Ως κομματοτρόλ θα όριζα είτε πληρωμένους από κόμμα ανθρώπους είτε αγνούς ιδεολόγους, που είναι τυφλωμένοι απ' την αγάπη τους για το (οποιοδήποτε) κόμμα τους. Κάποιοι μάλιστα -όχι όλοι- δεν μπορούν να βρουν ούτε ένα λάθος στις πράξεις του αρχηγού τους και ούτε ένα σωστό στις πράξεις του αντιπάλου.
Οι έμμισθοι υπάλληλοι του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν (είναι;) επιφορτισμένοι με το να υποκρίνονται τους τυχαίους πολίτες είχαν ως αποστολή να υποστηρίζουν το κόμμα στο Facebook, στο twitter και στα σάιτ, δημιουργώντας ρεύμα υπέρ του και εναντίον κάθε αντιπάλου. [Τα ίδια, είμαι απόλυτα σίγουρος κάνει και η ΝΔ.]
(Το περίφημο βίντεο)
Πολλοί ιδεολόγοι, που πέρσι τέτοια εποχή στοχοποιούσαν όσους γκρινιάζαμε για τη συνεργασία με τον Καμμένο, άλλαξαν γνώμη, παράτησαν το ΣΥΡΙΖΑ και σταμάτησαν τις ιντερνετικές επιθέσεις.
Η πιο αστεία μεταστροφή ιδεολόγου όμως (και την είδα στο fb του Λουκά του Τιποτάκη) έγινε από μια κυρία που παραμένει φανατική Συριζαία.
Η μεταστροφή της δεν αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε όσους ήταν ήρωες όσο ήταν στο κόμμα και βρωμιάρηδες τώρα που δεν είναι.
Η Αννέτα@KIRKH πριν μήνες για την Ζωή Κωνσταντοπούλου
και...
Η Αννέτα@KIRKH τώρα!
Πραγματικά, πώς να κρατηθείς να μη γελάσεις (ή κλάψεις) όταν κάποιος λέει επί λέξει: «Νιώθω αηδία με τον τρόπο που μιλάνε και φέρονται στη Ζωή. Δείχνει ο καθένας το ήθος του και τι μπορεί να περιμένεις απ' αυτόν», και μετά δείχνει το ήθος του.
Η συγκεκριμένη δεν είναι η μόνη φυσικά και χρησιμοποιώ τη δημόσια τοποθέτησή της ως απλό παράδειγμα. Ομάδες Αλήθειας, κανάλια, τρολ κάθε απόχρωσης μπορούν με ευκολία να κάνουν το μαύρο άσπρο, και ένα λεπτό αργότερα ξανά μαύρο, χωρίς να νιώσουν καν περίεργα.
Δεν μπορείς να απαιτήσεις απ' όλους να είναι αντικειμενικοί (σάμπως εγώ είμαι; όταν λες την άποψή σου τίποτα δεν είναι αντικειμενικό). Όμως ελπίζεις τουλάχιστον πως οι απόλυτα εξυμνητικές και οι απόλυτα καταδικαστικές απόψεις θα δώσουν κάποτε χώρο σε μια πιο χαλαρή, ρεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων.
Η πολιτική μας κατάσταση, συνοψισμένη εύστοχα σε μερικά τουίτς.
σχόλια