ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι εδώ κι ένα χρόνο με ένα παιδί. Είμαστε και οι δύο στα 30, συγκατοικήσαμε στους 6 μήνες και γενικά περνάμε όμορφα μαζί, εκτός... από τους ατελειωτους τσακωμούς που έχουμε και του ότι δουλεύει συνεχεια από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς να βρισκόμαστε και να βλεπόμαστε. Του έχω πει χίλιες φορές ότι θέλω να περνάμε λίγο περισσότερο χρόνο μαζί και όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά φωνάζει ότι δεν τον καταλαβαίνω και ότι έτσι είναι η δουλειά του και δεν αλλάζει κάτι. Εγώ όμως έχω αρχίσει να έχω συναισθηματικά κενά, να νιώθω μοναξιά και να έχω ανάγκη από συντροφικότητα. Μου περνάει από το μυαλό μήπως πρέπει να χωρίσουμε αφού αυτή η κατάσταση δεν θα αλλάξει απ’ότι φαίνεται.. Τι να κάνω; Να χωρίσω;