ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στεναχωριέμαι που πάνω σε διαβάσματα για σχολή,περιστασιακή άθληση, σινεμάδες,συναυλίες κλπ. παραμέλησα τελείως το θέμα των σχέσεων στο μυαλό μου. Και τώρα στα 22 μου έφθασα να μην έχω ποτέ σχέση, να μην έχω φιλήσει ποτέ κοπέλα. Και το σεξ πες πάει στο καλό. Δεν ξέρω πώς είναι η αίσθηση του να σε αγαπάει κάποια. Να σε κοιτάει και να νιώθεις επιθυμητός.. Να σε αγκαλιάσει να σου κρατήσει το πρόσωπο και να σου πει ¨σ αγαπώ¨. Αλλά,όλα και όλα. Δε κατηγορώ τις γυναίκες. Όντας φυσιολογικός εμφανισιακά αλλά όχι αρκετά κοινωνικός συνέβαλα στο να φθάσω σε αυτή τη κατάσταση. Βλέπω έξω όταν περπατάω ζευγάρια χέρι-χέρι, και με πιάνει μαυρίλα. Η οποία μαυρίλα πριν μήνες δεν υπήρχε. Πρόσφατα έκατσα και μίλησα με τον εαυτό μου και συνειδητοποίησα ¨ρε συ! Τα κορίτσια ρε, δεν έχεις ιδέα από αυτά¨ Χωρίς ντροπή, παραδέχομαι ότι δεν έχω φλερτάρει ποτέ, δεν έχω ανοιχθεί σε κάποια και μισώ τον εαυτό μου που άφησα έτσι τα χρόνια 18-22 να περάσουν έτσι. Πόσο θα ήθελα να ξυπνήσω άυριο και να είμαι 18 το πάρω από την αρχή.Λένε ότι η συνειδητοποίηση του προβλήματος είναι η μισή λύση. Συμφωνώ. Αλλά μετά τι κάνω; πώς προσεγγίζω κάποια; Τι στο καλό λέω ; Δεν ξέρω γαμώτο και είμαι 22 χρονών