ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα! Χτες ήταν τα γενέθλια του Πρώην (;) αγοριού μου,προχτές τα δικά μου..Είχαμε να μιλήσουμε δυο μήνες,δεν άντεξα και του ευχήθηκα και του ζήτησα να περάσει απο το σπίτι να μιλήσουμε. Ήρθε, είχε πολλά θέματα όσο δεν μιλούσαμε και μόνο για στήριξη του ζήτησα να κοιμηθεί σε μένα. Κοιμηθήκαμε αγκαλιά,δεν καναμε τίποτα, αλλά δεν ξέρω πια αν μπορούμε να είμαστε μαζί. Υπάρχει πολύ αγάπη, αλλά η ζήλεια του με σκότωσε.. Ήμουν συνέχεια μαζί του,έχασα τους φίλους μου για εκείνον,παραμέλησα τον εαυτό μου,αλλά ακόμα τον αγαπάω. Δεν υπάρχει πια έρωτας,μόνο αγάπη..αυτή η ανθρώπινη..Πρέπει να πάω παρακάτω, το ξέρω...