__________________
1.
Αγαπητή Α, μπα,έχω ένα μεγάλο προβληματισμό. Εδώ και μήνες συνομιλώ με ενα φίλο απο το εξωτερικό ,ο οποίος έμαθα οτι θα ερχόταν για επίσκεψη μιας και είχε σχεση εξαποστάσεως με μια καλή μου φίλη που του γνώρισα. Αφότου ήρθε όμως ένιωθα να ζηλεύω συνέχεια, και όταν η σχέση τους δεν πήγε οσο καλά οσο την φανταζόντουσαν άρχισε να ενδιαφέρεται για εμένα, και η σχέση μας εξελίχθηκε ,μιας και είμουν η στήριξη του σε κάθε τσακωμό τους. Ενώ ενέδωσα χωρίς να έχω τύψεις ή να μετανιώνω για ό,τι έκανα νιώθω πολύ άσχημα απέναντι στη φιλη μου. Της έχω ήδη ζητήσει συγνώμη και ενώ μου έχει πεί οτι δεν θα αλάξει απέναντι μου συνεχίζω να νιωθω ασχημα, αλλά δεν θέλω και να σταματήσω να τον συναντώ ώσπου να φύγει.(Να σημειώσω πως είχαμε και, μέχρι ένα σημείο έχουμε σχέση καλύτερων φίλων και πως και αυτός μου είχε συμπαρασταθεί σε χωρισμό μου).Θα ήθελα την άποψη σου πάνω στο θέμα, ευχαριστώ για το χρόνο σου.
Τι άλλο θα ήθελες να κάνουμε όλοι για να σταματήσεις να αισθάνεσαι έστω και τόσο δα άσχημα; Να δώσουμε το όνομα σου στα παιδιά μας; Να σου χαρίσουμε ένα νεφρό; Μόνο πες τι άλλο θέλεις να γίνει, και όλοι μας θα κάνουμε ό,τι μπορούμε.
__________________
2.
Εχεις δει τη σειρα in treatment? αν ναι πως σου φανηκε?- jane
Την είδα μονορούφι πριν από χρόνια, και ξετρελάθηκα. Δεν είναι το ίδιο καλή σε όλη τη διάρκεια, αλλά συνολικά είναι από τις πιο ωραίες που έχω δει ποτέ.
__________________
3.
Όταν η μαμά σου σε έχει παραμελήσει όλα αυτά τα χρόνια, σε χτυπάει, σε υποτιμάει, σε βρίζει, δε σε αφηνει να μεινεις έξω μετα της 11:30, πως πρέπει να νιω8ω; Είμαι 18 χρόνων, και όταν μαλωνουμε και της λεω όλα αυτα, δεν κανει τίποτα αλλο από το να με βρίζει και να με χτυπάει. Μου χει παρει τα κινητα μου γιατί 8εωρεί τραγικό που έχω 3 χρόνια σχέση. Βοή8είστε με.. δεν αντέχω άλλο εδω μέσα.- Σμαράδγα
Σμαράγδα, υπάρχει βοήθεια σε τηλεφωνικές γραμμές που βρίσκονται εδώ.
Πάρε τηλέφωνο σε μια ή και περισσότερες, και μίλησε με το εξειδικευμένο προσωπικό που εργάζεται εκεί. Κάνε το όσο πιο γρήγορα μπορείς.
__________________
4.
Καλημέρα, Α, μπα;!
Έπειτα από την άποψή σου για Μπουκάι και Wayne Dyer (τον οποίο δεν είχα ξανακούσει) είπα να ρωτήσω και για τον Alain de Botton.- a desperate PhD student
Έχω διαβάσει ένα του βιβλίο που μου άρεσε πολύ, και παρακολουθώ πού και πού το book of life και το κανάλι στο youtube και το living architecture που έχει πάρα πολλή πλάκα, και σε καταλήγει σε τέλεια βίντεο όπως αυτό εδώ
__________________
5.
Γειά σου Α, μπα!
πραγματικά είσαι εξαιρετική! Ο τρόπος σκέψης και η διαύγειά σου με έχουν βοηθήσει πολλές φορές να ξεκαθαρίσω τις δικές μου σκέψεις που συχνά χάνονταν πίσω από μία ομίχλη. Η ερώτησή μου, είναι αν έχεις σκεφτεί να βγάλεις ένα βιβλιαράκι με τις απαντήσεις σου σε ορισμένα ζητήματα που επανέρχονται. Καταλαβαίνω ότι δεν εξαρτάται άμεσα από εσένα η έκδοση ενός βιβλίου αλλά, μήπως να το έψαχνες λίγο? Δηλαδή πολύ σούπερ αυτό το συγκεντρωτικό που έκανες τα Χριστούγεννα αλλά ωραία θα ήταν να σε ξεφυλλίζαμε κιόλας!!- Αναγνώστρια
Βιβλίο; Νομίζω ότι αυτό που θα ταίριαζε στο 'α μπα' είναι ένα newsletter, αλλά χωρίς την διαδραστικότητα και την αμεσότητα του ίντερνετ, δεν θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό;
__________________
6.
Πως γινεται να ξερεις οταν εισαι με εναν ανθρωπο, οτι θελεις να εισαι μαζι του για παντα? πως μπορεις να εισαι σιγουρος για κατι τοσο οριστικο?ακομα και ετσι να αισθανεσαι, πως αποκλειεις το πιθανο γεγονος μια ωραια πρωια να συναντησεις εναν ανθρωπο που θα σου ταιριαζει περισσοτερο/θα νιωσεις πιο δυνατα συναισθηματα κλπ κλπ? Αυτη ειναι μια μεγαλη μου φοβια. Ειμαι ηδη με εναν ανθρωπο 3 χρονια, ολα καλα, αν και ο ερωτας λιγο λιγο χανεται, χωρις ομως να μειωνεται η αγαπη. Αυτη ειναι ακομα εκει, παρα τα εντονα προβληματα που εχουμε το τελευταιο διαστημα..Πως βγαζεις απ το μυαλο σου σκεψεις σαν τις παραπανω οταν σε κατακλυζουν οι αμφιβολιες ομως? Ειναι φυσιολογικη αμυνα του οργανισμου η αποβολη του ερωτα, και οι σκεψεις που σε βαζουν σε τριπακι να αμφιβαλλεις, ή αυτο υποδηλωνει μια σχεση που μαλλον τελειωνει αλλα δε θες να το παραδεχτεις? μερσι! (εισαι φοβερη)- mrs underwood
Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις ότι θα θέλεις να είσαι με έναν άνθρωπο για πάντα. Δεν είναι δυνατόν να ξέρεις οτιδήποτε για το μέλλον. Δεν παίρνουμε αποφάσεις μόνο όταν είμαστε σίγουροι ότι είναι οι σωστές. Παίρνουμε συνέχεια πάμπολλες αποφάσεις, συνειδητά ή ασυνείδητα, που μας βάζουν σε ένα μονοπάτι. Προχωράμε στη ζωή κάνοντας εκτίμηση του ρίσκου, ο καθένας όσο πιο καλά μπορεί, ή όσο πιο καλά θέλει να το κάνει. Η εκτίμηση του ρίσκου είναι μια διαδικασία που βελτιώνεται με την εμπειρία, αν κανείς βγάζει σωστά συμπεράσματα από τις εμπειρίες του.
Ενώ όμως εντοπίζουμε συνέχεια σταυροδρόμια, δημιουργούμε διλήμματα που τα κάνουμε τεράστια στο κεφάλι μας, ή κολλάμε σε παρελθοντικές αποφάσεις, παραβλέπουμε πολύ εύκολα το γεγονός ότι καμία απόφαση δεν είναι για πάντα. Πιστεύουμε, κάπως χαριτωμένα, ότι το μέλλον μας εξαρτάται από τις δικές μας αποφάσεις. Όμως το μέλλον μας είναι ένα αποτέλεσμα αποφάσεων πάρα πολλών ανθρώπων, και ακόμα περισσότερων αόρατων δυνάμεων. Από αποτελέσματα εκλογών, μέχρι τσουνάμια και διαζύγια άσχετων ανθρώπων με εμάς. Έτσι, η απάντηση είναι 'δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάτι οριστικό, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι θα αποδειχτεί ότι θα είναι οριστικό'. Η αοριστία που μας βασανίζει είναι τόσο αβάσταχτη που καταφεύγουμε σε αμέτρητα τρικ για να ξεγελάσουμε τους εαυτούς μας, και να πειστούμε ότι όχι, αν πάρουμε μια σειρά σωστών αποφάσεων, τίποτα κακό δεν θα μας συμβεί. Ζώδια, θρησκείες, θεωρίες συνωμοσίας.
Μολαταύτα, όταν φτάνουμε σε μια απόφαση που καταλήγει σε ένα συμβόλαιο, όπως είναι ένας γάμος, είναι πολύ σημαντικό να κάνει κανείς εκτίμηση του ρίσκου, όσο αβέβαια και αν είναι τα πράγματα. Οι αμφιβολίες είναι φυσιολογικές, επιθυμητές μάλλον, και πρέπει να τις ακούς, και να μην τις υποτιμάς. Το ερώτημα όμως δεν είναι «θα είμαι με αυτόν για πάντα», αλλά «μπορώ με αυτόν τον άνθρωπο να ζήσω παράλληλα, παίρνοντας από κοινού αποφάσεις, για τα επόμενα σταυροδρόμια που θα συναντήσω;» Ο έρωτας και η αγάπη δεν έχουν σημασία σε αυτό το θέμα, θα μπορούσες να έχεις κοινό όραμα και με κάποιον που δεν αγαπάς καθόλου. Αν υπάρχει κοινό όραμα για το τι είναι καλή ζωή, και για το τι είναι προσωπική ευτυχία, οι πιθανότητες να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο για περισσότερα χρόνια αυξάνονται.
Οπότε φτάνουμε στα «έντονα προβλήματα». Τα έντονα προβλήματα δεν είναι καλό δείγμα, όπως και να το κάνουμε, αλλά το θέμα είναι για τι είδους προβλήματα μιλάμε. Είναι αυτά που άπτονται στο κοινό όραμα, που λέμε, ή είναι διαφορά χαρακτήρα, διαφορά έκφρασης συναισθημάτων, ας πούμε; Το δεύτερο μπορεί να εξομαλυνθεί με προσπάθεια (εδώ βοηθάει η αγάπη), αλλά αν είναι διαφορές βαθιές, στο τι σημαίνει επιτυχία, ευτυχία, πορεία προς τα εμπρός, μπορεί να είναι προβλήματα που θα δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα, και αυτά θα εμποδίσουν το «για πάντα».
__________________
7.
Α, μπα μου είσαι καλά; Σε ανακάλυψα πριν ένα 6μηνο και δεν ήξερα αν πρέπει να σου γράψω. Η ανωνυμία όμως δίνει μια μεγάλη ευκολία να μιλήσω χωρίς να ντραπώ. Πριν 3 χρόνια υπήρξα θύμα βιασμού. Δεν αντέχω να με λυπούνται. Στην αρχή ήμουν όντως σοκαρισμένη όμως το ξεπέρασα. Γιατί οι γύρω μου φέρονται σαν να έγινε χθες; το σόι μου μού φέρεται σαν να πεθαίνω. Έπρεπε οι δικοί μου να "μοιραστούν τον πόνο τους" με όλους; Είμαι 20 και έχω μια σχέση 1 χρόνο περίπου. Αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί του πριν λίγες εβδομάδες και πλέον αποφεύγει να κάνει σεξ μαζί μου. Πως θα κάνω τους γύρω μου να καταλάβουν ότι το έχω ξεπεράσει; ότι άλλοι μαθαίνουν ότι θα πεθάνουν και σκέφτονται ότι θα αφήσουν πίσω το μικρό τους παιδί ας πούμε; Κανένας φυσικά δεν μου λέει κάτι στα ίσια αλλά η συμπεριφορά τους δείχνει μόνο λύπηση. Η μητέρα μου ειδικά συμπεριφέρεται τρελά. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι προσέχω αρκετά και ΤΟ ΕΧΩ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ. Δεν λέω ότι όταν το σκέφτομαι χαίρομαι, αλλά δεν το σκέφτομαι και συχνά ούτε με απασχολεί. Απλά προσέχω τον εαυτό μου λίγο παραπάνω. Είναι παράλογο που δεν θέλω να με κοιτά πλέον κάνεις με οίκτο; Α, μπα μου δεν είναι δικό σου πρόβλημα αυτό ούτε είσαι ειδικός για να είσαι υποχρεωμένη να απαντήσεις ορθά. Ελπίζω το καινούριο σου σπίτι να είναι σούπερ, φιλιά!- πιεσμενη
Κι όμως, γι' αυτό το θέμα νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαι ειδικός για να απαντήσω ορθά, και επίσης πιστεύω ότι είναι ένα θέμα για το οποίο είναι σημαντικό να απαντήσει κανείς ορθά. Καταλαβαίνω απολύτως την αποστροφή σου στον οίκτο, καταλαβαίνω απολύτως ότι δεν ήθελες να το πουν οι γονείς σου σε άλλους, καταλαβαίνω και την απογοήτευση σου όταν βλέπεις ότι η προσπάθεια που κάνεις να το αφήσεις πίσω σου δεν ενθαρρύνεται, αλλά και εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι όταν συμβαίνει κάτι κακό σε κάποιον κοντινό μας, πρέπει και εμείς να το ξεπεράσουμε μέσα μας. Θέματα όπως «γιατί δεν ήμουν εκεί», «μήπως μπορούσα να το σταματήσω πριν γίνει», σκέψεις που είναι των άλλων, δικές τους, προσωπικές, δεν είναι αντιδράσεις στη δική σου συμπεριφορά.
Και σε αυτό το θέμα, αλλιώς βαραίνει η συμπεριφορά της μαμάς σου σε σχέση με την αντίδραση ενός αγοριού που ξέρεις ούτε ένα χρόνο. Μην τους βάζεις όλους στην ίδια κατηγορία. Η μαμά σου είναι η μαμά σου, και το τι νιώθει δεν μπορείς να το καταλάβεις, όπως και αυτή δεν μπορεί να καταλάβει ότι είσαι σε θέση να το εκλογικεύσεις, να το αναλύσεις, και να το τοποθετήσεις κάπου που είναι απολύτως διαχειρίσιμο. Δεν ξέρω για ποιο λόγο το είπες στο αγόρι, μπορεί να ένιωσες την άνεση, αλλά ελπίζω να μη νομίζεις ότι χρωστάς ειλικρίνεια κάποιου είδους σε όποιον γνωρίζεις. Το ότι εσύ είσαι άνετη δεν εξασφαλίζει την άνεση των άλλων, και ο βιασμός είναι χρωματισμένος με διάφορα χρώματα στην σεξιστική κοινωνία που ζούμε. Δεν ξέρεις ποιον έχεις απέναντί σου κάθε φορά. Η αντίδραση του αγοριού αυθόρμητα δεν μου αρέσει καθόλου, κι ας ξέρω ότι μπορεί να είναι μια αθώα, αυθόρμητη αντίδραση. Εσύ ξέρεις, ή εσύ μπορείς μόνο να καταλάβεις τι συμβαίνει, και αν μυριστείς προκατάληψη, ή ενοχλητική άγνοια, λάβε το υπόψη σου.
Είχα δεν είχα, μίλησα και ας μην είμαι ειδικός.
σχόλια