«Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να παραμείνει ένα είδος εξαρτημένου τροϊκανού οικονομικού προτεκτοράτου, το οποίο θα συμπληρώνεται και από ένα καθεστώς ενεργειακής μπανανίας», τόνισε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης στο διεθνές συνέδριο Athens Energy Forum 2015.
Ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας σημείωσε ότι η κυβέρνηση «επιχειρεί να εφαρμόσει μια τολμηρή, προοδευτική πολιτική» στον χώρο της ενέργειας, ενώ υπογράμμισε ότι «οι νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις στην αγορά της ενέργειας, που έγιναν, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, με επιμονή της Κομισιόν και της τρόϊκας και η κατάτμηση δημοσίων επιχειρήσεων, όχι μόνο δεν συνέβαλαν στην ανόρθωση της οικονομίας και τη διέξοδο από την κρίση, αλλά αντίθετα, επέτειναν τον εφιάλτη στη χώρας μας, επιδεινώνοντας την ενεργειακή φτώχεια και την οικονομική ύφεση».
Εξέφρασε τη στήριξη της κυβέρνησης στην κατασκευή και διέλευση του αγωγού ΤΑΡ, τονίζοντας πως «διεκδικούμε αντισταθμιστικά οφέλη για τη χώρα μας και το λαό μας από τη διέλευση του, πράγμα που το θεωρούμε εύλογο και δίκαιο». «Η Ελλάδα δεν είναι εξαρτημένος ενεργειακός δορυφόρος καμιάς μεγάλης δύναμης και κανενός συνασπισμού χωρών», τόνισε.
Τάχθηκε ακόμα κατά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που όπως είπε ακολουθεί στην ενέργεια η Ευρωπαϊκή Ενωση και μίλησε για «αδιάλλακτη εμμονή (της Ευρώπης) σε αποτυχημένες συνταγές εκποιήσεων και απορρύθμισης».
Επανέλαβε πως «είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ιδιωτικοποίηση, ιδιαίτερα, των στρατηγικών τομέων και επιχειρήσεων της οικονομίας μας και πρώτα από όλα στο χώρο των υποδομών και της ενέργειας», ενώ επεσήμανε και την αντίθεση του στην προωθούμενη νέα πολιτική από την ΕΕ για έλεγχο εκ των προτέρων από την Κομισιόν των συμβάσεων που υπογράφουν τα κράτη-μέλη με τρίτες χώρες, λέγοντας ότι «κάτι τέτοιο υπονομεύει την εθνική κυριαρχία».
«Η Ελλάδα δεν πρόκειται με την κυβέρνησή μας να γίνει εξαρτημένο πιόνι μονομερών ενεργειακών επιλογών ή και αξόνων, στο όνομα, δήθεν, της, κατά τα άλλα αναγκαίας, διαφοροποίησης των ενεργειακών πηγών τροφοδοσίας της ΕΕ», είπε.
Αναφέρθηκε επίσης σε «ισχυρότατους κύκλους σε μεγάλες καπιταλιστικές χώρες που βλέπουν στον ιδιοτελή έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων αλλά και των ενεργειακών πολιτικών, τα αναντικατάστατα εργαλεία για τις φιλοδοξίες επικυριαρχίας τους, ενώ οι πιο μικρές και ενεργειακά φτωχές χώρες, κινδυνεύουν να καταστούν αθύρματα και να γίνουν ένα είδος δουλοπαροικιακών ενεργειακών εξαρτημάτων των ισχυρών».
σχόλια