ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

παιδια καλησπερα! λοιπον εχω σχεση εδω και 2,5 χρονια ομως τωρα τελευταια εγω και ο συντροφος μου τσακωνομαστε συνεχεια . παρ ολο που εχω ξενερωσει με την κατασταση, δεν τολμω να τον χωρισω γιατι τον αγαπαω και δε θα μπορουσα να φανταστω τη ζωη μου χωρις αυτον...επιπλεον αυτες τις μερες αρχισε να μου μιλα μεσω ιντερνετ ενα αγορι το οποιο παλια μου αρεζε και ειχα κανει προσπαθειες να τον προσεγγισω ομως με αγνοουσε. αντιθετα τωρα μου μιλα αρκετα θερμα και μου την πεφτει και μπορω να πω πως το δεχομαι και το συνεχιζω..ε λοιπον μια μερα μαλωσα παρα πολυ ασχημα με το αγορι μου και οταν πηγα σπιτι μου μιλησε ο αλλος και φλερταραμε, και του την επεφτα και γω μαλλον γιατι ειχε προηγηθει και ολο αυτο με το αγορι μου οποτε δεν ημουν και σε καλη ψυχολογικη κατασταση. το προβλημα ειναι οτι τις τελευταιες μερες τα ξαναβρηκα με το αγορι μου ειμαστε τελεια ομως ο αλλος μου ζητα συνεχεια να βγουμε! δε λεω φταιω και γω που του εδεινα θαρρος. προς το παρον του λεω δικαιολογιες για να αποφυγω την εξοδο. ειμαι παρα πολυ μπερδεμενη, απο τη μια θελω το αγορι μου αλλα απο την αλλη θελω να συνεχισω να φλερταρω με το αλλο παιδι, οχι αναγκαστικα να παιχτει κατι, απλως να ειμαστε φιλοι και να περναμε καλα! κατα βαθος ομως ξερω πως δε θελει απλα να ειμαστε φιλοι! εσεις τι λετε; να συνεχισω να μιλαω μαζι του και οπου βγει; η να το ξεκοψω οσο ειναι καιρος; και τι να του πω; γιατι μετα δικαια θα θυμωσει μαζι μου εφοσον του εδωσα τοσο θαρρος..και ακομα, δε θελω να χωρισω με το αγορι μου γιατι ειναι η σταθερη μου σχεση και τον αγαπω, ομως ισως απλα να εχω βαρεθει να θελω κατι καινουριο κτλ! το σιγουρο ειναι οτι δεν αξιζει να χωρισω για τον αλλον...