ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: επαγγελματικός προσανατολισμός ενηλίκων

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: επαγγελματικός προσανατολισμός ενηλίκων Facebook Twitter
22

________________
1.


Όταν ακούμε τη φωνή μας μαγνητοφωνημένη είναι μια καλή αφορμή για αυτοκριτική. Τελικά αντιλαμβανόμαστε ποτέ την αληθή εικόνα του εαυτού μας; (διότι ως γνωστόν άλλα νομίζουμε εμείς για εμάς και άλλα οι άλλοι για εμάς)


Δεν υπάρχει αληθής εικόνα του εαυτού μας. Ούτε την πλησιάζουμε όταν ακούμε μαγνητοφωνημένη τη φωνή μας. Η διαφορά προκύπτει από το ηχείο που είναι το κρανίο μας σε σχέση με το ηχείο της συσκευής, που είναι όμως μια επιπλέον παραμόρφωση. Ο καθένας μας βλέπει ανάλογα με τα εργαλεία που έχει, με τη διάθεση του, χίλια δυο άλλα, και αυτό που βλέπουμε στον καθρέφτη είναι ανάποδα. Μερικοί είναι πιο αυστηροί με τον εαυτό τους απ' όσο χρειάζεται, και άλλοι το αντίθετο. Τι σημασία έχει άραγε; Αν θέλουμε να κάνουμε αυτοκριτική, από ευκαιρίες άλλο τίποτα.


________________
2.


γεια σου α-μπίτσα! θέλω να εκθέσω και εγώ το πρόβλημά μου. το ξέρουμε όλοι ότι οι άντρες βλέπουν τσόντες και γυμνό, οκ. πόσο πρέπει να συμβιβαζόμαστε με αυτό και πόσο να μη μας πειράζει; δηλαδή έχεις ξαναπεί ότι από τη στιγμή που το να βλέπει τσόντες δεν επηρεάζει τη ζωή του δεν είναι σημαντικό πρόβλημα. σίγουρα δεν έχω το δικαίωμα να του πω μη βλέπεις αλλά δεν έχω το δικαίωμα να του πω ότι με πειράζει που βλέπει συνέχεια προκλητικές φωτογραφίες με εσώρουχα κλπ; ακόμα και όταν είμαστε μαζί; δηλαδή μόνος του τι μπορεί να κάνει; γιατί πρέπει να δέχομαι να τις βλέπει και να ακούω κιόλας μπροστά μου σχόλια τύπου ναι ωραία μπράβο και άλλα σαχλά; με ενοχλεί πολύ. με πειράζει γιατί εγώ προσωπικά δεν νιώθω καθόλου την ανάγκη να το κάνω αυτό και δεν μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει για αυτούς. δεν έχω άλλα παράπονα από αυτό τον άνθρωπο αλλά και δεν καταλαβαίνω. Και στεναχωριέμαι γιατί φυσικά δεν έχω το σώμα που έχουν όλες αυτές, ούτε τα προσόντα τους. Είναι σαν να με ακυρώνει. Τι λες εσύ αμπίτσα;;


Πρώτον, δεν βλέπουν όλοι οι άντρες. Δεύτερον, και οι γυναίκες βλέπουν. Άσε τους άντρες και τις γυναίκες γενικώς και πιάσε αυτόν που ενδιαφέρει εσένα, σε σχέση με τον εαυτό σου, αυτό έχει σημασία.


Ελπίζω να μπορείς να καταλάβεις αν μπορεί να διαχωρίσει την εικόνα από την πραγματικότητα. Αυτό είναι το όλο θέμα. Παρακολουθεί όπως βλέπουμε βιτρίνες, ή το χρησιμοποιεί ως μοχλό, για να νιώσεις ανεπαρκής; Άκου καλά, και αφουγκράσου με προσοχή τι αισθάνεσαι και τι γίνεται. Ξέρεις τι συμβαίνει, μην προσπαθείς να ελέγξεις το αποτέλεσμα, και παραδέξου το. Αν πρόκειται περί καφρίλας, πρέπει να επικοινωνήσεις με σαφήνεια ότι δεν θέλεις να ακούς τα σάλια που τρέχουν, δε νομίζω ότι θα είναι μεγάλη θυσία από μέρους του να σταματήσει να κάνει τα σχόλια μπροστά σου. Παρουσίασε το όπως είναι, παιδική λιγούρα, και τέλος. Αν πιστεύεις ότι δεν μπορεί να το σταματήσει γιατί κάτι του αρέσει στον τρόπο που στενοχωριέσαι, είναι βέβαιο ότι θα έπρεπε να έχεις κι άλλα παράπονα από αυτόν τον άνθρωπο.

________________
3.


Α μπα μου,
Αλλάζω επάγγελμα στα 33 μου! Δεν ξέρω τι θα γίνω αλλά ξέρω ότι δεν θέλω να είμαι δικηγόρος και δεν θα γίνω ποτέ καλή δικηγόρος. Ως προς τους λόγους, σου λέω εν ολίγοις ότι δεν μου αρέσουν καθόλου οι συγκρούσεις.
Σκέφτομαι διαφορά στα οποία θα μπορούσα να είμαι καλή, π.χ. μεταφράστρια, ψυχολόγος, δημοσιογράφος, φιλόλογος. Όμως όλα αυτά απαιτούν σπουδές και για να επενδύσω το χρόνο μου (και τον κόπο φυσικά) πρεπει να είμαι κατα το δυνατόν σίγουρη για την επιλογή μου. Έχεις καμία ιδέα με ποιο τρόπο ή με τη βοήθεια ποιου ειδικού θα μπορούσα να το ερευνήσω και να βρω κάποιες κατευθύνσεις; Κάτι σε advanced επαγγελματικό προσανατολισμό χρειάζομαι, αλλά στην Ελλάδα πολύ αμφιβάλλω αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Το life coaching μου πέρασε από το μυαλό επίσης, θα με ενδιέφερε να ακούσω απόψεις.

Σ'ευχαριστώ, είσαι απίθανη!- LeavingLawBehind


Δεν σου αρέσουν καθόλου οι συγκρούσεις, και μεταξύ άλλων σκέφτεσαι να γίνεις ψυχολόγος; Αυτό είναι το πιο εξωφρενικά θλιβερό αστείο που έχω ακούσει όλο το μήνα. Το ίδιο ισχύει και για το 'δημοσιογράφος'. Αν γίνεις μεταφράστρια, θα έχεις πολλές εσωτερικές συγκρούσεις, και άλλες τόσες όταν θα ζητάς να πληρωθείς. Όσο για το φιλόλογος, φαντάσου να ξεκινήσεις καριέρα στην εκπαίδευση. Εκεί να δεις συγκρούσεις.


Λες 'συγκρούσεις', αλλά μάλλον κάτι συγκεκριμένο έχεις στο μυαλό σου που για σένα είναι αυτονόητο, αλλά για μένα όχι – υπάρχει δουλειά χωρίς συγκρούσεις; Εννοείς άμεσες αντιπαραθέσεις μεταξύ δυο πλευρών; Εννοείς δημόσιες διαφωνίες; Εννοείς ότι δεν θέλεις να ασχολείσαι με υποθέσεις μεταξύ ανθρώπων που έχουν διαφωνίες που τους φτάνουν σε δικηγόρο; Τι να εννοείς άραγε;


Έχω κι άλλες απορίες – ας πούμε, είσαι 33, και θα ξεκινούσες τώρα την καριέρα σου ως δικηγόρος; Έκανες κι άλλες σπουδές, πώς εξηγείται το 33; Ή έχεις δουλέψει και κατάλαβες ότι δεν θα γίνεις καλή;


Τέλος πάντων. Ας είναι. Για τον επαγγελματικό προσανατολισμό στα 33 ισχύει ότι ισχύει και στα 23, ή στα 13. Πρέπει να ξέρεις σε ποια πράγματα είσαι καλή, ποια είναι τα δυνατά σου σημεία και ποιες είναι οι αδυναμίες σου. Στα 33 έχεις ένα πλεονέκτημα, ότι κατά πιθανότητα θα ξέρεις καλύτερα σε τι δεν είσαι καλή. Από τα επαγγέλματα που αναφέρεις μοιάζει να πιστεύεις ότι θα είσαι άνετα σε κάτι που έχει να κάνει με τη γλώσσα. Κατά τα άλλα δεν βλέπω τι κοινό έχουν. Η συμβουλή μου είναι να βρεις ανθρώπους που κάνουν αυτά τα επαγγέλματα και να τους ρωτήσεις πώς είναι τα πράγματα από μέσα, γιατί αλλιώς φανταζόμαστε μια δουλειά και αλλιώς είναι στην πραγματικότητα.


Πριν κάνεις κάποια μεγάλη αλλαγή πάντως πρέπει να σιγουρευτείς ότι δεν υπάρχει κάποιος κατάλληλος δρόμος εκεί που βρίσκεσαι τώρα. Δικηγόροι δεν είναι μόνο αυτοί που πάνε στα δικαστήρια σαν την Αλίσια Φλόρικ. Είσαι σίγουρη ότι έχεις εξαντλήσει τις εναλλακτικές με τα εφόδια που έχεις αυτή τη στιγμή;


________________
4.


Είμαι στο εξωτερικό και σπουδάζω ψυχολογία, κάνω το πρώτο έτος για δεύτερη χρόνια αλλά εδώ και αρκετό καιρό νομίζω πως δεν θέλω να συνεχίσω. Όχι ότι δεν μου αρέσει, απλά νομίζω πως δεν είναι αυτό που θέλω πραγματικά να κάνω. Αυτό που πραγματικά θέλω να κάνω είναι να γυρίσω Ελλάδα και να σπουδάσω ηθοποιία, αλλά δεν ξέρω τόσα λεφτά έχουν δώσει οι γονείς μου και θα τους πω ξαφνικά αποφάσισα να κάνω κάτι άλλο; Άσε που δεν είναι και κάτι εύκολο, δεν ξέρω...


Εύκολο θα είναι αυτό στο οποίο είσαι καλή. Για να είσαι καλή σε κάτι πρέπει να το θέλεις πολύ και να κάνεις μεγάλη προσπάθεια. Τότε θα γίνει εύκολο. Αν κάνεις το πρώτο έτος για δεύτερη φορά κάτι θα έχουν ψυλλιαστεί οι γονείς σου, νομίζω, και αν γυρίσεις στην Ελλάδα, μάλλον θα γλιτώσουν λεφτά. Πριν τη μεγάλη επιστροφή, και όσο είσαι εκεί, ψάξε το θέμα ηθοποιία. Ένα σωρό τρόποι υπάρχουν, ένα σωρό εργαστήρια. Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψεις το ένα για να εξερευνήσεις το άλλο.


________________
5.

Έμαθα πρόσφατα μετά απο επίσκεψη στον γυναικολόγο ότι έχω κολλήσει ένα ΣΜΝ το οποίο προσβάλει μόνο τις γυναίκες ενώ οι άντρες απλά το μεταδίδουν. Είμαι σχεδόν σίγουρη για το ποιός το μετέδωσε σ' εμένα. Θεωρείς ότι θα πρέπει να τον ενημερώσω; Δεδομένου οτι πρώτον δεν μπορώ να είμαι και απολύτως σίγουρη, δεύτερον εκέινος δεν μπορεί να κάνει κάτι για την αντιμετώπιση του και τρίτον -ο κυριότερος λόγος που με αποτρέπει- δεν θέλω να νομίζει ότι σκοπός μου είναι να τον κατηγορήσω ή να το χρησιμοποιήσω ως δικαιολογία για να τον προσεγγίσω ξανά -όπως καταλαβαίνεις υπήρξα ερωτευμένη πράγμα που θολώνει την σκέψη μου. Σ' ευχαριστώ. -Ανόητη παθούσα

Πολύ μυστηριώδες αυτό το ΣΜΝ που δεν ονομάζεται, αλλά αν εννοείς τα κονδυλώματα (μα τον Τουτάτη, γιατί θεωρείς αναγκαία την ασάφεια σε αυτή την περίπτωση, δε μπορώ με τίποτα να καταλάβω) γρήγορα στην εγκυκλοπαίδεια για την αλφαβήτα. Δεν έχουν ΕΜΦΑΝΕΙΣ βλάβες και μπορεί να μην ξέρουν ότι είναι φορείς, αυτό δε σημαίνει ότι αράζουν και είναι χαλαροί! Φυσικά και πρέπει να του το πεις! Κι ας μην είσαι σίγουρη. Πες ότι υπάρχει αυτή η πιθανότητα και να τρέξει να το εξετάσει. Αν νομίσει ότι τον φλερτάρεις με παλιό αφροδίσιο, έχει πολύ παράξενη αντίληψη περί φλερτ.


________________
6.


Αγαπημένη Α, μπα, καθώς εκτιμώ πολύ τη γνώμη σου και πιστεύω ότι μπορείς να φωτίσεις το μυαλό και την καρδιά μου, θέλω τη γνώμη σου για μια αδιέξοδη κατάσταση που ζω. Είμαι 31 και εδώ και 9 χρόνια είμαι με ένα παιδί, που τον αγαπώ, αλλά έχει τα δικά του κολλήματα. Όταν τα φτιάξαμε ήταν πολύ κλειστός, ήταν κάπως μυστήριος, απέφευγε να μιλάει για τους φίλους του και τις παρέες του. Κάνα χρόνο αργότερα μου "εκμυστηρεύτηκε" ότι είναι Εβραίος κι ότι ντρεπόταν να μου το πει, γιατί στο παρελθόν αυτό τον έκανε να έχει πρόβλημα με τις κοπέλες. Τότε θίχτηκα που δε μου το είχε εμπιστευθεί νωρίτερα, αλλά δεν επηρέασε τα αισθήματά μου ο λόγος για τον οποίο μου το έκρυψε.

Μετά από τόσα χρόνια, "μοιραία" μπήκε το θέμα γάμος, παιδιά, τι κάνουμε, πού πάμε... Για να μη σ'τα πολυλογώ, θέλει να κάνουμε γάμο με το δικό του τελετουργικό, να στείλουμε τα παιδιά μας σε δικό τους σχολείο, αν κάνουμε αγόρι να κάνει περιτομή... Και σκέφτομαι ότι το κοιτάει πολύ εγωιστικά από την πλευρά του, εγώ δεν πρότεινα ποτέ εκκλησίες και τέτοια, ούτε το πρώτο "μεικτό" ζευγάρι είμαστε ούτε το τελευταίο. Αλλά με χαλάει αυτός ο... πώς να το χαρακτηρίσω δεν ξέρω κιόλας... ο εγωισμός του, ότι μου το βάζει σαν βέτο, ότι θέλει να γίνει το δικό του, ενώ εμένα με ενδιαφέρει μόνο να είμαστε μαζί και ευτυχισμένοι. Κι από την άλλη δεν μπορώ να σκέφτομαι ότι θα ζήσω μια ζωή με το άγχος να τηρώ θρησκευτικά πρωτόκολλα, να είμαι ανάμεσα στους δικούς του (τους οποίους δε γνώρισα τόσα χρόνια, αλλά έχουν δηλώσει ότι δε με θέλουν) και τους δικούς μου (που γενικά δεν έχουν κολλήματα με θρησκείες και τέτοια). Από την άλλη τόσα χρόνια μαζί, τον αγαπώ και φοβάμαι ότι αν τον χάσω θα μείνω μόνη μου. Αλλά όλο αυτό μου κάνει πολύ αδιέξοδο... Δε θέλω να ζήσω μια ζωή να αναρωτιέμαι αν έκανα καλά που είμαι μαζί του και να νιώθω μίζερα και υποταγμένα... Καμμιά ιδέα;;- Εννιά χρόνια φαγούρα


Εννιά χρόνια είναι υπερβολικά πολλά για να προκύψουν αυτά τα θέματα. Ή τα ξέρεις από πιο παλιά κι έκανες ότι δεν τα έβλεπες, ή δεν έχετε σχέση ανάλογη με τα χρόνια που περάσατε μαζί. Δεν έχει σημασία ότι είναι Εβραίος κι εσύ δεν είσαι. Δες το ως εξής: αυτός είναι φανατικός με μια θρησκεία και το τελετουργικό της, κι εσύ όχι. Αυτό είναι τεράστιο, τεράστιο πρόβλημα. Οι γονείς του είναι δευτερεύον πρόβλημα, επίσης σημαντικό, αλλά μόνο επειδή ο σύντροφός σου συμφωνεί μαζί τους. Για να είναι μαζί σου, πρέπει να συμμορφωθείς με τις δικές του αντιλήψεις.


Δεν είναι απλός εγωισμός. Είναι μεγάλη απόσταση σε ένα πάρα πολύ βασικό θέμα. Είναι μια θεμελιώδης στάση ζωής, δεν είναι προτίμηση, ή κάποια εκκεντρικότητα, ή κάποιο καπρίτσιο. Η θρησκεία και η πολιτική είναι από τα πιο βασικά θέματα που πρέπει να έχει λύσει ένα ζευγάρι. Αυτά τα δύο έχουν ένα σωρό ποδάρια, πλοκάμια, που βγαίνουν τώρα και θα συνεχίσουν να βγαίνουν εις τον αιώνα τον άπαντα. Αν δεν είναι έτοιμη να αλλάξεις, μην περιμένεις από αυτόν να αλλάξει, γιατί σε περιμένουν πολύ δύσκολα χρόνια. Ή θα το πάρεις απόφαση, ή θα χωρίσεις. Αν προχωρήσεις χωρίς να το έχεις σκεφτεί καλά, θα κάνεις ό,τι χειρότερο μπορείς. Ο γάμος δεν είναι 'να είμαστε καλά και ευτυχισμένοι'. Είναι όλα αυτά που προκύπτουν τώρα. Αν πετύχει αυτή η ένωση, τότε μόνο μπορείς να ελπίζεις να είσαστε 'καλά και ευτυχισμένοι'.


Με στενοχωρείς που λες ότι έχεις επενδύσει και τώρα φοβάσαι μη χάσεις τα εννιά χρόνια. Τι λογική είναι αυτή; Για τη ζωή σου μιλάμε! Για να μην χάσεις κάτι τώρα, θα υπομείνεις στο διηνεκές; Στο όνομα όσων έχεις αυτή τη στιγμή είσαι πρόθυμη να επενδύσεις άλλα τόσα χρόνια, κι άλλα τόσα, άγνωστο πόσα, φορτωμένα με τόσα προβλήματα πριν ακόμη ξεκινήσει οτιδήποτε στα σοβαρά; Πρέπει να θεωρείς τρομερά πολύτιμα όσα έχεις, και να είσαι σίγουρη ότι είναι όλα όσα χρειάζεσαι, αλλιώς κάνεις πολύ κακή συμφωνία.

________________
7.


Μαμα γερναω.... Dearest α μπα, μολις εκλεισα τα 33 και τα εχω δει ολα! Σκεφτομαι πως γερασα, πως ολα τα ωραια εχουν περασει κ η ζωη απο δω και περα θα ειναι ενας κατηφορος, ρυτιδες, νοσοκομεια και τιλιο... Ασε που εχω παθει εμμονη με την εμφανιση μου και ενω δειχνω μικροτερη και μια χαρα οπως λενε εγω καθε μερα αναζητω ρυτιδες και σκεφτομαι botox...Το παραλογο ειναι οτι ποτε μεχρι τωρα δεν ειχα τετοιες ανησυχιες μεχρι που καποιοι συγγενεις, οταν τελειωσε μια αποτυχημενη σχεση μου, μου επισημαναν οτι μεγαλωσα και δεν εχω πια χρονο για τετοια και πρεπει να βιαστω κτλ κτλ... is the party over? να κλειστω σε μοναστηρι? ηταν αναγκη να συμβει και σ εμενα που λεει και το τραγουδι,ε? πφφ τι να κανω για να μη το σκεφτομαι αλλο?


Πάλι καλά που δεν σου είπαν οι συγγενείς σου να πηδήξεις από κανένα γκρεμό, γιατί τώρα θα κάναμε εντελώς διαφορετική κουβέντα.


Δεν είναι καθόλου παράλογο που δεν είχες μέχρι τότε τέτοιες ανησυχίες, γιατί δεν ήσουν 33. Τι λόγο έχεις να σκέφτεσαι τέτοια στα 28; Τώρα συνειδητοποίησες για πρώτη φορά ότι ο χρόνος τελειώνει. Το ήξερες θεωρητικά, αλλά τώρα το κατάλαβες, επειδή το 'να βιαστείς' για μια γυναίκα σημαίνει 'σε κάποια χρόνια δεν θα μπορείς να κάνεις παιδιά, κι αυτά τα χρόνια δεν ξέρεις πόσα είναι, και για να τα κάνεις πρέπει να βρεις άντρα, οπότε βιάσου'. Μέχρι τώρα υπήρχε άφθονος χρόνος. Τώρα, δεν υπάρχει.


Μόνο που ποτέ δεν ήταν άφθονος. Είδες τι κάνουν εκατό χρόνια αντιβιοτικών και αλμάτων στον προγεννητικό έλεγχο; Έχουμε απομακρυνθεί ελάχιστα από τον θάνατο, αλλά εμείς οι δυτικοί παριστάνουμε ότι ο μόνος λόγος για να πεθάνει κανείς είναι επειδή έχει γεράσει. Έχουμε ταυτίσει τη νεότητα με την αθανασία, και μόλις δούμε ρυτίδα πανικοβαλλόμαστε γιατί αυτό σημαίνει ΘΑΝΑΤΟ. Μόνο που νέοι και παιδιά και μωρά πεθαίνουν γύρω μας συνεχώς, σε μεγάλους αριθμούς, παντού, και εξακολουθούμε να το αντιμετωπίζουμε ως ανωμαλία, κι επιμένουμε να θεωρούμε θάνατο 'από φυσικά αίτια' μόνο το γενικό κλακάζ που παθαίνουν ελάχιστοι άνθρωποι σε πολύ προχωρημένη ηλικία. Και τα άλλα αίτια φυσικά είναι όμως. Φυσικότατα.


Αν συμβεί 'και σε σένα', να θεωρήσεις τον εαυτό σου πολύ τυχερό. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο.

22

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
3.Σε αντίστοιχη ερώτηση κάποιου στη στήλη περί life coaching, πριν από αρκετό καιρό, (τότε που οι ερωτήσεις ήταν ακόμη 12), η Λένα είχε κατατάξει εκείνους που ασχολούνται επαγγελματικά με αυτό, στην ίδια κατηγορία με τους αστρολόγους,τις χαρτορίχτρες και τα μέντιουμ.http://www.lifo.gr/team/ampa/38315Από προσωπική εμπειρία πάντως θεωρώ τη συγκεκριμένη κατηγορία, τσαρλατάνους, εκτός κι αν έπεσα στην περίπτωση.
#5 Γιατί, Α, Μπα, το πας στα κονδυλώματα; Τα κονδυλώματα δίνουν συμπτώματα και στους άντρες. Πιο πιθανό να είναι χλαμύδια, από την περιγραφή. Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα θέματα πρέπει να επικοινωνούνται. Όπως φαντάζομαι θα το λες κι εσύ σε μελλοντικούς συντρόφους...
Προφανώς η Α,μπα εννοεί λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων κονδυλωμάτων, που στους άντρες,με εξαίρεση τα κονδυλώματα, είναι ασυμπτωματική. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις σε άντρες είναι συμπτωματικές στις μισές περιπτώσεις και μάλιστα εμφανίζονται με ιδιαίτερα θορυβώδη κλινική εικόνα. Επίσης, από την περιγραφή της ότι "εκείνος δε μπορεί να κάνει τίποτα", δεν ταιριάζουν τα χλαμύδια, καθώς σε αυτή την περίπτωση μπορεί να πάρει αντιβίωση.
@7Είδες η άτιμη η κοινωνία τι στεγανά μας βάζει προκειμένου να ξοδεύουμε τα χρήματα μας σε καλλυντικά και πανάκριβες θεραπείες μήπως και δείξουμε ένα χρόνο νεότερες; Μάλλον ήρθε η ώρα να ασχοληθείς με τον εσωτερικό σου κόσμο. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από μια γυναίκα που έχει κάτι να πει, έχει μια λαμπερή προσωπικότητα που ξεπερνάει τις όποιες ρυτίδες και χαλάρωση.
@2Νομίζω είναι φανερό ότι το κάνει επίτηδες για να σε κάνει να νιώσεις άσχημα για το σώμα σου. Ένας λόγος είναι ότι σε βρίσκει πολύ ωραία και θέλει να σου ρίξει την αυτοπεποίθηση γιατί είναι ανασφαλής (ελαφρώς αξιολύπητο). Το άσχημο σενάριο είναι να μην έχεις τόσο ωραίο σώμα σύμφωνα με τα γούστα του και να προσπαθεί να σε 'ξυπνήσει' ώστε να κάνεις κάτι γι'αυτό νιώθοντας μειονεκτικά μπροστά στις κορμάρες (ακόμα πιο αξιολύπητο, αν δεν σου αρέσουμε πήγαινε αλλού κύριος). Σε κάθε περίπτωση κι αφού δεν έχεις άλλο παράπονο και γενικά περνάς καλά μαζί του, θα σου έλεγα να κάνεις κάτι που αφοπλίζει τους περισσότερους. Να λες εξίσου ή και περισσότερο αποθεωτικά σχόλια κοιτάζοντας τις φωτό, να δείχνεις ενθουσιασμό λες και είσαστε μαζί φαντάροι κι έχετε να δείτε γυναίκα ένα εξάμηνο, ε στο τέλος θα δει ότι δεν επηρεάζεσαι αρνητικά, θα βαρεθεί και θα σταματήσει. Πρόσεχε μόνο μην λυγίσεις μπροστά του, κι ας λυσσάς μέσα σου. Τώρα αν μετά από αυτή την τιτάνια προσπάθεια από μέρους σου το τραβήξει κι άλλο και σου βάλει να δεις τσόντα, αρκεί να σχολιάσεις με τα καλύτερα λόγια τα προσόντα του πρωταγωνιστή, πέτα κι ένα του στυλ 'πω πω υπάρχουν και τέτοιοι άντρες;' και δεν το βλέπω να ξαναβλέπει μαζί σου ή και γενικώς εδώ που τα λέμε.
Γιατί ο καλύτερος τρόπος για να λύσεις τα προβλήματα στη σχέση σου δεν είναι ο ανοιχτός διάλογος και η προσπάθεια για αληθινή επικοινωνία, όχι όχι, το passive aggressiveness τα λύνει όλα...
Συγνώμη αλλα έπρεπε να στο πει οτι είναι Εβραίος ? Φαντάζομαι οτι είχατε ολοκληρωμένες σχέσεις, οπότε θα είδες οτι έχει κάνει περιτομή.Οπότε, εαν δεν γεννήθηκε Αμερική (που είναι ψιλομόδα εκεί), ή Μουσουλμάνος θα ήταν ή Εβραίος.Πάντως κοπέλα μου, κάτι τοσο σοβαρό το σκέφτεστε και το συζητάτε στην αρχή της σχέσης, ή εστω οταν σοβαρεύει, όχι μετά απο 9 χρόνια σχέσης!
Μα δεν μπορεί, μέσα σε τόσα χρόνια κάτι θα είχε ειπωθεί, έστω και υπό μορφή αστείου/χαριτωμενιάς. Μου φαίνεται αδύνατο να μην ανέφεραν μέσα σε μια δεκαετία το θέμα "γάμος-παιδιά" και να μην έγινε ούτε μια νύξη... Εκτός εάν ο τύπος έδρασε εκ του πονηρού και με τη σκέψη "καλά, άσ' την, άμα περάσουν τα χρόνια θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί γιατί δε θα έχει πολλές επιλογές"... Κάτι τέτοιο μόνο φαντάζομαι.
''Όταν τα φτιάξαμε ήταν πολύ κλειστός, ήταν κάπως μυστήριος, απέφευγε να μιλάει για τους φίλους του και τις παρέες του. Κάνα χρόνο αργότερα μου "εκμυστηρεύτηκε" ότι είναι Εβραίος''Ένα χρόνο μετά της το είπε ρε παιδιά... Δεν της το εκρυψε για μια δεκαετία όπως λέτε... Το περίεργο είναι ότι 8 χρόνια μετά εκείνη δεν είχε συζητήσει ποτέ τέτοια θέματα μαζί του!
Καλέ μην στεναχωριεσαι, σαφέστατη ήσουν και ως προς το ότι θέλεις να *αλλάξεις* επάγγελμα (άρα το κάνει ήδη βρε Λένα) και ως προς τις συγκρούσεις, ήταν προφανές. Νομίζω η Λένα ήταν λίγο απότομη και υπερ το δέον σαρκαστική αλλά τέλος πάντων, ελπίζω να μην μου την πέσουν οι υπερασπιστές τώρα.. Έχοντας αλλάξει επαγγελματικό προσανατολισμό σε μεγαλύτερη ηλικία και εγώ θα σου έλεγα να το ψάξεις περαιτέρω αν το θέλεις πραγματικά και τώρα πια υπάρχουν πολλές σχολές, εξωτερικού και μη, ονλαιν όπου μπορείς και να δουλεύεις παράλληλα. Κατά τα άλλα συμφωνώ με την απάντηση ότι καλό θα ήταν πρωτίστως να εξερευνήσεις τι σου αρεσει μέσα στον κλάδο σου και γιατί όχι, να προσφέρεις εθελοντική κοινωνική εργασία, αν νιώθεις την ανάγκη να προσφέρεις στον συνάνθρωποι, άξιζει τον κόπο! Καλή τύχη :)
#4 Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση, είμαι η δικηγόρος ετών 33. Δεν υπήρξα σαφής και στενοχωριέμαι γι' αυτό, νομίζω σου έδωσα την εντύπωση της φυγόπονης.Ως προς τις συγκρούσεις, με ενοχλούν οι κατά μέτωπον αντιπαραθέσεις και οι καυγάδες. Στη δικηγορία αυτό που έχει σημασία είναι να νικάς, ενώ εμένα με ενδιαφέρει περισσότερο να συνεργάζομαι. Είμαι δικηγόρος εδώ και 9 χρόνια και εξασφαλίζω τα προς το ζην ικανοποιητικά, από συμβουλευτική δικηγορία. Το δεν είμαι καλή δικηγόρος αναφέρεται σε αυτό ακριβώς που κατάλαβες: δεν είμαι καλή στο ακροατήριο.Από τότε που υπέβαλα την ερώτηση αποφάσισα να μην πασχίζω να γίνω δικηγόρος ακροατηρίου, να συνεχίσω τη δουλειά μου στο νομικό τμήμα της εταιρείας που εργάζομαι και να εξερευνήσω τις δυνατότητες μιας παράλληλης ασχολίας που μου αρέσει (ένα blog). Σ' ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση!
Πολύ σωστή επιλογή. Το ίδιο θα σου πρότεινα και εγώ, να ασχοληθείς με συμβουλευτική δικηγορία. Οι μη νομικοί νομίζουν ότι δικηγόρος σημαίνει αγορεύσεις στα δικαστήρια, αλλά οι επιλογές είναι πάρα πολλές! Επίσης, είσαι σε μια καλή ηλικία να εξερευνήσεις και την πιθανότητα του δικαστικού (αν δεν το έχεις σκεφτεί ήδη). PS: αφού λες ότι εξ αρχής η απασχόλησή σου ήταν σε συμβουλευτικό κομμάτι, γιατί "πάσχιζες" να κάνεις ακροατήρια;;
Μια φίλη μου το γύρισε σε Jura Linguistik, όπου της αναγνώρισαν το νομικό κομμάτι της σπουδής της και συνεχίζει στις γλώσσες με απώτερο σκοπό να εργαστεί στο Ευροκοινοβούλιο ή αν είναι τυχερή στα Ηνωμένα Έθνη. Θέλει τρεις ξένες γλώσσες όπου τα ελληνικά δεν μετράνε για την απόκτηση του πτυχίου.Αν δεν ήταν φανερό το αντικείμενο της δουλειάς της θα είναι κυρίως να μεταφράζει νομικά κείμενα.
#6 Εννιά χρόνια...ΕΝΝΙΑ ΧΡΟΝΙΑ! Όχι για να σε εμπιστευτεί αρκετά ώστε να σου πει πως έχει κάποιο πρόβλημα ουσιαστικό (ας πούμε κληρονομικότητα για κυστική ίνωση, πράγμα που όντως μπορεί να σε οδηγούσε στο να τον απορρίψεις για πιθανό σύντροφο και πατέρα των παιδιών σου, αν και ακόμα και σε αυτή την περίπτωση η επιστήμη βοηθά, αλλά τέλοσπάντων), αλλά για να σου αποκαλύψει ένα οργανικό, σημαντικό κομμάτι του εαυτού του. Οργανικό και σημαντικό όχι διότι η θρησκεία οφείλει να είναι τέτοιο, αλλά διότι αυτός το αντιμετωπίζει ως τέτοιο (αφού θέλει ο γιός του να έχει κάνει περιτομή, ο γάμος σας να είναι εβραϊκός...). Εγώ προσωπικά, θα προβληματιζόμουν σχετικά με το τί θέση έχω στη ζωή αυτού του ανθρώπου, του οποίου ο νους φαίνεται να έιναι γεμάτος από τέτοιου είδους "πρέπει" (είτε τα έχει επεξεργαστεί είτε όχι), και τόσες ενοχές σχετικά με αυτά. Διότι, αν πραγματικά ήταν εντάξει με το να τα ακολουθεί, θα το θεωρούσε τιμή του και καμάρι του να λέει ότι είναι εβραίος, όσες τον απέρριπταν για αυτό το λόγο θα τις απέρριπτε και αυτός αμοιβαία, και δε θα περίμενε εννέα ολόκληρα χρόνια για να σου κάνει "εξομολόγηση"...# 3, 4 Το να κάνουμε αυτό που μας αρέσει στη ζωή μας, για εμένα είναι ευλογία. Ίσως μεγαλύτερη ευλογία ακόμα και από το να έχουμε καλή σχέση (η καλό γάμο). Δεν έχει σημασία ποιά δικαιολογία μπορεί να βρίσκετε (η οποία μπορεί να ισχύει ή να μην ισχύει) για να σταματήσετε να κάνετε αυτό που κάνετε, και να κάνετε αυτό που θέλετε, *ΑΛΛΑ* από τη στιγμή που δεν είστε, αμφότερες, δεμένες χειροπόδαρα σε μία απαγορευτική οικονομική κατάσταση, δοκιμάστε το, προσπαθήστε το, άσχετα με το πόσο καλές ή κακές θεωρείτε ότι μπορεί να είστε σε αυτό, άσχετα με το πόσο βουνό μπορεί να σας φαίνεται. Διότι ζούμε μονάχα μία φορά, όπως πολύ σωστά λέει και στην #7, και είναι κρίμα να την περνάμε με μεσοβέζικες γκρίνιες, με ανεκπλήρωτα "τί θα γινόταν αν...", τη στιγμή που μπορούμε και αλλιώς...
Εχμ. Με συγχωρείς. Τώρα είδα αγαπητή #6 ότι είχε δηλώσει τη θρησκεία του όχι και τόσο νωρίς, αλλά εντάξει. Δεν περίμενε και εννέα χρόνια, όπως με την τσίμπλα στο μάτι νόμισα στην αρχή. Μου άρεσε πολύ το σχόλιο της Pink Panther, γιατί πέρα από μία λύση και τρόπο αντιμετώπισης, δείχνει και πώς είναι η συμπεριφορά ενός ανθρώπου ο οποίος, ενώ έχει τη θρησκεία του, εντούτοις αγαπά τον άλλο.
#6 Να και κατι στο οποιο εχω εμπειρια.. Με τον πρωην συντροφο μου ειχαμε κι εμεις θρησκευτικη διαφορα. Τον ειχα ενημερωσει απο το day #1. Σημειωτεον ποτε δεν υπηρξα φανατικη του ειδους. Τοτε μου ειπε οτι δεν τον πειραζει και οτι δηλωνει αθρησκος. 1.5 χρονο μετα χωριζουμε, γιατι ετσι, ποτε δε μου εξηγησε. Ξαναβρισκομαστε μετα απο λιγο καιρο. Δεν αντεξαμε μακρια ο ενας απο τον αλλο. Ημασταν μαζι για αλλα 2,5 χρονια. Η υποψια πιθανης εγκυμοσυνης μου και το μεγεθος των συναισθηματων τον εφεραν σε κατασταση πανικου, ειπε. Μου ζητησε να χωρισουμε για εναν ηλιθιο λογο, μετα ομως παραδεχτηκε οτι ο λογος ηταν η θρησκευτικη διαφορα, που δεν μπορουσε να την προσπερασει, ιδιως οσον αφορα στην ανατροφη παιδιων. Χωρισαμε με πολυ πονο και πολυ δυσκολα. Προσπαθησαμε να προχωρησουμε τη ζωη μας. Δεν τα καταφερε κανεις απο τους δυο μας. Θελουμε να ειμαστε ξανα μαζι, εκεινος σκεφτεται το τι θα πει ο κοσμος, εμενα ομως δε με απασχολει τιποτα. Θελω να ειμαι μαζι του οπως ακριβως ειναι. Ξερω οτι ειναι δυσκολο να αποδεχτεις τον αλλον με οποια διαφορα μπορει να εχει (κοινωνικη, οικονομικη, πολιτικη, θρησκευτικη, πολιτισμικη, εθνικη), αλλα παιδια, ο πονος του χωρισμου απο εναν ανθρωπο που κατα τα αλλα λατρευεις και σε λατρευει κι εκεινος αφηνει πολυ βαθια σημαδια. Μιληστε, συζητηστε, βαλτε τα ολα στο τραπεζι, "δειτε" πώς θα ειστε στο μελλον καλυτερα (μαζί ή χωριστα) και μετα αποφασιστε. Δυσκολοι δρομοι και οι δυο, αλλα αν μπορειτε να κανετε την υπερβαση απο κοινου, τολμηστε το. Ζηστε τη ζωη σας οπως ερχεται, μην βαζετε δυσλειτουργικα στεγανα..
#2 όταν είναι μόνος του ας κάνει οτι θέλει... Μπροστά σου όμως να κάθεται και να κοιτάει φωτογραφίες με γυμνές λες και είναι κανένας λιγουρης 15χρονος σχολιάζοντας κιόλας;Είναι προφανές οτι το κάνει για να νιωσεις ανεπαρκής και να πέσει η αυτοπεποίθηση σου ...ασε που ειναι και τέρμα βλάκας να συγκρίνει εσένα με τις φωτοσοπαρισμενες και πλαστικές εικόνες των περιοδικών. Τώρα αν πρόκειται για "αστείο" δεν έχω τόσο χιούμορ μάλλον. #5 χωρίς να είμαι γιατρός μου φαίνεται αδυνατο να υπάρχει ΣΜΝ που ο άντρας απλα το μεταδίδει και δεν μπορεί να κανει τίποτα. Δηλαδή κάθεται και το κρατάει παράσημο και το κολλάει οπου βρει; Ποτέ χωρίς προφύλαξη, για να μην αναρωτιέσαι μετά ποιός μπορεί να είναι ο υπεύθυνος και να μπαινεις σε προβλήματα.Ακόμα και αν κάποια μεταδιδιδονται και με την χρήση προφυλακτικου γιατί να μην ελαχιστοποιεις τις πιθανότητες;
#7Κι εγώ της ίδιας γνώμης είμαι. Κάθε φορά που κάποιος μου έλεγε "φοβάμαι μη γεράσω" κλπ του έλεγα ότι η εναλλακτική είναι να πεθάνει πριν γεράσει, κι αυτό είναι πολύ χειρότερο (για μένα). Με τον δικό σου τρόπο ακούγεται καλύτερα.