ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.1.2016 | 11:13

Ουαί τοις ηττημένοις...

Γλυκιά καλημέρα σε όλους...Θα γράψω με ειλικρίνεια και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά.Είμαι ένας άντρας στο κατώφλι των τριάντα. Ούτε καλός ούτε κακός, θα ΄λεγα και προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθήσω τους άλλους χωρίς να το επιτυγχάνω πάντα.Αν κάτι με χαρακτηρίζει είναι η ηρεμία. Δε μιλάω παρά μόνο όταν χρειάζεται και φωνάζω ακόμα λιγότερο. Να θυμώσω με άνθρωπο απίθανο. Τους δικαιολογώ όλους, γιατί ο καθένας μας βλέπει τα πράγματα διαφορετικά και έχει την ανάγκη αποδοχής και αναγνώρισης και ...αγάπης στην τελική που τόσο μας λείπει...Δε θέλω να είμαι αχάριστος, έχω εξαιρετικούς γονείς-αδέρφια και καλή δουλειά που με ικανοποιεί και από άποψη αντικειμένου και σε οικονομικό επίπεδο. Σε αυτό το κομμάτι είμαι τυχερός, ναι.Και από τους ανθρώπους γενικά είμαι ικανοποιημένος, οι περισσότεροι που γνωρίζω τείνουν χείρα βοηθείας πολύ εύκολα και δίχως να έχουν υστερόβουλα κίνητρα. Κάποιοι φίλοι με λένε αφελή, αλλά όπου κι αν έχω πάει οι άνθρωποι μού έχουν φερθεί πολύ ...ανθρώπινα.Είμαι, όμως και ένας άντρας πολύ πληγωμένος σε ερωτικό επίπεδο. Αποκαρδιωμένος, απογοητευμένος. Λένε πως για όλους υπάρχει ένα ταίρι, δεν μπορεί, αλλά πλέον πιστεύω πως είμαι εξαίρεση. Ίσως να έχω και κάποια στοιχεία του πρίγκιπα Μίσκιν από τον "Ηλίθιο" του Ντοστογιέφσκι. Κάποια, ούτε κατά διάνοια δε φτάνω την αγνότητα και καλοσύνη του συγκεκριμένου ήρωα.Να, πρόσφατα έκανα κίνηση σε μια κοπέλα που μου αρέσει πολύ, αλλά δυστυχώς δεν έχει ανάλογα αισθήματα. Το ήξερα βέβαια, απλώς τώρα που επισημοποιήθηκε και ψαλιδίστηκαν όλες οι ελπίδες είμαι ράκος. Είναι και ομολογουμένως καταπληκτική κοπέλα σε όλα τα επίπεδα...Δε θα πεθάνω κιόλας και ασφαλώς υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας με σαφώς σημαντικότερα προβλήματα. Αισθάνομαι, όμως, νεκρός. Δίχως κίνητρο. Βαρέθηκα τη ρουτίνα... Όλο τα ίδια. Δεν το ΄χω, τι να πω; Το να αισθανθεί κάποια για μένα κάτι παραπάνω από συμπάθεια φαντάζει ουτοπικό...Καλημέρα και πάλι και συγγνώμη για το κατεβατό...
2
 
 
 
 
σχόλια
Το προβλημα εγκειται στο οτι δινεις χαρακτηρηστικα φανταστικων χαρακτηρων και θλιμμενων πριγκιπων στον εαυτο σου....Αυτο καπου αντιστοιχει ψυχολογικα, αλλα δινεις ελαχιστες πληροφοριες για να βοηθησω περεταιρω.
εγω παντως τους κατανοω όλους αλλα ΔΕΝ τους δικαιολογω.σκεψου τι αφήνεις να χαθεί απο τον εαυτό σου με το τοσο ζεν που αποφάσισες να σε στολίσεις....και ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! είσαι καλός άνθρωπος! τώρα σταμάτα να βλέπεις την γυναίκα λιγότερο σαν φιλαράκι και περισσότερο σαν γκόμενα. αλλοι πρέπει να δουν την γκόμενα σαν ανθρωπο ,εσυυυυυ σαν γκομενα (ουφ ειναι θεμα ισορροπίας)σαγήνη χρειάζεται η φάση ;) και να σε χαίρεσαι βρε παιδάκι μου!!!
Scroll to top icon