__________________
1.
Γιατί κάποιος να είναι περήφανος που πιστεύει;
Ή πίστη προϋποθέτει έλλειψη λογικής σκέψης. Όταν λοιπόν κάποιος λέει "είμαι περήφανος για την πίστη μου" αυτό μεταφράζεται ως "είμαι περήφανος που δεν σκέφτομαι λογικά". Κάνω κάπου λάθος;- Pikachu
Η λογική δεν έχει δουλειά στο θέμα της πίστης, όπως και στην έλλειψη πίστης, εδώ που τα λέμε. Αν είμαστε αυστηροί, δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι δεν υπάρχει Θεός. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει απόδειξη ότι υπάρχει Θεός. Αυτό λέει η ψυχρή λογική, και αυτό είναι ο αγνωστικισμός. Οι άθεοι, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει, γιατί έψαξαν μέσα τους και ανακάλυψαν ότι αυτού του είδους η πίστη τους λείπει, δεν την έχουν, ούτε την έχουν ανάγκη – δεν πιστεύουν, και είναι εντάξει. Δεν προσπάθησαν γι' αυτό, όπως δεν προσπάθησαν αυτοί που πιστεύουν, οι οποίοι κατάλαβαν ότι κάτι βαθιά μέσα τους είναι στραμμένο προς αυτή την κατεύθυνση.
Ως εδώ, καλά. Αυτό με το οποίο έχω πρόβλημα γενικότερα, είναι η λέξη «περηφάνεια». Μου φαίνεται πολύ επικίνδυνη. Καταλαβαίνω την περηφάνεια για προσωπικά επιτεύγματα, αλλά όταν κάποιος δηλώνει περήφανος επειδή από καθαρή τύχη είναι μέλος μιας ομάδας, ή επειδή έστω, αποφάσισε να είναι μέλος μιας ομάδας, η επιφύλαξη μου είναι αντανακλαστική. Το λέει επειδή πιστεύει στις ιδέες της ομάδας, ή επειδή ελλείψει προσωπικών επιτευγμάτων, κλέβει και προσαρμόζει την ταυτότητα του με κάτι που δεν έχει συνδημιουργήσει, και είναι απλά ένας φανατικός;
__________________
2.
Αγαπητή Α, μπα, σε διαβάζω πολύ καιρό τώρα και είπα να στείλω και εγώ. Στα 27 μου πλέον, είχα σχέση 7 χρόνια (με μεγαλύτερο άντρα), συζήσαμε 3 χρόνια, όλα καλά, συζητούσαμε για γάμο μέσα στο '15, και ξαφνικά με παρατάει για άλλη...Ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα! Με πλήγωσε αφάνταστα σε σημείο να σκέφτομαι να κάνω κακό στον εαυτό μου και
έτσι ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο μήπως και το ξεπεράσω. 6 στις 7 μέρες είμαι πολύ καλά, 1 στις 7 μέρες πέφτω και τα ξανασκέφτομαι και στεναχωριέμαι. Είμαι μόνη & ζω μόνη, δεν μπορώ ακόμα να μπω σε σχέση (πέρασαν 6 μήνες). Προσπαθώ καθημερινά κάνοντας διάφορα και κυρίως πράγματα για τον εαυτό μου που στερήθηκα τόσο καιρό, αφού η σχέση του μαζί μου ήταν σχέση εξάρτησης (δεν με άφηνε να κάνω οτιδήποτε για μένα, να βγαίνω με φίλες, να έχω κάποιο χόμπι, μόνο
μαζί του). Η ψυχολόγος που με παρακολουθεί μου είπε πως είμαι σε καλό δρόμο και σε λίγο καιρό δεν θα την έχω ανάγκη πια(πηγαίνω ήδη 5 μήνες), εγώ νιώθω ότι όσο πηγαίνω εκεί όλα είναι μια χαρά αλλά φοβάμαι το μετά...Οι ερωτήσεις: Τι θα γίνει όταν κάποια στιγμή οι συνεδρίες μας τελειώσουν; Και αν ξαναπέσω; Υπάρχει περίπτωση να αισθανθείς σχέση εξάρτησης με τον ψυχολόγο και να μην μπορείς να σταματήσεις; Να τον έχεις σαν σανίδα σωτηρίας και να μην μπορείς να πατήσεις στα πόδια σου μόνη; Είναι παράξενο που αισθάνομαι έτσι; Ντρέπομαι να το συζητήσω μαζί της, αν και μου έχει πει πως
ότι χρειαστώ θα μπορώ να την επισκέπτομαι...Αισθάνομαι όμορφα και μεγάλη ανακούφιση κάθε φορά που είμαι εκεί, υπάρχει ένας άνθρωπος που με καταλαβαίνει, ανοίγει το μυαλό μου & με βάζει σε μια διαδικασία γενικού ψαξίματος με μένα, χωρίς να χρειάζεται να νιώθω οτι γίνομαι κουραστική λέγοντας τα ίδια και τα ίδια!
Ευχαριστώ αμπά μου είσαι τέλεια, και συγνώμη για το τεράστιο κείμενο! Fouska8
Οι συνεδρίες τελειώνουν όταν και τα δύο μέλη της θεραπείας συμφωνούν ότι έχουν τελειώσει. Δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσει ξεκρέμαστη ένας θεραπευτής. Αν, επειδή υπάρχουν και απρόβλεπτα, και ανωτέρα βία, υπάρχει λόγος να διακόψει μαζί σου, θα σου συστήσει συνάδελφο που εμπιστεύεται, αλλά αυτό δεν συμβαίνει συχνά, μη φοβάσαι. Δεν είναι σαν τις φιλικές σχέσεις, είναι θεραπευτική, και έχει άλλους όρους. Σίγουρα πρέπει να το συζητήσεις μαζί της, και να μη ντρέπεσαι καθόλου. Είναι κάτι που προκύπτει μερικές φορές, και δεν είναι καθόλου κακό. Αφού έχεις πάρει τη ζωή σου στα χέρια σου, θα τα λύσεις όλα, μη φοβάσαι τίποτα.
Δεν είμαι ψυχολόγος και μπορώ να σου το πω: ευτυχώς που αυτός σε άφησε για άλλη. Αν το διαβάζεις τώρα, θα συμφωνείς μαζί μου, και θα είναι μια ανάμνηση, αλλά σε καταπίεζε, σε περιόριζε, και θα είχες πολύ κακά ξεμπερδέματα.
__________________
3.
Λενάκι, πως περνάς στα ξένα; Σου λείπει καθόλου η Ελλάδα; Αυτές ήταν άσχετες ερωτήσεις με το θέμα μου. Σου έχω γράψει στο πρόσφατο παρελθόν, και με έχεις βοηθήσει, αυτή τη φορά όμως το θέμα είναι πιο σημαντικό και ελπίζω και πάλι στη βοήθειά σου. Έχω μια πολύ καλή φίλη, είναι η καλύτερη μου φίλη αν μπορώ να το ορίσω έτσι. Η κοπέλα αυτή έχει πολλές ανασφάλειες, είναι κτητικός άνθρωπος και δεν είναι ιδιαίτερα μορφωμένη. Την γνώρισα πριν μια δεκαετία που αυτά τα στοιχεία του εαυτού της ήταν πιο έντονα, με τα χρόνια βλέπω ότι αλλάζει, είναι πιο διαλλακτική, άρχισε να διαβάζει, ρωτάει να μαθαίνει για κοινωνικοπολιτικά, τέχνη, κ.ά και προσπαθώ και εγώ, εφόσον μου επιτρέπεται και γνωρίζω για ένα θέμα να της επιστήσω την προσοχή. Θεωρώ πως έχει και πολύ καλά στοιχεία, ενδιαφέρεται για τους φίλους της, είναι κάπως ευαισθητοποιημένη με κάποια θέματα ή με ευπαθείς ομάδες ανθρώπων. Προσωπικά τη θέλω στη ζωή μου για το γεγονός ότι με έχει στηρίξει πολλές φορές σε προσωπικά θέματα, διασκεδάζω μαζί της, μας έχουν δέσει όλα αυτά τα χρόνια. Υπάρχει ένα μεγάλο "αλλά" σε όλη την ιστορία λοιπόν. Αυτή η κοπέλα, παρά τα καλά της στοιχεία, είναι τόοοοσο κλειστόμυαλη, τόοσο απόλυτη μερικές φορές που νομίζω πως δεν θέλω να έχω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, πριν λίγες μέρες της είπα ότι μου αρέσει ένα αγόρι που είναι μπάι, -το είπα αυτό το χαρακτηριστικό γιατί ήθελα να δω την αντίδρασή της, καθώς εγώ δεν πιστεύω ότι είναι χαρακτηριστικό που αξίζει να σημειωθεί όταν λες στην κολλητή σου ποιος σου αρέσει- της είπα ότι είναι σέξι και νομίζω πως φλερτάρουμε λίγο. Τότε άκουσα τα ανήκουστα! Ότι έχουν γίνει όλοι ανώμαλοι, ότι "πας καλά; θα πας με αυτόν που πάει με άντρες να κολλήσεις τίποτα, μπορεί να έχει καμιά αρρώστια" και κάτι τέτοια εξωφρενικά, δεν πίστευα ότι τα άκουγα από έναν άνθρωπο που έχω τόσο κοντά στη ζωή μου!! Τσακωθήκαμε, της είπα να προσέχει πως μιλάει για τους ανθρώπους, της είπα ότι αυτές οι απόψεις είναι βαθιά ρατσιστικές και ότι δεν είναι αρμόδια να μιλάει για την σεξουαλική ζωή κανενός, πόσο μάλλον να αναπαράγει στερεότυπα που σχετίζονται με την υγεία και την σεξουαλική ζωή. Πήρε πίσω τους χαρακτηρισμούς, αλλά το θέμα είναι ότι ακόμα και αν τους πήρε πίσω, το έκανε με άγνοια, μου δίνει την εντύπωση ότι δεν ξέρει ώρες ώρες πόσο άσχημα μιλάει, δεν θέλει να μάθει παραπάνω, δεν θέλει (;) να ξέρει πως το να έχει τέτοιες απόψεις την κρατάνε σε μια κατάσταση άγνοιας, καχυποψίας, σκοταδισμού και πολλά πολλά άλλα. Τώρα που τα γράφω πάλι ταράζομαι. Δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ, αυτό είναι ένα από τα θέματα που εκείνη "έχει ήδη διαμορφώσει την άποψή της" όπως χαρακτηριστικά μου είπε, πως στην τελική "δεν την νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, τι νοιάζει τι κάνει αυτή και δεν θα το έκανε, σιχαίνεται -λέει- μέχρι και την εικόνα δυο αντρών που κάνουν σεξ". Το κακό είναι ότι δεν με αφήνει να συζητήσω μαζί της. Δεν ακούει ουσιαστικά, δεν ενδιαφέρεται να μάθει. Τι να κάνω; Να αποδεχτώ αυτό που είναι και πιστεύει; ΔΕΝ μπορώ, με θυμώνουν αυτές οι αντιλήψεις! Να την βγάλω από τη ζωή μου; Τι να κάνω;;; Και τονίζω ξανά πως αυτό είναι ένα παράδειγμα, υπάρχουν αρκετά στερεότυπα στο μυαλό της, υπάρχουν αντιλήψεις που νομίζω πως δεν μου ταιριάζουν, δεν μου αρέσει ο τρόπος που μιλάει για τους άλλους, και όπως σου είπα, όταν προσπαθώ να κάνω κουβέντα συνεχώς την υποβιβάζει λέγοντας "άσε μας ρε φίλε που τα ξέρεις όλα, εγώ αυτό πιστεύω και είναι η γνώμη μου". Οκ, δίκιο έχει, αυτή είναι η γνώμη της, εμένα όμως δεν μου κάνει να έχω ανθρώπους με τέτοια γνώμη στη ζωή μου. Από την άλλη είμαι φίλη μαζί της τόσα χρόνια, και για άλλους τόσους λόγους. Σε παρακαλώ πες μου τι θα έκανες εσύ, ποια γνώμη έχεις. Συγγνώμη για το μεγάαααλο μήνυμα. Σε φιλώ και ευχαριστώ!!- Εγώ είμαι αυτό
Εσύ νομίζεις ότι αυτή είναι στενόμυαλη, και σίγουρα υπάρχουν πάρα πολλοί που θα θεωρούν εσένα στενόμυαλη, και μετά άλλοι που θα θεωρούν εκείνους στενόμυαλους. Πιστεύεις ότι στην κλίμακα των ανοιχτόμυαλων παίρνεις άριστα; Μπορεί να σε ταράζουν οι διαφωνίες και να μη θέλεις να τις έχεις κάθε μέρα για ψύλλου πήδημα, εντάξει, αλλά μη νομίζεις ότι έχεις πάρει το άριστα στην κοινωνική αντίληψη και τώρα πρέπει να μεταλαμπαδεύσεις τη γνώση. Κι εσύ λες αυτά που έχεις μάθει να λες, μέχρι να συναντήσεις κάποιον που θα σου πει κάτι που θα σε σοκάρει και θα σου προκαλέσει απέχθεια, αντίδραση. Να ένα παράδειγμα: οι Παλαιστίνιοι φταίνε για την θέση στην οποία βρίσκονται. Έχεις όρεξη να ακούσεις τη γνώμη του άλλου για το θέμα, ή θα πεις «άσε μας ρε φίλε, εγώ αυτό πιστεύω και είναι η γνώμη μου;»
Τη φίλη σου την έχεις στολίσει, ξεκινώντας από το ότι έχει ανασφάλειες, είναι κτητική και αμόρφωτη, και το στόλισμα συνεχίζει μέχρι τέλους. Λες ότι έχει και πολλά καλά, αλλά δεν μας τα αποκαλύπτεις, εκτός από το αόριστο «ενδιαφέρεται για τους φίλους της», – αν τα μοιραζόσουν μαζί μας, θα είχαμε μια καλύτερη εικόνα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να διακόψει σχέσεις με κάποιον άλλον για όποιο λόγο νομίζει, και μετά θα κριθεί από τον λόγο. Η φίλη σου λες ότι κάνει προσπάθειες να βελτιώσει τον εαυτό της. Θα ξεκινούσα από κει.
__________________
4.
Αγαπητή Λένα, σε διαβάζω εδω κ περίπου 2 χρόνια. Μου κράτησες παρεα στον χωρισμό μου. Μου απάντησες σε ερωτήσεις που όμως ήρθαν όταν πλέον δεν της είχα ανάγκη. Αλλα τωρα ξέρω πως η απάντηση θα έρθει έγκαιρα γιατι την χρειάζομαι μέχρι τον Δεκέμβρη. Μετα τον χωρισμό μου λοιπόν, έκανα επανασύνδεση. Έφτιαξαν όλα κ ειμαι ευτυχισμένη. Ο λόγος ήταν οτι δεν είχε κανένας από τους 2 μας άλλες εμπειρίες κ ετσι λιγο η τεράστια απόσταση λιγο οι πειρασμοί, τελικα ο καθένας διάλεξε κατι αλλο. Εγω δεν κατάφερα να κάνω σχέση . Αυτός ναι. Τελικα βρεθήκαμε ξανα μαζί . Κάνουμε σχέδια για το μέλλον. Εγω τελειώνω σπουδες στην Ιταλια κ θέλω να γυρίσω Ελλαδα. Υπάρχουν προοπτικές στον κλάδο μου (ναι μην γελάς κι όμως) αυτός στην Αγγλία σε μια δουλεια εξοντωτική με καλές αποδοχές χωρις όμως περιθώρια να έρθει Ελλαδα. Εδω και 1 χρονο του λέω πως πρεπει να συμφωνήσουμε στο μέρος που θα μείνουμε σε 6 μήνες που παίρνω πτυχίο. Προσπάθησε λιγο Μπας κ βρει εκει κατι πάνω σε αυτο που σπούδασε (λογιστής) κ με αυτη την προϋπηρεσία έρθει Ελλαδα. Αλλα μετα τα παράτησε. Έμεινε κολλημένος στην ίδια δουλεια με την δικαιολογία οτι έψαξε αλλα δεν καρποφόρησε. Εντωμεταξύ εχει μεταπτυχιακό από Αγγλία. Ειμαι σε τεράστιο διλημμα . Δεν ξέρω τι ερωτήσεις να κάνω στον εαυτό μου. Αυτο θέλω να σε ρωτήσω. Από την μια πως να αφήσω το όνειρο μου στην Ελλαδα για κάποιον που απλά δεν προσπαθεί να συμβιβαστεί ; Γιατι η μια μου λύση ήταν να μεταφέρθω Αγγλία αλλα σε μεγαλύτερη πολη όπου θα μπορώ κ εγω να δουλέψω. Πως να πάω Αγγλία μακρυά από όλους κ από όλα μονο κ μονο γιατι αυτός δεν ήθελε να ξεβολεύει κ μου είπε δεν σε πιέζω αλλα θα ήθελα να έρθεις εδω να μείνουμε μαζί . Αχχχ ειναι απόφαση ζωής κ εχω λυγίσει απειρες φορες μπροςτα του. Και ξανα στέλνει βιογραφικό για 1 βδομάδα κ μετα τιποτα.- Άγνωστη
Αυτός δεν θέλει να γυρίσει στην Ελλάδα, άρα δεν μπορεί να συμβιβαστεί. Εσύ δεν θες να πας στην Αγγλία, αλλά για κάποιο λόγο έχεις όλα τα δίκια του κόσμου. Γιατί; Η δική σου επιθυμία είναι πιο ιερή από την επιθυμία των άλλων;
Όπως αυτός δεν θέλει να ξεβολευτεί, έτσι κι εσύ δεν θέλεις να ξεβολευτείς, γιατί το δικό σου βόλεμα είναι στην Ελλάδα, και προτιμάς να είσαστε και οι δύο εκεί. Δεν βλέπω γιατί ο ένας φταίει και ο άλλος όχι. Το θέμα είναι ότι κανείς από τους δύο δεν βάζει τον άλλον ως πρώτη προτεραιότητα, και κανείς από τους δύο δεν σκέφτεται πού είναι καλύτερα και για τους δύο, ως ομάδα, και αυτό τα λέει όλα. Δε νομίζω ότι είσαστε έτοιμοι να σκεφτείτε έτσι, ομαδικά, συλλογικά. Δεν πειράζει. Σπάνια γίνονται αυτά τα πράγματα. Όταν σου συμβεί, θα το καταλάβεις.
__________________
5.
Αγαπητή Α, μπα συγχαρητήρια για τη στήλη σου, την μελετάω ανελλιπώς. Το ζήτημα που αντιμετωπίζω δεν ξέρω αν μπορείς να πεις ότι είναι ερωτικής φύσεως. Πιο πολύ, είναι φιλοσοφία ζωής. Με τον σύντροφό μου είμαστε μαζί 2 χρόνια και συγκατοικούμε από την αρχή.
Μάλιστα έχουμε πει πως στο προσεχές μέλλον θα παντρευτούμε και θα κάνουμε οικογένεια. Αυτός μετακόμισε στην γενέτειρά μου όταν εγώ αποφοίτησα από τη σχολή μου με σκοπό να κάνουμε μαζί τα όνειρά μας πραγματικότητα. Όμως... τον τελευταίο καιρό κάτι δεν πάει καλά, που ενδεχομένως να μην πήγαινε καλά από την αρχή και εγώ να μην έδωσα την πρέπουσα σημασία. Έχουμε πλέον απομακρυνθεί... Εκείνος δεν έχει καθόλου φίλους [ή παρέες], εγώ δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν -
λέει πως στην ηλικία του οι φίλοι χάνονται [είναι 35 και εγώ 25]. Εγώ πάλι έχω πολλούς και καλούς φίλους, που αν και μας χώρισε η απόσταση, η ποιότητα της επαφής έχει διατηρηθεί σταθερή. Εκείνος έχει μια άποψη για το εργασιακό κομμάτι που με βγάζει έξω από τα ρούχα μου. Πιστεύει πως, επειδή δε δουλεύει σε οικοδομή όπως λέει, δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξυπνήσει πριν τις 9μιση. Εγώ ξυπνάω 5 το πρωί γιατί εργάζομαι πολύ σκληρά [περίπου 15 ώρες την ημέρα], αλλά και πριν από αυτό 8 ήταν το maximum. Εκείνον δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά να βρει κάτι στο εγγύς μέλλον, οπότε ζούμε μόνο με το
μισθό μου. Αλλά μοιραζόμαστε όλες τις ευθύνες και τις δουλειές της συγκατοίκησης κανονικά. Εκείνος λέει πως χρειάζεται βαλβίδες απεγκλωβισμού από την καθημερινότητα, οπότε μετά τις 8 το απόγευμα είναι καμμένο χαρτί - απλά κάθεται και βλέπει ταινίες.
Εγώ γυρνάω πτώμα, πέφτω ξερή - ούτως ή άλλως δε θέλω να δω ταινία, θα προτιμούσα να βγούμε μια βόλτα, αλλά σχεδόν πάντα βαριέται.
Ούτε όσο ήμασταν στη δική του πόλη τον έβλεπα να δουλεύει πάνω από 3 ώρες την ημέρα, υποστηρίζοντας την καραμέλα "δεν υπάρχει δουλειά". Επίσης, μάλλον υπάρχουν πολλές δουλειές που θεωρεί υποτιμητικές, ενώ εγώ όχι αν και έχουμε τελειώσει το ίδιο Πανεπιστήμιο, σε διαφορετικό χρόνο. Παρόλα αυτά και όλες τις ανισότητες που έχουν προκύψει, εκείνος θέλει να κάνουμε παιδί [!]
άμεσα, Εγώ πάλι δεν είμαι καν σίγουρη για το γάμο, εφόσον έχουν φανεί όλα αυτά. Είμαι της άποψης πως πρέπει να δουλεύουμε σκληρά και να αμοιβόμαστε αναλόγως και πως το 8ωρο με καλές απολαβές είναι μια ουτοπία. Θέλουμε στο άμεσο μέλλον να γίνουμε ελεύθεροι επαγγελματίες. Μαζί. Οι γονείς μου πληρώνουν αυτό το όνειρο, κυριολεκτικά. Εγώ κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να ανταποδίδω την καλοσύνη και την εμπιστοσύνη των δικών μου, αυτός μάλλον όχι. Μου λέει συνεχώς ότι έχουμε διαφορετικά όρια και διαφορετικές αποδοτικότητες [υποτιμητικά - ότι δε χρειάζεται να δουλέψουμε ίσες ώρες για το ίδιο αποτέλεσμα]. Επίσης έχω παρατηρήσει πως δε χάνει ευκαιρία να μειώνει και να ειρωνεύεται και τους γύρω του, σαν να είναι όλοι κατώτεροι. Αισθάνομαι πως κανείς δε θα μας θέλει κοντά του. Αισθάνομαι πως όλα αυτά είναι δικαιολογίες απλά για να μη χαλάσει την ησυχία του. Μέχρι τώρα, τον κάλυπτα όσο μπορούσα στους δικούς μου, αλλά κουράστηκα πια.
Εκείνοι δουλεύουν ακόμα περισσότερο από εμένα επί 25 χρόνια τώρα, ασταμάτητα. Δεν ανοίγεις ένα γραφείο και όλοι ξαφνικά έρχονται από μόνοι τους. Ούτε μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου να δουλεύω λυσσασμένα για να τα έχουμε όλα και εκείνος να μαγειρεύει για τα παιδιά. Δεν ξέρω τι να κάνω. Δε χαμογελάω πια. Έχω απογοητευτεί. Τον αγαπάω και δεν θέλω να τον χάσω, αλλά δε σου κρύβω πως με όλο αυτό το στυλάκι τον αγαπάω πια λιγότερο. Δεν γίνεται ένα ζευγάρι να τα πηγαίνει καλά μόνο στις διακοπές. Η ερώτησή μου είναι απλά εάν με θεωρείς υπερβολική. Εάν πρέπει να συνεχίσω να μην τα δέχομαι όλα αυτά και να μπαίνω σε αντιπαραθέσεις. Εάν γίνεται ποτέ να αλλάξει ο ρυθμός ενός ανθρώπου, εκείνου - όχι για εμένα, αλλά για τα κοινά μας όνειρα. Ευχαριστώ. - Ελληνικός Καφές
Μεγάλο κελεπούρι ακούγεται.
Ποια κοινά σας όνειρα; Ούτε ένα κοινό δεν ανέφερες. Δεν σου αρέσει απολύτως τίποτα από όσα κάνει, λέει και είναι. Τώρα, γιατί λες ότι τον αγαπάς και δεν θέλεις να τον χάσεις, είναι ένα μυστήριο.
Δεν έχει σημασία πώς είναι τα πράγματα «αντικειμενικά», σημασία έχει πώς είναι τα πράγματα ΓΙΑ ΣΕΝΑ με αυτόν τον άνθρωπο. Δεν θα παντρευτείς το σύμπαν, αυτόν θα παντρευτείς. Ό,τι αισθάνεσαι και σκέφτεσαι, είναι αληθινό και πρέπει να το θεωρήσεις δεδομένο. Θέλεις να παντρευτείς αυτόν τον άνθρωπο; Διότι, όχι, δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε για σένα, ούτε για τα ανύπαρκτα κοινά σας όνειρα.
Αχ, μήπως με τα κοινά σας όνειρα εννοείς τον γάμο και τα παιδιά; Αυτά δεν είναι όνειρα, υποσχέσεις είναι. Όνειρο είναι να χτίσεις κάτι μαζί που θέλει θυσίες, όχι να ακολουθήσεις τον τυφλοσούρτη. Και πρόσεχε πολύ, αυτός θέλει να κάνεις παιδί για να δεθείς χειροπόδαρα μαζί του, και για να σου κοπεί η φόρα στα επαγγελματικά. Αν σου φαίνεται ανεξήγητη η επιθυμία του, δεν τον έχεις καταλάβει ακόμα καλά.
__________________
6.
Αγαπητή Α μπα,
συμβαίνει κάτι τελευταία που με προβληματίζει και θα ήθελα τη γνώμη σου. Αφού κατάφερα και τελείωσα εφέτο τη σχολή μου(πολυτεχνείο) μετα πολλών βασάνων και κόπων μπήκα σε μια διαδικασία απολογισμού για το τι έχει συμβεί όλα αυτά τα χρόνια που σπούδαζα, πώς είμαι και λειτουργώ, τα λάθη, γιατί συνέβησαν κάποια πράγματα. Μπορεί να φαίνεται άκυρος ο πρόλογος αλλά θα το συνδέσω. Παρατηρώ ότι πλέον όταν είμαι με αγαπητούς μου φίλους/ες και συζητάμε, ειδικά όταν μου συζητάνε προβλήματα τους δυσκολεύομαι να πω κάτι-όταν ζητείται η άποψη μου ή συμβουλή. Θέλω πολύ να τους ακούω και να είμαι εκεί και να νιώθουν ότι τους στηρίζω, αλλά με προβληματίζει απίστευτα να δώσω μια απάντηση, θα είναι σωστό? θα είναι λάθος? μήπως τον πατρονάρω? μήπως κάνω προβολή των δικών μου εμπειριών και νοοτροπίας πάνω τους? Και καταλήγω συνήθως να συνεχίζω να τους ρωτάω πράγματα για αυτό που μου λένε, και τελικά να λέω(σε αρκετές περιπτώσεις) πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις αυτό που θες και θα σε κάνει εσένα να νιώσεις καλύτερα. Έχω γίνει ρηχή? Έχω βυθιστεί τόσο στα δικά μου και είμαι εγωκεντρική? Δίνω μήπως την εντύπωση ότι δεν ενδιαφέρομαι και προσπαθώ να τους ξεπετάξω? Γιατί πραγματικά αν αυτό κάνω, δε συμβαδίζει με αυτό που νιώθω.
Αυτό που κάνεις είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Οι άλλοι ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, και μερικές φορές όταν τους το επισημαίνεις, μπορεί και να θυμώσουν. Μην βλέπεις εμένα που τα λέω όλα φόρα παρτίδα, το κάνω επειδή υπάρχει η προστασία της ανωνυμίας. Ο καλός φίλος είναι ο καλός ακροατής, αυτός που καταλαβαίνει τι ακούει, συμπάσχει, και δεν τα ξεχνάει το επόμενο δευτερόλεπτο. Αν έχεις γνώμη και διστάζεις να την πεις, πες για ποιο λόγο διστάζεις πρώτα. Αν έχεις αντικρουόμενες σκέψεις, πες και αυτές. Οι συζητήσεις μεταξύ φίλων δεν γίνονται για να βρεθούν λύσεις, αλλιώς θα τις λέγαμε meetings, όχι συζητήσεις. Γίνονται για να αλεθούν τα πράγματα μέσα στο κεφάλι μας, και ίσως, κάποτε, όλος αυτός ο χυλός, όλες οι κουβέντες με όλους τους φίλους μετά από πολλά χρόνια, αποκτήσει ένα σχήμα.
__________________
7.
Καλησπέρα και συγχαρητήρια για τη στήλη σου. Θα ήθελα να σε ρωτήσω , ποια είναι η γνώμη σου για το βελονισμό; Θεωρείς πως λειτουργεί, πως δεν λειτουργεί; πως αν λειτουργεί, είναι χάρη στο φαινόμενο placebo? ευχαριστώ!- Μαργαριτάρι
Άποψη έχω για την καλύτερη συνταγή για μακαρόνια με κιμά, αν θέλεις, να σου την πω.
σχόλια