ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον ημουν με ενα παιδι 1,5 χρονο και ηταν πολυ καλος, χωρισαμε ομως γιατι δεν υπηρχε πια ερωτας και απο τοτε ειναι ο χειροτερος του εαυτος. Στην αρχη πιστευα πως απλως του φταιω εγω αλλα στην πορεια συνειδητοποιησα χαρη στις συμβουλες της μανας μου οτι ετσι ηταν παντα αυτος και απλως οσο καιρο ημασταν μαζι ειχε γινει μια προσωρινη αλλαγη. Γι'αυτο κιολας ο πατερας του με ηθελε για τον γιο του γιατι του εβγαζα τον καλυτερο του εαυτο. Το θεμα ειναι οτι ο πρωην μου εχει πολλα ψυχολογικα προβληματα. Στο παρελθον, δηλαδη οταν ηταν ακομα στο σχολειο ειχε επισκεφτει εναν ψυχολογο αλλα ποτε ξανα. Στο πανεπιστημιο γνωριστηκαμε εμεις κ ενω οι δικοι του ξερουν τι εχει ο γιος τους δεν εχουν ασχοληθει απο τοτε. Εγω παλι νομιζα πως ανηκε στο παρελθον κι οτι εχει αλλαξει, αλλα τωρα που δεν ειμαστε μαζι και τον βλεπω ποσο ασχημα μιλαει σε ολους και ποσο χαλια συμπεριφερεται βλεπω οτι το προβλημα βγηκε στην επιφανεια. Ο ιδιος εχει πολλα νευρα μαζι μου, πολλα και θελω να πιστευω πως θα μεινει στο λεκτικο κομματι, δηλαδη να με βριζει. Επισης, μια φορα που ετυχε να εχουμε βγει, οχι μαζι φυσικα, μου ελεγε ασυναρτησιες, δε ξερω πως να το εξηγησω αλλα ενιωθα πως παιζω σε αστυνομικο θριλερ, κατι τυποι που λενε πραγματα που δε βγαζουν νοημα και μετα κανουν κατι κακο. Μου λεει οτι θα ηθελε να μην υπηρχα, ελπιζω να μη μεριμνησει γι'αυτο...εγω στην αρχη τα επαιρνα γιατι νομιζα οτι ηταν προσωπικο αλλα μετα καταλαβα οτι δεν ειναι και απο τοτε αν τον πετυχω παω με τα νερα του...πως συνεβη τωρα αυτο...προσοχη με ποιον συναπτετε σχεση... Απλως δεν εχει σε καποιον να τα πει, εγω περα απο κοπελα του ημουν και καλη του φιλη, τωρα ομως δε μιλαμε κ δυστυχως δεν εχει καποιον καλο φιλο περα απο παρεες τις οποιες απομακρυνει διαρκως και γι'αυτο φοβαμαι για το ξεσπασμα, γιατι δε θα αργησει..μου ειχε πεταξει κιολας οτι μονο ο εαυτος του τον καταλαβαινει και οτι θα σταματησει να μιλαει στους ανθρωπους και ειπε και το λογο, μια δικη του θεωρια, μια απ'τις ασυναρτησιες που σας ελεγα πιο πανω..