ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Με νιώθει κανείς; Θέλω να κλάψω. Δεν έχω κανέναν να μιλήσω, την αδερφή μου αποφάσισα να μην την επιβαρύνω άλλο, δε φταίει σε τίποτα να καταστρέφεται μαζί μου, επειδή εγώ είμαι ελαττωματική, τους γονείς μου επίσης. Δε θέλω να τους πικραίνω άλλο. Είναι μεγάλοι άνθρωποι και επειδή δεν έχω φίλους να μοιραστώ τα προβλήματά μου, ξεσπάω πάνω τους. Δεν με εμπιστεύομαι πια. Κανείς δε με εμπιστεύεται. Δεν πιστεύω ότι έχω τη δύναμη να τηρήσω τις αποφάσεις μου. Είμαι σίγουρη ότι κάποτε στη ζωή μου θα αυτοκτονήσω. Μετά από μια πραγματική συμφορά. Είμαι από τους ανθρώπους που τα παρατάνε, που δεν παλεύουν. Όσο ο θεός έχει καλά τους γονείς μου, έχω ένα στήριγμα, δέχομαι αγάπη, αντέχω γι αυτούς κι ας μην τους το δείχνω. Αν τους πάρει από κοντά μου, θα μείνω μόνη μου, δε θα έχω για ποιον να παλέψω, για κανέναν δε θα είμαι πια σημαντική, οι άλλοι θα βλέπουν σε μένα μόνο μια αποτυχημένη γυναίκα τίποτα παραπάνω...ενώ γι αυτούς αξίζω τα πάντα, μετά θα είμαι ένα μηδενικό. Κανείς πέρα από την οικογένειά μου δεν αναγνωρίζει σε μένα τίποτα ξεχωριστό, όλοι με παρατάνε με τεράστια ευκολία. Δεν αναγνωρίζω ούτε κι εγώ πια τίποτα στον εαυτό μου. Το μόνο που μου έχει μείνει είναι ζήλια, ζήλια γι αυτούς που έχουν βρει το άλλο τους μισό, που αγαπούν και αγαπιούνται. Ζήλια γι' αυτούς που γράφουν εδώ μέσα λόγια αγάπης, για τα ζευγάρια που φιλιούνται στο δρόμο. Όχι κακία αλλά απογοήτευση, πικρία και αυτό το αναθεματισμένο το ανικανοποίητο για οτιδήποτε άλλο μου φέρνει η ζωή. Θα ήθελα να ξαναγεννηθώ. Να τα κάνω όλα αλλιώς. Μα εδώ που είμαι δεν μπορώ να ανασάνω. Φοβάμαι τη μοναξιά τόσο πολύ, γιατί την έχω ζήσει και ξέρω πόσο βάναυση είναι. Φοβάμαι ότι ποτέ δε θα έχω το κουράγιο να δουλέψω...τί ειρωνικό, εγώ που δούλευα όλα τα καλοκαίρια μου ως παιδί και ήμουν πάντα άριστη μαθήτρια, στα 30 μου δεν μπόρεσα ποτέ να πάρω πτυχίο αλλά ούτε και να πιάσω δουλειά. Δεν ξέρω να χαίρομαι τη ζωή, δεν έμαθα ποτέ. Έπαθα κατάθλιψη. Έπεσα. Έπεσα. Πέφτω. Δεν μπορώ να σηκωθώ. Νιώθω ανάξια αγάπης, προσοχής, ενδιαφέροντος. Δε θέλω συμβουλές. Σε ανάλογο ποστ θα ήμουν εγώ που θα συμβούλευα. Θέλω κάποιος να κλάψει για μένα. Για το παιδί που βρέθηκε κάτω από τον τροχό...