ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...από άποψη φίλων. Ποτέ δεν ήμουν καλή στο να κάνω παρέες ή νέες φιλίες ή έστω να διατηρώ μια επαφή με έναν δυο γνωστούς για καμιά έξοδο που και που. Όλα τα χρόνια του σχολείου ήταν πληκτικά γιατί έλειπε η παρέα και τα δε καλοκαίρια χειρότερα από το σχολείο. Τώρα που μπήκα πανεπιστήμιο νόμιζα ότι τα πράγματα γίνονται ευκολότερα, ότι όλοι είναι ανοιχτοί κι ότι επιτέλους θα κάνω ενδιαφέρουσες επαφές και θα περάσω καλά, αλλά ένα μήνα τώρα το μόνο άτομο με το οποίο τριγυρνώ είναι μια κοπέλα από το περσινό φροντιστήριο μου κι αν λείπει αυτή δεν έχω τι να κάνω εκεί μέσα. Οι περισσότεροι έχουν ήδη σχηματίσει τις δικές τους ομάδες κι επαφές και δεν ξέρω πώς να πλησιάσω ανθρώπους, να αρχίσω κουβεντούλα ή οτιδήποτε. Γίνονται και διάφορα πάρτυ εδώ κι εκεί και δεν έχω με ποιους να πάω, και ζηλεύω πολύ τις μεγάλες παρέες που κάθονται στους πάγκους και παίζουν χαρτιά ή συχνάζουν στα πεζούλια έξω και τα πίνουν κανα βράδυ.