Κάποια πρώτα συμπεράσματα από τις εκλογές της ΝΔ:
- Στην Ελλάδα ισχύει η ρήση «το μικρό θαύμα διαρκεί τρεις μέρες, το μεγάλο τέσσερις». Όσοι μετά το φιάσκο της 22 Νοεμβρίου, όταν δεν δούλεψε το ηλεκτρονικό σύστημα, προέβλεπαν ότι θα διαλύονταν το κόμμα και δεν θα πήγαινε κανένας να ψηφίσει, μάλλον βιάστηκαν. Οι φίλοι της ΝΔ γκρίνιαξαν, τσακώθηκαν, εκτονώθηκαν και μετά τα πράγματα πήραν ξανά το δρόμο τους. Τα κόμματα διαλύονται για σοβαρούς πολιτικούς λόγους, όχι επειδή μια μέρα δεν δούλεψαν τα κομπιούτερς. Λίγη περισσότερη σοβαρότητα και ψυχραιμία από όλους, λοιπόν, σε ανάλογες περιπτώσεις, δεν βλάπτει. Ως γενική παρατήρηση αυτό.
- Η συμμετοχή, εν τέλει, ήταν ικανοποιητική. Οι 400 χιλιάδες ψηφοφόρων είναι μεγάλος αριθμός, πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για ένα κόμμα που πολιτικά και ιστορικά, δεν βρίσκεται στο καλύτερο του φεγγάρι. Για να έχουμε συγκριτική εικόνα, στην 6πλάσια σε πληθυσμό Μεγάλη Βρετανία, στις πρόσφατες εκλογές για την ηγεσία του Εργατικού Κόμματος ψήφισαν 500 χιλιάδες άτομα. Το μεγαλύτερο κέρδος για την ΝΔ ήταν η συμμετοχή στη διαδικασία ανθρώπων που για τον ένα ή τον άλλο λόγο το τελευταίο διάστημα είχαν αποκοπεί από το κόμμα. Η κινητοποίησή τους, έστω και συγκυριακά, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την οργανική επανασύνδεσή τους με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η στρατηγική και των δύο υποψηφίων του Β' γύρου τις επόμενες 20 μέρες είναι ξεκάθαρη. Από τη μία ο «εκσυγχρονιστής» Μητσοτάκης που θα υπόσχεται ότι μπορεί να ανανεώσει και να φρεσκάρει το κόμμα, από την άλλη ο «στιβαρός» Μεϊμαράκης που θα απευθύνεται στην ιστορική μνήμη του κόμματος και θα υπόσχεται να το κρατήσει όρθιο και ενωμένο σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα.
- Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης με το ευρύ προβάδισμά του και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη δεύτερη θέση, κόντρα στα προγνωστικά, και την εξαιρετική καμπάνια, δικαιούνται να είναι ικανοποιημένοι. Ο Απόστολος Τζιτζικώστας, παρά την ισχυρότατη μηντιακή και στελεχιακή υποστήριξή του, δεν ανταποκρίθηκε στην αρχική δυναμική που δημιούργησε η υποψηφιότητά του. Κάπου έχασε το αρχικό μομέντουμ, κάπου θόλωσε το μήνυμά του με κινήσεις και συμμαχίες που μόνο αντισυμβατικό υποψήφιο - όπως ήθελε ο ίδιος να φαίνεται – δεν έδειχναν. Ο Άδωνις Γεωργιάδης έκανε μια αξιοπρεπή καταγραφή, δεδομένου μάλιστα ότι είναι μόλις 3,5 χρόνια στη ΝΔ. Φάνηκε, ωστόσο, ότι ο λόγος και το στυλ του μπορεί να συγκινούν ένα έντονα ιδεολογικοποιημένο τμήμα του στενού παραταξιακού πυρήνα, δυσκολεύεται όμως να απευθυνθεί σε ευρύτερο ακροατήριο.
- Το αποτέλεσμα του Α’ γύρου είναι μεν αναστρέψιμο, ωστόσο υπάρχει φαβορί. Δεδομένου ότι τα ποσοστά των ηττημένων του Α’ γύρου σχεδόν ποτέ δεν αθροίζονται κατ’ απόλυτο τρόπο υπέρ κάποιου εκ των δύο πρώτων, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης μοιάζει να έχει σαφές προβάδισμα. Στα επίσης θετικά στοιχεία του Μεϊμαράκη, είναι ότι ως πρόσωπο δεν προκαλεί αντισυσπειρώσεις. Χαίρει εκτίμησης ακόμα και μεταξύ εκείνων που δεν τον ψήφισαν, άρα θα είναι δύσκολο να προκαλέσει «μέτωπο» εναντίον του. Για να ανατρέψει το αποτέλεσμα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αρκεί να πάρει την πλειοψηφία των ψηφοφόρων του Τζιτζικώστα και του Γεωργιάδη, αλλά θα χρειαστεί και απευθείας ψήφους από τον Μεϊμαράκη. Αν αυτό είναι εφικτό θα το ξέρουμε σε 20 μέρες...
- Η στρατηγική και των δύο υποψηφίων του Β’ γύρου τις επόμενες 20 μέρες είναι ξεκάθαρη. Από τη μία ο «εκσυγχρονιστής» Μητσοτάκης που θα υπόσχεται ότι μπορεί να ανανεώσει και να φρεσκάρει το κόμμα, από την άλλη ο «στιβαρός» Μεϊμαράκης που θα απευθύνεται στην ιστορική μνήμη του κόμματος και θα υπόσχεται να το κρατήσει όρθιο και ενωμένο σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα. Το πιο «μοντέρνο» προφίλ του Κυριάκου, απέναντι στην «οικεία» και «ασφαλή» επιλογή του Βαγγέλη.
- Και κάτι τελευταίο για την ενότητα που τόσο φαίνεται να απασχολεί τους πάντες. Η ενότητα είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για να πάει καλά ένα κόμμα. Καλό είναι να υπάρχει αλλά από μόνη της δεν λέει κάτι. Το πρόβλημα της ΝΔ δεν είναι ότι είναι διασπασμένη, αλλά το ότι βγάζει «μούχλα» και δεν έχει επαφή με τα νεότερα ηλικιακά στρώματα. Αν αυτό δεν αλλάξει, ακόμα και αν τα στελέχη της διατρανώνουν καθημερινά την ομοψυχία τους, οι πολιτικές παθογένειες της ΝΔ δεν θα θεραπευτούν. Η δε ενότητα δεν συνδέεται σε καμία περίπτωση με την υψηλή συμμετοχή. Αυτά είναι κλισεδιάρικες μπαρούφες. Η ενότητα της ΝΔ θα κριθεί στην πράξη και εξαρτάται το επόμενο διάστημα από δύο κυρίως παράγοντες: α) Την στρατηγική του νέου προέδρου σε σχέση με το κόμμα και τη φυσιογνωμία του και β) την πορεία της χώρας, την πολιτική σταθερότητα και πιθανά ζητήματα κυβερνησιμότητας, εάν και εφόσον αυτά προκύψουν.
σχόλια