Με κείμενο του εκπροσώπου Τύπου του Ποταμιού κ. Δημήτρη Τσιόδρα το κόμμα παίρνει θέση σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα, σε μια μέρα που σημαδεύεται με την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος στη Γαλλία.
Σ' αυτό, ο κύριος Τσιόδρας τονίζει πως για κάποιον που θέλει να αποκαλείται προοδευτικός και πολιτικά φιλελεύθερος, είναι σαφές ότι η πολιτική κοινωνία γεννιέται για να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του ατόμου.
Αναλυτικά το κείμενο:
Οταν η "αριστερά" χειροκροτεί τον ακραίο συντηρητισμό
Ο Πάνος Καμμένος μόλις είχε τελειώσει την ομιλία του στη Βουλή, στη διάρκεια της οποίας επιτέθηκε με σφοδρότητα στο Ποτάμι για τη στάση του στη "δίκη Ρίχτερ" και εισέπραττε το θερμό χειροκρότημα όχι μόνο των βουλευτών του κόμματός του, αλλά και σύσσωμης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η προοδευτική (υποτίθεται), ριζοσπαστική (υποτίθεται) αριστερά (υποτίθεται) χειροκροτούσε κάποιον που υποστηρίζει την άποψη ότι ένας ιστορικός δεν επιτρέπεται να διατυπώνει ελεύθερα την επιστημονική άποψή του κι ότι η αντίκρουσή της δεν είναι υπόθεση της επιστημονικής κοινότητας, αλλά των δικαστηρίων. Κι αυτό θεωρείται "προοδευτικό" κι "αριστερό". Αν είναι έτσι τότε τι είναι οπισθοδρομικό και παλαιοδεξιό; Και δεν ήταν μόνο ο κ.Καμμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποια ήταν η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ ή των υποψήφιων αρχηγών της ΝΔ που μιλούν στο όνομα του φιλελευθερισμού, στην "υπόθεση Ρίχτερ" που έχει να κάνει με την ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα του 2015; Ούτε κουβέντα. Τσιμουδιά. Κι αυτό γιατί θεωρούν αδιανόητο κάποιος να αμφισβητεί την κρατούσα ιστορική αλήθεια. Η περαιτέρω έρευνα για πτυχές της Μάχης της Κρήτης θεωρείται περίπου απαγορευμένη.
Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας, με αφορμή τον θάνατο του Μηνά Χατζησσάβα, ήρθαν μετ' επιτάσεως στο προσκήνιο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ομόφυλα ζευγάρια και το γεγονός ότι παρα την ψήφιση του σχετικού νόμου είναι αδύνατη στην Ελλάδα η εκτέλεση της επιθυμίας κάποιου να αποτεφρωθεί αντί να ταφεί. Ποιος θα τολμήσει να τα βάλει με την Εκκλησία;
Και στις δύο υποθέσεις, το Ποτάμι πήρε καθαρή θέση, κόντρα στο ρεύμα:
Τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της άποψης ότι "σε μια δημοκρατική χώρα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι όσα γράφονται σε ένα ιστορικό βιβλίο αρμόδιοι να τα επιβεβαιώσουν ή να τα διαψεύσουν είναι οι ιστορικοί και η επιστημονική κοινότητα κι όχι οι δικαστές". Ένω για τα όσα ακολούθησαν τον θάνατο του Μ.Χατζησσάβα, τόνισε με σαφήνεια: είναι ντροπή μας αυτές οι «εκκρεμότητες». Τα δικαιώματα των ανθρώπων δεν είναι μόνο για τα χαρτιά και τα συνθήματα. Είναι δικαιώματα".
Σε δύο θέματα λοιπόν που τα κόμματα που θέλουν να έχουν προοδευτικό πρόσημο δεν έβγαλαν τσιμουδιά, το Ποτάμι βγήκε μπροστά. Κι έδειξε πως οι ταμπέλες δεν λένε τίποτα απολύτως. Οι αρχές του πολιτικού φιλελευθερισμού είναι "ορφανές" στην Ελλάδα κι ότι μόνο ενα κόμμα σαν το Ποτάμι μπορεί να τις εκφράσει. Για κάποιον που θέλει να αποκαλείται προοδευτικός και πολιτικά φιλελεύθερος, είναι σαφές ότι η πολιτική κοινωνία γεννιέται για να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του ατόμου: την ελευθερία της θρησκείας, της σκέψης και της έκφρασης, την ελευθερία του ατόμου να διαθέτει την εργασία του και την περιουσία του. Κι αυτό απαιτεί να τίθενται σαφώς καθορισμένα όρια στην άσκηση της κυρίαρχης πολιτικής εξουσίας.
Και στις δύο περιπτώσεις την προηγούμενη εβδομάδα, είχαμε παραβίαση αυτων των αρχών. Όμως αυτό ουδόλως ενδιαφέρει τα κόμματα του πελατειακού κρατισμού, που εμφορούνται σαφώς απο αντιφιλελεύθερες πολιτικές αντιλήψεις, θεωρούν διαλυτικό στοιχείο των κοινωνιών την ουδετερότητα του κράτους απέναντι στις αντιλήψεις για το "αληθές" και κρίνουν απαράδεκτο να γίνονται ανεκτές ηθικές αντιλήψεις άλλες από "τις ορθές", όπως θεωρούν τις δικές τους.
Μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, άρχισαν από πολλές πλευρές να διατυπώνονται ερωτήματα (καλοπροαίρετα και κακοπροαίρετα) αν υπάρχει πολιτικός χώρος για το Ποτάμι κι αν έχει λόγο ύπαρξης ως αυτόνομο κόμμα. Νομίζω ότι την τελευταία εβδομάδα έχουν την απάντηση.
