ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 20,φοιτήτρια στην πόλη μου..Φέτος έφυγε η κολλητη μου σε άλλη πολη για σπουδές κ από τότε δεν την αναγνωρίζω!Εκεί που ήταν απ'τα πιο σοβαρά κ ενταξει ατομα που χα γνωρίσει στη μεχρι τωρα ζωη μου,έχει φτάσει στα άκρα.Συνέχεια πίνει και μεθάει -συνέχεια όμως (γύρω στις 3 φορες την εβδομάδα) και τα φτιαξε με έναν -ψιλοβλακα απ όσο εχω καταλάβει- που είχε κοπελα και τη μια τη χωρίζει και γυρνάει στην πρωην του και την άλλη τα ξαναβρίσκει μαζί της.Ουσιαστικά -απ'όσο μου χει πει η ίδια,εκείνη μπήκε αναμεσα τους κ τους χωρισε (αν κ πιστευω ότι κι εκείνοςθα της αφηνε περιθώρια)-.Προσπάθησα κάποιες φορες να της μιλήσω σχετικά μ'αυτό αλλά δεν εδειιξε να νιωθει τίποτα..Δε λέω,κι εγώ έκανα εντονη φοιτητικη ζωή -ειδικα στο 1ο έτος- κ ακόμα,βγαίνω κλπ,αλλά όχι κι έτσι..Νομίζω ότι πλέον έχασε λιγο τη μπαλα..Και για να πώ την αλήθεια δεν νομιζω ότι μπορώ να την αντιμετωπίσω όπως παλιά..Ήρθε σπίτι μου τις προάλλες να κοιμηθεί,το ίδιο κ ένας άλλος φιλος μου κ το αγόρι μου κι εκείνη κυκλοφορούσε με το βρακί της!έλεος!(Σκαφτό μποξεράκι κολλητό ηταν κ φορούσε κ φανελάκι απο πάνω -*χωρίς* σουτιέν-)Θυμωσα πάρα πολύ εκείνη τη στιγμή!Μόλις μείναμε μόνες της είπα απλά να βάλει ένα σορτσακι απο πάνω γιατί ειναι πολύ κοντό το δικό της κ δε νιωθω άνετα να κυκλοφορεί έτσι μέσα στο σπίτι μου με το αγόρι μου και τον φίλο μας μπροστά και φάνηκε να ντράπηκε λίγο,κ ενιωσα άσχημα γι αυτό για να πώ την αλήθεια..Πλέον δεν ξέρω τι να κάνω..Ντρέπομαι λίγο που το λέω αλλά ξενέρωσα μαΖϊ της και νιώθω ότι δε θέλω να χω πια επαφές μαζί της όπως παλιά..Ήδη -χωρίς να το καταλαβαινω- αραίωσα πολύ τις επαφές μαζί της..Αλλά στεναχωριέμαι ρε γαμώτο,ηκοπέλα που ηξερα δεν έχει καμια σχεση μ αυτην που βλέπω τώρα..Και την αγαπούσα πολύ..7 χρόνια φίλες ήμασταν και τα 4 τελευταία από αυτά ήμασταν αυτοκόλλητες..Γαμώτο,πώς αλλαζουν οι άνθρωποι?!