1.

-Ιστορική ερώτηση: Μήπως ξέρεις το ζαχαροπλαστείο που προμήθευε γλυκά τις Βερσαλλίες? 

-Δε νομίζω ότι ήταν μόνο ένα. Mπορώ να σου πω όμως ότι το ζαχαροπλαστείο Stohrer στο Παρίσι έφτιαχνε γλυκά ειδικά για τη Μαρία Αντουανέτα όταν ήταν στο Τριανόν αλλά και για όλους τους βασιλιάδες. Ισχυρίζεται ότι είναι το πιο παλιό ζαχαροπλαστείο στο Παρίσι αλλά είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα έχουν αντίρρηση.

«Το 1725, ο Louis XV παντρεύτηκε την Marie Leszczynska, κόρη του βασιλιά της Πολωνίας. Ο ζαχαροπλάστης του παλατιού ακολούθησε τη Marie στις Βερσαλλίες.

Πέντε χρόνια μετά, ο Nicolas Stohrer άνοιξε το ζαχαροπλαστείο του στην οδό Montorgueil 51 στο 2ο διαμέρισμα στο Παρίσι. Στις κουζίνες του δημιουργήθηκαν πολλά γλυκά προορισμένα για την Αυλή.»

 _____________________

2.

-Η κατάσταση της εργασίας στην Ελλάδα μου δημιουργεί σκέψεις για μετανάστευση. Δεν αναφέρομαι μόνο "στην κρίση", αλλά στο γενικότερο κλίμα απαξίωσης που έχω συναντήσει στα λίγα χρόνια που εργάζομαι. Στο αντικείμενο μου είμαι αισθητά άνω του μετρίου, αλλά σε καμία περίπτωση διάνοια. Εσύ που ξέρεις τα πολλά, και έχεις κοσμογυρίσει τι λες; Να αρχίσω να ψάχνω για μαύρη πέτρα ή η κατάσταση είναι παντού παρόμοια;

Σίγουρα δεν είναι παντού παρόμοια. Αν δεν είσαι απ' αυτούς που θα νοσταλγούν τον φραπέ και τα μπουζούκια, αν είσαι προσαρμοστικός, αν είσαι καλός στις ξένες γλώσσες και ανεκτικός στις διαφορετικές κουλτούρες, μπορείς να ζήσεις καλύτερα σε μια άλλη χώρα, είναι σίγουρο.

________________

3.

-Agaphth Ampa, mpwreis na kaneis ena wild (alla poragmatika wild) guess....se posous aiwnes h ellhnikh tv 8a kanei seires epipedou "Six Feet Under" h "Lost"??  

-Νομίζω ότι και τώρα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι τόσο καλό. Υπάρχουν και κάποιοι που θα το έβλεπαν ευχαρίστως. Οπότε το ερώτημα είναι πότε θα ξεφύγει η Ελλάδα από το παρεϊστικο καθεστώς που καθορίζει περιοδικά και τηλεόραση και κάνει αδύνατον να δοκιμαστεί κάτι καινούριο. Δηλαδή πότε θα ξεφύγει και η πολιτική της χώρας απ' αυτό. Θέλει μάλλον γενιές ακόμα αν υποθέσουμε ότι από φέτος όλη η Ελλάδα συνειδητοποίησε ότι ο ως τώρα τρόπος δεν πετυχαίνει πια. 

_______________

4.

-Θα έδινες την θέση σου στο λεωφορείο σε έναν όμορφο επειδή απλά τυχαίνει να έχει καλά γονίδια;

- Άμα κάτσω, τη θέση μου δεν τη δίνω σε κανέναν, αλλά δεν είμαι υπεράνω ομορφιάς, το παραδέχομαι. Ποιός είναι, άλλωστε.

________________

5.

-Η σύζυγός μου ασχολείται με το χειροποίητο κόσμημα. Μεταξύ άλλων έχει φτιάξει κάποια βραχιόλια που τα αποκαλεί "βέργες", μια λέξη που την χρησιμοποιούν και άλλες γυναίκες για αυτού του τύπου τα βραχιόλια. Μα από την στιγμή που είναι στρογγυλά (περίπου) γιατί τα λέει "βέργες" και όχι "κύκλους";

-Η πρόχειρη απάντηση θα ήταν «δοκίμασες να ρωτήσεις τη σύζυγό σου, που είναι ειδική;» αλλά όχι, θα απαντήσω. Νομίζω ότι η λέξη έρχεται από το μακρύ μας παρελθόν. Στο βιβλίο «ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟ  ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ» της Μαρίας Κοκκώνη από το ΣΕΥΠ Αισθητικής και Κοσμετολογίας, αναφέρεται ότι:

«Οι γυναίκες φορούσαν πολύ συχνά κολιέ , βραχιόλια , σκουλαρίκια και δαχτυλίδια γύρω στις γάμπες τους . Τα βαριά κολιέ που κρέμονταν στο λαιμό των γυναικών της μυκηναϊκής και της αρχαϊκής εποχής - όπως το κολιέ της Αρμονίας για το οποίο η Εριφύλη πρόδωσε τα καθήκοντά της - έγιναν σπάνια στην εποχή του Περικλή και αντικαταστάθηκαν από αλυσιδίτσες πιο ελαφρές από τις οποίες κρέμονταν καμιά φορά φυλαχτά . Τα βραχιόλια τα φορούν στον καρπό , αλλά επίσης ανάμεσα στον αγκώνα και στον ώμο , όταν το επάνω μέρος του μπράτσου μένει γυμνό . Τα βραχιόλια είναι οι βέργες ή απλά δαχτυλίδια χρυσά ή ασημένια , που πολλές φορές κλείνουν μ’ ένα μικρό αγαλματάκι . Πολύ συχνά αυτό το κόσμημα παίρνει τη μορφή φιδιού που είναι περιτυλιγμένο γύρω από τον εαυτό του.»

Επίσης, το site The Age Of Immortals αναφέρει τα εξής σχετικά με τις παραδοσιακές φορεσιές της Νισύρου:

«Λαιμός» ή «αρμαθός» είναι το κόσμημα από νομίσματα, που συναντάμε σε όλα τα νησιά και, ακόμα, σ' όλους τους ελληνικούς χώρους. Κόσμημα των αυτιών είναι οι «βέργες» και τα ενώτια. Οι «βέργες» από ένα, δύο ή τρία κουμπιά, ή μαργαριτάρια, ή πέτρες σε κάθετη διάταξη, περασμένα σε βέργα έχουν επάνω γάντζο και μπαίνουν με το γάντζο σε όχι τρυπημένα αυτιά ενώ τα ενώτια φοριούνται σε τρυπημένα αυτιά. Διαφωτιστικά γι' αυτά είναι τα αποσπάσματα των προικοσυμφώνων που παραθέτω:

Μαρτυρίες από το βιβλίο του Νικήτα Κουμέντου, «ο Γάμος στη Νίσυρο» Αθήνα 1976 (Αγκλαβή του Λαζάρου Διακογεώργη Παύλου 1845 Νοεμβρίου):
 

• Γράφω εγώ η μητέρα της... δύο ασημένιες βέργες μαργαριταρένιες ζευγάρι εν, λαιμόν εν...

• Αγκλαβή Χ.Γεωργίου Χατζηκονταρή εις τον Γάμον της θυγατέρας του Μαρίας (9 Απριλίου 1875)... βέργες αργυρόχρυσες με κουμπιά ζεύγη 2, σχέτες

• Εγκλαβή (Γονείς: Περουλής Γεωργίου και Μαρία Γρυπάρη), 2 χρυσά δακτυλίδια, βέργες αργυρόχρυσες ζεύγος εν, ενώτια 2 ζεύγη χρυσά, εις λαιμός (17 Ιανουαρίου 1891)