Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί;

Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί; Facebook Twitter
Στην ερημιά με χάρι... Άστεγος κοιμάται πίσω από τον αδριάντα, στα Προπύλαια. Φωτ.: SOOC
32

 

Το ερώτημά μου είναι απλό και ένα: η αγωνία και η αναταραχή που θα προκληθεί εαν φύγουμε από το ευρώ, θα είναι μικρότερη και βιωσιμότερη από την αγωνία και αναταραχή που περνάμε τώρα;

Ξέρει κανείς να μου απαντήσει;

Μου ζητάνε να είμαι ήρωας και δεν έχω αντίρρηση, εφ’ όσον  ο ηρωισμός μου δεν με  εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο από όσο είμαι. Γιατί οι ηρωϊσμοί κρατάνε λίγο, ενώ η πείνα πολύ. Θέλω να αισθάνομαι αξιοπρεπής, και η τρόϊκα, όντως, με εξευτέλισε. Αλλά δεν αντέχω να πέσω ακόμα πιο χαμηλά από ό,τι είμαι –αν και εφ’ όσον πέσω.

Μου ζητάνε να είμαι ήρωας και δεν έχω αντίρρηση, εφ' όσον ο ηρωισμός μου δεν με εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο από όσο είμαι. Γιατί οι ηρωϊσμοί κρατάνε λίγο, ενώ η πείνα πολύ

Μπορεί ο κύριος Βαρουφάκης, που λέει πάντα την αλήθεια, να μου κάνει ταληράκια τι ακριβώς σημαίνει να πάμε στη δραχμή; Σε ένα άρθρο του, ένα μήνα πριν τις εκλογές, έγραφε ότι η έξοδος από το ευρώ συνεπάγεται «μια περίοδο αστάθειας και αγωνίας». Μπορεί να γίνει πιο γλαφυρός; Τώρα ξέρω ότι «αστάθεια και αγωνία» σημαίνει: ανεργία στο 25%, το να σου παίρνουν το σπίτι οι τράπεζες, να σε απολύουν στεγνά κοκ. Η επόμενη «αγωνία και δυστυχία» σε τι συνίσταται ακριβώς;

Διότι κάθε λέξη έχει άλλο βάρος για τον καθένα. Η Γιάννα π.χ. (που έχει απαθανιστεί να τραγουδάει σε τσακίρ κέφι τη Δραπετσώνα- «εμεις θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί!») προκειμένου να είναι εθνικά υπερήφανη, ενδεχομένως να μπορεί να θυσιάσει ένα τάνκερ της. Εγώ όμως, ένα μήνα να μη πληρώσω το νοίκι μου, είμαι στο δρόμο. Και δεν το θέλω.

Μήπως αντί να είμαι ήρωας, θα αρκούσε αυτοί που με κυβερνούν να είναι ικανοί στη διαπραγμάτευση, ώστε να μη χρειάζεται να γίνω ήρωας για να ζήσω; Υποτίθεται, αυτό μου υποσχέθηκαν. Τώρα, γιατί μου πετάνε πάλι το μπαλάκι με το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος; Δηλαδή, είτε γίνομαι ήρωας με το στανιό είτε μόνο εγώ ευθύνομαι που η τακτική τους ίσως αποδεχτεί ανεφάρμοστη;

Προτρέχω ίσως, διότι όλο θα κριθεί στο Eurogroup, αλλά δηλαδή, όλο αυτό έγινε για να βρω νέους τρόπους να δυστυχήσω; (υπερήφανα έστω);

Η Γερμανία συνέθλιψε την Ελλάδα -σύμφωνοι. Και καθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει ότι οι “προστάτιδες δυνάμεις” αφαιμάσσουν τα μικρά, ζημιάρικα έθνη. Η οικογένεια της Ευρώπης είναι γεμάτη ανισότητες, διακρίσεις –είναι “οικογένεια” ολίγον μαφιόζικη, οικογένεια κατ’ ονομα. Αλλά όταν βγούμε από αυτήν, μπορεί κανεις να με διαβεβαιώσει, ότι θα επιβιώσουμε στην ερημιά με χάρι; Η θα είμαστε πιο αξιοπρεπείς και πιο ελέυθεροι με τις προστάτιδες δυνάμεις της Κίνας, της Αμερικής, ή της Ρωσίας στο σβέρκο μας;

Πολύ θα εκτιμούσα μια απάντηση. Δεδομένου ότι τα υπόλοιπα κομματα δεν με καλύπτουν  –καθώς κινούνται μεταξύ ασάφειας και ιταμότητας. 

Θέλω να συνεχίσω να ελπίζω. Αλλά σε τι ακριβώς;

32

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ