ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η μαμα μου δεν ειναι καλα. Περναει μια πολυ ασχημη φαση στη ζωη της, γιατρος δεν ειμαι, αλλα μοιαζει με καταθλιψη. Για καιρο δεν κοιμοταν, δεν ετρωγε, δεν ειχε ορεξη για τιποτα και η θλιψη της ηταν φανερη. Τωρα ευτυχως κοιμαται και τρωει, αλλα η θλιψη παραμενει αμειωτη. Στην αρχη πηγε σε εναν ψυχιατρο, ο οποιος της εγραψε αντικαταθλιπτικα χαπια με τη μια, τα οποια η μαμα αρνηθηκε κατηγορηματικα να παρει. Μου φανηκε και μενα οτι μαλλον οι ψυχιατροι γραφουν χαπια για ψυλλου πηδημα. Ετσι με μια φορα, χωρις παρακολουθηση, ρε ανθρωπε; Τελοσπαντων, την πεισαμε να πηγαινει σε εναν ψυχολογο, κατι που ευτυχως εκανε και την εχει βοηθησει αρκετα. Αλλα κανει συνεχεια πισωγυρισματα, δεν εχω νιωσει οτι εχει βελτιωθει σταθερα η συναισθηματικη της κατασταση και πανε πια 6 μηνες που ειναι ετσι: φαντασμα του αλλοτε χαρουμενου εαυτου της. Μπρος, πισω, μπρος, πισω κι στη μεση εγω.Δε θελω να σας μιλησω για τη μαμα μου, αλλα για μενα. Δεν το αντεχω πια ολο αυτο, με επηρεαζει φοβερα, νιωθω οτι η σκια της καταθλιψης αρχιζει να βαραινει κι εμενα επειδη ειμαι τοσο κοντα της. Δεν ειμαι καμια αναισθητη να με νοιαζει μονο η παρταρα μου, ακριβως επειδη την αγαπω τοσο πολυ και δεν αντεχω να τη βλεπω ετσι, αλλα και επειδη της κανω συζητησεις επι του θεματος και ειμαι συνεχεια διπλα της, με εχει επηρεασει τοσο. Με εχει παρει η μπαλα που λενε. Ειμαστε μονο οι 2 μας στο σπιτι και μενω μεσα για να της κανω παρεα και οταν ειμαι εξω την εχω συνεχεια στο νου μου. Οταν ξεκινησε ολο αυτο δεν ειχα θεμα, αντεχα να τη στηριζω, αλλα πια νιωθω οτι μου το "κολλαει" κι εμενα. Ξερω, δεν ειναι γριπη η καταθλιψη να κολλησω, αλλα καταλαβαινετε τι εννοω, με ριχνει απειρα. Οταν ειμαι εκτος σπιτιου, ξυπναει η συνηθισμενη χαρα και ζωντανια μεσα μου, ενω οταν ειμαι σπιτι και τη βλεπω που λιωνει συναισθηματικα ετσι, λιωνω και γω μαζι της. Νιωθω οτι πνιγομαι τοσο πολυ. Δε θελω και δεν υπαρχει περιπτωση να παρω αποστασεις για να ξεφυγω, ειναι η μανουλα μου. Τροπους να ειμαι κοντα της αλλα να μην "κολλησω" κι γω θελω να μου πειτε αν ξερετε.Μακαρι να εχετε μια γνωμη να μου πειτε.