θεμα ειναι να μιλαει στην ψχ σου.Τωρα περι αποψης,αν θες διαβασε κ αυτο:http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/epilegmena-arthra/alampournezika-i-glossa-ton-koultouriaridon#.VMi0HdKsVA0(αλαμπουρνεζικα η γλωσσα των κουλτουριαρηδων,συζητηση μεταξυ Ντ.Χριστιανοπουλου κ Περικλη Σφυριδη)#3 αν το θεμα ειναι οι ιδεες ειτε ατακες,βρε Φοιβο σε διαφημιστικη δουλευεις θησαυρος απο ατακες!!#5 γιατι κατι αλλα χωρις να δηλωνεται ενταση κ επιθυμια προκλησης βλαβης στον αλλον τυπου εφαγα-τρωει σαν π**στης,τρεχω-τρεχει σαν π**τανα,η οταν μας ακουμπα η τυχη ξεκ*λιαστηκε-κ*λοφαρδος...Δν θελει αλλα παραδειγματα η βωμολοχια ειναι στο dna μας απο αρχαιοτατων.Τωρα τι να κανεις για να μην χρησιμοποιεις τετοιες λεξεις ουτε εγω ξερω.<3 Ziggy Stardust!!!
Για τη 2.Τα ρούχα του μωρού, ιδιαίτερα αν είναι κάτω από 1 έτους, πλένονται ξεχωριστά από τα δικά μας επειδή:α) χρησιμοποιούμε υποαλλεργικό απορρυπαντικόβ) το ανοσοποιητικό τους δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένο κι έτσι το τραβάμε λίγο με τις προφυλάξεις στο στυλ προσέχουμε για να έχουμεγ) Τα ρούχα από το πλυντήριο βγαίνουν καθαρά αλλά όχι απολυμασμένα αν δεν πλυθούν στους 90 βαθμούς.
#5 Οι θεωρητικοί της λογοτεχνίας λένε πως ο μόνος τρόπος να εκφράσει ο κυριολεκτικός λόγος το μεγάλο πάθος είναι δηλώνοντας την ανεπάρκειά του στην έκφραση του πάθους, εξ ου και οι εκφράσεις άφατος ή ανείπωτος πόνος ή δεν έχω λόγια να περιγράψω την οργή μου ή την αγάπη μου κτλ. Προς αναπλήρωση αυτής της ανεπάρκειας συνήθως οι άνθρωποι επικαλούνται τη μεταφορά ή την υπερβολή ή άλλους λογοτεχνικούς τρόπους έκφρασης ή καταφεύγουν στη γλώσσα του σώματος, πχ ο άνθρωπος που πενθεί χτυπά το στήθος του με τις γροθιές του. Συμφωνώ μαζί σου πως η άντληση μεταφορών από το πεδίο της ανθρώπινης σεξουαλικότητας προκειμένου να δηλώσουμε έντονα αρνητικά συναισθήματα δείχνει λανθάνοντα σεξισμό κι ελαφρώς αγοραία αισθητική. Σε μια πιο προσεκτική χρήση της γλώσσας μπορεί κανείς ν αντλεί μεταφορές από άλλα πεδία της ανθρώπινης συμπεριφοράς κι εμπειρίας που να είναι εξίσου αποτελεσματικές εκφραστικά.
@1Τι σχέση έχει ότι σου αρέσουν πολλά διαφορετικά πράγματα (όχι τα πάντα, αν νομίζεις ότι σου αρέσουν τα πάντα διάβασε τα "πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" ακούγοντας Τερλέγκα και στο καπάκι δες το Crash) με το ότι δεν έχεις άποψη; Όλα το ίδιο σου αρέσουν; Όλα για τον ίδιο λόγο σου αρέσουν;
@2Καλά, τα παιδιά δεν είναι "ειδικά όντα που έχουν βγει από εργαστήριο" αλλά α) δεν έχουν ούτε το ανοσοποιητικό σύστημα του ενήλικα, ούτε το δέρμα του και β) δεν ξέρεις σε τι μπορεί να εμφανίσουν αλλεργία. Οπότε, για να μην τρέχεις να ψάχνεις παιδίατρο στις 2 η ώρα το πρωί, επειδή η μικρή γέμισε κοκκινίλες από το τούρμπο υπερενισχυμένο Skip που έπλυνες τα ρούχα της (για να φύγουν οι λάσπες από την κάλτσα), της τα πλένεις με ενα προδερμ ή κανένα πράσινο σαπούνι, για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. (Πες μου όμως τι πλυντήριο και απορρυπαντικό χρησιμοποιείς, γιατί σ'εμας τις λασπωμένες κάλτσες δεν τις βγάζει εντελώς καθαρές)
Αν η ανοιχτοχρωμη καλτσα ειναι πολυ βρωμικη, μονο το πλυσιμο στους 90 βαθμους τη σωζει. Ξερω, κακο για το περιβαλλον, αλλα η καλτσα χιονατη! Τα λαστιχα της καταστρεφονται πιο συντομα, αλλα δυστυχως δε μπορουμε να τα εχουμε ολα.
Ρίχνεις την καλτσούλα στο πλυντήριο αφού πρώτα της κάνεις ένα τριψιματάκι και ξέπλυμα με πράσινο σαπούνι. Κάνει θαύματα σε λάσπες, γρασίδι και λαδιές. Προυπόθεση να μη βαριέσαι την μισού λεπτού διαδικασία