Spiegel: «Σεισμός» και ευρωπαϊκά απομεινάρια στο εξώφυλλο

Spiegel: «Σεισμός» και ευρωπαϊκά απομεινάρια στο εξώφυλλο Facebook Twitter
5

Αρχαίοι πλίνθοι και ευρωπαϊκοί κέραμοι «ατάκτως ερριμμένα» κοσμούν το νέο τεύχος του γερμανικού περιοδικού Spiegel ενώ το υπέρτίτλος «Σεισμός», είναι χαρακτηριστικός της κατάστασης που επικρατεί στη γηραιά ήπειρο με τον κίνδυνο χρεοκοπίας της Ελλάδας και εξόδου από το ευρώ.

Ο τίτλος είναι «Η Ευρώπη αποτυγχάνει-Πόσο κοστίζει και τι έρχεται» και στην εικόνα του εξωφύλλου η Ακρόπολη χωρίζεται από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά μνημεία με μία ρωγμή. Εστίες φωτιάς συμπληρώνουν το σκηνικό της καταστροφής.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτυγχάνει; Οι πολιτικοί της φαίνονται ανίκανοι να λύσουν τα μεγάλα προβλήματα ενώ ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού χάνει πλέον την πίστη του στο ιστορικό έργο της Ευρώπης. Μια μεταρρύθμιση των θεσμικών της οργάνων είναι απαραίτητη αλλά πιο δύσκολη από ποτέ», αναφέρεται στην εισαγωγή του άρθρου και η συνέχεια είναι ανάλογη με αναφορά στα σοβαρά προβλήματα που παραμένουν άλυτα στην Ευρώπη- φαινόμενα που θα μπορούσαν να είναι διαχειρίσιμα αλλά απειλούν να καταστρέψουν το ιδεαλιστικό περιεχόμενο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Η κοινωνική κρίση στις χώρες της Μεσογείου, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η άνοδος των κομμάτων της άκρας αριστεράς είναι σύμφωνα με το Spiegel τα προβλήματα για τα οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία δεν έχει λύση και οι πολιτικοί μοιάζουν αβοήθητοι.

«Ολο και περισσότεροι ευρωπαίοι χάνουν την πίστη τους στο ιστορικό εγχείρημα της ενωμένης ηπείρου καθώς αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι στη σημερινή της μορφή ο εγγυητής της ασφάλειας και της ευημερίας αλλά μια δυσοίωνη ανεξέλεγκτη δύναμη που δεν πυροδοτεί απλώς κρίσεις αλλά είναι η ίδια η αιτία της κρίσης», αναφέρει το περιοδικό.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Λαζόπουλος για Νίκο Ρωμανό: «Όλοι έχουν δικαίωμα ν' ακούγονται, ιδιαίτερα όσοι έχουν εκτίσει την ποινή τους»

TV & Media / Λαζόπουλος για Νίκο Ρωμανό: «Όλοι έχουν δικαίωμα ν' ακούγονται, ιδιαίτερα όσοι έχουν εκτίσει την ποινή τους»

«Ήταν πολύ μικρός το βράδυ που σκοτώθηκε ο φίλος του, Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος» - Aιχμές για το επιλεκτικό δημόσιο βήμα που συνοδεύεται από δημοσιογραφική επιείκεια σε άλλα πρόσωπα
LIFO NEWSROOM
«Να αντισταθούμε στην κακιστοκρατία»: Μετά από 25 χρόνια, ο Πολ Κρούγκμαν αποχαιρετά τους New York Times

Media / «Να αντισταθούμε στην κακιστοκρατία»: Μετά από 25 χρόνια, ο Πολ Κρούγκμαν αποχαιρετά τους New York Times

Στην τελευταία του στήλη για την εφημερίδα ο επιφανής αρθρογράφος και κάτοχος του Νόμπελ Οικονομίας αναζητά την ελπίδα σε μια εποχή βαθιάς πικρίας και δυσαρέσκειας.
THE LIFO TEAM

σχόλια

3 σχόλια
Η κοινωνική κρίση στις χώρες της Μεσογείου, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η άνοδος των κομμάτων της άκρας αριστεράς είναι σύμφωνα με το Spiegel τα προβλήματα για τα οποία η ευρωπαϊκή ηγεσία...... την ακροδεξια, τους νεοναζί και την pegida της Γερμανίας σαν να την ξέχασε ο καλός μας Spiegel. Σαν άκρα αριστερά ορίζει τον Συριζα δηλαδή? Την δε αδερφή Ουκρανία δεν θα την σχολιάσω καν
Και εγώ αυτό σκέφτηκα. Ποια άνοδος της 'άκρας αριστεράς'; Πως δεν το πήραμε είδηση; Μήπως πρόκειται για τυπογραφικό λάθος; Δεν βλέπουν τι συμβαίνει εκεί στο Spiegel; Δεν ρίχνουν καμιά ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα χωρών της Ένωσης; Σε χώρες με ελάχιστη ανεργία, με γερό κράτος πρόνοιας, με καλό βιοτικό επίπεδο, οι ψηφοφόροι έλκονται από ακροδεξιά/ρατσιστικά μορφώματα. Τελευταίο κρούσμα, Δανία. Όσο για το σεισμό, μας τα έχουν πει άλλοι πιο σοβαροί από αυτό το έντυπο. Για ένα ενδιαφέρον άρθρο (στην Αγγλική του μετάφραση) όπου εξηγείται η 'ιερά συμμαχία' μεταξύ ακροδεξιών και νέο-φιλελεύθερου (στην Γερμανική του έκδοση) μοντέλου μπορείτε να δείτε άρθρο του οικονομολόγου και κοινωνιολόγου Frédéric Lordon εδώ: http://www.goodreads.com/author_blog_posts/8547263-fr-d-ric-lordon-on-the-blind-spots-of-people-who-think-another-eurozon (για τους Γαλλομαθείς υπάρχει σύνδεσμος που σας βάζει στην ιστοσελίδα της Le Monde Diplomatique, όπου πρωτοδημοσιεύθηκε).
Επειδή ζω στην Γερμανία, ναι για τους Γερμανούς η πολιτική του Σύριζα ή ακόμα και το Αριστερό Κόμμα της Γερμνανίας (Die Linke) αντιμετωπίζονται ως άκρα αριστερά κόμματα ή ακόμα και κομμουνιστικά. Αυτό συμβαίνει γιατί τα σοσιαλιστικά ή σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έχουν αποσταθιοποιηθεί από τις αρχές τους - από την πολιτική που εφήρμοζαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 80) και δεν απέχουν πολύ από τα πιστεύω των λαικών ή συντηρητικών κομμάτων. Κόμματα που ζητούν κοινωνική αλληλεγγύη, λιγότερα εξοπλιστικά, αύξηση μισθών αντιμετωπίζονται πια ως ακραία! Τραγικό αλλά πια πραγματικότητα!