ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε τον Μάη όταν κατέβηκα Ελλάδα για λίγες μέρες. Το όλο πράγμα εξελίχθηκε πολύ γρήγορα. Υπήρχε χημεία, πάθος και (παρ' όλη την απόσταση) διάθεση από κοινού να το συνεχίσουμε. Μέχρι και τον Αύγουστο που ήρθα Ελλάδα είχαμε σταθερή επικοινωνία. Ανυπομονούσαμε να τα ξαναβρεθούμε. Όσο έκατσα το καλοκαίρι πάλι βλεπόμασταν, μου είπε ότι θέλει να είμαστε μαζί, να το προσπαθήσουμε και όπου μας βγάλει. Ε, από τότε που επέστρεψα στην χώρα όπου μένω, μου στέλνει μηνύματα μια φορά στις δύο εβδομάδες. Λέει πάλι γλυκόλογα και οτι του λείπω, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί στέλνει τόσο αραιά. Ποτέ μου δεν ήμουν άτομο που θέλω να είμαι συνέχεια στα μηνύματα και στα τηλέφωνα με τον συντροφό μου, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση το μόνο που έχουμε είναι αυτή η ελάχιστη επικοινωνία. Γιατί δεν μου στέλνει; Είναι όντως απασχολημένος; Έχει βρει άλλη και απλά με έχει στο περίμενε; Αν όντως του έλειπα, δεν είναι λογικό να ενδιαφέρεται να μάθει και νέα μου; Πώς γίνεται να με θέλει και να κάνει πάνω από δύο εβδομάδες να επικοινωνεί; Δεν μπορώ να καταλάβω. Και δεν ξερω και τι να κάνω. Δεν ξέρω καν αν είμαστε σε σχέση αυτή τη στγμή ή όχι. Υπάρχει λόγος να το συνεχίσω όλο αυτό; Ναι, σίγουρα δεν βρίσκεις πλέον τόσο εύκολα ανθρώπο να ταιριάξεις, αλλά μου είναι πολύ ψυχοφθόρο να περιμένω ένα μήνυμα που ποτέ δεν έρχεται και μια κατάσταση που δεν ξέρω τι μου γίνεται.