ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έπεσα στα δίχτυα του έρωτα αλλά το αντικείμενο της επιλογής μου,ένας σαραντάρης μπάρμαν,ήταν το καταστροφικότερο στο οποίο μπορούσε κανείς να ξεπέσει.Να είναι γοητευτικός με τη γαμψή μύτη -γάντζο και παρά ταύτα να μην είναι παρά ένας μικρονους,βρωμερός,ματαιόδοξος και κενός άνθρωπος.Το γνώριζα.Κι ωστόσο δεν έμοιαζε να έχει και πολλή σημασία.Καταράστηκα τα μούτρα μου στον καθρέφτη.Όμως ήταν αδύνατο να φερθώ διαφορετικά.Και στην πραγματικότητα όλο τούτο θα μπορούσε να έχει περάσει και φύγει όπως τόσα άλλα εάν δε με είχε ωθήσει σε εξωφρενικές ζήλειες,τρομερές σκηνές και καυγάδες.Είχα καταντήσει εντελώς ανυπόφορη.Κι όλα συνεχίστηκαν,αυτή η μανιακή κατάσταση ζωής -και πράγματι κατά παράδοξο τρόπο απολάμβανα να ταπεινώνομαι,να με βρίζει και να με εξευτελίζει,να ξεπέφτω σε ναυάγιο.Ήταν σαν να ήθελα να καταπιώ όλο τον κόσμο,να στραγγίσω την πληγή του έρωτα μέχρι να γιατρευτεί.Εξωθήθηκα στα όρια της ύπαρξης μου κι ωστόσο εγώ η ίδια έσπρωχνα.Ή μήπως ο φόβος;Εκείνη την περίοδο χρειαζόταν να πάρω σοβαρές αποφάσεις για τη ζωή μου.Αυτό μου κόστισε φοβερή αναστάτωση.Μου φαινόταν σα θανατική ποινή,σαν επιβεβαίωση ότι γερνάω,ότι φεύγω από τις δυνατότητες της ζωής της ίδιας.Ασυνείδητα λοιπόν θα πρέπει να έσπρωξα τον εαυτό μου σε αυτήν τη γελοία κατάσταση -λες και ήταν η τελευταία απεγνωσμένη απόπειρα πριν τα γερατειά εγκατασταθούν πάνω μου οριστικά.Λίγο λίγο άρχισα να κολυμπώ ξανά προς την επιφάνεια με απίστευτη βραδύτητα.Κάτι είχα μάθει,όμως με ποιο τίμημα!!