Ανακοινώνοντας δημοψήφισμα (προκαλώντας δηλαδή ρίγη συγκίνησης και δημοκρατικής αξιοπρέπειας σε ανθρώπους που ταυτόχρονα έτρεξαν το ίδιο βράδυ να σχηματίσουν ουρές στα ATM για να βγάλουν απ’ τις τράπεζες όσα είχαν και δεν είχαν) η κυβέρνηση ήξερε πως θα αναγκαζόταν να κλείσει τις τράπεζες, και να επιβάλει capital controls. Το έκανε για να τις προστατέψει, και εκεί που είχαν φτάσει τα πράγματα πολύ καλά έκανε. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
Παρ’ όλα αυτά, για αρκετό καιρό, το αφήγημα ήταν πως οι ξένοι έκλεισαν πραξικοπηματικά τις τράπεζές μας -ωσάν να μην συνέτρεχε κανένας λόγος, και πως οι ξένοι μας επέβαλλαν τα capital controls. Με αυτό το αφήγημα η κυβέρνηση πήγε μέχρι και την Κυριακή του δημοψηφίσματος, και τελικά το κέρδισε.
Τώρα πρόσφατα μόνο άρχισαν να παραδέχονται Υπουργοί της κυβέρνησης πως γνώριζαν πολύ καλά ότι θα έπρεπε να κλείσουμε τις τράπεζες με το που θα ανακοινωνόταν το δημοψήφισμα (που συνεπάγεται απόφαση να μην πληρώσουμε το ΔΝΤ και να αφήσουμε το πρόγραμμα να λήξει).
Τώρα που η κυβέρνηση παραδέχεται ότι έκλεισε η ίδια τις τράπεζες και ότι γνώριζε ότι αυτό θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα, οι υποψίες για τις κινήσεις της Νάντιας Βαλαβάνη μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο.
Ο κύριος Πανούσης -απ’ τους λίγους στην κυβέρνηση που εννοεί αυτό που λέει, αλλιώς προτιμά να μη μιλήσει καθόλου- παραδέχτηκε τις προάλλες πως το βράδυ που πήγε στο Μαξίμου και αποφασίστηκε το δημοψήφισμα η κυβέρνηση ήξερε πως θα κλείσουν οι τράπεζες και του ζητήθηκε να είναι έτοιμος σε περίπτωση που κάτι "πάει στραβά".
Ο δε κύριος Βούτσης, Υπουργός Εσωτερικών παραδέχτηκε επίσης τις προάλλες ότι το κλείσιμο των τραπεζών ήταν διαπραγματευτική κίνηση της κυβέρνησης για να πιέσει τους δανειστές. Τον είδα με τα μάτια μου και τον άκουσα με τα αυτιά μου να το λέει, ομολογώντας ότι το κλείσιμο τραπεζών ήταν ένα απ’ τα σκληρά διαπραγματευτικά χαρτιά μας - τους απειλούσαμε ότι θα αυτοκτονήσουμε δηλαδή, για άλλη μια φορά.
Τώρα που η κυβέρνηση παραδέχεται ότι έκλεισε η ίδια τις τράπεζες και ότι γνώριζε ότι αυτό θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα (αφού ήταν διαπραγματευτικό χαρτί που κάποτε θα έβγαζε σαν άσσο απ’ το μανίκι), οι υποψίες για τις κινήσεις της Νάντιας Βαλαβάνη μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο.
Πρώτα είχαμε τη μητέρα της που έβγαλε σε μια μέρα ένα τεράστιο ποσό από λογαριασμό που είχε η ίδια και τα παιδιά της Βαλαβάνη. Και τώρα μαθαίνουμε ότι ένας ανιψιός και ένας ξάδελφος της πρώην υπουργού έκαναν αναλήψεις σημαντικών χρηματικών ποσών -όσο αυτή ήταν υπουργός- από τράπεζες του Ηρακλείου. Ο ένας μάλιστα σήκωσε 120 χιλ. ευρώ μόλις μία ημέρα πριν από το κλείσιμο των τραπεζών.
Τους ειδοποίησε η ίδια ότι ο καιρός να παιχτεί το διαπραγματευτικό χαρτί πλησίαζε; Είμαι σίγουρος ότι θα μας πει πως ούτε με αυτούς πολυμιλούσε (όπως δεν πολυμιλούσε με την μητέρα της), όμως σ’ αυτήν την περίπτωση συμβαίνει το εξής υπέροχο: Οι συγγενείς της Βαλαβάνη προτίμησαν να κρύψουν τα λεφτά τους σπίτι, ριψοκινδυνεύοντας να τους τα κλέψουν ληστές, παρά να εμπιστευτούν τη Νάντια τους ως αν. υπουργό Οικονομικών.
Και οι δύο περιπτώσεις είναι τραγελαφικές. Η μία όμως είναι ποινικά κολάσιμη.
σχόλια