ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.8.2015 | 09:40

18 χρόνων

Πιστεύετε ότι ένα παιδι 18 χρόνων πρέπει να σπουδάσει Ελλάδα η να πάει έξω!; Με βασανίζει αυτη η σκέψη ότι θα πάω μόνη μου στην Αγγλία να σπουδάσω χωρίς κανέναν ξέρετε μεγάλωσα με την μητέρα μου καθώς ο πατέρας μου δεν με έβλεπε .. Και η μαμά μου ειναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην ζωή ΜΠΥ την προσέχω πολυ και δεν μπορω να την αφήσω και μόνη της .. Έχω 4 αδερφούς αλλα και παλι αυτό που έχουμε με την μαμά μου ειναι τόσο ξεχωριστό και φοβάμαι πως εάν φύγω θα πάθει κατάθλιψη .. Φοβάμαι να φύγω και κανείς πέρα από την μητέρα μου δεν με υποστηρίζει μου λένε πως πάνε έξω οι άχρηστοι επειδή δεν πέρασαν σε καμία σχολή εδώ και αυτό θεωρώ πως ειναι στερεότυπο εχει μεγάλη σημασία η γνώμη σας για εμένα θα ήθελα να με συμβουλεψετε .. Σας παρακαλώ ξέρω ότι θα με βοηθήσετε
8
 
 
 
 
σχόλια
Να πας! Δεν ξέρω κατά πόσο πρόλαβες να κάνεις αιτήσεις κλπ (ίσως πρόλαβες το clearing season) αλλά να πας!Το μετανιώνω πικρά που δεν πήγα..ίσως το μεγαλύτερο μου λάθος...(1οετής είμαι)
Χααχαχαχαχ! Άχρηστοι επειδή δεν ανταπεξήλθαν στο βασανιστήριο που λέγεται πανελλήνιες; Άχου τι άλλο θ'ακούσω..Άκου εκεί άχρηστοι..τη μισώ αυτή τη λέξη! Το μόνο που κατανοώ είναι ο φόβος για το άγνωστο,μιας και είσαι μικρουλάκι και τώρα βγαίνεις στην ενήλικη ζωή. Κι εγώ μια μάνα έχω,χωρίς αδέρφια,οπότε κατανοώ ότι νιώθεις περίεργα να την αφήσεις,κι εγώ δεν ξέρω τι θα κάνω όταν έρθει η ώρα. Όμως έχεις ένα θετικό,έχεις αδέρφια! Δεν θα είναι μόνη,θα παρηγοριέται και θα είναι γεμάτες οι ώρες της με την φροντίδα τους. Όπως είπαν και οι πιο πάνω,σήμερα η απόσταση αυτή είναι σχεδόν Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Πήγαινε ματάκια μου έξω να σπουδάσεις,θα είναι δύσκολα στην αρχή,θα αποζημιωθείς όμως στη συνέχεια. Δύσκολα μονάχα από την άποψη της απόστασης,γιατί κι εκεί μια χαρά φοιτητική ζωή θα κάνεις,και φίλους θα γνωρίσεις και γενικώς θα είναι εύκολο να προσαρμοστείς μιας και πας τόσο μικρή. Καλή αρχή σου εύχομαι,καλή δύναμη και καλή ζωή!
Θα σου μιλήσω από εμπειρία το εξωτερικό μόνο εύκολο δεν είναι, συγκεκριμένα για Αγγλία πρέπει να είσαι αποφασισμένη και συνειδητοποιημένη ότι εκεί θα πας για να διαβάσεις. Μην περιμένεις να περάσεις φοιτητικά χρόνια όπως στην Ελλάδα που θα μπορούσες να περάσεις μαθήματα αέρα πατέρα, να μην πατάς στη σχολή και παρ' όλα αυτά να την τελειώσεις. Δεν έχει καμία σχέση. Όσον αφορά καθαρά την επαγγελματική σου πορεία και όχι την καλοπέραση, θα σου έλεγα ότι είναι καλύτερο, Θα τελειώσεις τη σχολή στα 20-21 με ένα master στα 22 και ως τα 23 -24 θα είσαι έτοιμη για δουλειά και δεν θα χάσεις χρόνια ανούσια, όλες οι πόρτες για δουλειά θα είναι ανοιχτές αφού θα ανταγωνίζεσαι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Όταν θα έρθει η ώρα να ψάξεις για δουλειά θα το δεις ότι τον εργοδότη δεν τον νοιάζει αν έκανες ένα προπτυχιακό διάρκειας 3 ή 4 χρόνων με την προϋπόθεση ότι είναι στο ίδιο αντικείμενο, τον νοιάζει το πανεπιστήμιο και αν ασχολήθηκες με project σχετικά με τη θέση, εσύ θα έχεις το πλεονέκτημα ότι θα είσαι πιο νέα ηλικιακά, ότι θα επικοινωνείς άπιαστα στα Αγγλικά και ότι τα Αγγλικά πανεπιστήμια θεωρούνται καλύτερα από τα Ελληνικά καθώς έχουν ερευνητικό έργο και project με εταιρίες.
Μα φοιτητική ζωή δε σημαίνει,γράφομαι στη σχολή κι εμφανίζομαι κάθε Φλεβάρη,Ιούνη και Σεπτέμβρη. Το διάβασμα και η συνέπεια εξυπακούονται,και η προσωπική ζωή όμως χωράει μέσα σε αυτά.Σε όλα συμφωνώ μαζί σου,αλλά μάλλον το "φοιτητική ζωή" το μπερδέψαμε εδώ στην Ελλάδα,κι ο καθένας εννοεί άλλα όταν αναφέρεται σ'αυτήν.
Στα σίγουρα και επιβάλλεται να έχουμε και προσωπική ζωή για να ξελαμπικάρουμε κιόλας. Στην Ελλάδα όμως αυτό είναι στην υπερβολή με το να ξεχνάμε τις υποχρεώσεις τουλάχιστον για την πλειοψηφία. Απλά σύγκρινε πόσοι μπαίνουν σε μία σχολή και τι ποσοστό αποφοιτούν στην ώρα τους.
Ξανασυμφωνώ μαζί σου παρ'ολο που κι εγώ έχω αργήσει λόγω εργασίας. Είναι πολλοί που αποφοιτούν καθυστερημένα,άλλοι επειδή ξενυχτάνε,άλλοι επειδή εργάζονται κι άλλοι επειδή βρίσκονται σε "δημιουργικές" σχολές όπου είναι αρκετά δύσκολο κάθε εξάμηνο να ανταπεξέρχεσαι σε πολλές εργασίες που απαιτούν φαντασία,δημιουργικότητα και πολύ χρόνο στην εκτέλεση. Άλλοι βέβαια δεν βρίσκονται στις σχολές που θα θέλανε. Το κακό εδώ είναι ότι είναι δύσκολο να συνδυάσεις εργασία και σχολή. Στην Ολλανδία π.χ. part-time θεωρείται ένα 12ωρο τη βδομάδα (με τέσσερα 3ωρα) και πληρώνεται με 1200 ευρώ. Υπερβολή; Όχι,αλήθεια,που σ'εμας φαντάζει μυθοπλασία,γιατί γνωρίζουμε πλέον μόνο το 8ωρο και το 12ωρο με 500 ευρώ στην καλύτερη. Οπότε διαλέγεις..σχολή ή επιβίωση. Δεν δικαιολογώ κανέναν ούτε εμένα,αλλά υπάρχει και αυτή η αλήθεια.
Πιστεύω ότι δεν υπάρχει πρέπει.. η κάθε περίπτωση έχει τα καλά της και τα στραβά της. είναι θέμα του τι πραγματικά θες, της ψυχοσύνθεσης σου, τι αντέχεις και τι όχι.προσωπικά από τη στιγμή που, όπως και εσύ, είχα την επιλογή..επέλεξα να πάω έξω για σπουδές. Πλέον στα 32 μου, σου λέω ότι ήταν σίγουρα μια μεγάλη,δύσκολη και ωραία εμπειρία. ανεκτίμητη. κατά καιρούς, είχε πολλές δυσκολίες και δύσκολες στιγμές. αλλα άξιζε το κόπο.Η μάνα σου θα πάθει 'κατάθλιψη', όπως ενδεχομένως και εσύ (δεν είναι λίγο στα 18 σου να βρίσκεσαι μονη σου σε μια ξένη χωρα...), αλλα για πολυ λίγο καιρό. μετά θα δείτε και οι 2, ότι τα πράγματα...κυλάνε. και πιθανώς θα σου αρέσει. κάθε τι καινούριο και άγνωστο προκαλεί φοβία/άγχος. μην το φοβάσαι όμως. συν τοις άλλης, όπως είπες.. έχεις 4 αδέρφια! δε θα πάθει τίποτα. και σίγουρα ούτε εκείνη θα θέλει να μην πας έξω για αυτό το λόγο. (γίαυτό και σε υποστηρίζει στο να το κανεις άλλωστε)..Και σε τελική ανάλυση, θα είσαι 3 ώρες μακριά! δηλαδή... κοντά!Τώρα όσο για το ότι έξω πάνε μονο αυτοί που δε κατάφεραν να περάσουν εδώ... ειλικρινά θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη έκθεση.. απλά όμως θα αρκεστώ στο να πω ότι κάτι τέτοιο, απλά δεν ισχύει σε καμια περίπτωση.. δηλαδή τι λέμε? ότι στο MIT πάνε οι αποτυχημένοι? στο Imperial? στο LSE? και πάει λέγοντας... μάλλον όλο αυτό συνοψίζεται στο "ό,τι δε φτάνει η αλεπού, το κάνει κρεμαστάρια". αποφάσισε για τον εαυτό σου σύμφωνα με τα δικά σου πιστεύω και θέλω..(άλλωστε μονo εσύ θα επωμιστείς και τις οποιες συνέπειες τον όποιων επιλογων σου)(χωρίς σε καμια περίπτωση να ακυρώνω την αξια των αντίστοιχα καλών Ελληνικών πανεπιστημίων. απλά πχ στην αγγλία δε θα ασχοληθείς με κομματικές <άσχημη λέξη>, ούτε αυτές θα καθορίσουν το ποτε θα πάρεις εσύ πτυχίο η αν θα δώσεις εξετάσεις η θα περάσεις μάθημα. Κατά τα λοιπά, παντού υπάρχουν καλά και όχι τόσο καλά πανεπιστημιακά ιδρύματα).PS: προσπάθησα να είμαι σύντομος για να μη κουράσω..μάλλον δε τα πήγα και τόσο καλά :)
Στην Αγγλία θα κάνεις ζωή που θα την θυμάσαι για πάντα! Εάν δεν πας θα το μετανιώσεις... θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους από πολλές γωνιές του πλανήτη και διαφορετικους πολιτισμούς και θα κάνεις τρελά πράγματα! Η μαμά σου εκπλήρωσε το σκοπό της, τώρα η ζωή ανοίγεται μπροστά σου και είναι η ώρα να εξασφαλίσεις τον εαυτό σου. Δε θα πάθει τίποτα αν εσύ είσαι καλά, αυτό την ενδιαφέρει. Μην ξεχνάς ότι η Ryanair κάνει δρομολόγια με ελάχιστα χρήματα και η απόσταση είναι πολύ μέτρια.οσο γι αυτούς που σου λένε ότι οι άχρηστοι πάνε στην Αγγλία, πες τους να πάνε στη γωνία να δουν αν έρχεσαι! Καλή επιτυχία!!!!

ΚΙΝΗΣΗ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon