ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι μερες που ακομα κλαιω για μας. Σημερα ειναι μια απ' αυτες. Δε ρωταω πια να μαθω τι και πως. Δεν εχει σημασια πια εφοσον ξερεις γιατι δεν κανεις κατι. Σημασια εχει οτι δε θα γινει τιποτα. Αποδεχτηκα οτι αυτο ειναι γραμμενο για μας. Ποτε δεν πιστεψα οτι οι ανθρωποι μπορει να μην κανουν κατι απο φοβο. Και γω φοβαμαι και φοβομουν αλλα η αναγκη μου για σενα ηταν μεγαλυτερη. Κλεινω πιο πολυ στο οτι οι ανθρωποι τελικα δε θελουν. Μου δοθηκαν τοσα στοιχεια που δεν εχω καμια αμφιβολια πια. Οκ αργησα να το πιασω, γιατι η λογικη μου ελεγε οτι δεν ειναι δυνατον, ομως αναγνωρισα πια οτι τοσα στοιχεια δε μπορει να ειναι τυχαια. Οπως βλεπεις χρειαζομαι το χρονο μου για να λαμψουν καποιες αληθειες, αργαω. Παραμενει μυστηριο γιατι τα εκανες ολα αυτα εφοσον δεν ειχες σκοπο να επικοινωνησεις. Δε με πληγωνει πια ο,τι εγινε, λυπαμαι γιατι σε εχασα. Γιατι αυτα που σου ειπα τα εννοω. Χαιρομαι που εστω και αργα σε βρηκα ξανα. Και εκανα τη δικη μου υπερβαση. Οσο ζω μαθαινω και αλλαζω. :)