ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΣΥΓΓΝΏΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΤΌ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΌΠΟΙΟΝ ΜΕ ΒΟΗΘΉΣΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΈΡΩΝ.Μένω σε νησί, οι συναναστροφές μου με ανθρώπους είναι συγκεκριμένες. Το κουτσομπολιό πέφτει σύννεφο και το κράξιμο επίσης.Αν μιλήσεις με έναν άνθρωπο, απευθείας το έχεις κάνει μαζί του και με λίγα λόγια δεν μπορείς να κάνεις πολλά πολλά.Προσωπικά έχω αφήσει αυτές τις προκαταλήψεις πίσω μου, πολύ καιρό τώρα. Μιλάω και βγαίνω με όποιον θέλω όποτε θέλω. Οπότε όπως καταλαβαίνετε.. πολλά σχόλια προς το πρόσωπο μου για το τίποτα, απλά και μόνο επειδή συναναστρέφομαι με πολλούς ανθρώπους εκτός του νησιού(νιώθω ότι ταιριάζω πολύ καλύτερα με εκείνους).Η κολλητή μου έφυγε πέρυσι τέτοιο καιρό για να συνεχίσει το σχολείο της στην Αθήνα, για καλύτερο μαθησιακό επίπεδο (λόγω πανελληνίων) κτλ κτλΣτην παρέα μας ήμασταν 4 κορίτσια. Από τότε που έφυγε όμως η κολλητή μου και άλλη μια κοπέλα (μετακόμισε στο εξωτερικό), στην παρέα προστέθηκαν άλλες 2. Καμία δεν αντικατέστησε όμως την κολλητή μου.Καμία δεν με έκανε να νιώσω ασφάλεια. Όλο τον περασμένο χρόνο, βγήκαμε(με την "καινούρια" παρέα) συνολικά 2 φορές και μιλούσαμε μόνο στο σχολείο, μετά από αυτό δεν ανταλλάσαμε κουβέντα.Το τι κράξιμο έχουν φάει όλα τα κορίτσια του σχολείου μου από εκείνες, δεν το έχω ακούσει ποτέ. Ένιωθα πιεσμένη και πολλές φορές μόνη διότι δεν ταιριάζαμε. Πολλές φορές μάλιστα μάθαινα ότι με σχολίαζαν ή ότι με έκραζαν πισώπλατα ενώ υποτίθεται είναι φίλες μου.Δεν το έκανα ποτέ θέμα, πετούσα καμιά σπόντα και το άφηνα εκεί.Το πρόβλημα πλέον είναι πως ότι και να συμβαίνει στην ζωή μου το κατακρίνουν ή μπροστά μου με υποστηρίζουν και πίσω μου λένε χίλια δυό. Πρόσφατα γνώρισα κάποιον και όταν βγήκαμε για ποτό τον συνάντησα εκεί, κάποια στιγμή πήγαμε μια βόλτα οι δυό μας, μιλούσαμε και ανταλλάξαμε μερικά φιλιά.. Μόλις γύρισα στο μπαράκι χαρούμενη, οι "φίλες" μου είχαν φύγει. Με είχαν παρατήσει εντελώς μόνη και η δικαιολογία ήταν ότι άργησα( μισή ώρα έλειψα).Ζήτησα συγγνώμη που τις παράτησα για όση ώρα έλειπα. Μετά όμως μου είπαν πως δεν τις πείραξε που έφυγα, αλλά επειδή πήγα με ένα αγόρι κάπου αλλού "και που ξέρουμε εμείς τι έκανες με αυτον και με πόσους άλλους ακόμα;". Σοκαρίστηκα, δεν περίμενα να το έλεγαν αυτό. ."δεν γουστάρω να κάνω παρέα με άτομα που με παρατάνε για γκόμενους! παρόλα αυτά κάνε ότι θέλεις..εγω δεν σε κρίνω" είπε η μια από αυτές.Η κολλητή μου όταν της τα είπα όλα αυτά plus για το παιδί εκείνο, μου έκανε χίλιες ερωτήσεις, με κοιτούσε και περίμενε με λαχτάρα τις απαντήσεις μου.. Στο τέλος με αυτά που μου είπε με έκανε να νιώσω πολύ καλά και ήρεμη.Όλο αυτό με έχει βάλει σε σκέψεις. Είμαι στο τσακ να ξεκόψω από εκείνες, το θέμα είναι πως φέτος δίνω πανελλήνιες και φοβάμαι μην με επηρεάσει όλο αυτό. Αυτό, του να μην έχω με κάποιον να μιλήσω και να πω τι νιώθω..τους φόβους μου κτλ Τι με συμβουλεύετε να κάνω;