Κάνε μια προσπάθεια να μιλήσεις σε τσατ με κοπέλες. Νομιζω ότι θα λυθεςί με τον καιρό και που ξέρεις μπορεί να προκύψει κατι ενδιαφέρον.μη δειχνεις ηττοπάθεια από τον τρόπο γραφής σου φαίνεσαι μια χαρά αξιόλογος άνθρωπος
4.2.2016 | 19:53
No hope for desperate men...
Δεν το αντέχω άλλο...Εντάξει, το παραδέχομαι δεν είμαι το πρότυπο άντρα, δεν είμαι αυτό που λέμε δυναμικό και βαρβάτο αρσενικό, είμαι οριακά λίγο πάνω από το 1,70 μ., αρκετά αδύνατος με σώμα σχεδόν παιδικό,είμαι άσχημος αν εξαιρέσεις τα μάτια μου ("παπαγάλο" με φώναζαν κάποιοι στο λύκειο), δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι είμαι έξυπνος, έχω κόμπλεξ κατωτερότητας, είμαι ηττοπαθής, πάντα πίστευα ότι θα έμενα μόνος μου αν και ήθελα από μικρός να κάνω οικογένεια...Υπάρχουν και άλλα ελαττώματα, αλλά πού να κάθομαι να τα αριθμώ όλα...Ίσως να έχω και κάποια προτερήματα. Όλοι λένε ότι είμαι πολύ καλό παιδί. Δεν ξέρω αν είμαι. Ούτως ή άλλως εμένα όλοι οι άνθρωποι καλοί μού φαίνονται, άσχετα αν οι καταστάσεις, οι συνθήκες πολλές φορές μας αναγκάζουν να κάνουμε πράγματα για τα οποία μετανιώνουμε. Και ασφαλώς υπάρχουν εκατομμύρια, ίσως και δισεκατομμύρια καλύτεροι άνθρωποι από μένα.Ο Γκάντι είχε πει άλλωστε ότι από τη στιγμή που δεν είμαστε εμείς αλάνθαστοι, πώς τολμάμε να επισημαίνουμε τα σφάλματα/αδυναμίες των άλλων;Ακόμα και το πιο ασήμαντο πλάσμα στον κόσμο έχει το δικαίωμα στον έρωτα. Ακόμα και ο τίποτας ή ο σχεδόν τίποτας (εγώ). Τις δύο-τρεις πρώτες φορές που με πολύ κόπο μάζεψα όλες μου τις δυνάμεις για να μιλήσω για τα αισθήματά μου η απόρριψη ήταν φυσιολογική. Όχι ότι οι κοπέλες ήταν εξωγήινες ή δυσπρόσιτες, αλλά όταν τις πλησιάζει κάποιος με το στιλ "μου αρέσεις, αλλά είμαι πολύ λίγος για σένα" το άκυρο είναι λογικό επακόλουθο...Στην πιο πρόσφατη περίπτωση ήμουν πιο σοβαρός και ώριμος στην προσέγγισή μου, αλλά και πάλι δεν άκουσα κάτι θετικό...Δεν το αντέχω! Ξέρω ότι κλαίγομαι και θεωρητικά αυτό δεν αρμόζει σε άντρα, αλλά και εγώ είμαι ένας άνθρωπος πάνω από όλα που έτυχε να γεννηθεί άντρας, που έχει αισθήματα ειλικρινή και άδολα, που θέλει απελπισμένα να γνωρίσει μια κοπέλα για κάτι σοβαρό και όχι για μια φάση, που του λείπει τόσο πολύ η συντροφικότητα...Δεν έχω ακούσει ποτέ το "αγάπη μου", το "μωρό μου", κάτι το τρυφερό από μια γυναίκα. Είναι τραγικό, εγώ είμαι τραγικός. Κάθε φορά τα ίδια. Υ.Γ. Ήρωες όσοι διάβασαν το κατεβατό μου! Αλλά είμαι ένα πλάσμα τσακισμένο, αποκαρδιωμένο...
4