ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σύντομη περίληψη: Είμαι 25 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος με καλή δουλειά για τα δεδομένα της εποχής, με μια καλή παρέα και μια πολύ ζεστή και αγαπημένη οικογένεια. Αποφοίτησα πριν μερικά χρόνια από ΑΣΟΕΕ όπου είχα περάσει πολύ καλά κι έκανα μερικές δυνατές φιλίες. Από σχέσεις έχω κάνει 2(σχετικά) μακροχρόνιες, οι οποίες με γέμισαν σαν άνθρωπο απλά σε κάποια φάση υπήρξε μια φθορά, και χωρίσαμε χωρίς καυγάδες και αποθημένα. Για μερικούς μήνες ήμουν μόνος μου ώσπου έγινε μαι ενδιαφέρουσα γνωριμία.Πρόβλημα: Βγαίνουμε μερικές φορές και όλα είναι πολύ καλά και ζεστά και πιστεύω πως πάει να δημιουργηθεί κάτι δυνατό. Ώσπου μια μέρα πάνω σε μια συζήτηση για το τι θα κάνουμε το Πάσχα με ρωτάει αν θα πάω στο χωριο μου ή κάτι τέτοιο. Απαντάω λοιπόν πως το χωριό είναι στην Αλβανία και πως δεν πηγαίνω σχεδόν ποτέ γιατί είναι μακριά και δεν έχει και πολλές επιλογές για διασκέδαση.Τότε λοιπόν συμβαίνει κάτι που το είδα μπροστά μου για πρώτη φορά. Η κυριά παθαίνει 5 εγκεφαλικά, αλλάζει 100 χρώματα και την λούζει κρύος ιδρώτας για το περί Αλβανίας. Πραγματικό σοκ! Εκεί το υποψιάζομαι και τη ρωτάω αν υπάρχει κάποιο θέμα ή την ενόχλησε κάτι. Διστακτικά λέει όχι αλλά είναι εμφανώς φρικαρισμένη. Με τα πολλά το σχολάμε αφου αλλάζουμε θέμα. Γυρνάω και σκέφτομαι τη φάση και λέω οκ ίσως ήταν απροετοίμαστη, υπάρχουν και πολλά στερεότυπα και μάλλον φρίκαρε αλλά αν με γουστάρει θα με αποδεχθεί όπως είμαι. Δεν στέλνω κάτι και την επομένη μου στέλνει ένα μήνυμα πως νιώθει κάπως απογοητευμένη γιατί δεν ήμουν ειλικρινής. Εγώ φυσικά δεν της το έκρυψα ποτέ απλά δεν αναφέρθηκε. Ειδικά αφου βλεπόμαστε και για λίγο καιρό (δεν έχουμε ολοκληρωμένη σχέση).Μετά μου πετάει το αμίμητο "δεν έχω πρόβλημα αρκεί να μην το μάθουν οι φίλες μου και οι δικοί μου, εξάλλου δεν σου φαίνεται". Κάπου εκεί αρχίζει και ξεφεύγει το πράγμα. Δεν είμαι διατεθιμένος να παριστάνω κάποιον άλλον, ούτε να κρύβομαι. Όποιος με θέλει με αποδέχεται όπως είμαι. Αλλά η φάση με έχει κάνει να αισθάνομαι χάλια. Μέχρι τώρα πότε δεν είχα κάποιο τέτοιου τύπου θέμα. Οι καλύτεροι μου φίλοι είναι οι περισσότεροι Ελληνες όπως και μια πρώην μου και όλοι ήταν πολύ οκ δίχως ποτέ να μου βάλουν την στάμπα του διαφορετικού. Και το χειρότερο απ' όλα είναι πως σκέφτομαι πως αν οι μορφωμένοι και σοβαροί άνθρωποι έχουν τέτοια μυαλά, τι να περιμένω από εκείνους με ελλειπή παιδεία. Πάντως δεν θέλω να μπω στο τρυπάκι να νιώθω άσχημα για κάτι που δεν έχω επιλέξει ο ίδιος (οπως πχ ύψος, καταγωγή, χρώμα ματιών, δερματος κλπ).