Έχουν κάποια κοινά και πολλές διαφορές. Στα κοινά τους όμως είναι και το ότι κέρδισαν εκλογές υποσχόμενοι ότι λεφτά υπάρχουν, τάζοντας τα πάντα στους πάντες και με το που βγήκαν τα ποσοστά δημοφιλίας και αποδοχής τους ήταν τεράστια.
Ο ΓΑΠ, παρά τις όποιες καλές προθέσεις του, έπεσε πάνω στον τοίχο της κρίσης και τη χρεοκοπία της χώρας. Κι ο Τσίπρας, παρά τις όποιες καλές προθέσεις του, έπεσε πάνω στον ίδιο τοίχο. Ο ΓΑΠ, δυστυχώς για την Ελλάδα, απέτυχε. Ο Τσίπρας όχι ακόμη - οι πιο αισιόδοξοι νιώθουν ότι υπάρχει ακόμα μια, ψαλιδισμένη, ελπίδα.
Και οι δύο ισχυρίστηκαν ότι αυτοί που δεν τους άφησαν να μεγαλουργήσουν ήταν η αντιπολίτευση και οι κακοί ξένοι που δεν μας έδιναν όσα λεφτά θέλαμε, που μας επέβαλλαν τα μνημόνια (επί ΓΑΠ) που μας επέβαλλαν την παράταση και δε δέχτηκαν τη λίστα μεταρρυθμίσεών μας (επί Τσίπρα).
Όσο περισσότερα τάζεις, όσο μεγαλύτερες προσδοκίες καλλιεργείς τόσο εκκωφαντικότερη θα είναι η πτώση σου. Το 80% που σε θεοποίησε θα σε κατασπαράξει με αφιονισμένη ένταση όταν κάνεις το στραβοπάτημα.
Βλέποντάς τους όμως να συζητούν σήμερα στην αιφνιδιαστική συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου [ο ΓΑΠ τη ζήτησε και ο Τσίπρας την αποδέχτηκε αμέσως] αναρωτήθηκα: «Γιατί; Τι λένε; Ποιο το νόημα;»
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει με αυτή την επίσκεψη να δώσει μήνυμα στήριξης της κυβέρνησης σε αυτήν την κρίσιμη συγκυρία. ("Αυτή η κρίσιμη συγκυρία" είναι άραγε μόνο η διαπραγματευτική περίοδος ή και το ότι ο Τσίπρας έκανε εξεταστική με 'κατηγορούμενο' τον πρώην Πρωθυπουργό;)
Βλέποντας πάντως τον παλιό και τον νέο, ξανασκέφτηκα πώς τα φέρνει η ζωή και πώς κάποιος που έχει 80% αποδοχή με το που εκλέγεται (ο ΓΑΠ ήταν πιο δημοφιλής κι απ' τον Τσίπρα τους πρώτους μήνες του) μπορεί μετά από μερικά χρόνια να έχει μόλις 2%.
Όσο περισσότερα τάζεις, όσο μεγαλύτερες προσδοκίες καλλιεργείς τόσο εκκωφαντικότερη θα είναι η πτώση σου. Το 80% που σε θεοποίησε θα σε κατασπαράξει με αφιονισμένη ένταση όταν κάνεις το στραβοπάτημα.
Ο λαϊκισμός και η μεγαλοστομία μπορούν να σε εκλέξουν πολύ πιο εύκολα απ' τον πραγματισμό και τη μετριοπάθεια. Όμως τελικά πληρώνονται πολύ πιο ακριβά. Απλώς ελπίζω ότι δε θα συμβεί αυτό ετούτη τη φορά.
Έχουμε ανάγκη να πετύχει ο Τσίπρας στο σχέδιό του, ακόμα κι αν δεν είμαστε σίγουροι πιο ακριβώς είναι αυτό. Πληρώσαμε πολύ ακριβά τους δημαγωγούς και τους λαοπλάνους που ήταν καλοί στα λόγια και στις προθέσεις μόνο - μακάρι ο νυν Πρωθυπουργός να καταφέρει να αποδείξει πως διαφέρει.
σχόλια