ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.7.2015 | 12:27

δεν θέλω να ταυτιστείτε θέλω μόνο να τα πω 26/7/2015 Part 2

Διάβασα τις απαντήσεις σας και είναι συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίον κάτσατε και γράψατε τις σκέψεις σας προς αυτό που διαβάσατε για να με βοηθήσετε. Και με βοηθήσατε μόνο και μόνο από αυτό.Όλοι έχετε δίκιο σε ό,τι μου γράψατε, αλλά δυστυχώς αυτά που έγραψα είναι γεγονότα και όχι απλές λέξεις. Η κορυφή του παγόβουνου δηλαδή.Είναι αλήθεια ότι νιώθω μπερδεμένη μερικές φορές και με προσπάθεια γράφω ξεκάθαρα τις σκέψεις μου.Όταν όμως συγκεντρώνομαι σε αυτά που θέλω να κάνω και όχι σε όλους τους άλλους και σε ό,τι έχει συμβεί στο παρελθόν, νιώθω ισορροπία.Πάντως η ζωή είναι περίεργη. Και το να αυτοκτονήσει κάποιος δεν είναι δειλία, είναι άλλη μία απόφαση. Η τελευταία ίσως.Δεν ξέρω αν θα το κάνω τελικά. Νιώθω κάπως καλύτερα. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, που άγνωστοι άνθρωποι μπορέσατε να συναισθανθείτε αυτό που περνάω και μου γράψατε και λύσεις!Είστε αξιοθαύμαστοι.Αλλά κι εγώ έχω κουραστεί.
2
 
 
 
 
σχόλια
Μου είπε πρόσφατα η μητέρα μου κάποιες πληροφορίες που δεν ήξερα σχετικά με μια παλιά φίλη που αυτοκτόνησε. Δεν ήλθε ο θάνατος άμεσα και για μέρες υπέφερε. Το χε μετανιώσει και δεν υπήρχε γυρισμός. Ούτε για την ίδια, ούτε για αυτούς που την αγαπούσαν και δεν το χε καταλάβει, γιατί δεν μπήκε στον κόπο να τους μιλήσει.Πρόσεχε τι πας να κάνεις και μην κάνεις κάι χωρίς να μιλήσεις σε ανθρώπους που σε ξέρουν και σε αγαπάνε. Αν εμείς, οι ξένοι, ενδιαφερθήκαμε, σίγουρα δεν είσαι μόνη.Φιλιά
διαβασα αυτα που εγραψες αλλα και το προηγουμενο σου post και θελω να σου πω οτι εχεις δικαιο η αποφαση να αυτοκτονισει καποιος δεν ειναι δειλια αλλα η υστατη η αποφαση που θελει θαρρος, οπως θαρρος χρειαζετε για να συνεχισει να ζει καποιος που νοιωθει οπως νιωθεις εσυ τωρα. ομως γιατι να βαλεις τελος οταν δεν ξερεις οτι μπορει κατι ωραιο να σε περιμενει στην επομενη στροφη.. που μονο αν μεινεις ζωντανη μπορεις να δεις και να απολαυσεις. εννοειτε πως δεν ειναι αναγκη να ειναι απο ανθρωπους που θα ερθουν αυτα τα ωραια μπορει να ειναι απο τη φυση που ειναι πανεμορφη και γεναιοδωρη, τα ζωα που αγαπουν χωρις ορους, εικονες, χρωματα, αρωματα ξεχασμενα οπως ενα ουρανιο τοξο, ενα λουλουδι, ενα δεντρο, ενα νιαουρισμα, ενα χαμηλο πεταγμα ενος χελιδονιου η ενα χαμογελο ενος αγνωστου στο δρομο που δεν θα ξαναδεις .. α ναι οπως σου εγραψε και καποια αλλη κοπελα ο εθελοντισμος βοηθαει παρα πολυ.. νιωθεις το βαθυτερο νοημα υπαρξης της ψυχης σου οταν προσφερεις ανιδιοτελως σε ανθρωπους που εχουν πιο πολλα προβληματα απο εσενα η ακομα και σε οργανωσεις με ζωα.. ενα βλεμμα ευγνομοσυνης απο εκει που προσφερεις ειτε ειναι ενος αρρωστου ειτε ενος ηλικιωμενου ειτε απο ενα ζωακι θα δωσει τοση πολυ θετικη ενεργεια και τροφη στη ψυχη σου που δεν συγκρινετε με ΤΙΠΟΤΑ αλλο στον κοσμο. θα θελεις να ζεις μονο για αυτο το βλεμμα.υπαρχει αγαπη στην πλαση, υπαρχει ομορφια κανε μια προσπαθεια να την δεις βγαινοντας απο το βυθο που μπηκες.. η ζωη που μας δωθηκε ειναι ενα δωρο ανεκτιμητο και μοναδικο μας χρεος ειναι η φροντιδα της ψυχης μας, και ειναι μεγαλο κριμα αντι να τη φροντισουμε να την σκοτωσουμε..να πεταξουμε το δωρο που μας εδωσαν πριν το γευτουμε στο επακρο..και αν νιωθεις προδωμενη απο ανθρωπους η καταστασεις αφησε τα ειναι παρελθον αυτα. τελειωσαν. να νιωθεις ομορφα που εσυ εδωσες το καλυτερο που μπορουσες να δωσεις και αν οι αλλοι δεν μπορεσαν να κανουν το ιδιο η να εκτιμησουν αυτο σε εσενα ειναι απο δικη τους αδυναμια. σημασια εχει μονο το παρων. ουτε το μελλον μας ανηκει ουτε το παρελθον. ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΡΩΝ ξερω πως τωρα που νιωθεις ετσι ισως να σου φαινονται αστεια αυτα που γραφω, αν στη ψυχη σου μπηκε και το μαυρο.. αλλα ενα βλεμμα να ριξεις στον ουρανο να παρεις λιγο χρωμα κ λιγη δυναμη απο την απεραντοσυνη του ισως παρεις κουραγιο και πιστη οτι τα καλυτερα επονται.. και εγω αυτα λεω στον εαυτο μου καθε φορα που η ψυχη μου λιγιζει και σκεφτομαι οπως εσυ για τους ιδιους αλλα και πολλους αλλους λογους αλλα δινω παραταση και ποτε δεν το μετανιωσα.. το ξερω η ζωη ειναι δυσκολη και αδικη αλλα και γεματη εκπληξεις .. ποτε δεν ξερεις τι θα ξημερωσει..
Scroll to top icon