________________
1.
Ποια είναι η άποψή σου σχετικά με το τι θα πρέπει να γνωρίζουμε για το ερωτικό παρελθόν του συντρόφου μας και, αντίστοιχα, πόσα θα πρέπει να αποκαλύπτουμε για το δικό μας; Είμαστε "υποχρεωμένοι" να απαντάμε σε ερωτήσεις για το παρελθόν μας; Παράδειγμα ερώτησης: "Για ποιο λόγο είχατε χωρίσει με τον/την τάδε πρώην; Ρωτάω γιατί πιστεύω ότι αυτά σχετίζονται με το χαρακτήρα μας και τέτοιες πληροφορίες θα με βοηθήσουν να σε αποκωδικοποιήσω ευκολότερα και να αποφύγουμε παρόμοια λάθη". Άλλο παράδειγμα: "Πόσες σχέσεις είχες πριν από μένα; Ρωτάω γιατί εγώ δε έχω πολλή εμπειρία στις σχέσεις και δε θέλω να νιώθω άνισα με εσένα".
Ευχαριστώ πολύ! Είσαι τρομερή!! :)- οεο
Δεν υπάρχει μια απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Εξαρτάται από το τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που ρωτάει, από το είδος της σχέσης, και από την δική σου άποψη για το θέμα. Κάνεις ό,τι σε κάνει να νιώθεις πιο άνετα και πιο ασφαλής.
Ευτυχώς που έδωσες πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα, (να πώς βελτιώνεται η διαδικασία, παιδιά) γιατί αυτές οι δύο ερωτήσεις είναι πολύ ύποπτες και γεμάτες χειριστική διάθεση. Και οι δύο ερωτήσεις έχουν μια απειλή από πίσω επειδή υπονοούν ότι υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση. Είναι βέβαιο ότι αν δώσεις τη λάθος, η απάντηση θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου με την πρώτη ευκαιρία. Πολύ ύπουλος αυτός που ρωτάει, μην πέφτεις στην παγίδα, και αν θέλει εγγυήσεις να νοικιάσει θυρίδα σε ελβετική τράπεζα. Αυτό να του πεις, και μην του δίνεις πάσες. Επ' ευκαιρία, ψάξε να δεις αν είναι χειριστικός και με άλλους τρόπους. Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι.
________________
2.
Προνοητική γαρ, έχω να σου ζητήσω το εξής: Στις 22 Ιουνίου ημέρα Δευτέρα έχω γενέθλια. Κατά πρώτον σε καλώ σε αυτά, μιας και τα λέμε καθημερινώς εδώ και δύο κοντά χρόνια και σε θεωρώ δικό μου άνθρωπο. Κατά δεύτερον θα ήθελα να μου πεις κανά-δυο ιδέες για ευχές όταν θα σβήνω την τούρτα μου. Κλείνω τα 27 και κάθε χρόνο έως τώρα προσπαθώ να "εύχομαι" κάτι ευφάνταστο ή μη, που να αρμόζει στην ηλικία και το οποίο θέτω ως στόχο της χρόνιας! Επομένως θέλει σκέψη. Ακούω ιδέες και είμαι όλη αυτιά. Ελπίζω να έστειλα εγκαίρως.- Ευχούλης!
Προνοητική δε λες τίποτα! Για στόχο της χρονιάς σου προτείνω «φέτος θα σταματήσω να ετεροπροσδιορίζομαι».
________________
3.
Αγαπητή Α μπα,
Γιατί κολλάμε εκεί που μας φτύνουν; Καμία DIY μέθοδο για να ξεκολλήσουμε έχεις; Είμαι ερωτευμένη με ένα παιδί που με βρίσκει λίγη (φαίνεται δηλαδή, όχι ότι προσπαθεί να το κρύψει). Από την άλλη με προσεγγίζει πολύ κομψά ένας νέος, ωραίος, ψηλός, ευκατάστατος και εγώ δεν ενδιαφέρομαι ούτε να τον γνωρίσω καλύτερα γιατί έχω κολλήσει και σκέφτομαι τον πρώτο. Πιστεύεις ότι έχουμε ρομαντικοποιήσει τα "δύσκολα" και ψάχνουμε το happy end ίσως; Να κάνω εξορκισμό, θα πιάσει; -Harriet
Αυτά δε λύνονται με λόγια. Λύνονται μόνο με την εμπειρία. Ό,τι και να σου πω, εσύ θα θεωρείς δεδομένο ότι πάντα θα υπάρχει παράλληλα και ένας ωραίος από δίπλα, τον οποίο θα έχεις περιθώριο να φτύνεις. Έτσι είμαστε όλοι, γιατί νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο να μας θέλουν, το ανάποδο είναι που δεν καταλαβαίνουμε με τίποτα. Για μερικούς αυτό δε λύνεται ποτέ, γιατί ακόμα και αν δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος, αυτοί φτιάχνουν έναν με το μυαλό τους. Αν και όποτε καταλάβεις ότι εκ των πραγμάτων η επιλογή σου περιορίζεται αυστηρά σε αυτούς που σε θέλουν, ότι αυτοί δεν είναι ένας ανεξάντλητος αριθμός, και ότι ΚΑΙ αυτοί αλλάζουν γνώμη, τότε θα λυθεί το πρόβλημα.
________________
4.
καλησπέρα, δεν θα πω τα κλασσικά. ο πατέρας μου είναι εκπληκτικός άνθρωπος. παρόλο που μεγαλώσαμε σε διαφορετικές πόλεις λόγω του διαζυγίου του από την μητέρα μου όταν ήμουν τριών, ήταν πάντα δίπλα μου εγκεφαλικά και συναισθηματικά και σωματικά όσο ήταν εύκολο. είναι αισθαντικός, πνευματικός και χιουμορίστας! το θέμα ποιό είναι? η γυναίκα του(Χ). έχει χρόνια που παντρεύτηκαν, ζούνε μαζί, πέρσι έκαναν και παιδί κ η ίδια έχει ήδη μια κόρη από προηγούμενο γάμο. τα πάμε φοβερά μεταξύ μας εκτός από την Χ.η οποία δεν εκφράζει τα συναισθήματα της, είναι τυπική με όλους ακόμα και με την κόρη της η οποία έχει καλύτερη επαφή με τον πατέρα μου παρά με την μητέρα της. (ελπίζω να μην σε μπερδεύω, πού να σου πω τί γίνεται από την πλευράς της μαμάς μου!) ο πατέρας μου μέσα σε όλο αυτό κουράζεται, στεναχωριέται, ζει με ελλείψεις και προσπαθεί να την κάνει να ανοιχτεί, να ζει την στιγμή, να είναι πιο ζεστή. θα μου πεις δεν μπορείς και δεν πρέπει να αλλάζεις τους άλλους. τί γίνεται όμως όταν δεν θέλεις να αφήσεις άλλη μία κόρη? (υπέροχο πλάσμα, την αγαπάμε)- ευχαριστώ για τον χρόνο σου
Η χρήση της λέξης «αισθαντικός» για τον πατέρα σου μου φαίνεται περίεργη επιλογή, αλλά δεν ρωτάς αυτό. Αν πιστεύεις ότι ο πατέρας σου τα κατάφερε και ήταν παρών στη ζωή σου αν και μένατε μακριά, γιατί να μην τα καταφέρει και με την δεύτερη κόρη;
________________
5.
αγαπημένη μας αμπα, το αγόρι μου μου τη λέει συνέχεια για τα κιλά μου. δεν είμαι παχιά, έχω κάποια παραπάνω κιλά. αυτός έχει καλή φυσική κατάσταση. εγώ δεν έχω πρόβλημα με τα κιλά μου αλλά φοβάμαι μη με κάνει να αποκτήσω. επίσης το αγενές είνια ότι το λέει και μπροστά σε φίλες μου και σε φίλους του και ειδικά στις δικές μου δίνει πολύ κακή εντύπωση. δεν του το έχω πει ξεκάθαρα ότι είναι αγενής αλλά θα πρεπε. είναι καλό παιδί όμως. αν δεν με θέλει στην τελικά ας πάει να βρει αλλού καμιά του γούστου του. αυτό θέλω να του πω. τι γνώμη έχεις εσύ αγαπημένη; τι να πω λοιπόν σε αυτόν για να τον κάνω να καταλάβει πόσο άσχημο είναι αυτό που λέει; και τι να πω στις φίλες μου που τον κατηγορούν; και τι να πω σε εμένα που από τέλειος πια δεν μου φαίνεται τόσο τέλειος; ε;
Να του πεις αυτά που θέλεις να πεις, και έχεις αργήσει πάρα πολύ. Τι να πεις στις φίλες σου; Ότι έχουν δίκιο, και ότι θα το συζητήσεις μαζί του. Αν δε σε θέλει ας πάει να βρει αλλού κάποια άλλη του γούστου του, αυτό να το πεις αλλά να το εννοείς κι όλας. Και σταμάτα να τον λες καλό παιδί. Δεν είναι μόνο αγενής, είναι και πολλά ακόμα.
________________
6.
Αγαπητή α μπα, ανακάλυψα τη στήλη σου τις τελευταίες μέρες και κάνω εντατικό φροντιστήριο... Θα σου πω λοιπόν κι εγώ στον πόνο μου, λες και δεν έχεις αρκετά στο κεφάλι σου. Είμαι εκπαιδευτικός και διάλεξα το επάγγελμά μου συνειδητά και με πολλή αγάπη. Καταβάλλω πολλή προσπάθεια και, χωρίς να θέλω να πω ότι είμαι υπερδασκάλα (δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα) κάθε χρόνο φρόντιζα να εξελίσσομαι και να πατάω πιο γερά στα πόδια μου. Υπήρξαν και μαθητές που άνθισαν στα χέρια μου Γενικά η δουλειά ήταν πηγή χαράς και ζωής για μένα, καθώς υπηρετώ σε ένα ακριτικό νησάκι μακριά από τους δικούς μου ανθρώπους. Τα τελευταία δύο χρόνια έχω αναλάβει ένα τμήμα πάρα πολύ δύσκολο. Ίσως το πιο δύσκολο που έχει περάσει ποτέ από το σχολείο μου, Δεν φοβήθηκα, έδωσα και πάλι το 100%, είδα κάποια αποτελέσματα αλλά και πάλι το εργασιακό είναι σε πλήρη δυσλειτουργία. Είναι τρομερό πράγμα να νιώθεις ότι ίσως αποτυγχάνεις, ότι δεν μπορείς να βρεις τη λύση, όταν πάνω σου κρέμονται παιδικές ψυχούλες. Πέρασα λοιπόν μία πολύ δύσκολη χρονιά, όπου ανακάλυψα ότι, όταν τα πράγματα στη δουλειά δεν πάνε καλά, η ζωή μου εδώ δεν έχει κάτι άλλο να με γεμίζει. Σιγά σιγά άρχισα να φθείρομαι, να χάνω την όρεξή μου. Νιώθω ότι έχω μπει σε ένα τέλμα από το οποίο δεν μπορώ να βγω. Έχω επηρεαστεί πάρα πολύ ψυχολογικά από το βάρος μιας ευθύνης στην οποία για πρώτη φορά νιώθω ότι αδυνατώ να ανταπεξέλθω. Θα ήθελα να μιλήσω με κάποιον ειδικό, να με βοηθήσει να κινητοποιηθώ, να δω τα πράγματα πιο καθαρά σε ότι αφορά την δική μου καλή ψυχολογία αλλά στην πολύ κλειστή κοινωνία όπου ζω δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Γνωρίζεις κάποια ομάδα με την οποία θα μπορούσα να επικοινωνήσω ίσως online? Νιώθω να με πλακώνει μια μαυρίλα μέσα μου και θέλω έναν τρόπο να την καταπολεμήσω.- Δασκαλίτσα
Μπορεί η ζωή σου στην κλειστή κοινωνία να έχει κάνει τον κύκλο της και η διέξοδος να είναι να φύγεις από εκεί. Φαντάζομαι ότι δεν είναι εύκολο, αλλά μπορεί να μην το έχεις σκεφτεί ή να μην ξέρεις πώς να το ξεκινήσεις, ώστε να έχεις ένα σχέδιο απόδρασης. Μέχρι τότε, πρέπει να κινητοποιηθείς στα πλαίσια που σου δίνονται. Ότι δεν έχεις άλλη ζωή εκτός από την επαγγελματική είναι λάθος, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεσαι. Πρέπει να επενδύσεις και σε άλλους ανθρώπους εκτός από τους μαθητές σου. Διάλεξες ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα με μεγάλες ευθύνες, και πρέπει να έχεις παράλληλα ένα δίχτυ προστασίας για να μιλάς για τις ανησυχίες σου και ενίοτε να ξεχνάς ότι είσαι δασκάλα.
Αν μας διαβάζουν δάσκαλοι, ας μας πουν στα σχόλια πώς διαχειρίζονται τα προβλήματα της δουλειάς τους online.
________________
7.
Η ιστορία μου είναι ένα αφόρητο κλισέ: παντρεμένη 40άρα milf, με σχέση που βάλτωσε, βρήκε γκόμενο (επίσης παντρεμένο), τον καψουρεύτηκε. Δεν πίστευα ότι μπορώ να ξανανιώσω έτσι ερωτευμένη και γεμάτη ζωή. Και με έκανε ο άθλιος να καταλάβω πόσα πολλά είχα χάσει, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι δεν είμαι πια ερωτευμένη με τον άντρα μου και ότι αν δεν είχα παιδιά θα τον άφηνα και ας έμενα μόνη μου.
Την οικογένειά μου δεν θέλω, δεν συζητάω και δεν παίζει (ούτε από την μεριά του άλλου) να διαλύσω. Οπότε πρέπει να συνεχίσω με τον γάμο μου ώστε να μην καταστρέψω την οικογένεια - φωλιά που έχω φτιάξει στα παιδιά μου που τα κάνει ευτυχισμένα. Επειδή όμως δεύτερη ζωή δεν έχει, πρέπει να βρω έναν τρόπο να ξαναβρώ κάτι από αυτό που είχα με τον άντρα μου για να γίνει πιο υποφερτή η ζωή που έχω επιλέξει με τις όποιες συμβάσεις αυτή θα έχει. Ξέρω ότι αυτό σημαίνει να αφήσω τον άλλον που δεν το αντέχω, αν όμως δεν γίνεται αλλιώς θα το κάνω, παρόλο που μια φορά που το προσπάθησα έγινα κομμάτια.
Άρα ερχόμαστε στο ερώτημα πώς ξαναβρίσκεις την χαμένη σου σχέση, ειδικά αν παράλληλα είσαι σε φάση που προσπαθείς να συνέλθεις από την απουσία κάποιου που σε ανεβάζει στα σύννεφα; Γίνεται να προσπαθείς να ερωτευτείς άλλον ενώ είσαι ήδη ερωτευμένη; -ηρωίδα παπακαλιάτη - μη χέσω
Ένιωσες ερωτευμένη και κατάλαβες πόσα έχεις χάσει; Είσαι σαράντα χρονών, με οικογένεια και παιδιά, και θέλεις να γυρίσεις τον χρόνο πίσω. Ο έρωτας είναι η χαρά της κατάκτησης, το high που νιώθεις όταν συναντάς έναν άγνωστο άνθρωπο στον οποίο μπορείς να κάνεις όλες τις προβολές που θέλεις, να του αποδώσεις όσα στοιχεία φαντάζεσαι ότι πρέπει να έχει ο ιδανικός άντρας, σε ένα φαντασιακό επίπεδο όμως, όχι στην πραγματική ζωή, που έχει οικογενειακές γιορτές, συνάχι και εφορία. Αυτό το στάδιο της φαντασίωσης και του μύθου είναι πολύ σημαντικό, γιατί μας δίνει χρόνο να παραβλέψουμε όσα δεν θα έπρεπε να μας αρέσουν, ώστε αν η σχέση προχωρήσει και γίνει αγάπη, να είμαστε σε θέση να τα συγχωρήσουμε. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, δεν υπάρχουν προβλήματα, αλλά πρόκειται για ένα τέχνασμα, είναι ένας αντικατοπτρισμός του εαυτού μας και των δικών μας αναγκών, τις περισσότερες φορές δεν έχει να κάνει με τον άλλον, γι' αυτό συχνά ξυπνάμε και λέμε 'τι του βρήκα αυτουνού'. Αν είμαστε τυχεροί – ή ώριμοι - όταν ξυπνάμε, δεν ανακαλύπτουμε και ότι τον έχουμε παντρευτεί και έχουμε κάνει παιδιά μαζί του.
Ζητάς από τον άντρα σου, που τον ξέρεις χρόνια από την καλή και την ανάποδη, να γίνει ένας άγνωστος στον οποίο θα κάνεις πάλι τις προβολές του. Αυτό, απλώς δε γίνεται. Δεν μπορεί να σε κάνει ο άντρας σου να νιώσεις μυστηριώδης και γεμάτη ζωή. Μπορεί να σου προσφέρει άλλα, που υπάρχει περίπτωση να θεωρείς δεδομένα (και η ανέμελη δήλωση ότι τα παιδιά σου είναι ευτυχισμένα με κάνει να πιστεύω ότι θεωρείς πάρα πολλά δεδομένα). Δεν ξέρω τι θα πει για σένα 'η σχέση βάλτωσε'. Μπορεί να έχετε προβλήματα επικοινωνίας ή άλλα, και να είναι σοβαρά προβλήματα που δεν λύνονται, και να εξηγείται έτσι ο έρωτας για έναν άλλον. Αν το πρόβλημα σου είναι μόνο ότι 'δεν είσαι ερωτευμένη', αυτό δεν μπορεί να σου το δώσει ο άντρας σου, ούτε αυτός που 'ξεπερνάς' τώρα, ούτε κανένας: αυτό θεωρητικά θα σου το έδινε μια σειρά αντρών, γιατί όλους τελικά θα τους γνώριζες καλύτερα, και το παραμύθι θα έληγε ξανά και ξανά.
Μπορεί, αν δεν είχες τα παιδιά, να χώριζες. Ποιος ξέρει; Ο τρόπος όμως με τον οποίο ερωτεύτηκες, σχετίζεται με ότι είσαι παντρεμένη. Όταν έχεις τα κοινωνικά θέματα λυμένα (γεια σας, είμαι 40, παντρεμένη, έχω δύο παιδάκια) και ένα σπίτι για να επιστρέψεις, στο οποίο υπάρχει μια ομάδα που σε περιμένει και σε προστατεύει, είναι πανεύκολο να παραχωρήσεις όλο σου τον καλό εαυτό σε έναν άλλον. Αν ήσουν μόνη, θα έβλεπες ότι ο έρωτας είναι ένα διαφορετικό πεδίο, μια πάρα πολύ σκληρή μάχη επιβίωσης. Γιατί άλλο να χωρίζεις και να μην έχεις πού να πας, και άλλο να χωρίζεις και να γυρίζεις σπιτάκι σου να βάζεις το φαγητό στο φούρνο για τα παιδιά.
σχόλια