"Μη με σκας": κλισέ που μυρίζουν ναφθαλίνη

"Μη με σκας": κλισέ που μυρίζουν ναφθαλίνη Facebook Twitter
2

Στο άκουσμα της είδησης για τη δημιουργία μιας ελληνικής σειράς με θέμα τη συμβίωση ενός ζευγαριού ομοφυλόφιλων αντρών σε μακροχρόνια σχέση, εξεπλάγην ευχάριστα. Σκέφτηκα πως είχε έρθει επιτέλους η ώρα να φυσιολογικοποιηθεί η ομοφυλοφιλία στη συνείδηση του πολύ κόσμου, σε μια κοινωνία που επιμένει ακόμα να κλείνει τα μάτια της στο προφανές. Γκέι ζευγάρια έχουμε ξαναδεί σε ελληνικές σειρές, αλλά πάντα η ιστορία τους λειτουργούσε ως συμπληρωματική στις ιστορίες των υπολοίπων-ετεροφυλόφιλων- ηρώων. Το «Μη με σκας» στον Alpha είναι η πρώτη σειρά που βάζει μια ομοφυλοφιλική σχέση στο επίκεντρο. Και ως εδώ καλά. Έλα όμως που οι δημιουργοί και ηθοποιοί της την πλασάρουν σαν δική τους ιδέα, ενώ είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο πως πρόκειται για μεταφορά της αγγλικής σειράς «Vicious» (2013-2015) στην ελληνική πραγματικότητα. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία ξένη σειρά είναι που διασκευάζεται για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στην πρωτότυπη σειρά είναι τουλάχιστον προκλητική. Είναι δυνατόν να μη σκέφτηκαν ότι αυτόματα θα παραπέμψει εκεί όσους τη γνωρίζουν;

Αν ο στόχος είναι η αποδοχή των ομοφυλόφιλων ζευγαριών και η εξοικείωση μαζί τους, χρειάζεται να παρουσιάζονται με μια κανονικότητα, αλλιώς ο στόχος υπονομεύεται.


Κι έπειτα δεν είναι μόνο το θέμα που πραγματεύεται κανείς, είναι κι ο τρόπος που το κάνει. Το «Μη με σκας» πέφτει στην παγίδα να αναπαράγει αρκετά κλισέ και στερεότυπα για τους γκέι, ενώ εν έτει 2015 θα έπρεπε να μπορεί να απαλλαγεί από αυτά. Οι ήρωες παρουσιάζονται με τρόπο παλιακό και φαίνονται γραφικοί ̇χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένη κινησιολογία, ομιλία και συμπεριφορά, δηλωτικά της σεξουαλικής τους ταυτότητας. Σίγουρα δεν εμφανίζονται ως καρικατούρες, έχουν όμως πολλά στοιχεία υπερβολής και επιτήδευσης, που οδηγούν στην εσφαλμένη γενίκευση ότι όλοι οι γκέι συμπεριφέρονται κατ'αυτόν τον τρόπο, πράγμα που αδικεί πρώτα πρώτα τους ίδιους. Δυστυχώς η ελληνική τηλεόραση -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν έχει απαλλαγεί από τη λογική ότι για να υποδυθείς τον γκέι πρέπει και να φαίνεσαι γκέι.


Το θέμα είναι να μπορέσει το τηλεοπτικό κοινό-με όχημα το χιούμορ-να έρθει σε επαφή με τις ανάγκες και τα προβλήματα αυτού του ζευγαριού και κυρίως να συνειδητοποιήσει πως είναι μια σχέση και μια συμβίωση σαν όλες τις άλλες. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να σκιαγραφείται και ως τέτοια. Αν ο στόχος είναι η αποδοχή των ομοφυλόφιλων ζευγαριών και η εξοικείωση μαζί τους, χρειάζεται να παρουσιάζονται με μια κανονικότητα, αλλιώς ο στόχος υπονομεύεται.


Η σειρά πραγματικά έχει μερικά δυνατά χαρτιά στα χέρια της ̇ ένα προχωρημένο-για τα ελληνικά δεδομένα- θέμα και εξαιρετικά επίκαιρο, αρκετά καλούς διαλόγους, ταλαντούχους ηθοποιούς, αξιοπρεπή αισθητική. Γι'αυτό και είναι κρίμα να τα διαχειρίζεται με τρόπο που εν τέλει τα καίει.

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ: Ο Χρήστος Νικολόπουλος γράφει για τον νέο οργανισμό διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων

Στήλες / Από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ: Ο Χρήστος Νικολόπουλος γράφει για τον νέο οργανισμό διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων

«Το τραγούδι δεν το φέρνει ο άνεμος»: Ανοιχτή επιστολή του μουσικοσυνθέτη για το ζήτημα διαχείρισης των πνευματικών δικαιωμάτων.
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Τα χαρακτηριστικά όλων των ανθρώπων μεγενθυνονται στις κωμωδίες. Η χαζογκόμενα είναι εντελώς τούβλο, ο λαικός άντρας υπερβολικά πολλά βαρύς κοκ. Δε λέω ότι είναι παντα αστεία, αλλά αν δεν υπερβάλλει ο σεναριογράφος, τότε δεν μπορεί να υπογραμμίσει το θέμα που θέλει να επικοινωνήσει για αστείο. Ακόμα και σε πολύ δυνατές σεναριακά κωμωδίες (30 Rock) τα κλισέ πέφτουν βροχή για καλλιτέχνες, λεσβίες, gay, ντίβες, singles, alpha males κλπ. απλά οι διάλογοι είναι ευστροφοι.Αν δεν έμπαιναν σε αυτά τα κλισέ, τότε απλά θα βλέπαμε 2 αντρες να μιλάνε. Για άλλους λόγους η σειρά είναι άθλια. Έχει βαρετά αστεια.